Met de juiste zorg, de Green of Carolina Anole, Anolis carolinensis, is heel bereid om in gevangenschap te broeden. Omdat het echter relatief goedkoop is, wordt het vaak beschouwd als een "huisdier voor beginners" en verdient het geen serieuze aandacht. Dit is een ernstige fout, aangezien anolen van alle soorten tot de interessantste van alle hagedissen behoren. De capriolen van een kolonie Groene Anoles die ik in de Bronx Zoo exposeerde, stal regelmatig de aandacht van de meer 'dramatische' maar sedentaire Water Mocassins die hun vertrekken deelden. Bovendien moeten we nog veel leren over de voortplanting van groene anolis... jongen kunnen moeilijk groot te brengen zijn, en fokken van de tweede generatie is zeldzaam. Er is genoeg om de ervaren verzorger uit te dagen, en de verzamelde informatie zal waarschijnlijk van toepassing zijn op zeldzame en minder bestudeerde familieleden. Hieronder kunt u lezen hoe u Groene Anoles, Bruine Anoles, Bark Anoles en vele andere kweekt. Er zijn echter meer dan 350 soorten anole beschreven, en de details variëren. Post hieronder voor specifieke informatie over andere anoles.
Geüpload naar Wikipedia Commons door Tom Adams
Een goede leefomgeving en goed gevoede, gezonde dieren zijn essentieel voor het kweeksucces. Wanneer de omstandigheden niet ideaal zijn, reageren reptielen door niet-essentiële activiteiten zoals fokken te elimineren. Groene Anoles die in kale, krappe terraria worden gehouden en alleen met krekels en meelwormen worden gevoed, zullen niet broeden. Raadpleeg dit vierdelige artikel over zorg voor groene anole en natuurlijke historie voor meer informatie, en zorg ervoor dat u al uw vragen hieronder stelt.
Het broedseizoen van de Groene Anolis loopt van april tot september. Mannetjes vertonen krachtige hoofdknikken en uitlopende keelhuiden. De keelhuid reflecteert ultraviolet licht en wordt door het vrouwtje als briljanter ervaren dan de rode kleur die we zien.
Mannetjes achtervolgen vrouwtjes actief en grijpen ze tijdens het paren met hun mond bij de nek. Zie de artikelen die hieronder zijn gelinkt voor opmerkingen over het onderscheiden van de geslachten. Een of twee eieren worden 2-4 weken na de paring afgezet. De meeste vrouwtjes laten ze op of net onder het substraat, langs een boomstam of andere structuur, hoewel sommige eieren in de grond begraven of ze onder bladafval afscheiden. Veel mensen zullen indien mogelijk eieren bovengronds leggen. Hangende levende planten omgeven door een substraat van veenmos en kokosnootschil zijn ideale locaties. De "zwembadgebieden" die zijn opgenomen in Hagen Smart Plants (bedoeld als depositieplaats voor Poison Frog-eieren) kunnen aantrekkelijk zijn voor zwangere anoles als ze zijn gevuld met vochtig mos; Ik hoop dit binnenkort uit te proberen.
Geüpload naar Wikipedia Commons door R. Colin Blenis
Vrouwtjes lijken in staat om sperma vast te houden, maar de meeste paren meerdere keren per seizoen. Met wisselende tussenpozen worden extra legsels geproduceerd, tot een totaal van 8-10 eieren per vrouwtje.
Het fokken kan spontaan plaatsvinden, maar is waarschijnlijker als uw anoles worden onderworpen aan cyclische veranderingen in temperatuur, licht en vochtigheidsniveaus die natuurlijke seizoensvariaties nabootsen. Het enorme bereik van de Green Anole strekt zich uit van Oklahoma en South Carolina via Florida tot Cuba en andere Caribische eilanden. Een 6-8 weken durende "winter" met verlagingen in temperatuur, vochtigheid en daglengte is zeer effectief om ze in kweekconditie te brengen. Populaties in de noordelijke delen van het bereik ervaren langere en koelere winters dan die uit het zuiden. De meeste dieren voor de handel in gezelschapsdieren worden echter verzameld in Centraal/Zuid-Florida en Louisiana.
Anoles hebben geen echte winterslaap of winterslaap nodig. Tijdens de afkoelingsperiode kunnen de dagtemperaturen op 81-83 F worden gehouden, met een warmere zonneplaats beschikbaar. 'S Nachts moeten de temperaturen dalen tot 62-68 F (60-65 F als je anoles afkomstig zijn uit het noordelijke deel van het bereik). De lichtcyclus overdag moet geleidelijk worden teruggebracht tot 8 -10 uur. Mist eenmaal per dag, maar zorg ervoor dat de anolen regelmatig drinken. Het verlagen van de luchtvochtigheid is niet zo belangrijk als daglicht- en temperatuurverlagingen.
Verhoog na 6-8 weken geleidelijk de daglengte, temperatuur en vochtigheid. Het verstrekken van een grote verscheidenheid aan nieuwe voedingsmiddelen is een aloude manier om reproductie in een grote verscheidenheid aan soorten te induceren. Probeer kleine kakkerlakken, zijderupsen en in het wild gevangen rupsen, bladsprinkhanen, motten, kevers, oorwormen en andere ongewervelde dieren aan te bieden. Reptile misters en foggers kunnen worden gebruikt om de luchtvochtigheid drastisch te verhogen naarmate het broedseizoen aanbreekt. Zie deze artikelen voor meer informatie over het verzamelen van insecten.
Eieren kunnen worden uitgebroed in vermiculiet of vochtig veenmos. Ik gebruik liever vermiculiet en water in een gewichtsverhouding van 1:1 (zie dit artikel voor meer informatie over het instellen), maar het is gelukt door net genoeg water toe te voegen, zodat het substraat nauwelijks bij elkaar blijft als je erin knijpt.
De incubatiecontainer (een plastic deli-beker is voldoende) kan het beste worden bewaard in een kleine commerciële reptielenincubator bij 82-88 F. Eieren kunnen echter ook op kamertemperatuur worden bewaard op een voldoende warme zolder of een vergelijkbare locatie. Afhankelijk van temperatuur en vochtigheid zullen de eieren binnen 30-50 dagen uitkomen. Post hieronder voor gedetailleerde informatie over incubatie.
Geüpload naar Wikipedia Commons door DragonTU84 DragonTU84 DragonTU84
Hatchling Green Anoles frustreren veel hobbyisten. Ze zijn agressief tegenover kleinere kooigenoten, zijn vatbaar voor uitdroging en hebben voldoende blootstelling aan UVB nodig. Maar in mijn ervaring zijn de meeste mislukkingen te wijten aan voedingstekorten. Ze gedijen niet alleen op speldenknopjes en fruitvliegjes.
Het aanbieden van variatie in de voeding kan moeilijk zijn, gezien hun grootte, maar er zijn veel opties. "Weideplankton", ongewervelde bladafval, kleine motten, termieten, sapkevers, meelkeverlarven en andere kleine ongewervelde dieren zijn essentieel. Insectenvallen zoals de Zoo Med Bug Napper helpen bij het verzamelen van kleine motten en andere vliegende insecten. De informatie in dit artikel over het voeren van gifkikkers is grotendeels van toepassing. Stel ook uw vragen hieronder.
