Als je ooit twee honden voor het eerst hebt zien ontmoeten, dan zul je begrijpen dat hoektanden kunnen communiceren zonder dat er woorden nodig zijn. Vossen, in dezelfde Canidae-familie als honden, hebben hun eigen unieke manieren om met elkaar te communiceren. Hoewel ze geen woorden tot hun beschikking hebben, slagen ze erin om hun berichten op andere manieren aan elkaar over te brengen, met behulp van de tools die ze wel hebben.
Vossen kijken heel anders naar de wereld dan wij. Voor mensen is zicht het primaire zintuig dat we gebruiken om door de wereld om ons heen te navigeren. Als dat niet het geval was, zouden we niet rond kunnen komen met een koptelefoon in! We gebruiken niet bepaald geur of gehoor om elke dag door te komen. Het zijn bijna extra zintuigen die de ervaring alleen maar verbeteren.
Maar voor een vos zijn geur en gehoor net zo integraal als gezichtsvermogen. Ze kunnen een muis besluipen op een afstand van wel 7 meter in gras! Kun je je voorstellen dat je een muis in het gras op 25 meter afstand hoort terwijl er insecten zijn en mogelijk ook de wind door het gras ruist?
Vanwege dit verschil in zintuigen hebben vossen meerdere communicatiekanalen beschikbaar die mensen niet hebben. Heb je ooit ergens een geurmarkering achtergelaten om aan anderen aan te geven dat het jouw territorium was?
Een manier waarop vossen communiceren is door middel van lichaamstaal. Hun houding, gezichtsuitdrukkingen, hun oren, kwispelende staarten en meer zullen allemaal worden gebruikt om duidelijke berichten te sturen naar andere vossen die ze tegenkomen.
Hoewel vossen geen woorden hebben, maken ze wel een scala aan vocale geluiden. Ze kunnen luid schreeuwen om elkaar te lokaliseren. Bovendien kunnen ze verschillende blaffen en waarschuwingsoproepen gebruiken om hun punt over te brengen. Welpen zullen ook veel verschillende telefoontjes plegen om de aandacht van hun moeder te trekken.
Geuren zijn een van de belangrijkste manieren waarop vossen hun territorium markeren, net als honden. Vossen zijn zeer territoriaal, dus ze zijn voorzichtig om hun gebied goed te markeren. Ze gebruiken een combinatie van uitwerpselen en urine om hun gebied te markeren. Dit wordt geurmarkering genoemd. Ze kunnen zich allemaal tegen voorwerpen wrijven, zodat geurklieren op verschillende delen van hun lichaam geuren afscheiden die blijven plakken nadat ze zijn vertrokken.
We bestuderen al jaren vossen, maar we weten nog steeds maar zo veel. De waarheid is dat we veel niet weten over hoe vossen communiceren. Ze spreken onze taal niet en wij de hunne niet, dus het is moeilijk om erachter te komen hoe ze elkaar signaleren. We weten bijvoorbeeld niet eens of vossen de geuren kunnen herkennen van andere vossen die ze kennen.
We weten waarschijnlijk minder over vossencommunicatie dan wat er nog te leren valt. Toch zijn er enkele dingen waar we redelijk zeker van kunnen zijn. Vossen communiceren via vele kanalen, waaronder geur, lichaamstaal, gezichtsuitdrukkingen en stemgeluiden. Ze gebruiken geurmarkeringen om aan te geven dat een territorium van hen is, en ze maken een breed scala aan vocale geluiden in combinatie met verschillende houdingen en gezichtsuitdrukkingen om te communiceren wanneer ze tegenover elkaar staan.
Gerelateerde Fox-lezingen:
