In de VS worden meer dan 7 miljoen paarden gehouden als gezelschaps- en werkdier. Eigenaren gebruiken paarden voor reizen, sport, gezelschap, reizen en arbeid.
Het houden van paarden is echter een lange inzet. Hoe lang leven paarden? Afhankelijk van het dieet en de levensomstandigheden kunnen paarden ongeveer 25 tot 30 jaar leven, maar sommige kunnen langer leven met de juiste zorg. Het oudste gedomesticeerde paard was Old Billy, die 62 jaar oud werd.
Lees meer over de gemiddelde levensduur van een paard en de factoren die de levensduur van een paard kunnen verlengen of verkorten.
Het gemiddelde paard leeft 25 tot 30 jaar. Sommige paarden leven langer of korter, afhankelijk van unieke factoren. Pony's, paarden die minder dan 14,2 paardenhanden zijn, kunnen wel 40 jaar oud worden. Omgekeerd hebben trekpaarden, zoals Percherons en Clydesdales, een kortere levensduur.
Wilde paarden leven korter dan hun gedomesticeerde tegenhangers, grotendeels als gevolg van het gebrek aan adequate voeding, veterinaire zorg en veilig onderdak. Deze problemen hebben gevolgen voor gedomesticeerde paarden die zich in een gewelddadige en nalatige omgeving bevinden.
Het dieet van een paard bestaat voornamelijk uit hooi of gras. Paarden zijn niet-herkauwers, in tegenstelling tot runderen, en hebben geen maag met meerdere compartimenten. Desondanks zijn het hoefdieren en hebben ze bijna constant begrazing nodig om hun spijsverteringsstelsel in beweging te houden. Paarden doen het goed op kleine maaltijden van hooi en graan gedurende de dag, evenals toegang tot vers, schoon water.
Paarden zijn vatbaar voor drie verschillende aandoeningen die verband houden met voeding, die fataal kunnen zijn. Deze omvatten:Paarden hebben beschutting nodig om hen te beschermen tegen guur weer. Een paard moet minimaal een eenvoudige driezijdige beschutting hebben, maar een volledig afgesloten schuur of stal met boxen is de beste optie. Door ze in te sluiten, beschermt u tegen regen, wind, sneeuw, hitte en insecten.
Bij extreem weer kunnen paarden extra zorg en ingrepen nodig hebben. Bij extreme kou moeten paarden dekens, lakens en indien nodig isolerende onderlagen hebben. Dekens en lakens moeten waterdicht en scheurvast zijn. In de hitte moeten paarden toegang krijgen tot schoon water en een liksteen of elektrolytensupplement om onevenwichtigheden en uitdroging te voorkomen. Ze moeten ook schaduw van de zon hebben. Als het paard een zware vacht heeft, kan het knippen van het lichaam of het knippen van sporen hen in staat stellen de warmte efficiënter af te geven.
De meeste mensen weten hoe grootte de levensduur van honden beïnvloedt. Hetzelfde kan gezegd worden van paarden. Grotere rassen, zoals tocht, hebben doorgaans een kortere levensduur dan pony's of kleinere paarden, zoals Welsh pony's en Arabieren.
Dus, wanneer wordt een paard als oud beschouwd? Dat hangt af van het ras en type, maar de meeste paarden worden rond de 25 jaar als oud beschouwd. Dat is ongeveer 70 in menselijke 'jaren'. Van wedstrijdpaarden wordt gezegd dat ze op hun hoogtepunt zijn rond de leeftijd van 10 tot 12 jaar, terwijl renpaarden op hun hoogtepunt zijn wanneer ze geslachtsrijp zijn en hun skelet volledig ontwikkelen, wat tussen de 4 en 5 jaar is.
Paarden zijn vluchtdieren en hebben beweging nodig om gezond te blijven. Of het nu gaat om regelmatig werk of competitie, of licht trailwerk en voldoende weideruimte, paarden hebben activiteit nodig om fit te blijven. Oudere paarden zijn vatbaar voor gewrichtsaandoeningen zoals hoefbevangenheid en artritis, die kunnen worden vertraagd door regelmatige conditionering. Paarden mogen nooit in een stal worden opgesloten en moeten regelmatig op het veld worden uitgelaten.
Houd er echter rekening mee dat oefening geschikt moet zijn voor de fysieke conditie, leeftijd en gezondheid van het paard. Een paard te intensief of te vaak trainen kan net zo schadelijk zijn als te weinig.
Er zijn meer dan 300 paardenrassen in de wereld, allemaal met een verschillende fokgeschiedenis. Als een nuttig dier zijn paarden selectief gefokt voor verschillende doeleinden, zoals sport, karren trekken of vee drijven.
Sommige rassen zijn vatbaarder voor genetische ziekten, die hun levensduur kunnen beïnvloeden. Arabische paarden zijn bijvoorbeeld vatbaar voor het produceren van immuundeficiënte veulens, terwijl appaloosa's vatbaar zijn voor aangeboren oogaandoeningen.
Bovendien kunnen paarden die voor specifieke doeleinden zijn gefokt, een kortere levensduur hebben als gevolg van het werk dat ze doen, niet het ras zelf. Racevolbloeden beginnen bijvoorbeeld met racen rond de leeftijd van 2 jaar en gaan meestal met pensioen als ze 10 jaar oud zijn. Ze worden gestart voordat hun gewrichten zich volledig hebben ontwikkeld, wat kan leiden tot huidige verwondingen of gewrichtsproblemen die in de toekomst opduiken. Renpaarden worden ook vaak geëuthanaseerd tijdens hun racecarrière vanwege verwondingen en kunnen worden misbruikt of verwaarloosd die hun gezondheid aantasten.
Bovendien kunnen regelmatige veterinaire onderzoeken potentiële problemen in de vroege stadia identificeren voor een effectievere behandeling.
Paarden hebben ook regelmatig hoefverzorging nodig. De hoeven zijn een van de meest kwetsbare delen van het paard en absorberen de schok van het rennen op harde grond of het landen na sprongen. Afhankelijk van het individu, moeten de hoeven van paarden elke maand of zes weken worden getrimd, en de meeste paarden hebben baat bij op maat gemaakte hoefijzers aan de voorkant of aan alle vier de voeten. Paarden met zwakke hoeven kunnen baat hebben bij een hoefsupplement.
Daarnaast hebben paarden regelmatig tandheelkundige zorg nodig van een gediplomeerde paardentandarts. De tanden van paarden stoppen nooit met groeien, dus haken, ongelijke groei of andere problemen kunnen hun eetgewoonten beïnvloeden.
De draagtijd van een paard is 11 tot 12 maanden. Paarden hebben echter slechte reproductieve prestaties en kunnen embryonaal verlies lijden door stress, baarmoederinfecties, hormoonafwijkingen, twinning en koorts. Goede zorg tijdens de zwangerschap helpt spontane abortus te voorkomen.
Babypaarden worden veulens genoemd vanaf de geboorte tot een jaar oud, ongeacht het geslacht. Hoewel ze binnen enkele uren na de geboorte kunnen staan en lopen, zogen veulens bij hun moeder tot ze 4-7 maanden oud zijn.
Paarden worden gespeend tussen de 4-7 maanden. Na 4 maanden overschrijden de voedingsbehoeften van het veulen wat beschikbaar is in de merriemelk, en de meeste worden gestart met graan en hooi of gras.
Jaarlingen kunnen verwijzen naar paarden die één of twee jaar oud zijn, ongeacht het geslacht. Jaarlingen zijn volledig gespeend en begonnen met haltertraining en basismanieren.
Naarmate ze seksuele rijpheid naderen, worden mannelijke en vrouwelijke paarden met verschillende namen aangeduid. Veulens zijn mannelijke paarden onder de vier jaar, terwijl merrieveulens vrouwelijke paarden onder de vier jaar zijn.
In deze levensfase beginnen paarden met grondwerk ter voorbereiding op het rijden, zoals opzadelen en longeren. Echt rijden is meestal voorbehouden aan ongeveer drie of vier jaar oud, wanneer de ontwikkeling van het skelet van het paard volwassen is.
Na geslachtsrijpheid worden paarden nog steeds aangeduid met hun geslacht. Hengsten zijn intacte (niet-gecastreerde) reuen ouder dan vier jaar, terwijl ruinen gecastreerde reuen ouder dan vier jaar zijn.
Merries zijn vrouwelijke paarden ouder dan vier jaar. Het steriliseren, of het verwijderen van enkele of alle voortplantingsorganen, is zeldzaam bij paarden. Het steriliseren van een paard is een dure en gecompliceerde procedure die vatbaar is voor complicaties. Bovendien hebben merries minder kans op het ontwikkelen van hormoongerelateerde gedragsproblemen dan hengsten en is de kans op per ongeluk fokken klein. De meeste mannelijke paarden worden gecastreerd en hengsten worden doorgaans uit de buurt van merries gehouden om gedragsproblemen te voorkomen.
Een senior paard wordt over het algemeen beschouwd als een paard van 15 jaar of ouder. Veel paarden werken echter nog steeds op deze leeftijd, dus het is meer een richtlijn dan een strikte regel.
Echt oudere of geriatrische paarden hebben misschien wat meer ondersteuning en zorg nodig om aan hun behoeften te voldoen. Geriatrische paarden kunnen een slechte conditie van de bovenbelijning, slechte vacht en hoefkwaliteit, gewichtsverlies, gebitsproblemen en slechte opname van voeding ervaren. Seniorenvoeding en -suppletie kunnen sommige van deze leeftijdsgerelateerde problemen helpen beheersen.
Een van de meest voorkomende manieren waarop mensen paarden verouderen, is door hun tanden. Hoewel onnauwkeurig, kunnen de tanden van paarden de leeftijd met relatieve nauwkeurigheid weergeven. Slijtage aan de tanden kan echter verschillende omstandigheden maskeren, zoals een paard dat op stal stond versus een paard dat in de wei stond en meer slijtage van de tanden door grazen ondervond.
Leeftijdsbepaling omvat het bestuderen van de 12 voorste snijtanden. De hoektanden verschijnen rond de vier of vijf jaar bij ruinen of hengsten, maar niet bij merries. Andere manieren zijn het controleren op het voorkomen van blijvende tanden, het evalueren van het oppervlak van de tanden, het zoeken naar het verdwijnen van cups en het meten van de invalshoek, of de hoek waarin de boven- en onderkaak samenkomen.
Een andere manier om de leeftijd van een paard te controleren is met een tatoeage. Renpaarden hebben meestal een tatoeage onder de lip met een letter die het geboortejaar aangeeft en een reeks cijfers. Tatoeages kunnen na verloop van tijd vervagen, maar de combinatie van de geschatte leeftijd van tanden, de fysieke beschrijving en leesbare cijfers of letters kan een renpaard positief identificeren. Dit nummer kan vervolgens worden gebruikt om stamboom- en racegegevens van het paard op te zoeken en de exacte geboortedatum te bepalen.
Met goede zorg kunnen paarden tot ver in hun hogere leeftijd een gezond, gelukkig en nuttig leven leiden. Zorgvuldige aandacht voor voedingsbehoeften, beweging, tand- en hoefverzorging en een goede huisvesting kunnen de gezondheid van een paard als wedstrijd-, werk- of gezelschapsdier behouden. Zelfs oudere paarden die niet meer werken, kunnen lieve weidevrienden zijn voor jongere paarden.
