Heb je je ooit afgevraagd of speurhonden te slim af kunnen zijn?
Is het, puur hypothetisch gezien, om de grenzen van hondengeur te verkennen, mogelijk om de geur van illegale goederen te maskeren met een sterk ruikende substantie zoals koffie?
In navolging van deze gedachtegang zou een sterk ruikende substantie zoals koffiebonen of gemalen koffie een goed uitgangspunt zijn. Wij mensen kunnen tenslotte genieten van de geur van koffie, dus de geur, voor de verfijnde neus van een hond, moet behoorlijk overweldigend zijn. Maar is het overweldigend genoeg om nog een zwakkere geur te verbergen?
Het antwoord is nee! Honden kunnen inderdaad door koffie ruiken omdat ze een geurprofiel opbouwen. Net als de bovenste, middelste en onderste tonen van een parfum, kan een hond een reeks geuren onderscheiden, waardoor ze worden onderscheiden van één, meer dominante geur.
Honden zijn supergevoelige geurmachines. Ze zijn het volledige ticket als het gaat om het volgen en vinden van objecten met hun neus; Ze kunnen niet alleen een vage geur op enige afstand oppikken, maar ze kunnen het ook volgen en lokaliseren. Hiervoor hebben ze verschillende manieren van ruiken.
Wanneer de hond zich op enige afstand van het doel bevindt, beweegt hij zich snel in een vegende, zij-aan-zij beweging. De hond neemt veel oppervlakkige snuifjes, die de lucht bemonsteren en detecteren waar de geur het sterkst is. Ze scherpen de geur aan door het hoofd heen en weer te bewegen om op het doel te blijven.
Zodra ze de waarschijnlijke oorsprong van de geur hebben gevonden, vertraagt de hond meteen. Nu is het tijd voor wat fijn speurwerk om de signalen te lezen. Dit vereist een ander patroon van snuiven, zodat de hond langzamer en dieper ademhaalt om van de lucht te genieten.
Door de geur op deze manier te lezen, pikt de hond berichten op over hoe vers de geur is, wie hem heeft achtergelaten en andere markeringen, zoals of een natuurlijke geur is achtergelaten door een mannetje of een vrouwtje. In de wereld van honden en territoriummarkering is deze enorm gedetailleerde informatie als de hond die een poster leest over wie er net voorbij is gelopen.
Al duizenden jaren hebben mensen en honden een symbiotische relatie. Honden gebruikten hun vaardigheden van volgen, bewaken en jagen om voedsel te verstrekken en hun baas te beschermen. In ruil daarvoor gaf de mensheid de hond een thuis, warmte en voedsel.
Een van de belangrijkste vaardigheden die honden te bieden hadden, was het vermogen om een geur en spoor te volgen. Van de vroege mens, die jaagde om in leven te blijven, tot de middeleeuwen en aristocraten die voor de lol jaagden, was een hond met een goede neus een waardevol bezit.
Eeuwenlang werd het vermogen van honden om een geur te volgen geaccepteerd en gebruikt, maar dit was vooral voor het opsporen van prooien. Het zaad van verandering kwam in het midden van de 20e eeuw toen de Amerikaanse strijdkrachten in de jaren veertig honden trainden om niet-ontplofte landmijnen in Noord-Afrika op te sporen. Deze honden hebben veel mensenlevens gered. Het tot nu toe onbenutte potentieel van de hondenneus om andere objecten te detecteren werd duidelijk en werd al snel in gebruik genomen.
De jaren zestig en zeventig zagen de opkomst van de speurhond. Deze goed opgeleide honden kunnen illegale drugs, gesmokkelde valuta en zelfs illegale voedselsubstanties detecteren.
Van daaruit breidde de rol van de speurhond zich nog verder uit. Tegenwoordig worden ze gebruikt om mensen te vinden die vastzitten onder puin, om brandversnellers op te snuiven, explosieven op te sporen en nog veel, veel meer.
Honden hebben een veel verfijnder reukvermogen dan mensen - geen verrassing. Wat echter echt verbazingwekkend is, is hoe episch hun vermogen om te ruiken is. Om het zo te zeggen:als het gezichtsvermogen van een persoon net zo nauwkeurig was afgesteld als het reukvermogen van een hond, zouden we een object op 3000 kilometer afstand perfect kunnen zien!
In navolging van de analogie met zien, leest een hond een geur op dezelfde manier als hoe wij dingen zien. Neem als voorbeeld een stoofpot. We kunnen naar een stoofpot kijken en brokken biefstuk, wortelen, erwten, aardappelen en jus zien. Het reukvermogen van een hond kan de individuele geuren in een geur 'zien' en ze eruit pikken, op dezelfde manier als we de ingrediënten in een stoofpot zien.
De hond bereikt deze geweldige prestatie door een vochtige, natte neus te hebben (die geurmoleculen vasthoudt), miljarden geurreceptoren in de neuskamer en een enorm geurverwerkingscentrum in de hersenen. Dit alles komt neer op een geweldige geurverwerkingscapaciteit die in staat is om andere geuren te onderscheiden die onder de dominante geur van koffie liggen.
De taak van een speurhond is om bepaalde stoffen op te snuiven, ongeacht wat hen omringt. Een getrainde speurhond kan inderdaad items detecteren die verborgen zijn in superstinkende dingen zoals benzinetanks.
Om een hond met succes te trainen om de geur van een bepaalde stof op te pikken, moet de hond een goed reukvermogen hebben (sommige rassen zijn beter dan andere) en bereid zijn om te werken voor een beloning, zoals een spelletje touwtrekken.
De training begint met de geleider die de hond betrekt in een energiek sleepspel met een fris gewassen handdoek. Deze handdoek is geurvrij en staat gelijk aan een blanco (geur)doek. De hond wordt beloond voor het trekken en dit wordt meermaals herhaald.
Vervolgens wordt de handdoek geïmpregneerd met de geur van de stof die je wilt detecteren. De hond neemt weer deel aan trekspelletjes en wordt beloond.
Nu krijgt de hond de keuze tussen de geïmpregneerde handdoek en een tweede, schone. Als de hond de schone handdoek kiest, wordt hun verzoek om te trekken genegeerd. Als ze de geurhanddoek kiezen, reageert de geleider enthousiast, trekt hij en beloont hij de hond.
De volgende stap is het introduceren van meerdere handdoeken, waarvan er slechts één geurig is. Nogmaals, de hond krijgt een beloning voor het kiezen van de juiste. Als de hond dit betrouwbaar doet, legt de geleider de handdoek uit het zicht. Ze moedigen de hond aan om de handdoek te vinden met behulp van hun reukvermogen.
Door gebruik te maken van dit systeem van het negeren van een verkeerde keuze en het belonen van de juiste beslissing, leert de hond objecten te zoeken die ruiken naar de stof waarvoor ze zijn getraind om te detecteren. Het maakt niet uit of de substantie in koffie zit verstopt, ze zullen de geur boven de koffie ruiken.
