De Bresse-kip is een populair vleesras dat zijn oorsprong vindt in de voormalige provincie Bresse in Frankrijk. Ze werden voor het eerst ontwikkeld in het midden tot het einde van de 15e eeuw en nu worden jaarlijks miljoenen van deze kippen geproduceerd voor het leggen van eieren en de vleesproductie. Dit zijn prachtige vogels die uitstekend kunnen foerageren naar insecten en graszaden. Hier is alle informatie die u moet weten over dit interessante kippenras.
Rasnaam: | Bresse |
Plaats van herkomst: | Frankrijk, provincie Bresse |
Gebruik: | Eieren, vlees |
Stier (mannelijk) maat: | 4-5 pond |
Koe (vrouwelijke) maat: | 3–4 pond |
Kleur: | Wit, zwart, grijs, blauw |
Levensduur: | Tot 12 jaar |
Klimaattolerantie: | Gemiddeld |
Zorgniveau: | Gemiddeld |
Productie: | Hoog |
De eerste vermelding van de Bresse-kip was aan het einde van de 16e eeuw:het werd geschonken aan de residentie van de markies in de regio Bresse in Frankrijk. In het begin van de 17e eeuw moedigde koning Hendrik IV iedereen in zijn koninkrijk aan om elke zondag kip te koken en te eten.
De Bresse-kip werd zo populair omdat het ras tientallen jaren werd beschouwd als het best smakende kippenvlees dat er bestaat. Hoewel dit ras tegenwoordig niet zo populair is, is het vandaag de dag nog steeds bekend en wordt het veel geconsumeerd in Frankrijk en andere delen van de wereld.
Bresse Kippen zijn zelfstandige en nieuwsgierige dieren. Het zijn experts op het gebied van foerageren en kunnen op een dag een groot gebied bestrijken, afhankelijk van waar hun grenzen liggen. Deze kippen kunnen hun eigen voedsel vinden, maar ze waarderen een dagelijks rantsoen van restjes of kippenkrab.
Dit ras is winterhard en niet bang voor mensen zoals andere rassen dat wel zijn. Omdat ze zijn gefokt om eieren en vlees te produceren, is er niet veel bekend over hun persoonlijkheid en temperament omdat ze niet op een dergelijke manier worden waargenomen. Degenen die deze dieren wel als huisdier houden, noemen ze doorgaans zachtaardig, onafhankelijk en leuk om naar te kijken.
Deze kippen worden meestal gefokt voor eieren en vlees. In vergelijking met andere bestaande kippenrassen produceert dit ras het hele jaar door een indrukwekkend aantal eieren. Ze metaboliseren hun voedingsstoffen ook anders dan andere kippen, wat hun vlees een unieke smaak geeft wanneer het wordt gekookt en geserveerd op de eettafel.
Ze hebben dunne botten, waardoor ze een hogere vlees-bot-verhouding hebben dan de meeste andere kippenrassen die tegenwoordig worden gefokt. Meer dan een miljoen van deze vogels worden elk jaar gefokt om eieren en vlees te produceren.
De Bresse Kip heeft een felrode kam op de kop. Hun lichamen zijn middelgroot en compact, en hun poten hebben een staalkleurige tint. Hun veren kunnen wit, zwart, blauw of grijs zijn, hoewel de meest voorkomende kleur wit is. Hun ogen zijn groot, rond en alert.
Er zijn vier variëteiten van het Bresse Chicken-ras die zijn gecategoriseerd op basis van hun verschillende kleuren. Er is geen significant verschil tussen de variëteiten, behalve hun kleuren en kleine variaties in grootte.
Deze kippen leven nog steeds in Frankrijk, met name in Bresse. Fokkers moeten strikte normen en accreditatie handhaven om dit kippenras te fokken. Daarom zijn ze niet sterk verspreid. Ze leven op werkende boerderijen en houden ervan om in open weiden te grazen op insecten. De Bresse-kip wordt na verwerking in een speciale doek gewikkeld om ervoor te zorgen dat het vet gelijkmatig over het vlees wordt verdeeld. Deze kippen worden soms geëxporteerd naar andere landen voor verkoop bij vleesspecialiteiten.
Dit kippenras is geschikt voor kleinschalige landbouw en in feite zijn veel fokkers die de Bresse-kip in Frankrijk grootbrengen kleine boeren. Deze kippen kunnen gelukkig leven in kleine koppels, maar ze hebben wel ruimte nodig om te grazen. Ze hebben over het algemeen niet veel verzorging nodig, maar ze hebben wel bescherming nodig tegen mogelijke roofdieren.
De Bresse-kip is het perfecte kleine boerderijdier met een hoogwaardige smaak en textuur. Het zijn behoorlijke legkippen, waardoor ze de moeite waard zijn om in de buurt te blijven, zelfs als vleesproductie een prioriteit is. Dit zijn mooie vogels met nieuwsgierige persoonlijkheden en een voorliefde voor het foerageren van heinde en verre.