Een hackamore is een hoofdstel zonder bit. Een mechanische hackamore is een bitloos hoofdstel met scharen. Een bitloos hoofdstel zonder scharen wordt een side pull genoemd. Deze hackamores worden soms gezien op het pad, in de springring en westerse snelheidsspellen zoals barrelracen.
De schachten op de mechanische hackamore bieden hefboomwerking, net als de schachten op een stoeprand. In plaats van dat er druk in de mond wordt uitgeoefend, oefent de hackamore druk uit op de neus en andere punten van het hoofd. Wanneer aan de teugels wordt getrokken, wordt de kruin van het hoofdstel naar beneden getrokken tegen de nek van het paard, wordt het neusstuk tegen de neus van het paard getrokken en oefent de kinriem druk uit op de kin op dezelfde manier als de werking van een kinband.
De ernst van de hackamore hangt af van het materiaal waarvan het is gemaakt en de lengte van de schachten. Hoe langer de schachten, hoe meer hefboomwerking op het hoofd en gezicht van het paard kan worden uitgeoefend. Longshanks verhogen de stoeprandwerking. Een rond neusstuk gemaakt van stijf lariat touw of gevlochten leer rond stijf koord zal een scherpere druk uitoefenen op de neus van het paard dan een plat breed neusstuk. Een ketting onder de kin is een scherper hulpmiddel dan een leren kinriem. Als u de teugels naar achteren trekt, komen het neusstuk en de kinriem dichter bij elkaar, waardoor de kaak bekneld raakt.
Hackamores zijn niet menselijker omdat er geen bit in de mond van het paard zit. Hackamores kunnen erg hard zijn en ernstige pijn veroorzaken aan het gevoelige gezicht van het paard. De schachten van sommige hackamores kunnen meer dan 20 cm lang zijn. Met de kracht van hefboomwerking is het mogelijk om het gezicht van een paard te beschadigen. Het is belangrijk om het neusstuk van een hackamore hoog genoeg af te stellen zodat het boven het kraakbeen van de neus komt. Zo zit het op het bot, in plaats van op het zachtere kraakbeen.
Een mechanische hackamore wordt niet aanbevolen voor het trainen van een paard. De actie is te streng, onnauwkeurig en het paard moet begrijpen hoe hij de teugel moet vasthouden en halt moet houden aan een losse teugel met een lichte aanraking. Het is erg moeilijk om een paard te leren buigen of buigen omdat het niet mogelijk is om de teugel te richten met een mechanische hackamore. Het is ook geen goed idee voor een nieuwe rijder met onvaste handen om met een mechanische hackamore te rijden. Beginnende ruiters die de neiging hebben om de teugels vast te houden voor hun evenwicht, kunnen per ongeluk aan het gezicht van het paard trekken, wat pijn en verwarring veroorzaakt.
Het belangrijkste voordeel van het gebruik van een mechanische hackamore is dat door middel van hefboomwerking een moeilijk te stoppen paard kan worden gestopt met minimaal contact met de teugels. Hoewel deze hulpmiddelen er misschien aantrekkelijk uitzien als een snel antwoord op het leren van een paard om 'hoa' te leren, kunnen ze ook problemen veroorzaken zoals het opgooien van het hoofd, hoge dracht of overbuiging, en mogelijke schade aan het gezicht. Trailrijders die op zoek zijn naar een hoofdstel waarmee het paard op het parcours kan eten en drinken, kunnen overwegen om een bitloos hoofdstel, bosal of side pull te gebruiken. Bits of hackamores met lange schachten zijn niet geweldig voor trailrijden, omdat de schachten in twijgen en uitrusting kunnen blijven steken. Als de ruiter denkt dat een mechanische hackamore de juiste keuze is, gebruik dan een hackamore met korte scharen en een platte, zachte neusriem. Op die manier is de kans kleiner dat het paard zichzelf per ongeluk bezeert door aan een schacht te haken of te stoten.
