Hoe hondengriep werkt

Greyhound Dreamboat, een gepensioneerde windhond van een circuit buiten Tijuana, Mexico, krijgt een bad van een hondenadoptiegroep. De volksgezondheidsautoriteiten zijn van mening dat de hondengriep is ontstaan ​​op een windhondenrenbaan in Florida.

Een mysterieuze ziekte trof in 2004 racen met windhonden op een circuit in Florida. Ze hoesten en hadden loopneuzen en koorts. Velen van hen stierven [bron:Iowa State]. De symptomen zeiden "virale luchtweginfectie", maar de bron was onbekend [bron:Payungporn et al.].

Binnen acht maanden had de ziekte zich verspreid naar 14 windhondensporen in zes staten [bron:AVMA]. Halverwege 2005 bevond het zich in een tiental staten en was het buiten de baan verhuisd, verscheen het in opvangcentra, internaten en veterinaire klinieken, en had het gevolgen voor meerdere rassen [bron:AVMA]. Tegen die tijd hadden de autoriteiten de ziekteverwekker geïdentificeerd:het H3N8-virus, een vorm van influenza type A.

Op de een of andere manier hadden deze honden griep gekregen.

Het was 's werelds eerste bekende optreden van hondeninfluenza [bron:AVMA]. Meer dan een decennium later is het niet bepaald gebruikelijk, maar het is rond [bron:Bowen]. Een paar Aziatische landen en de meeste Amerikaanse staten hebben gevallen gemeld, met ongeveer 2.100 bevestigde infecties in Amerika tussen januari 2005 en maart 2015 [bronnen:Landolt, VCA, Cornell]. Het Amerikaanse ministerie van landbouw keurde in 2009 een H3N8-vaccin goed [bron:AVMA].

Maar toen, in april 2015, gaf een massale uitbraak van hondengriep in het Midwesten van de VS de autoriteiten nog een verrassing:deze honden hadden een andere stam van het virus, een afgeleid van de vogelgriep die nog nooit buiten Azië was gezien [bron:AVMA] .

"Zoals deze uitbraak [2015] heeft aangetoond, is influenza een zeer onvoorspelbaar virus", zegt Gabriele Landolt, DVM, een assistent-professor aan de Colorado State University School of Veterinary Medicine. "Influenza A-virussen kunnen vrij gemakkelijk veranderen."

Het originele H3N8 hondeninfluenzavirus (CIV) is een mutatie van het H3N8 paardeninfluenzavirus; het sprong van paarden op honden [bronnen:VCA, Iowa State]. De nieuwere soort, H3N2, sprong van vogels op honden [bron:Iowa State]. Het werd ontdekt in 2007 in Zuid-Korea en kan problematischer zijn dan H3N8. "Het lijkt erop dat de H3N2-stam zich efficiënter tussen honden zou kunnen verspreiden", zegt Landolt. Het kan ook katten infecteren [bron:Iowa State].

De twee CIV-stammen zijn verschillend, maar je kunt het verschil niet zien zonder laboratoriumanalyse. Ze zijn 'de griep'. En als je ooit griep hebt gehad, weet je precies wat deze honden doormaken.

Zoals onze griep, maar dan voor honden

Zowel bij honden als bij mensen valt griep de bovenste luchtwegen aan, is zeer besmettelijk en presenteert zich meestal met een aanhoudende hoest. Het verspreidt zich in respiratoire secreties - het spul dat naar buiten komt bij niezen en hoesten - en de ernst van de ziekte kan aanzienlijk variëren. Ongeveer 20 procent van de geïnfecteerde honden vertoont helemaal geen symptomen, terwijl anderen duidelijk ziek zijn [bron:VCA].

Alle honden, ongeacht ras of leeftijd, zijn vatbaar voor griep - het virus bestaat nog niet lang genoeg om enige natuurlijke (aangeboren) immuniteit te ontwikkelen, zegt Landolt. Zelfs honden die CIV hebben gehad, kunnen het opnieuw krijgen, omdat de verworven immuniteit die gepaard gaat met blootstelling aan het virus niet eeuwig duurt [bron:South Loop Animal Hospital].

"De exacte duur van de bescherming is onbekend", voegt Landolt toe.

CIV-transmissie gedijt bij nauw contact [bron:ASPCA]. Dit betekent dat het zich niet bijzonder goed verspreidt onder de algemene bevolking, maar in gebieden vol met honden is het als een lopend vuurtje [bron:Iowa State]. In asielen, hondenopvang, pensions, hondenshows en hondenparken, is het enige dat nodig is één geïnfecteerde hond om op te hoesten, te niezen of de neus aan te raken met een andere hond, en je kijkt naar een mogelijke uitbraak. Zonder natuurlijke immuniteit in de populatie, krijgt vrijwel elke hond die aan het virus wordt blootgesteld het [bron:VCA].

Er zijn twee algemene soorten griepziekte. De meeste honden hebben de milde vorm. Ze vertonen de kenmerkende hoest en hebben vaak loopneus (loopneus) en lage koorts. Ze kunnen niezen, lopende ogen hebben en hun eetlust verliezen [bron:ASPCA]. De loopneus kan veranderen in een dik, geelgroen slijm als ze een secundaire bacteriële infectie van de bovenste luchtwegen hebben ontwikkeld. Honden met de milde vorm herstellen meestal gemakkelijk [bron:Iowa State].

Bij de ernstige vorm van hondengriep is de situatie ernstiger. Hier wordt CIV-infectie gecompliceerd door longontsteking. Honden die dit type ziekte ontwikkelen, zijn meestal honden met een zwakker immuunsysteem als gevolg van medische aandoeningen of zeer jonge of hoge leeftijd [bronnen:Lewis, Iowa State]. Bij ernstige griep zijn de koortsen hoog, is het hoesten intenser en kan de ademhaling moeizaam en/of snel gaan [bron:Landolt]. Ze hoesten mogelijk bloed op [bron:PetMD]. Ernstige hondengriep vereist ziekenhuisopname [bron:PetMD].

Ondanks dat je weet waar je op moet letten, is het onwaarschijnlijk dat hondengriep thuis wordt geïdentificeerd. Bordetella bronchiseptica , adenovirus type-2 en para-influenzavirus kunnen allemaal vergelijkbare symptomen veroorzaken als CIV [bron:Landolt]. Voor een nauwkeurige diagnose is een dierenarts nodig.

Honden, mensen en griep

Vanaf 2015 zijn er geen meldingen geweest van mensen die hondengriep oplopen; hoewel de Centers for Disease Control and Prevention het virus nauwlettend in de gaten houden voor elk potentieel van hond tot mens, wordt het als een laag risico beschouwd [bron:CDC]. Er zijn echter berichten over het omgekeerde. "In zeldzame gevallen zijn honden besmet met menselijke influenza A-virussen", zegt Landolt. "Deze virussen werden echter niet overgedragen tussen honden en werden niet gehandhaafd in de hondenpopulatie - dus technisch gezien zijn het geen hondengriepstammen."

Is het echt hondengriep?

Een Australische zijdeachtige terriër genaamd Zoey krijgt op 15 april 2015 een hondengriepprik van dierenarts Sarah Hormuth.

Geconfronteerd met een hoestende hond, zal een dierenarts een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren. Bij een hond met griep zal het onderzoek bevindingen onthullen die consistent zijn met griep, maar het zal geen griepdiagnose onthullen.

"De tekenen van CIV zijn klinisch niet te onderscheiden van die veroorzaakt door andere respiratoire pathogenen", zegt Dr. Landolt.

Standaard bloedonderzoeken kunnen bewijs leveren van een soort infectie met micro-organismen, en röntgenfoto's van de longen kunnen longontsteking identificeren [bron:PetMD]. Maar het diagnosticeren van de griep vereist meer.

Verschillende tests kunnen helpen bij het identificeren van griep, en ze volgen twee hoofdbenaderingen:zoeken naar het CIV-virus in respiratoire secreties (uit de neus of keel) en zoeken naar anti-CIV-antilichamen in het bloed [bron:Landolt]. Het immuunsysteem maakt specifieke antilichamen aan om specifieke infecties te bestrijden.

Timing is vaak cruciaal bij het testen. Een neusuitstrijkje is alleen nauwkeurig aan het begin van de ziekte, omdat het virus pas ongeveer vier dagen na het begin van de symptomen betrouwbaar aanwezig is in neusafscheidingen [bron:VCA]. En bloedonderzoek op antistoffen is pas later in de ziekte betrouwbaar.

"Het lichaam heeft enkele dagen of zelfs weken nodig om de antilichamen te produceren als reactie op een infectie", legt Landolt uit.

Beide methoden vereisen het verzamelen van monsters en deze naar een diagnostisch laboratorium sturen, zodat ze geen onmiddellijke resultaten opleveren. Een dierenarts kan besluiten om een ​​snelle, "on-site" test uit te voeren, of een immunoassay , ter ondersteuning van een mogelijke griepdiagnose, die op betrouwbare wijze componenten van menselijke influenza A in menselijke respiratoire secreties detecteert. De test is echter niet zo betrouwbaar bij honden [bron:Landolt].

Het punt van dit alles is om een ​​griepdiagnose vast te stellen bij een zieke hond, wat belangrijk is. Het kan het begin zijn van een uitbraak in het gebied. Het kan helpen om de verspreiding te stoppen door de eigenaar te laten weten dat hij de hond geïsoleerd moet houden. En volgens Landolt kan het de autoriteiten voor infectieziekten helpen het virus in de gaten te houden:

Door monsters naar het laboratorium te brengen om te testen, kan het virus worden gevolgd in termen van genetische en antigene samenstelling. Hoewel er op dit moment geen bewijs is dat CIV op mensen kan worden overgedragen, is het mogelijk dat het virus in de toekomst het vermogen krijgt om andere soorten te infecteren.

Maar voor het bepalen van de behandeling is een definitieve griepdiagnose niet essentieel.

"Kennelhoest"

De aandoening die bekend staat als "kennelhoest", meestal gekenmerkt door een droge, hoest, is de algemene term voor elke besmettelijke infectie van de bovenste luchtwegen bij honden. Het hondeninfluenzavirus is een mogelijke oorzaak van 'kennelhoest'. Anderen zijn onder meer Bordetella bronchiseptica , adenovirus type-2 en para-influenzavirus [bronnen:Bowen, Landolt].

De weg terug naar gezondheid

Honden met griep moeten ook rustig aan doen, net als mensen.

Er is geen manier om het hondeninfluenzavirus zelf te behandelen [bron:ASPCA]. De behandeling is ondersteunend - symptomen verlichten om honden comfortabel te houden en een omgeving te bieden die het immuunsysteem helpt effectief te werken [bron:AVMA]. In milde gevallen van hondengriep zonder secundaire complicaties betekent dit rust, een warme en comfortabele omgeving en goede voeding, mogelijk inclusief supplementen [bron:ASPCA]. Een dierenarts kan een hoestonderdrukker en een niet-steroïde ontstekingsremmend medicijn voorschrijven, zoals aspirine of ibuprofen [bronnen:AVMA, PetMD]. In het geval van secundaire bacteriële infectie is de behandeling antibiotica [bron:PetMD].

In bijna al deze gevallen zal de griep gewoon zijn gang gaan. Het kan tot een maand duren voordat de hoest verdwijnt, maar andere symptomen zijn meestal binnen een week of zo verdwenen [bronnen:AVMA, Lewis].

Voor honden met ernstige griep is de behandeling meer betrokken en vereist ziekenhuisopname. Afhankelijk van de toestand van de hond en van welke secundaire complicaties aanwezig zijn, kan de behandeling ondersteunende zorg, krachtige breedspectrumantibiotica (voor ernstige vormen van longontsteking) en IV-vloeistoffen (voor uitdroging) [bron:PetMD] omvatten.

De ernstige vorm kan dodelijk zijn, maar het is technisch gezien niet de griep die de dood veroorzaakt. Het is een secundaire complicatie, meestal longontsteking [bron:AVMA].

Over het algemeen zijn de sterftecijfers voor hondengriep vrij laag. (Ze waren veel hoger in de aanvankelijk blootgestelde race-windhonden - 36 procent op één baan - dan in de huisdierenpopulatie [bron:Iowa State].) Volgens de meeste bronnen sterft echter 1 procent tot 5 procent van de geïnfecteerde honden sommigen zeggen dat het maar liefst 8 procent is [bronnen:VCA, Iowa State].

Natuurlijk, als we het hebben over geliefde huisdieren, is zelfs 1 procent veel. Er zijn echter dingen die u kunt doen om het risico van uw hond te minimaliseren, maar het meest voor de hand liggende is om te vaccineren. Maar dierenartsen raden het niet iedereen aan.

Honden griepvrij houden

Een dierenziekenhuis in Missouri moedigt mensen aan om hun honden in april 2015 te vaccineren. Vooral het Amerikaanse middenwesten werd zwaar getroffen door honden influenza.

Het H3N8-vaccin wordt beschouwd als een "levensstijlvaccin" - het wordt meestal toegediend aan honden die tijd doorbrengen in groepsfaciliteiten [bron:AVMA]. Het vaccin zal niet voorkomen dat een hond griep krijgt, maar het helpt ervoor te zorgen dat het de milde vorm is en versnelt het herstel. Het vermindert ook het niveau van besmettelijkheid, zodat het een volledige uitbraak kan helpen voorkomen [bronnen:AVMA, VCA].

Het vaccin is echter alleen voor de originele Amerikaanse stam. Vanaf 2015 is er geen door de VS goedgekeurd vaccin voor het H3N2-hondengriepvirus (hoewel er een beschikbaar is in Zuid-Korea), en het is onduidelijk of het H3N8-vaccin tegen de nieuwe stam zal werken [bronnen:CDC, Iowa State].

Dr. Landolt is bijvoorbeeld twijfelachtig. "Genetisch gezien zijn de twee stammen zo verschillend dat het vaccin waarschijnlijk minder bescherming zal induceren, als die er al is."

Naast het vaccineren van honden met een hoog risico, is de beste aanpak om jezelf op te voeden en slim te zijn. Praat met uw dierenarts over preventie. Als hondengriep een probleem is in uw omgeving, blijf dan misschien een tijdje weg van het hondenpark. Vraag de mensen van de hondenopvang of ze luchtwegsymptomen bij hun gasten hebben gezien, en als dat zo is, houd je hond dan thuis. Zorg ervoor dat elke groepsfaciliteit een plan voor infectiebeheersing heeft, wat inhoudt dat bij opname wordt gecontroleerd op luchtwegsymptomen, een hond die begint te hoesten onmiddellijk wordt geïsoleerd, alles wordt gedesinfecteerd waarmee de hond in contact is geweest en alle eigenaren van het incident op de hoogte moet stellen [bronnen:Iowa State, AVMA].

Het is niet onfeilbaar. Honden zijn het meest besmettelijk in de eerste paar dagen van infectie, voordat de symptomen zelfs maar optreden; ze kunnen het virus tot twee weken verspreiden, zelfs nadat de symptomen zijn verdwenen; en ongeveer een op de vijf honden ontwikkelt helemaal geen symptomen [bronnen:VCA, Lewis]. Dus alleen omdat de vrienden van je hond niet hoesten, wil nog niet zeggen dat ze geen griep hebben.

Als uw hond toch begint te hoesten, isoleer hem of haar dan meteen en bel de dierenarts [bron:ASPCA]. Over het algemeen geldt:hoe eerder u medische hulp zoekt, hoe beter de prognose [bron:ASPCA].

En als het toch griep blijkt te zijn, houd je hond dan maximaal 14 dagen geïsoleerd. Gebruik een korte lijn tijdens wandelingen en steek de straat over als een andere hond op je af komt (roep de eigenaar "hondengriep!" zodat ze niet denkt dat je haar gewoon haat) [bronnen:Blum Animal Hospital, Chicago Tribune]. Zorg ervoor dat niemand in de buurt van zijn of haar etenswaren, bedden en speelgoed komt. En dan desinfecteren [bronnen:Lewis, ASPCA].

Desinfecteer jezelf ook. Terwijl uw hond ziek is, wast u uw handen en kleedt u zich om voordat u in de buurt van een andere hond komt [bron:Landolt ]. Mensen kunnen geen hondengriep oplopen, maar ze kunnen het wel verspreiden.

Opmerking van de auteur:hoe hondengriep werkt

Voordat ik voor deze opdracht onderzoek deed naar hondengriep, had ik nog nooit gehoord van de uitbraak van april 2015 in het Midwesten (ik schrijf dit in mei), die behoorlijk ernstig lijkt en nu sommige mensen 'epidemie' laten huilen. Ik heb ervoor gekozen om niet bij deze uitbraak stil te staan ​​- dit artikel gaat over solide informatie, niet over een zich nog steeds ontvouwende situatie met begrijpelijkerwijs gemengde rapporten. Maar sinds ik dit schrijf, heb ik dagelijkse updates gezien, en om de een of andere reden heeft geen van hen een zeer bruikbare context geboden die ik nu kan bieden, dus hier komt het:In de eerste weken van de uitbraak in het Midwesten , het lijkt erop dat meer dan 1.000 honden griep hebben gehad. Ik wist niet zeker of dat veel was, totdat ik CIV-infectiegegevens van Cornell University opspoorde (die ik wel in het artikel had opgenomen en die zich weliswaar verstopten in een afgelegen internethoekje), en volgens Cornell, in de 10 jaar in de aanloop naar maart 2015 waren er in de Verenigde Staten maximaal 2.300 bevestigde gevallen van hondengriep. Dus het lijkt erop dat 1.000 geïnfecteerde honden in een paar weken inderdaad VEEL zijn. (Goed om te weten, toch?)