Misschien heb je de duimachtige teen aan de binnenkant van de poot van je hond of kat opgemerkt en vroeg je je af waarom hij daar zit. Hebben wolfsklauwen een doel of zijn het gewoon overblijfselen van de evolutie?
Een wolfsklauw is een niet-dragende teen op de poot van een dier aan de binnenkant van het been nabij de handwortel ("pols"-gebied). Wolfsklauwen lijken een beetje op menselijke duimen, maar ze hebben niet dezelfde functionaliteit. Honden en katten worden meestal geboren met twee voorste wolfsklauwen, maar sommige hebben ook een of meer wolfsklauwen op de achterste ledematen.
Wolfsklauwen bevatten zenuwen, bloedvaten en een nagel die net als de andere teennagels groeit. De wolfsklauw bevat meestal botten, zit stevig vast aan het been en kan door het dier licht worden bewogen. Sommige wolfsklauwen - vooral de wolfsklauwen bij honden - bevatten echter geen botten en lijken aan de zijkant van het been te hangen. De nagel groeit normaal, maar er is geen benige aanhechting en geen motorische functie in de vinger.
Sommige mensen denken misschien dat de wolfsklauwen aan de voorkant geen doel dienen voor de honden en katten van vandaag. Honden en katten zonder wolfsklauwen lijken immers geen beperkingen te ervaren. Hoewel wolfsklauwen niet essentieel zijn, kunnen ze om vele redenen heel nuttig zijn. Wolfsklauwen kunnen honden en katten helpen bij het graven, klimmen en vasthouden van voorwerpen of prooien. Wanneer honden rennen, maken hun wolfsklauwen enig contact met de grond en kunnen ze dienen om de carpus te stabiliseren. Kijk hoe een hond of kat een speeltje of traktatie vastpakt, en je merkt misschien het gebruik van de wolfsklauwen om het object te stabiliseren.
Hubertusklauwen zijn een andere zaak. Dit worden beschouwd als rudimentaire structuren die geen functie hebben voor honden en katten. Hubertusklauwen zijn aanwezig bij de geboorte en treden op als gevolg van een genetische eigenschap. Hondenrassen zoals de Grote Pyreneeën en Beauceron worden geboren met een of meer achter wolfsklauwen; dit maakt eigenlijk deel uit van de rasstandaard. Honden van gemengd ras kunnen ook worden geboren met wolfsklauwen. Polydactyl-katten hebben een genetische mutatie waardoor ze worden geboren met verschillende extra tenen, vaak inclusief extra wolfsklauwen.
Sommige hondenfokkers verwijderen de wolfsklauwen van puppy's en leggen hun staart af als ze ongeveer 5-7 dagen oud zijn. Dit kan worden gedaan vanwege de overtuiging dat de wolfsklauwen geen doel dienen en gewond kunnen raken. Het wordt soms ook gedaan om de showring een schoner uiterlijk te geven en om te voldoen aan de rasstandaarden.
Hoewel wolfsklauwverwondingen kunnen optreden, zijn ze meestal niet ernstig en kunnen ze worden vermeden door de nagels kort te knippen. Veel dierenartsen stappen af van de praktijk van wolfsklauwverwijdering bij jonge puppy's en geven er de voorkeur aan honden deze potentieel bruikbare cijfers te laten behouden. Maak je echter geen zorgen als zijn wolfsklauwen al zijn verwijderd; dit zal ze op geen enkele significante manier beperken.
Losgemaakte wolfsklauwen bij honden kunnen worden verwijderd tijdens castratie of castratie om toekomstige verwondingen te voorkomen. Deze slappe wolfsklauwen hebben meer kans om gewond te raken dan vastgehechte wolfsklauwen.
Het verwijderen van de wolfsklauw bij katten wordt meestal niet gedaan, tenzij het deel uitmaakt van een volledige declaw-operatie. Katachtige declawing is de amputatie van de laatste botten van de tenen die de nagels bevatten. Dit is een grote operatie voor katten en veel experts raden het nu af ten gunste van meer humane alternatieven.
Wolfsklauwen veroorzaken vaak geen problemen voor honden en katten. Er zijn echter situaties waarin nagelproblemen optreden. Meestal kunnen wolfsklauwen te lang worden, kromtrekken en in de huid van de pootjes groeien. Dit kan leiden tot pijn, ontsteking en infectie.
Wolfsklauwen kunnen vast komen te zitten aan voorwerpen zoals rotsen, planten en beddengoed, vooral als de nagels te lang zijn. Dit komt vaker voor bij honden en kan optreden terwijl ze rennen en spelen. Als een teennagel ergens aan blijft haken, kan de nagel scheuren of zelfs de teen breken. Losstaande wolfsklauwen zullen eerder ergens aan blijven haken en letsel veroorzaken omdat het cijfer geen motorische functie heeft en vrij hangt.
De meeste wolfsklauwproblemen kunnen worden voorkomen door de nagels regelmatig te controleren en de nagels indien nodig te knippen. Leer hoe u hondennagels knipt en hoe u kattennagels knipt, zodat u de nagels van uw huisdier gezond kunt houden. Neem contact op met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over de wolfsklauwen van uw huisdier.