Vethak komt veel voor in het voor- en najaar. Het is lelijk en hoewel niet meteen gevaarlijk voor een paard, kan het ernstig worden. Als het vroeg wordt opgemerkt, kan een aanhoudende thuisbehandeling effectief zijn, maar als het wordt achtergelaten, kan de vethiel je paard kreupel maken en tot een ernstige infectie leiden.
Vethak wordt ook wel dermatitis verrucosa, seborrheic dermatitis, modderkoorts, schrammen, dauwvergiftiging of vettige hiel genoemd. Er zijn veel regionale namen voor deze aandoening.
Vethiel verschijnt op de onderbenen als schilfers onder het haar. Het haar zelf zal er dun, gematteerd of starend uitzien. Onder de korst zal de huid jeuken, geïrriteerd zijn, rood zijn, gebarsten zijn en een dikke, slijmerige of 'vette' vloeistof sijpelen. Als de vethiel mild is, ziet deze er misschien alleen maar droog uit en heeft hij roos. Het is misschien niet zo duidelijk bij paarden met veel bevedering op de onderbenen. Als het wordt achtergelaten, zal de huid meer ontstoken en gebarsten raken. De laesies kunnen knapperig worden als de vloeistof opdroogt op de aangetaste gebieden.
Gebarsten huid in de onderbenen kan moeilijk te genezen zijn, omdat het gebied altijd buigt als het paard loopt. Door de pijn van de ontstoken huid kan het paard kreupel lijken.
Als de huid onbehandeld blijft, kan deze diep gebarsten en uiteindelijk geïnfecteerd raken. Er kunnen zich granulomen ontwikkelen, een type littekenweefsel en cellulitis bij paarden, een ontsteking van de diepere huidlagen, met als gevolg warmte en zwelling in de benen.
Dezelfde omstandigheden die verbranding door regen veroorzaken, veroorzaken ook vethiel:microben die gedijen in modder en nat. Als weiden en paddocks modderig zijn, kan het moeilijk zijn om een plek te creëren waar de hoeven en benen van het paard niet nat zijn. Als de benen van het paard echter constant vochtig zijn, kunnen de microben die de hiel veroorzaken, gedijen. Vethak kan vaker voorkomen in de lente wanneer de weiden modderig zijn door smeltende sneeuw en regen, en opnieuw in de herfst als het nat weer is. Vochtige stalomstandigheden, vooral als ammoniak uit de urine zich ophoopt, kunnen vethiel veroorzaken en verergeren. Paarden met witte benen en een roze huid hebben meer kans op vettige hielen dan paarden met een donkere huid. Zonnebrand, zweet en slecht passende en schoongemaakte beenbeschermers kunnen je paard vatbaarder maken voor vettige hiel.
Vethiel kan bij droog weer lijken te verdwijnen of iets beter te zijn. Maar vethiel kan snel opflakkeren als het weer weer vochtig wordt. Houd je paard in schone, droge omstandigheden. Houd de stal schoon en laat geen vocht en ammoniak uit de urine ophopen. Houd paddocks en weiden vrij van mestophoping en verbeter de drainage als modder een probleem is. Voorkom dat je paarden uitzet in met dauw bedekte weiden terwijl de vethiel op zijn ergst is. Regelmatige verzorging kan vuil en huidschilfers verwijderen die de microben een thuis geven. Was de benen van je paard na het sporten om het zweet te verwijderen en zorg ervoor dat ze goed afgedroogd zijn.
Milde vettige hiel kan worden behandeld door vuil en dood haar weg te borstelen, te wassen met een antiseptische of schimmeldodende zeep en een actueel middel zoals een antiseptische crème of zinkoxidepasta door het haar op de huid te werken. Sommige eigenaren beweren dat crèmes die zijn ontworpen om schimmelinfecties te behandelen, effectief zijn. Zinkoxide crèmes of lotions zijn ook effectief. Zoek naar luiercrèmes zoals Ihle's Paste of Desitin met een grote hoeveelheid zinkoxide. Houd het gebied schoon en droog en blijf behandelen totdat de aandoening verdwenen is. Als de vethiel ernstig is, kunt u het gebied omwikkelen om te voorkomen dat vuil aan de crème blijft kleven, maar houd er rekening mee dat wikkels of verbandmiddelen vocht kunnen vasthouden. Houd het paard in een schone, droge ruimte om herhaling te voorkomen. Zorg ervoor dat eventuele beenbeschermers of bandages tussen gebruik grondig worden schoongemaakt en gedroogd.
Alle borstels of uitrusting die op een paard met vettige hiel worden gebruikt, moeten worden gesteriliseerd voordat ze op een ander paard worden gebruikt. Het kan gemakkelijker zijn om voor elk paard dat wordt behandeld een aparte set borstels te bewaren om kruisbesmetting te voorkomen. Was je handen nadat je een paard met vethealing hebt behandeld, om te voorkomen dat deze en andere huidaandoeningen op anderen worden overgedragen.
Als de vethiel een groot gebied bedekt, ernstig gebarsten is of als er tekenen zijn van zwelling of infectie, neem dan contact op met uw dierenarts. Granulomen veroorzaakt door vethiel kunnen door een dierenarts worden verwijderd.
