Als iemand je zou vertellen dat er honden zijn die naar goud zoeken, zou je waarschijnlijk lachen en denken dat het een grap was. De waarheid is vreemder dan fictie, aangezien woofers worden gebruikt om dat ongrijpbare goudklompje te vinden en vaardig blijken te zijn in hun werk.
Voordat je je trouwe hond grijpt en zelf op zoek gaat, moet er nog wat getraind worden - maar nogmaals, onze dynamische honden zitten vol verrassingen. Het lijkt erop dat ze de neus hebben die weet en in dit geval is het een zak vol goud. Laten we hopen dat hun etensbakken goudkleurig zijn als betaling. Kunnen honden goud ruiken? Laten we het uitzoeken!
"Er zit goud in die heuvels", zei de goudzoeker uit vervlogen tijden toen ze in de stad aankwamen, klaar om hun vondst te verzilveren. We hebben een lange weg afgelegd sinds de tijd van de goudkoorts, met high-tech apparatuur en harige, viervoetige honden die hun snuffelvermogen gebruiken om de kostbare, gele prijs op te graven.
De oude Egyptenaren en Grieken waren zich bewust van de betoverende kracht van goud en voordat valuta werd uitgevonden, maakten ze sierlijke sieraden en decoratieve voorwerpen met een gouden gloed.
Tegenwoordig worden honden getraind om allerlei soorten erts op te sporen en hun geleider te waarschuwen voor een vondst. Je zult ze waarschijnlijk zien rondrennen, hun hoofd alle kanten op draaiend - snuivend naar de juiste geur. Als er goud wordt vermoed, graven ze in de grond, kwispelend met hun staart terwijl ze rond de plek met de sterkste geur krabben.
Honden zijn hard aan het werk, snuiven drugs, explosieven, illegale dvd's en contant geld op, dus we moeten ons echt niet laten afschrikken door het nieuws dat ze ook goud kunnen vinden. Deze onbetaalbare grondstof heeft geen echte geur, maar wordt over het algemeen gevonden in minerale afzettingen die gouderts worden genoemd. Het vinden van pyrietmineralen, bekend als "fool's gold", kan ook naar de schat leiden, omdat de echte versie zich vaak in de buurt van deze geelgekleurde rots bevindt. Dit maakt het lastig voor goudzoekers om het echte goud van nep te onderscheiden.
Als je je eigen hond hebt getraind om dit miljonair makende metaal te vinden, zullen ze waarschijnlijk blaffen, met spitse oren in de wetenschap dat ze hun werk hebben gedaan. Hun prijs kan een speeltje zijn of een traktatie voor een goed uitgevoerde klus, dus ze zullen buigen, hun hoofd opzij kantelen, opgewonden om hun beloning te krijgen.
Honden houden van spelletjes in jachtstijl, dus ze zijn zeer geschikt voor het vinden van goud en erts. Sommigen zijn misschien getraind om te gaan zitten wanneer ze de voorraad vinden, een duidelijke indicatie dat er iets is om over te huilen!
In het tijdperk van de Beatles en Rolling Stones snuffelden honden naar erts in Finland, Rusland en Zweden. Het snuffelvermogen van een hond was een aanwinst voor een bloeiende staalindustrie. Er werden puppy's gebruikt omdat ze een talent hadden om het erts te vinden, vaak sneller dan dure machines en de bekwame mensen die nodig waren om ze te bedienen.
De eerste mijnhond heette Lari en ze bewees haar waarde door het erts van een goudzoeker te verslaan toen ze de test deed. Van het begin van de jaren 60 tot 1994 kwamen honden in de mijnen om hun brood te verdienen door schatten aan waardevolle mineralen bloot te leggen.
Toen de staalindustrie eenmaal afnam, waren honden niet langer nodig totdat Peter Bergman, een Zweedse geoloog, het concept nieuw leven inblies met zijn bedrijf met de toepasselijke naam "Ore Dog".
Bergman rekruteerde trainers die ooit in het leger hadden gewerkt en gingen lesgeven in het nieuwe ras van mijnhonden, waaronder Duitse herders en de Belgische Mechelaar, een favoriete K9-keuze voor de politie. De grote mijnbouwbedrijven zijn nieuwsgierig naar honden die op zoek zijn naar mineralen, want tijd is geld en het lijkt erop dat woofers snel op hun hoede zijn als het gaat om het opsnuiven van het goud.
Honden worden ook getraind om bepaalde planten te ruiken waarvan bekend is dat ze rond minerale afzettingen groeien. Crosby Buckwheat is een plant met kleine, gele bloemen die de weg naar goud zouden kunnen wijzen. Geobotanische prospectie is de moderne term voor fabrieken die de mogelijkheid van erts in de buurt benadrukken. In de oudheid wisten veel goudzoekers hoe planten het pad naar rijkdom verlichtten.
Een ertshond genaamd Rex heeft een extravagante neus voor diamanten, waardoor hij zijn Duitse herdergewicht in goud waard is. Zijn eigenaar, Peter Bergman, gelooft dat deze honden de golf van de toekomst zijn, waardoor het voor iedereen mogelijk wordt om goud, zilver, diamanten en erts te delven. Het is ook een superkosteneffectieve manier om een lucratieve storting te lokaliseren, waardoor miljoenen dollars van mijnbouwbedrijven worden bespaard.
Honden zijn niet de enige dieren die behulpzaam zijn bij het vinden van de premie. Australische mijnbouw vertelt ons dat termietenheuvels geheimen van onder de grond bevatten. Deze kleine insecten kunnen 70 meter diep boren en de grond naar de oppervlakte brengen. In het begin van de jaren zeventig werd een mammoet-diamantmijn gelokaliseerd door middel van monsters genomen uit een termietenheuvel.
De veeleisende mannen en vrouwen van de wetenschap zijn druk bezig geweest met het onderzoeken van superkrachten van honden. Zonder kryptoniet in zicht, ontdekten ze dat het reukvermogen van een hond niet van deze wereld is. Het is gigantisch in vergelijking met onze cosmetische creaties - zelfs in staat om een ziekte waar te nemen. De geuren die we afgeven gaan rechtstreeks naar de neus van een woofer, die schreeuwt:"dreigende hartaanval, epileptische aanval of kanker!"
De volgende keer dat je pup aan je hand ruikt, voel je je misschien een beetje blootgesteld. Ze kunnen uw lichaamschemicaliën inademen en een snelle veronderstelling maken over uw gezondheidstoestand. Honden hebben geen certificaat nodig op de muur van de dokterspraktijk om te detecteren dat er iets niet klopt.
Snuiven naar goud moet een makkie zijn, omdat het vaak wordt omringd door malachiet (koper), groensteen en stinkende pyrietmineralen, die mogelijk doen denken aan dat oude bot dat je Bichon onder de boom begraven heeft. Wanneer een hond in het veld aan het trainen is, kan de geur van allerlei soorten mineralen en stenen een geluksvogel zijn.
Als je je afvraagt waarom honden manische snuffelaars zijn, is dat omdat ze geuren kunnen categoriseren en de boodschap rechtstreeks naar hun hersenen kunnen sturen. Je hond weet misschien dat het Indiase restaurant aan de overkant een nieuw kruid heeft toegevoegd aan hun recept voor boterkip. De neus van je pelsbaby kan onderscheid maken tussen elk ingrediënt in een pizza of hete pot, terwijl we gewoon de algehele geur van "YUM" krijgen. Je zou een beetje jaloers kunnen zijn op de geniale hondenneus die ademt in een universum van dingen die wij niet kunnen.
Wetenschapsmagazine vertelt ons dat honden meer dan 200 miljoen meer snuffelreceptoren hebben dan gewone stervelingen. Ze zijn ontworpen om te ruiken en we zijn zo blij dat ze dat kunnen omdat ze ons helpen de smokkelwaar op te sporen - of misschien wat sprankelend goud!
Aangezien goud geen kenmerkende geur heeft, kan een hond nog steeds worden getraind om de klassieke mineralen op te snuiven die vaak te vinden zijn rond een goudafzetting.
Snuffelhonden zijn over het algemeen getraind om op een bepaalde geur te reageren. Een hond die naar drugs snuffelt, kan marihuana, cocaïne of amfetaminen ruiken, terwijl een hond die explosieven detecteert, op zoek gaat naar de specifieke chemicaliën waaruit een bom bestaat.
Honden die naar erts snuiven, zijn getraind om verschillende metalen te voelen in combinatie met sulfiden. Deze verspreiden een penetrante geur die lijkt op rotte eieren. Mijnbouwtechnologie meldt dat "Ore Dogs" op dezelfde manier worden getraind als honden voor het detecteren van bommen. Deze gewaardeerde militaire straathonden worden getraind met blikjes met bepaalde explosieve geuren. Zodra de juiste geur is gevonden, gaat de hond zitten en waarschuwt de geleider.
Smithsonian Mag belicht een bekend beveiligingsbedrijf dat honden voor bomdetectie traint en de lof die wordt gegeven als een hond het goed doet. De woorden "Goede jongen of meisje worden gebruikt in een hogere toon, met een brokjesbeloning van de riem van de trainer.
Goudzoekende woofers werken ook in zware omstandigheden waar ratten en slangen zijn. Terwijl het bedrijf 'Ore Dog', gerund door Peter Bergman, naar landen als Zuid-Afrika, Irak en Australië verhuist, moeten honden worden geconditioneerd voor allerlei soorten territorium.
Hetzelfde scenario voor een hond die goud detecteert, kan betrekking hebben op blikjes met erts, sulfiderotsen en mineralen. Woofers kunnen alles ruiken, het is een kwestie van ze op een bepaalde geur af te stemmen.
Goud is te vinden in kwartsaders in beekjes, dus als je overweegt om van je Mastiff een goudvindende wonderhond te maken. Ze moeten het goud zo uit het water halen.
Je kunt ze trainen met elementaire snuffelstrategieën of militair worden met blikjes van dit verleidelijke metaal. Het kan een leuke bezigheid zijn, omdat honden dingen in het water kunnen ruiken. Ze worden vaak gebruikt om vermiste mensen en walvispoep te vinden die onderzoekers kunnen analyseren. De hondenneus is een veelzijdige machine die elke geur kan oppikken.
