Balpythons zijn een populair huisdier geworden voor reptielenenthousiastelingen en mensen die nieuw zijn met slangen. Eigenaren die nieuw zijn in de soort merken dat hun balpythons nachtdieren zijn. Ze geven de voorkeur aan donkere ruimtes en zijn 's nachts actiever. Dit gedrag is omdat hun ogen gevoelig zijn voor UV-licht, waardoor hun zicht overdag behoorlijk slecht is. Ze kunnen echter heel goed zien in het donker omdat ze het vermogen hebben ontwikkeld om infrarode warmtestraling waar te nemen.
Balpythons zijn roofdieren in hinderlagen, wat betekent dat ze hun prooi liever in de val lokken door te sluipen, te lokken of instinctief te strategiseren in plaats van hun wild achterna te jagen. Dit betekent dat ze veel tijd doorbrengen met wachten op hun prooi, meestal in de schaduw, en niet hetzelfde soort scherp zicht nodig hebben dat roofdieren nodig hebben.
Als hinderlaagroofdieren zijn balpythons nachtdieren. Ze jagen graag wanneer hun prooi slaapt, omdat ze dan het kwetsbaarst zijn. Als het donker is, worden ze minder gehinderd door het licht en kunnen ze gemakkelijker vertrouwen op hun meer ontwikkelde reukzin en infrarode warmtezintuigen.
De ogen van een balpython werken echter anders dan de onze. De UV-gevoeligheid van hun ogen is hoog, niet omdat hun ogen geen melanine hebben, waardoor ze erg gevoelig zijn voor lichtschade.
Ball Pythons zijn bijziend, wat betekent dat ze objecten die ver weg zijn niet goed kunnen zien. Ze kunnen hun visie ook alleen richten op bewegende objecten en slechts een klein aantal kleuren waarnemen. Bovendien worden hun ogen troebel als ze verharen en wordt hun zicht nog slechter.
Wild Ball Pythons leven ondergronds en hebben geen evolutionaire behoefte aan goed zicht zoals bovengrondse roofdieren.
Hun 'nachtzicht' is meer afhankelijk van andere zintuigen, die hun slechte gezichtsvermogen compenseren.
In het donker gebruiken Ball Pythons infrarood warmtedetectie om hun omgeving waar te nemen. Ze gebruiken een reeks "putorgels" op het hoofd. Deze putorganen lijken op een reeks gaten in het gezicht en de mond en kunnen de infrarode straling van warmte uit hun omgeving voelen.
Het putorgel bevat een reeks membranen, zenuwen en luchtkamers die snel de temperatuur van de lucht detecteren en een thermisch "beeld" ontwikkelen dat de slang kan observeren. De pitorgels hebben twee luchtkamers. De ene kamer detecteert omgevingswarmte, terwijl de andere dieren in de buurt detecteert.
Met behulp van deze pitorgels kunnen Ball Pythons een warmtestraling van slechts 0,003 graden waarnemen. Hierdoor zijn ze geïnformeerd en nauwkeurig in hun besluitvorming. Hiermee kunnen ze gemakkelijk onderscheid maken tussen objecten en dieren en zelfs bepalen wat voor soort dier ze waarnemen.
De kuilorgels kan een object of wezen voelen dat zich op bijna drie meter afstand bevindt! Als hinderlaagroofdieren geeft dit de slang de tijd om zijn aanval te plannen. Ze kunnen de grootte en dichtheid van de hitte van een naderend zoogdier voelen en snelle berekeningen maken over het dreigingsniveau van het doelwit.
Zodra de slang het dreigingsniveau heeft bepaald, zal hij vanuit zijn positie toeslaan om zijn doelwit te neutraliseren.
De infrarood warmtedetectie van de Ball Python is zo gevoelig dat hij wilde Ball Pythons kan trainen. Op sommige plaatsen waar een overvloed aan Ball Pythons is, zijn infrarood warmtelampen gebruikt om de warmtedetectie van de Pythons te verstoren. Omdat ze hun omgeving in bepaalde gebieden niet nauwkeurig konden waarnemen, gingen de Pythons daar niet meer heen, en hun populaties in die gebieden konden worden gecontroleerd zonder de slangen te schaden.
Slangen hebben geen oogleden. In plaats daarvan hebben ze wat een 'brille' wordt genoemd. De brille is een huidlaag die over het slangenoog gaat om het te beschermen tegen stof of vuil. Het is normaal gesproken niet te onderscheiden van het oog, maar wanneer de slang vervelt, wordt de brille troebel en valt deze af met de rest van de huid!
Zonder oogleden om van te spreken, vragen velen zich af of slangen überhaupt slapen. Balpythons slapen. Slapen is een van hun favoriete bezigheden; de gemiddelde Ball Python slaapt elke dag 20-23 uur. Ball Pythons worden als behoorlijk lui beschouwd als het gaat om de slangenwereld.
Hun liefde voor slapen komt van hun enorme omvang en de hoeveelheid voedsel die ze in één keer moeten verteren. Balpythons zullen hun prooi heel doorslikken, en het verteringsproces van een heel knaagdier is moeilijk. Dus terwijl ze hun prooi aan het verteren zijn, rollen ze zich meestal op een donkere plaats op en doen een dutje.
Ball Pythons slapen meestal niet 23 uur achter elkaar. De hoeveelheid activiteit tussen dutjes varieert echter van slang tot slang. Sommige eigenaren melden dat hun Ball Python af en toe een rondje door hun verblijf maakt, terwijl anderen zeggen dat hun Ball Python zijn kop beweegt, rondkijkt en dan meteen weer in slaap valt.
Eigenaren van Ball Pythons zullen het gebruikelijke gedrag van hun slang in gedachten willen houden. Hoewel hun slaapgewoonten ons misschien overdreven lijken, zijn ze heel typerend voor de slang. Als je slang slaperiger lijkt dan normaal, overweeg dan welke factoren hem kunnen beïnvloeden. Als de slang onlangs gevoerd zou zijn, zouden ze slaperiger zijn, en als ze aan het vervellen zijn, slapen ze wekenlang zonder veel activiteit.
Als uw slang lusteloos of onwel lijkt, kan een bezoek aan een exotische dierenarts helpen bevestigen of uw slang ziek of gewoon lui is. Natuurlijk is elke slang anders. Door bij te houden wat voor soort gedrag uw slang normaal vertoont, kunt u uw zorgen verlichten en uw slang veilig houden.
Ball Pythons zijn een uniek en geweldig huisdier om in uw gezin te brengen. Ze zijn een geweldige optie voor zowel liefhebbers als nieuwe eigenaren. Hun infrarood warmtedetectie is een onderscheidend kenmerk dat hen onderscheidt van andere dieren in gevangenschap en in het wild. We hopen dat je meer kunt leren over deze wonderbaarlijke wezens, zowel uit de literatuur als uit praktische ervaring.
