Tijdens de openingsceremonie van de 10e jaarlijkse conferentie van de Association of Pet Dog Trainers, die afgelopen herfst werd gehouden in Orlando, Florida, verklaarde APDT-oprichter Ian Dunbar terloops dat hij voor de laatste keer de rol van openingsspreker van de conferentie vertolkte.
Dunbar, geboren in Groot-Brittannië, behaalde zijn veterinaire graad in dat land, maar kwam naar de VS om verder onderzoek te doen naar het gedrag van honden aan de University of California, Berkeley. Na het behalen van zijn Ph.D. daar richtte hij Sirius Puppy Training op, de eerste en bekendste aanbieder van puppytrainingen. Dr. Dunbar wordt alom geprezen voor het populariseren van hondvriendelijke trainingsmethoden in de afgelopen decennia, dankzij zijn optreden bij honderden lezingen (zijn beste gok is dat het aantal meer dan 850 is), en een aantal boeken en videobanden die hij heeft geschreven, gepubliceerd, en geproduceerd. Hij is al tientallen jaren onvermoeibaar; hij gaat toch niet met pensioen en stopt met dat alles? We moesten erachter komen.
Onlangs zaten we met Dr. Dunbar om het laatste nieuws over zijn plannen en projecten te horen - en hem te vragen waarom hij niet meer van plan was de leden van APDT op hun jaarlijkse conferentie te verwelkomen.
———-
WDJ:Op de laatste APDT-conferentie hoorde ik u zeggen dat u klaar was met het houden van de openingstoespraak; waarom?
Dunbar: Nou, ik heb er nu 10 gedaan. Dat leek me een mooi, rond getal. En ze hebben genoeg interessante, deskundige mensen om die toespraak te houden. Het leek me een goed moment om te stoppen. Ik zal me altijd voor hen beschikbaar stellen als ze me nodig hebben om over iets anders te praten. En ik zal altijd aanwezig zijn bij de APDT-bijeenkomsten; er is geen betere educatieve conferentie voor hondentrainers ter wereld.
WDJ:Je maakte ons zorgen dat je met pensioen ging. . .
Dunbar: Nog een paar jaar niet. Ik heb nog een project waar ik me een tijdje op wil concentreren.
WDJ:Welke is?
Dunbar: Ik wil me de komende jaren inzetten om het belang van training en het voorkomen van gedragsproblemen bij honden bekend te maken. Trainers en dierenartsen zijn tegenwoordig behoorlijk goed opgeleid in gedrag, wat 20 jaar geleden niet het geval was. Hondentraining bestond toen niet, en veterinaire gedragsdeskundigen bestonden niet, afgezien van heel weinig universitaire academici. Maar het grote publiek is vandaag de dag nog relatief onbewust van hondvriendelijke training.
Begrijp me niet verkeerd; het grote publiek weet nu veel meer dan vroeger! Mensen gaan nu bijvoorbeeld naar puppylessen; vroeger waren er geen puppylessen! Maar de meeste mensen weten nog steeds niet dat hondentraining leuk, gemakkelijk en moeiteloos is. . . het is eigenlijk waar het om draait bij het hebben van een hond! Het is communiceren en een relatie ontwikkelen met een hond.
Dus dat is het. Ik ga nog twee of drie jaar proberen om dit spul echt door de media te krijgen.
WDJ:Wij kunnen daarbij helpen! Wat is het belangrijkste dat u wilt dat hondenbezitters weten? Het belangrijkste voor toekomstige hondenbezitters om te begrijpen is dat ze niet kunnen wachten tot een puppy 12 weken oud is om met hem te gaan werken. Zoveel honden zijn ontwikkelingsachterstand - onherstelbaar. Ontwikkeling is een geweldige kans, maar het kan niet worden gemist; als je het hebt gemist, heb je het gemist. Als je een verlegen puppy hebt, kun je hem niet repareren. Je kunt hem verbeteren zodat hij kan functioneren in de samenleving, maar hij zal nooit zijn wat hij had kunnen zijn. De interventie moet zo vroeg mogelijk zijn.
Dunbar: Ik denk dat de beste manier om te gaan is om in te grijpen bij toekomstige puppy-eigenaren, omdat ze contact hebben met de bron van puppy's:fokkers. Ze kunnen tegen een fokker zeggen:"Het spijt me, de puppy is al acht weken oud! Waarom is hij niet zindelijk? Kauwspeelgoed getraind? Weet hij niet hoe hij moet komen, zitten, liggen, omrollen? Wat heb je zoal gedaan? Is hij niet behandeld door 50 mensen, waarvan 10 kinderen? Waarom heb je acht weken verspild, tweederde van de kritieke periode van socialisatie?!” Ik heb geprobeerd deze boodschap naar kennelclubs en fokkers te sturen, en veel van hen luisteren en doen geweldig werk, maar veel van hen doen dat niet.
Maar wanneer de mensen die puppy's kopen aan het stuur worden gezet, denk ik dat dat het geheim is. We moeten hondenbezitters een hondentraining geven en hen laten weten:"Kijk, jij kiest. Je zou vrij gemakkelijk een citroen kunnen krijgen. Je zou een puppy kunnen krijgen die na acht weken zo verpest is dat het je leven zal beïnvloeden voor de levensduur van het dier, bijvoorbeeld 14 jaar. Je gaat 14 jaar leven met een hond die verlegen is voor vreemden, je vrienden, familieleden. Dat is een brok uit je levensstijl. Dus denk na voordat je die verlegen puppy krijgt! Zeg tegen die puppyproducent:"Sorry, je hebt geen neonatale hanteringsoefeningen gedaan. Ik ga mijn puppy ergens anders kopen.”
WDJ:Is deze boodschap te ontmoedigend voor mensen die oudere asielhonden adopteren? Als een puppy na 12 weken "gemaakt" of "geruïneerd" is, moeten mensen dan vermijden om oudere honden te krijgen?
Dunbar: Nee nee. Ik moedig mensen aan om asielhonden te nemen, maar ik vraag ze om kritisch te zijn. Je moet lang en hard zoeken. Als je kijkt, is het juiste dier er altijd. Het kan echter gedragsbagage hebben. Ik denk dat we strenger moeten worden in wat we adopteren voor nietsvermoedende eigenaren van gezelschapsdieren, vooral met het hele probleem van angst / agressie. Als het dier bang is, moeten we de eigenaar vertellen hoe het te rehabiliteren, nummer één. Ten tweede moeten we ze informeren dat het een langdurig proces zal zijn, en we moeten ze niet voor de gek houden dat het dier "gewoon verlegen is vandaag".
Bij dieren die schade aanrichten, vind ik ze niet geschikt voor adoptie. Ze zijn de reden dat ik het concept "no kill" heel sterk afkeur. Sommige dieren zijn zo erg beschadigd dat ze nu mensen schade toebrengen. Je kunt, denk ik, dat beest niet met een goed geweten op het nietsvermoedende publiek loslaten. Sommige dieren moeten worden geëuthanaseerd. En ik vind het belachelijk om ze naar een opvangcentrum te sturen waar miljoenen dollars worden uitgegeven om gevaarlijke dieren in leven te houden. Wat voor leven is dat voor het dier? Ik denk dat het beter is om te euthanaseren, en euthanaseren is het woord dat ik zou gebruiken. Het betekent doden op een prettige, niet-pijnlijke manier.
Zelfs in mijn puppyboeken moedig ik mensen aan om volwassen honden te nemen. Als je zowel met je hoofd als je hart kijkt, zal er in een asiel de perfecte volwassen hond voor je zijn.
Maar hier is de vraag die moet worden gesteld:waar komen al deze dieren in het asiel vandaan? Ze waren ooit allemaal drie weken oude pasgeborenen; daar zijn ze allemaal verpest, dat is wat we moeten beïnvloeden ...
Ik ga richting de schemering van mijn carrière, hoop ik. Ik kijk uit naar tuinieren, bouwen aan het huis en schrijven. Maar ik wil nog twee of drie jaar proberen de opvoeding van toekomstige puppybezitters te bevorderen. Het selecteren van een puppy is niet anders dan het kiezen van een school voor hun kinderen of het kopen van een nieuwe auto. Je moet echt kritisch zijn.
Al tientallen jaren worden hondenbezitters gepest door de dierenberoepen. Er zijn veel fokkers en dierenartsen die hun mening op zo'n manier geven dat de eigenaar het als evangelie moet beschouwen, of ergens anders heen moet gaan, en uiteindelijk worden ze gepest om een acht weken oude puppy te nemen die gedragsmatig achterlijk is. En niet omdat er iets mis mee was toen het werd geboren! Het heeft geen opleiding gehad!
Ik begrijp gewoon niet hoe je een puppy kunt opvoeden en hem tot acht weken kunt houden - wat ik nogmaals moet benadrukken, tweederde van de kritieke socialisatieperiode is - en niemand uitnodigt om met de hand te voeren , en train hem. Als je hem niet zindelijk hebt gemaakt of hem met speelgoed hebt getraind, en hij plast en poept overal, kauwt alles - nou, dat is wat hij gaat doen in het nieuwe huis! De toekomstige eigenaar wordt gedupeerd.
Dat gezegd hebbende, moet ik eraan toevoegen dat er een aantal briljante fokkers zijn, en briljante dierenartsen die het echt begrijpen, maar dat is niet altijd het geval geweest, en het is nog steeds niet het geval met alle van hen.
WDJ:Het is zeker beter geworden voor honden... We hebben een lange weg afgelegd in de afgelopen 20 jaar, nietwaar?
Dunbar:Nou ja, natuurlijk. Het onderzoek dat ik in de jaren zestig en zeventig deed, is nu algemeen bekend bij eigenaren van gezelschapsdieren. De meesten van hen hebben tegenwoordig een voorbijgaande bekendheid met concepten als socialisatie en gedragsverandering. Dat is spannend.
Aan de andere kant leven zoveel mensen met honden die dingen doen die ze niet leuk vinden - het is te gek voor woorden! Vooral omdat de gedragsproblemen die honden hebben zo gemakkelijk te behandelen zijn en de temperamentproblemen zo gemakkelijk te voorkomen zijn.
Twintig of 30 jaar geleden waren de oplossingen voor veel gedragsproblemen bij honden er niet, maar voor de meeste hebben we nu een antwoord. Het is geen raketwetenschap. Deze problemen zijn eenvoudig; het zijn gewoon gedragsproblemen en heel gemakkelijk te genezen. De temperamentproblemen - je moet ze voorkomen. En het grote publiek moet weten hoe gemakkelijk het is.
WDJ:Is dit de reden waarom je sommige van je educatieve materialen gratis beschikbaar stelt?
Dunbar:Dat is altijd mijn filosofie geweest. Toen ik begon met lesgeven, liet ik altijd iedereen mijn colleges opnemen. Bij Sirius hebben we altijd iedereen toegestaan om de lessen te observeren. We hebben al onze competitie getraind, Bay Area-breed, landelijk, wereldwijd, en daar ben ik blij mee. Kom en leer. En een speciaal boek - Voordat u uw puppy krijgt - het is zo belangrijk dat we van plan zijn het beschikbaar te stellen als gratis download. Sommige mensen zullen het nog steeds kopen, denk ik; het is leuk om in boekvorm te hebben.
WDJ:Je schreef ook After You Get Your Puppy, om mensen te helpen met problemen die zich voordoen nadat de puppy thuiskomt. Ik heb gemerkt dat het "voor"-boek veel goedkoper is!
Dunbar:Ah, je hebt het gemerkt! Is dat niet logisch? De prijs van het oplossen van problemen is hoger dan het voorkomen ervan!
