Bloedzuigers zijn geen veel voorkomende parasiet bij de meeste in gevangenschap gefokte zoetwateraquariumvissen. Als u echter een wilde soort binnenhaalt, moet u naast andere wilde parasieten ook uitkijken voor bloedzuigers. Correcte identificatie door een dierenarts is vereist voor een effectieve behandeling.
Bloedzuigers zijn typisch een soort worm die zich hecht aan de huid van een dier en zich voedt met bloed van hun gastheer. Leden van de subklasse Hirudinea binnen de phylum Annelida, ze zijn naaste verwanten van de regenworm. De meeste bloedzuigers leven in zoet water, maar er zijn een paar soorten die in mariene systemen te vinden zijn.
Kleine bloedzuigers worden mogelijk pas gevisualiseerd als ze groter worden. Elke verhoogde, zwarte lijn op uw vis kan een normale kleur, traumatische wonden of een kleine bloedzuiger zijn. Een lichamelijk lichamelijk onderzoek door uw dierenarts zal bepalen of het kleurdefect normaal is of een gevaarlijke ziekteverwekker.
Bloedverlies kan worden aangegeven door veel klinische symptomen, waaronder bleke kieuwen, lethargie, verhoogde ademhaling en hangen rond zuurstofbronnen, zoals filteruitstroom of luchtstenen. Bloedarmoede bij vissen kan door veel verschillende oorzaken worden veroorzaakt, waarvan de meest voorkomende voedingstekorten zijn.
Drijfvermogenstoornissen komen veel voor bij veel oorzaken van stress. Negatieve stoornissen in het drijfvermogen komen vaak voor bij vissen met weinig energie, wanneer ze niet genoeg voedingsstoffen of zuurstof kunnen opnemen. Bij bloedzuigerplagen is bloedverlies de belangrijkste oorzaak van lethargische, negatief drijvende vissen, simpelweg vanwege het feit dat ze niet de energie hebben om te zwemmen.
Bloedzuigers zullen de systemen binnendringen van een besmet persoon die niet naar behoren in quarantaine is geplaatst. Ze kunnen zich verbergen in de operculaire of mondholte van een vis, waardoor ze in het begin moeilijk op te merken zijn. Om zich voort te planten moeten er twee bloedzuigers aanwezig zijn. Hoewel ze hermafrodiet zijn, beginnen ze hun leven als mannetjes, waarbij de eierstokken later in hun leven groeien. In tegenstelling tot sommige andere soorten wormen, kunnen bloedzuigers zich alleen seksueel voortplanten en kunnen ze geen delen van hun lichaam regenereren.
Als u een bloedzuiger op uw vis waarneemt, is fysieke verwijdering zo snel mogelijk de beste behandeling. Als u uw vissen gemakkelijk kunt hanteren, ga dan langzaam te werk en gebruik twee netten om uw vissen snel en efficiënt te vangen. Houd ze in het net en gebruik een pincet om de bloedzuiger te verwijderen. Als de bloedzuiger eenmaal is verwijderd, is het van cruciaal belang dat hij uit het systeem wordt verwijderd, anders hecht hij zich aan een andere vis. Wees gewaarschuwd dat als je in de bloedzuiger knijpt, er een grote hoeveelheid bloed uit kan gutsen!
Als u zich niet op uw gemak of onzeker voelt over het omgaan met uw vis, neem dan contact op met uw plaatselijke waterdierenarts. Ze zullen uw vissen veilig vangen en verdoven, zodat ze gemakkelijk kunnen worden verwijderd. Tijdens een verdoofd lichamelijk onderzoek kan uw dierenarts alle openingen van uw vissen onderzoeken om er zeker van te zijn dat er geen extra bloedzuigers op uw vissen zitten, met name in de mondholte of kieuwen.
Bloedzuigers op vissen zijn zeer zeldzaam voor alle in gevangenschap gekweekte vissen. In het wild gevangen vissen hebben de meeste kans om bloedzuigers te dragen. Probeer te voorkomen dat u vissen uit het wild haalt om de wilde bestanden te beschermen. Als je vis vangt uit je plaatselijke beek of meer, vervang ze dan in hun huis en breng ze niet mee naar huis.
Als u in het wild gevangen vis moet kopen, plaats dan alle nieuwe individuen gedurende 4-6 weken in een apart, geïsoleerd systeem. Gebruik aparte apparatuur voor alle systemen en laat geen water van het ene systeem in het andere spatten. Houd uw nieuwe aanwinsten nauwlettend in de gaten en als er iets mis lijkt te gaan, zijn een snelle diagnose en effectieve behandeling de beste keuze voor het voortbestaan van uw vissen. Het wordt ten zeerste aanbevolen om de contactgegevens van uw plaatselijke waterdierenarts bij de hand te hebben voor het geval u vragen heeft of snel hulp nodig heeft.
Bloedzuigers zijn niet erg onderscheidende parasieten en kunnen zich gemakkelijk hechten aan mensen of andere huisdieren. Zodra je een bloedzuiger van je vis hebt verwijderd, verpletter je de kop met het pincet dat je hebt gebruikt voor het verwijderen. Houd er rekening mee dat er bloed kan vloeien als u dit doet. Visbloed is niet schadelijk voor mensen of andere huisdieren, maar was de contactplaatsen goed met water en zeep. Als je de bloedzuiger niet doodt, bestaat de kans dat hij zich aan jou, een andere nietsvermoedende mens of een van je andere huisdieren hecht.
