Honden hebben, net als alle ademende wezens, een middel nodig om de lichaamswarmte te reguleren en uit te wisselen. Honden hijgen, waardoor speeksel op de mond- en tongoppervlakken verdampt om een verkoelend effect te creëren. Het is echter niet het enige middel dat een hond heeft. De oren helpen ook om zijn lichaamstemperatuur onder controle te houden.
Heet en droog
Honden die zijn aangepast aan hete woestijnomstandigheden hebben over het algemeen grotere oren dan honden die in koude klimaten zijn gefokt. De saluki, een woestijnwindhond, is hier een goed voorbeeld van. Hij heeft lange oren met franjes die in rust hangen maar vloeien als hij rent, waardoor lucht die over de uitgezette bloedvaten in de flappen beweegt, beide kanten kan afkoelen. De flappen houden ook zand uit zijn oren en helpen hem warm te houden op koude woestijnnachten. De Israëlische Kanaän-hond is ook een hete woestijnbewoner. Hij heeft grote, laag geplaatste prikoren die een dunne huid hebben om overtollige lichaamswarmte uit te stralen. Hierin lijkt hij op zijn buurman en grootoorkampioen van de wereld, de fennekvos van de Sahara.
Heet en vochtig
Dezelfde basisvorm van het oor - groot, dun en rechtopstaand - blijft bestaan in de basenji, waarvan de oren lijken op die afgebeeld in beelden van de oude Egyptische god Anubis, Heer van de Doden. Het voorouderlijk huis van de basenji is het tropische regenwoud van Congo in Centraal-Afrika. De oren zijn structurele aanpassingen aan het warme, vochtige klimaat dat daar het hele jaar door aanhoudt. De oren van de basenji zijn dun behaard en hebben een dunne huid om constante warmtestraling mogelijk te maken, aangezien de temperatuur in de tropen dag en nacht warm blijft, in tegenstelling tot de extreme temperatuurschommelingen van de woestijn tussen dag en nacht.
Koud en droog
Noord-China heeft een koud klimaat -- een deel ervan is zelfs de Gobi, een van de weinige koude woestijnen ter wereld. Honden uit deze regio hebben meestal dubbele vachten om de ijskoude winters het hoofd te bieden. Hun oren zijn meestal kleiner en dikker dan die van zuidelijke honden, en hebben meer haar aan de binnenkant om lucht en warmte vast te houden om bevriezing te voorkomen. Een goed voorbeeld hiervan is de chow-chow, wiens harige, rechtopstaande oren bijna verborgen zijn in zijn dikke kraag, waardoor hij een beerachtig uiterlijk krijgt. De vacht van de Siberische husky is minder volumineus dan die van de chow, en zijn oren zijn groter en meer zichtbaar, maar hij heeft ook de ingebouwde oorbeschermers.
Koud en vochtig
Aan de andere kant van de Beringstraat vanuit China heeft het even koude maar minder droge klimaat van Alaska de Malamute voortgebracht, een hond die lijkt op de Siberische husky, maar robuuster en gefokt om zwaarder werk te doen. Zijn oren zijn lager op zijn hoofd geplaatst dan die van de husky; de Malamute kan zijn oren naar beneden vouwen tijdens het werk en ze omhoog brengen tijdens het rusten om warmteverlies na het sporten te stimuleren.
Door Martha Adams
Referenties
New England Animal Control/Humane Academy:kort technisch rapport over thermoregulatie bij honden en de pathofysiologie van hyperthermie
Psychology Today:Canine Corner:zweten honden?
MedicineNet:mijn hond bloedt uit zijn oor
The Living Desert:over woestijndieren
Israel Canaan Dog Club of America:Standaard
eTap:accommodatie en aanpassing
Rosamond Gifford Zoo:Fennec Fox
Basenji Club of America
American Kennel Club:Chow Chow:Rasstandaard
Dog Channel.com:Siberische Huskies
Raszuivere pups:Alaskan Malamute Rasinformatie
Over de auteur
Martha Adams is rodeo-rijder, dierenverzorger, veterinair technicus en medisch transcriptionist/editor geweest. Ze reisde door Europa, Saoedi-Arabië en Afrika. Ze deed mee aan "Jeopardy" en heeft artikelen gepubliceerd in het tijdschrift "Llamas" en op internet. Adams heeft een Bachelor of Arts in Engels en antropologie van de Universiteit van Texas in Austin.
