Het feit dat uw hond een van de krachtigste neuzen heeft om op aarde rond te lopen, is niet bepaald verrassend. Onderzoekers hebben honden gebruikt om kanker en diabetes te ruiken, zoek- en reddingsteams hebben honden gebruikt om vermiste personen op te sporen en verdovende middelen hebben honden gebruikt om drugs te ruiken. Omdat honden hun superkracht hebben kunnen gebruiken om de wereld te veroveren, moet het begrijpelijk zijn dat uw pup ook specifieke bacteriën kan ruiken.
Lees verder voor een meer diepgaand inzicht in de mogelijkheden om honden te snuffelen! We hebben alles wat u moet weten over hoe de sensorische receptoren van honden werken en informatie over hoe u uw hond kunt trainen om bacteriën te ruiken. Genieten van!
Vanaf 2018 is het wijdverbreide gebruik van antibiotica verantwoordelijk voor problemen in verband met "superbug" -infecties. Deze superbacteriën komen meestal voor bij patiënten die om andere medische redenen al in het ziekenhuis liggen.
Een van de meest voorkomende en gevaarlijke superbacteriëninfecties wordt Clostridium difficile ("C. difficile") genoemd. C. difficile treft meestal ouderen die onlangs in het ziekenhuis met antibiotica zijn behandeld. De antibiotica doden de normale nuttige bacteriën in de darmen terwijl C. difficile het overneemt.
C. difficile maakt gifstoffen vrij die een aantal symptomen veroorzaken, waaronder diarree, koorts, misselijkheid, verlies van eetlust en zelfs maagzweren kunnen veroorzaken. Onderzoek toont aan dat ongeveer zeven procent van de geïnfecteerde personen binnen 30 dagen sterft. Nog verrassender was dat C. difficile werd vermeld als een oorzaak die bijdraagt aan de dood van ongeveer 21.000 mensen per jaar in Amerika.
Vanwege de resistentie tegen geneesmiddelen van C. difficile kan het moeilijk zijn om met antibiotica te beginnen. Aangezien het gebruik van antibiotica in de loop der jaren is toegenomen, neemt ook de prevalentie van C. difficile toe. Ziekenhuizen gebruiken meestal ultraviolet licht om deze bacterie te vinden, maar recente onderzoeken hebben aangetoond dat honden zich bij elke patiënt veel sneller en efficiënter kunnen verplaatsen, waardoor het gebied vrijwel onmiddellijk kan worden gedesinfecteerd.
Honden hebben ongeveer 25 keer meer geurreceptoren in hun neus dan wij mensen. Dit betekent dat honden concentraties kunnen ruiken die ongeveer 100 miljoen keer lager zijn dan mensen. Nog cooler, ongeveer 15 miljoen van de zintuigen van uw pup hebben ook infrarooddetectie
Omdat de dood door bacteriën toenam, kwam onderzoeker Marije Bomers op het idee dat honden bacteriën moesten kunnen detecteren en rende ermee weg. In Nederland richtten Marije Bomers en een team van onderzoekers zich op het trainen van een Beagle genaamd Cliff om C. difficile te identificeren. Ze begonnen met ontlastingsmonsters en leerden Cliff geuren te identificeren die veranderen in de lichaamschemie wanneer individuen geïnfecteerd zijn.
Cliff werd getraind om te gaan zitten of liggen toen hij deze bacterie ontdekte. De detectiecapaciteiten van Cliff werden ongeveer twee maanden later formeel getest op 100 C. difficile ontlastingsmonsters. Cliff was in staat om alle 50 C. difficile positieve monsters en 47 van de 50 negatieve nog steeds monsters correct te identificeren. Onderzoekers namen Cliff mee naar twee ziekenhuisafdelingen om zijn neus te testen op levende patiënten. Cliff identificeerde correct 25 van de 30 gevallen en 265 van de 270 negatieve controles. Nadat ze hadden bewezen dat een hond C. difficile kan detecteren, rapporteerden de onderzoekers hun bevindingen en Cliff, de Beagle, werd gepensioneerd.
Twee jaar later was er in een ziekenhuis in Amsterdam een uitbraak van C. difficile. Cliff werd vervolgens onderworpen aan de ultieme test - het screenen van patiënten die vatbaar zijn voor C. difficile terwijl ze in het ziekenhuis waren en werden behandeld voor andere aandoeningen. Uiteindelijk identificeerde Cliff 12 van de 14 patiënten met C. difficile-infecties en 346 van de 357 infectievrije patiënten correct.
Deze studie bevestigt dat een getrainde speurhond C. difficile nauwkeurig kan detecteren bij gehospitaliseerde patiënten tijdens een uitbraak, en andere trainers hebben de methoden van Marije Bomers gekopieerd. Deze efficiënte diagnose van geïnfecteerde personen kan ziekenhuizen in staat stellen ze effectief te isoleren en te behandelen voordat het zich verspreidt naar de directe bevolking. Zoals de Franse dichter Alphonse de Lamartine ooit zei:"Als de mens in de problemen zit, stuurt God hem een hond."
In een Canadees ziekenhuis zijn trainers erin geslaagd om Angus, een Engelse springerspaniël, de methoden van Cliff te leren om levens te redden. Angus werd getraind in dezelfde technieken die worden gebruikt om honden te trainen om bommen of drugs te detecteren. De trainer van Angus beschrijft de training als een spel:“Al het detectiewerk voor de honden, het is maar een spel. Voor hen is het gewoon een manier om te krijgen wat ze echt willen, namelijk hun speeltje of hun eten, afhankelijk van waarmee ze worden beloond.”
Honden kunnen geuren associëren met voedselbeloningen. Het ziekenhuispersoneel van Angus heeft haar gevuld met een constante voorraad C. difficile-geuren op wattenstaafjes, naast beloningen voor correcte identificatie. De opleiding van Angus duurde ongeveer 10 maanden. Na het doorlopen van detectietests met nep-patiëntenafdelingen, werd Angus in de zomer van 2017 naar Canadese ziekenhuizen gebracht.
Als je dit bij je eigen pup wilt testen, neem dan contact op met een dierengedragsdeskundige of professionele trainer.
