De nieuwe pup is er eindelijk! Hij is schattig en leuk. Je zou willen dat de diarree zou stoppen, in de veronderstelling dat het de stress is van de overgang naar een nieuw huis. Kan zijn. Maar waarschijnlijk niet, en hoe langer je wacht met het zoeken van veterinaire hulp, hoe moeilijker het kan zijn om de cyclus te beëindigen.
Het is niet ongebruikelijk dat honden die uit groepsomgevingen komen parasitaire plagen hebben, en dat betekent niet noodzakelijk dat je de hond uit een "slechte" faciliteit hebt gehaald. Parasieten overleven doordat ze moeilijk uit te roeien zijn en gemakkelijk van hond op hond kunnen worden verspreid.
Twee van de meest frustrerende maar veelvoorkomende parasieten die uw puppy kan hebben, zijn Giardia en Coccidia . Dit zijn geen wormen, maar twee soorten protozoa - eencellige organismen die zich voortplanten in de darmen van geïnfecteerde dieren en hun sporen in de omgeving afgeven via de ontlasting van de geïnfecteerde dieren. Deze sporen kunnen overleven in waterige omgevingen en grond, lang genoeg om incidenteel door andere dieren te worden geconsumeerd, hetzij door verontreinigd water te drinken, verontreinigd gras te eten, of gewoon door verontreinigde grond te lopen (of te zitten of te liggen) en zichzelf vervolgens te verzorgen.
Eenmaal binnen in een dier, vinden de sporen een thuis in de cellen van de darm en reproduceren ze, waarbij de cyclus helemaal opnieuw begint. Infecties kunnen uiterst moeilijk uit de omgeving worden uitgeroeid.
Deze parasieten worden vaak aangetroffen in reddingsacties, kennels en kinderdagverblijven, vooral omdat het zo moeilijk is om de levenscyclus te beëindigen. Wilde dieren kunnen giardia overbrengen , te. En Coccidia zijn gevonden om te "reizen", dankzij vogels die hen een ritje naar een nieuwe locatie gaven.
Om deze reden:"Ik adviseer mijn klanten om een fecale test uit te voeren op elke nieuwe puppy of hond die bij u thuiskomt", zegt Eileen Fatcheric, DVM, van Fairmount Animal Hospital in Syracuse, New York. Als uw nieuwe puppy dagen of weken diarree had voordat u diagnose en behandeling zocht, kunnen de protozoa gemakkelijk voet aan de grond krijgen in uw tuin, waardoor herinfectie een risico vormt.
Giardiasis is de ziekte die wordt veroorzaakt door een infectie van Giardia parasieten. Giardia organismen verspreiden zich door het contact van de hond met besmette uitwerpselen, die zich in het water, op gras of op andere dieren kunnen bevinden - overal in de omgeving van de hond.
De protozoa worden door uw hond ingenomen in de vorm van cysten, analoog aan bevruchte eieren die wachten op de juiste omstandigheden om zich te ontwikkelen. Eenmaal in de hond openen de cysten zich en geven een flagellaatvorm (trofozoiet) van het organisme vrij, die hun zweepachtige aanhangsels gebruiken om naar de dunne darm te migreren, waar ze zich vermenigvuldigen. Ze gaan verder naar de dikke darm, waar ze de cyste-vorm binnengaan, wachtend op vrijlating in de uitwerpselen van de hond. Incubatie is vijf tot 14 dagen na inname.
Hoewel zowel de cyste als de trofozoïtische vormen kunnen worden vrijgegeven in de ontlasting van de hond, kan alleen de cyste buiten de gastheer overleven. Vochtigheid en drukte bevorderen hun overleving, maar de winterharde Giardia het is bekend dat ze maandenlang in koud water overleven.
De aanwezigheid van Giardia in de darm zorgt ervoor dat de darmepitheelbarrière niet meer goed functioneert, hoewel wetenschappers nog steeds proberen de precieze biochemische mechanismen te achterhalen die hiervoor verantwoordelijk zijn. Interessant is dat Giardia veroorzaakt ziekte zonder het darmepitheel te penetreren, de omliggende weefsels binnen te dringen of in de bloedbaan te komen. Gelukkig verdwijnt de verstoring van het epitheel snel wanneer de parasiet met de juiste behandeling van de hond is verwijderd.
Coccidiose is de ziekte die wordt veroorzaakt door een Coccidia parasiet. Coccidia zijn sporenvormende protozoa. Ze zijn extreem winterhard, zijn bestand tegen zelfs vriestemperaturen en kunnen heel lang in de omgeving blijven bestaan. Honden pikken de protozoa op door besmette uitwerpselen in te nemen (ofwel door uitwerpselen te eten, of erin te stappen of erin te gaan liggen en later hun voeten of vacht te likken); het innemen van een besmet dier, zoals een knaagdier; of eten of drinken uit een besmette bron. Vogels kunnen besmette uitwerpselen oppikken en verspreiden naar verre gebieden.
De hond krijgt de Coccidia als onrijpe oöcysten. Eenmaal binnen laten de oöcysten sporozieten vrij die de cellen van de darmwand binnendringen, waar ze zich snel voortplanten en vernietiging van die cellen veroorzaken. Naarmate de sporozieten zich voortplanten, komen er meer oöcysten vrij in de omgeving om te worden opgepikt en naar een andere gastheer te worden verspreid.
In tegenstelling tot Giardia , waarvan de methode om het darmepitheel te beschadigen nog onbekend is, Coccidia een duidelijk, fysiek destructief effect hebben op het slijmvlies van de darm. Infectie met deze protozoa veroorzaakt nog meer dramatische diarree - explosieve, oncontroleerbare diarree! – dan Giardia . Als coccidiose onbehandeld blijft, is het veel gevaarlijker dan giardiasis, omdat het kan leiden tot een beschadigd darmslijmvlies, ernstige uitdroging en de dood.
Coccidia en Giardia komen vrij vaak voor bij puppy's, en immuungecompromitteerde volwassenen zijn vatbaar voor beide infecties. Giardia wordt vaak gezien bij volwassen honden, maar gezonde volwassen honden ontwikkelen gemakkelijk een natuurlijke immuniteit tegen Coccidia . Sommige volwassenen kunnen een infectie krijgen zonder enige symptomen, dus als een van uw honden is geïnfecteerd, is het belangrijk om ze allemaal te laten testen en behandelen om te voorkomen dat ze de oöcysten in uw omgeving uitscheiden en eventuele bezoekende honden of puppy's met infectie bedreigt .
"Als een hond met diarree de kliniek binnenkomt, testen we altijd op deze parasieten", zegt Dr. Fatcheric. "Ze komen veel voor, zijn zeer besmettelijk en worden vaak aangetroffen in kennels en opvangcentra."
Veel honden blijken besmet te zijn met beide protozoaire soorten. De prognose voor beide infecties is over het algemeen goed, als ze vroeg worden opgemerkt en op de juiste manier worden behandeld en de omgeving - binnen en buiten - goed wordt ontsmet.
Het meest voorkomende symptoom van een infectie van beide protozoaire parasieten is diarree. Aangezien er zoveel dingen zijn die diarree bij puppy's en honden kunnen veroorzaken, zullen dierenartsen vaak vragen of de lijdende hond andere symptomen heeft vertoond, waaronder losse of waterige ontlasting, uitdroging, misselijkheid, braken, gas, gewichtsverlies of schijnbare buikpijn.
Sommige geïnfecteerde honden zullen echter geen van deze symptomen vertonen - alleen aanhoudende, soms intermitterende diarree. Dit symptoom alleen al rechtvaardigt een hardere blik op die uitwerpselen! Bel het kantoor van uw dierenarts en vraag of u een ontlastingsmonster kunt meenemen om te testen. Uw dierenarts zal uw puppy waarschijnlijk willen zien op het moment dat u een monster binnenbrengt, maar als uw hond volwassen is en onlangs door zijn dierenarts is gezien, kan ze tests uitvoeren op de ontlasting voordat u wordt gevraagd hem binnen te brengen.
U dient een vers uitwerpselenmonster mee te nemen, minder dan 24 uur oud en niet uitgedroogd. U hoeft niet de hele ontlasting te verzamelen; een theelepel tot een eetlepel uitwerpselen is genoeg! Gebruik in het ideale geval een kleine Ziploc-zak om een kleine hoeveelheid van de ontlasting van uw hond op te vangen; een hondenpoepzak is prima, maar iets dat de geur in de zak afdicht, is veel attenter. Bewaar elk monster dat u later die dag of de volgende dag naar de dierenarts wilt brengen in de koelkast (nog een reden om een zak te gebruiken die goed afsluit!).
De eerste test die meestal wordt uitgevoerd, is een fecale flotatie of centrifugatie fecale flotatie. In het eerste geval wordt een deel van de uitwerpselen gemengd met een oplossing die eventuele parasieteieren of cysten naar boven helpt drijven; na een paar minuten wordt een dekglaasje van een microscoop vervolgens aangeraakt met de bovenkant van de oplossing. Eventuele eieren van parasieten of Giardia of Coccidia aanwezige oöcysten blijven aan het glas plakken en zijn onder een microscoop zichtbaar. In het laatste geval wordt het monster gemengd met een oplossing en vervolgens in een centrifuge rondgedraaid om de parasieteieren of cysten naar boven te helpen stijgen.
Wanneer de cysten aanwezig zijn in de ontlasting van uw hond, zullen deze low-tech tests ze vinden. Maar negatieve resultaten voor deze tests betekenen niet dat uw hond vrij is van infectie. Niet alle uitwerpselen die uit uw hond komen, bevatten de cysten, zelfs als hij is geïnfecteerd met een van deze protozoaire plagen; ze worden met tussenpozen afgeworpen, terwijl de organismen zich voortplanten. Dus als uw dierenarts nog steeds giardiasis of coccidiose vermoedt, zal ze waarschijnlijk een andere, geavanceerdere test uitvoeren.
Giardia kan worden gedetecteerd met een interne SNAP ELISA-test (enzyme-linked immunosorbent assay), die zeer effectief is bij het detecteren van Giardia , of een fecale IFA-test (immunofluorescentietest). De laatste test wordt meestal gedaan in een extern laboratorium en de resultaten kunnen een paar dagen duren.
Voor vermoedelijke infecties van Coccidia die niet zichtbaar zijn op een flotatietest, kan uw dierenarts een PCR-test (Polymerase Chain Reaction) aanvragen, wat een betrouwbare maar duurdere procedure is.
Of uw dierenarts kan u aanraden uw hond te behandelen voor een vermoedelijke infectie; een positieve reactie op de behandeling bevestigt de vermoedelijke diagnose.
Als u getuige bent geweest van diarree bij uw puppy of hond die werd gediagnosticeerd als giardiasis of coccidiose, kunt u zich vooral zorgen maken over eventuele buikpijn van uzelf of van een familielid. U moet hier troost uit putten:de protozoa die uw hond infecteren, zijn niet dezelfde soort als het type dat mensen kan infecteren en ziek kan maken.
Giardia wordt als zoönotisch beschouwd, wat betekent dat het ook bij mensen kan worden gevonden, hoewel als je het krijgt, het waarschijnlijk niet van je geïnfecteerde hond is. Volgens de Centers for Disease Control "is het risico dat mensen een Giardia-infectie oplopen van honden of katten klein. Het exacte type Giardia dat mensen infecteert, is meestal niet hetzelfde type dat honden en katten infecteert.”
Volgens Susan E. Little, DVM, en Emilio DeBess, DVM, auteurs van "Canine Protozoa," (Today's Veterinary Practice , september/oktober 2013), "is in Noord-Amerika geen menselijke giardiasis opgelopen door een hond overtuigend aangetoond."
Voor degenen die het hebben opgelopen, is de bron meestal besmet water. Menselijke symptomen zijn vergelijkbaar met die van honden.
Coccidia kan alle zoogdieren, sommige vogels, sommige vissen, sommige reptielen en sommige amfibieën infecteren - maar de vier soorten Isospora coccidia waarvan bekend is dat ze honden infecteren (Isospora canis, I. ohioensis, I. neorivolta , en I. burrowsi ) waarvan niet bekend is dat ze mensen infecteren. Bijna alle coccidia infecties bij dieren zijn specifiek voor hun eigen soort.
Hoewel er geen door de FDA goedgekeurde behandelingen voor giardiasis bij honden zijn, gebruiken de meeste dierenartsen metronidazol (Flagyl) gedurende vijf tot zeven dagen en / of fenbendazol (Panacur) gedurende drie tot vijf dagen en testen ze vervolgens opnieuw. De gebruikelijke breed-spectrum ontwormingsmiddelen werken niet op Giardia . Metronidazol is een antibioticum en een middel tegen diarree dat vaak wordt gebruikt om ontstekingen van de dikke darm te behandelen. Fenbendazol is een veelgebruikt ontwormingsmiddel.
Coccidia vraagt een andere aanpak. Albon (sulfadimethoxine, een antibacterieel medicijn) of Tribrissen (een combinatie van trimethoprim, een krachtig breedspectrum antibacterieel middel, en sulfadiazine, een antibioticum) worden vaak voorgeschreven voor coccidiose. De behandeling duurt één tot drie weken. De medicijnen doden de organismen niet direct, maar stoppen eerder hun voortplanting. Gewoonlijk zullen dierenartsen één tot twee weken nadat de behandeling is beëindigd opnieuw op het organisme testen.
Sommige dierenartsen gebruiken een verdunde vorm van ponazuril (Marquis), een off-label (niet door de FDA goedgekeurde) behandeling voor coccidiose bij honden.
Hoewel we de effectiviteit van natuurlijke remedies voor veel hondenaandoeningen waarderen, is het het gewoon niet waard voor deze parasieten. Het ongedierte is moeilijk te elimineren, en Coccidia , kan met name extreme gevolgen hebben voor de gezondheid van uw hond.
Ongeacht de medicatie die uw dierenarts voorschrijft, uw aandacht voor de hygiëne van uw hond is van vitaal belang om de parasieten voor eens en voor altijd te elimineren.
"Het is van cruciaal belang om uw hond op de laatste dag van de behandeling te wassen om eventuele cysten op het haar van de hond te verwijderen, vooral rond de anus", zegt Dr. Fatcheric. Als je die stap negeert, kom je niet van de parasiet af. Let vooral op het achterste gedeelte en de achterpoten. Bespreek het gebruik van een chloorhexidineshampoo met uw dierenarts.
Omdat deze organismen over het algemeen winterhard zijn en lange tijd in de omgeving kunnen voorkomen, is het belangrijk om de plekken waar de hond komt te desinfecteren.
De Centers of Disease Control (CDC) raadt aan om alle harde oppervlakken - vloeren, kratten, vuilnisbakken - met water en zeep schoon te maken en grondig af te spoelen. Reinig tapijten met stoom met de aanbevolen oplossing voor uw reiniger. (Zie de CDC-webpagina voor meer informatie.)
Overweeg QAT's: Reinigingsproducten die producten met quaternaire ammoniumverbindingen (QATS) bevatten, zoals Pine-Sol Cleaner and Antibacteriële, Clorox Broad Spectrum Quaternary Disinfectant Cleaner en Fantastik Allesreiniger, worden aanbevolen. Het actieve ingrediënt kan op het etiket worden vermeld als alkyldimethylammoniumchloride. Volg de productinstructies en zorg ervoor dat het product gedurende de aanbevolen tijd in contact blijft met het oppervlak.
Je kunt ook kiezen voor je eigen mengsel, met bleekmiddel en water (3/4 kopje bleekmiddel op 1 gallon water). Onthoud dat bleekmiddel sommige oppervlakken kan verkleuren.
Stoffering: Als uw hond een ongeluk krijgt op gestoffeerde meubels, gebruik dan een tapijtreiniger met QATS om het gebied schoon te maken en laat het vervolgens drogen (test altijd eerst op verkleuring op een klein gebied).
Gebruik wasmachines: Was items die in uw wasmachine passen en droog ze in de machine op de hoogst mogelijke temperatuur of droog ze in direct zonlicht. Dit omvat speelgoed en beddengoed.
Vaatwasmachinebestendige schalen en speelgoed kunnen in uw vaatwasser worden gedesinfecteerd, op voorwaarde dat de spoelcyclus warm genoeg wordt. De CDC definieert dat als de spoelcyclus gedurende 20 minuten 113 °F, vijf minuten 122 °F of één minuut 162 °F bereikt. Raadpleeg de handleiding van uw vaatwasser. Je kunt sommige items ook desinfecteren in kokend water (kook ze minstens een minuut).
Buiten gebieden: Het kan moeilijk zijn om deze parasieten uit gazons en buitengebieden uit te roeien. "Het is vooral belangrijk om poep op te ruimen zodra het de grond raakt", zegt Dr. Fatcheric.
Doe de ontlasting in een plastic zak en gooi deze weg. Geef uw hond, indien mogelijk, opdracht om op beton te elimineren, waar het gemakkelijker is om het gebied grondig te desinfecteren. Als dat niet mogelijk is, beperk dan het gebied waar uw hond toegang toe heeft totdat hij is behandeld.
Hoewel sommige dierenartsen adviseren om een ontsmettingsmiddel te sproeien op alle buitenvuil of grasvelden waar een geïnfecteerde hond is geëlimineerd, stelt de CDC dat deze inspanningen grotendeels ondoeltreffend zijn. Pak in plaats daarvan de poep onmiddellijk op en let op uw hond op tekenen van herinfectie na de behandeling.
Cynthia Foley is een freelance schrijfster in de staat New York. Ze concurreert met haar Papillons in behendigheid bij honden.
