Door hondenblogger Miss Moneypenny
Ik ken veel honden, veel van hen behoorlijk ordinair.
Neem bijvoorbeeld Jake; hij was een 3-jarige Weimaraner die zo bang was voor opblaasbare kerstversieringen dat hij zou plassen en proberen weg te rennen wanneer hij er langs liep. Zijn baasjes waren ten einde raad en wisten niet wat ze moesten doen, dus namen ze contact op met mijn baasje (en professionele hondentrainer), Laura. Ze wist precies wat ze moest doen, dus stelde ze voor dat Jake zich inschreef voor een bord en trainde om aan zijn gedragsproblemen te werken.
Terwijl Jake werd getraind, gaf Laura hem de tools om met verschillende situaties om te gaan (andere honden, mensen, behandeld worden, nieuwe omgevingen en zelfs opblaasbare kerstversieringen). 
Dit deed ze door commando's te definiëren en afleidingen toe te voegen. Door dit te doen, kon Jake zich concentreren op het commando in plaats van waar hij bang voor was. En het werkte!
Commando's kunnen handgebaren, woorden of geluiden zijn (zoals een fluitje). Ze zijn een communicatiemiddel tussen honden en mensen.
Door een commando toe te wijzen aan een actie, zeg SIT, leren we wat er wordt verwacht.
Door de SIT te definiëren (niet blaffen, niet bewegen, etc.), weten we wat we moeten doen als het commando wordt gegeven. Dit betekent dat we niet langer kiezen wat te doen, maar liever volgen op wat ons is geleerd. We leren dat zitten betekent stil zitten, placemat betekent op onze dekens blijven en hielen betekent aandachtig zijn voor de persoon aan de andere kant van de lijn.
Een gedefinieerd commando geeft ons iets om over na te denken in plaats van onze voorheen typische reflexmatige reactie in een situatie van ofwel bang of te agressief.
Zeg bijvoorbeeld SIT. Zitten is wanneer onze voorbenen gestrekt zijn en we op onze billen zitten. Maar door de SIT te definiëren als 1. de voorbenen zijn recht, en we zitten op onze billen, 2. niet naar beneden glijden of in een cirkel op onze billen bewegen, 3. stil zijn tijdens het zitten, heeft de SIT wordt nu een hulpmiddel waarop we ons kunnen concentreren.
Met andere woorden, gedefinieerde commando's kunnen onze angst voor een voorheen moeilijke situatie ombuigen en ons helpen vertrouwen en zelfbeheersing op te bouwen.
Gebrek aan zelfvertrouwen en zelfbeheersing bij honden heeft de neiging zich te ontwikkelen tot veel ongewenst gedrag. 
Door gedefinieerde commando's en afleidingstraining leren honden zelfbeheersing en zelfvertrouwen.
Met oefening, consistentie en opvolging kunnen hun eigenaren goede gedragspatronen ontwikkelen bij hun zelfverzekerde, zelfbeheerste honden.
Wanneer je jezelf als leider vestigt, krijg je respect van een hond. Een leider definieert wat wordt verwacht en wat niet wordt geaccepteerd. Een leider onderneemt ook stappen om u te leren hoe u dit moet doen en gebruik lof, motivatie, aanmoediging en, indien nodig, correctie.
Ik moet je zeggen, honden houden er niet van om in een grijze wereld te zijn waar wij de beslissingen nemen. Door meer zwart-wit en consistent te zijn in je commando's, weten we wat je wilt dat we doen.
Het is niet de bedoeling om commando's af te dwingen. In plaats daarvan helpt het ons te leren wat onze grenzen zijn, zodat we de zelfbeheersing hebben om situaties het hoofd te bieden waarin we ons ongemakkelijk voelen.
Je prijst ons uiteindelijk voor het houden van de SIT, wat ons blij en trots maakt dat je het leuk vindt wat we doen. Gelukkig en trots zijn wekt vertrouwen.
En je wordt uiteindelijk een leider en veel minder gefrustreerd!
