De Flatcoated Retriever is een hardwerkend ras. Het werd oorspronkelijk gefokt om vogels naar buiten te spoelen en ze terug te halen zodra ze waren neergeschoten, maar zijn vastberadenheid in combinatie met een gemakkelijke houding hebben ervoor gezorgd dat het ras een uitstekende keuze is voor veel toekomstige eigenaren.
De Flat-Coated Retriever heeft een elegant uiterlijk en een sterke, atletische lichaamsbouw. Zijn gang is soepel en zijn lichaam is iets langer dan hoog. De dikke vacht van de retriever is plat, matig lang en effen zwart of effen leverkleurig.
Een intelligent en coöperatief ras, de Flat-Coated Retriever reageert goed op instructies en training. De hond is ook levendig en speels, wat hem een uitstekende metgezel maakt voor actieve eigenaren. Als de Flat-Coated Retriever de juiste beweging krijgt, zou hij niet veel gedragsproblemen moeten hebben, maar je moet hem wel wat energie laten verbruiken door buiten te spelen of te werken.
De Flat-Coated Retriever brengt graag veel tijd buiten door, maar wil toch deel uitmaken van het gezin wanneer de activiteiten naar binnen gaan. Regelmatige lichaamsbeweging is de belangrijkste vereiste voor het ras. Dit kunnen lange wandelingen, trektochten, hardlopen, zwemmen, apporteerspelletjes, behendigheidstraining, uitstapjes naar het hondenpark, jachtexcursies en meer zijn. Vachtverzorging is eenvoudig, regelmatig poetsen en af en toe een bad nemen is alles wat nodig is.
De Flatcoated Retriever is over het algemeen een gezond ras. Het heeft een relatief laag percentage heupdysplasie en luxerende patella's, in vergelijking met vergelijkbare rassen. Glaucoom, progressieve retinale atrofie (PRA) en epilepsie kunnen iets hoger dan normaal voorkomen. Maagverwijding en volvulus (GDV of bloat) is een punt van zorg, net als voor alle grote rassen met een diepe bovenlijf. Helaas ontwikkelt de Flat-Coated Retriever sommige vormen van kanker vaker dan andere rassen. Deze omvatten hemangiosarcoom, lymfosarcoom, osteosarcoom en kwaadaardige histiocytose.
De Flat-Coated Retriever werd oorspronkelijk in de 19e eeuw in Engeland gemaakt als een vogelhond die prooien kon ophalen van zowel land als water. Vissers hadden ook een hond nodig die hun vangst uit het water kon halen. Als zodanig begonnen kennels Labradors, Newfoundlands, Setters en andere rassen te mengen die bekend staan om hun vermogen om te zwemmen en te apporteren. Velen geloven dat de eerste Flat-Coated Retriever in 1859 meedeed aan een Britse hondenshow; een specifieke classificatie voor retrievers was echter pas het volgende jaar beschikbaar.
Het ras kreeg pas in 1915 officiële erkenning door de American Kennel Club. En hoewel het ras tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog met uitsterven bedreigd werd, herstelde het aantal zich toen een van de grootste autoriteiten van het ras, Stanley O'Neill, het nam. op zichzelf om het ras nieuw leven in te blazen. Vandaag de dag blijft het ras een steunpilaar aan beide kanten van de Atlantische Oceaan.
