Hoewel er geen soort is die gele slang wordt genoemd, kan de term worden toegepast op verschillende soorten slangen, zoals de gele python. Afhankelijk van waar je woont, kan gele slang verwijzen naar de gele rattenslangensoort uit de Colubrinae-familie of de balpython uit de Pythonidae-familie. Mocht je een gele slang tegenkomen, dan kun je hem het beste identificeren door te zoeken naar andere onderscheidende kenmerken dan de gele schubben.
De gele rattenslang is een middelgrote constrictor die inheems is in het zuidoosten van Amerika. Een volwassen gele rattenslang kan tot 6 voet lang worden. Van nature een volgzaam ras, de gele rattenslang is een geweldige huisdierslang voor beginners.
Naast gele schubben is de gele rattenslang te herkennen aan de bruine strepen die over het algemeen over de hele lengte van zijn lichaam lopen. Zijn ogen komen meestal overeen met de kleur van zijn lichaam. Let ook op de spieropbouw. Als constrictor heeft de gele rattenslang vaak een dun lichaam met een goed gespierde bouw.
De gele korenslang is een naaste verwant van de gele rattenslang. Als leden van de familie Colubridae delen beide verschillende kenmerken. De gele korenslang leeft op een dieet van knaagdieren, die hij samentrekt voordat hij heel doorslikt. Het is ook inheems in de zuidoostelijke regio van Amerika, variërend van Maryland tot Florida. In gevangenschap kunnen ze tot 23 jaar oud worden.
Het schaalpatroon van de gele maïsslang varieert vaak, afhankelijk van genetica en fokken. Sommige kleurvarianten, zoals de botermaïs en Creamsicle-maïs, zijn heldergeel met weinig verkleurde vlekken. Andere kleurvarianten, zoals de Carolina-maïs en de amelanistische streep, lijken meer oranje of kastanjebruin dan geel. De gele korenslang is vaak te herkennen aan zijn verkleurde zadels die over de hele lengte van zijn lichaam lopen. Ook is de onderbuik meestal zwart-wit gestreept.
De balpython is een niet-giftige pythonslang afkomstig uit Afrika. De gewone balpython heeft een kleurenpatroon dat vaak zwart en bruin is met wat bruin of goud. Door gemuteerde kleurvariëteiten te fokken, hebben slangenenthousiastelingen echter morphs gecreëerd, die in veranderde kleuren en schaalpatronen komen.
Een van de meest populaire gele morphs van balpython zijn de lemon blast, yellow ghost, hommel en Halloween. De balpython is over het algemeen te herkennen aan zijn driehoekige kop, gebruikelijk voor een python, en crèmekleurige onderbuik. Een ander kenmerk van de balpython is zijn neiging om in een bal op te krullen als hij bang is, vandaar de naam.
De groene boompython is een soort afkomstig uit Nieuw-Guinea, Indonesië en Australië. Door de zware import worden deze pythons vaak gevonden in exotische dierenwinkels in Amerika. Zoals de naam al doet vermoeden, is de groene boompython over het algemeen limoengroen van kleur. Hatchlings worden echter oranje of geel geboren. Hoewel de meeste donkerder worden naarmate ze ouder worden, blijven sommige hun hele leven geel.
Omdat ze niet inheems zijn in Amerika, is het onwaarschijnlijk dat je er een in het wild tegenkomt. Een duidelijk onderscheidend kenmerk van deze slang is echter de bijzondere manier waarop hij op een boomtak rust. Hij wikkelt zich vaak rond een boomtak in de vorm van een zadel, terwijl hij zijn hoofd in het midden op het gevest laat rusten.
