Er wordt vaak gezegd dat een hond de beste vriend van de mens is. Die verbondenheid tussen mens en hond is deels te danken aan oxytocine. Ook bekend als het 'liefdes'- of 'feel-good'-hormoon, wordt het in de hersenen gemaakt en afgegeven aan de bloedbaan. Naast het hebben van een aantal fysiologische taken (zoals het induceren van baarmoedercontractie tijdens de bevalling of het afzwakken van melk bij het geven van borstvoeding), bevordert oxytocine ook de binding tussen moeder en baby - of in dit geval man en hond.
Dus hoe zit dit? Ruiken honden oxytocine of is er een ander mechanisme bij betrokken?
Eigenlijk is het antwoord niet eenduidig.
Met het uiterst gevoelige reukvermogen van een hond is het zeer waarschijnlijk dat ze oxytocine kunnen detecteren, maar dit is bijna onbelangrijk als we kijken naar de verbazingwekkende rol van oxytocine en hoe het eigenaar aan hond of hond aan eigenaar bindt.
Het is een feit dat oxytocine verantwoordelijk is voor de geweldige band tussen mens en hond. Het is echter niet zozeer dat de hond oxytocine ruikt, meer dat ze hun eigen oxytocine produceren als reactie op het zien van een geliefde huisdierouder. Het tegenovergestelde is ook waar, wanneer een eigenaar naar zijn pelsvriend staart of zachtjes over zijn hoofd aait, verhoogt dit het niveau van oxytocine van de eigenaar. Aangezien het de taak van oxytocine is om moeder aan baby te binden, versterkt het eindresultaat de warme gevoelens tussen hond en baasje, en vice versa.
Wat misschien nog interessanter is, is dat sommige honden meer interne receptoren voor oxytocine hebben, en daarom eerder loyaal en aanhankelijk zijn naar hun eigenaar. Terwijl de andere kant van de medaille is dat sommige honden een kinderlijker uiterlijk hebben (denk aan die mopshonden met een plat gezicht) en in staat zijn om meer oxytocine te genereren bij de kijker (hun baasje). Dit verklaart inderdaad gedeeltelijk de populariteit van veel top tien hondenrassen, in die zin dat hun fysieke verschijning ze aantrekkelijker maakt voor mensen vanwege de afgifte van oxytocine.
En als u op zoek bent naar tekenen dat uw hond onder invloed is van oxytocine, overweeg dan hoe liefdevol en loyaal ze zijn. Een aanhankelijke, liefhebbende hond heeft hoogstwaarschijnlijk een royale hoeveelheid oxytocine in zijn bloedbaan.
Het is interessant om op te merken dat het niet alleen honden zijn die van mensen houden - zwerfhonden ook. Ze kiezen er vaak voor om rond te hangen waar mensen wonen, en dat is niet alleen omdat we etensresten weglaten. Er is iets unieks aan de relatie tussen mens en hond, en raad eens - het komt door oxytocine.
Het lijkt erop dat mens en hond het vermogen hebben om elkaars oxytocinegehalte wederzijds te verhogen. En als oxytocine betekent dat je je goed voelt, is dit een geweldig talent om te hebben. Teruggaand naar de eerste gedomesticeerde honden, lijkt het waarschijnlijk dat ze aanvankelijk rond de vuren van de holbewoners hingen voor warmte en restjes, maar het was de onderlinge band van oxytocine die iets diepers creëerde dan louter gemak.
Naarmate de tijd verstreek en honden beter aangepast werden aan het leven met mensen, begonnen mensen selectief hun honden metgezellen te fokken. Aanvankelijk was dit om de ultieme waak- of jachthond te creëren, maar later kregen honden met een meer menselijk of babyachtig gezicht de voorkeur.
Nogmaals, het is niet zozeer dat honden oxytocine kunnen ruiken, maar dat hun lichaam reageert op menselijk gezelschap door er meer van te produceren. Hetzelfde geldt voor mensen, je zou kunnen zeggen dat het een match made in heaven is!
Technisch gezien kan een hond misschien de geur van oxytocine op iemands zweet of kleding oppikken. Het ruiken van de oxytocine is echter het equivalent van het registreren van zijn aanwezigheid, maar zonder het lichaam aan te tasten. Om een verschil te maken in de manier waarop de hond zich voelt, is het de oxytocine die in hun eigen hersenen wordt aangemaakt die dit zal doen.
Wanneer het vrijkomt, bindt deze oxytocine zich met receptoren die dat goede gevoel opwekken.
Zie de oxytocine als een sleutel en de receptor als een slot. Om het verbonden gevoel te krijgen, moet de sleutel in het slot worden gestoken en worden gedraaid. Wanneer een hond oxytocine snuift, 'zien' ze de sleutel, maar het is niet fysiek op een plaats waar het het slot kan activeren.
Wanneer een hond iemand ziet van wie ze houden (de ouder van het huisdier) en die persoon hem prijst en in zijn ogen staart, komt er een golf van feel-good oxytocine vrij. In die prachtige manier om dingen met elkaar te verbinden, verklaart dit ook waarom op beloning gebaseerde training zo goed werkt. Door het goede te prijzen, bouw je hun zelfvertrouwen op en verhoog je het oxytocinegehalte, waardoor ze zich goed voelen over zichzelf. Waarom zouden ze dan niet gehoorzaam willen zijn en high worden van die natuurlijke hormonen?
Een ander interessant feit is dat wetenschappers hebben gekeken naar de aantallen en soorten oxytocine-receptoren die verschillende hondenrassen hebben. Niet iedereen is gelijk geschapen. Onderzoekers vergeleken Duitse herders met Border Collies en ontdekten dat ze verschillende soorten receptoren hadden, waarvan het aantal per hond varieerde, en er was een sterk verband tussen hoe vriendelijk de hond was voor vreemden en de aanwezigheid van een bepaald type oxytocine-receptor.
Het trainen van een hond om oxytocine te ruiken, zou op dezelfde manier worden gedaan als het trainen van een speurhond. Het vereist een monster van oxytocine en vervolgens de hond belonen wanneer ze het voorwerp vinden dat bedekt is met oxytocine. Het is echter de vraag hoe nuttig dit is om les te geven. Als iemand veel oxytocine gebruikt, zijn er immers gemakkelijker manieren om het te detecteren, bijvoorbeeld door de zachte, liefdevolle glimlach van de persoon.
Wat aantoonbaar gunstiger is voor zowel hond als mens, is om aardig voor elkaar te zijn en elkaars prestatie te prijzen. Met zachte aanraking en liefdevolle houding is dit een natuurlijke manier om oxytocine-afgifte bij zowel mens als hond te induceren, en laten we eerlijk zijn, geluk verspreiden is iets waar de wereld op dit moment veel mee zou kunnen doen.
