Een nadere blik op de evolutie en domesticatie van onze konijnen als huisdier laat zien dat hoewel ze in sommige opzichten op wilde konijnen lijken, er ook enkele significante verschillen zijn.
De vroegste schriftelijke vermeldingen van konijnen die in gevangenschap werden gehouden, gaan terug tot de Romeinse tijd. Lange tijd waren zowel gedomesticeerde als wilde konijnen in wezen hetzelfde. Het duurde meer dan 2000 jaar voordat konijnen in gevangenschap werden gehouden voordat er significante verschillen konden worden waargenomen in de skeletstructuren van gedomesticeerde konijnen.
Het fokken van specifieke rassen van gedomesticeerde konijnen kan worden teruggevoerd tot het 16e-eeuwse Duitsland, met de oprichting van de eerste rasvereniging in 1892. Konijnen werden een populair huisdier in het Victoriaanse Engeland en zijn sindsdien geliefd. Er zijn nu meer dan 200 verschillende rassen van tamme konijnen wereldwijd erkend.
Wilde konijnen zwerven meestal over een gebied van ongeveer 10 hectare. Ze hebben een veel kortere levensduur dan hun gedomesticeerde neven en leven over het algemeen twee jaar in vergelijking met de levensduur van tamme konijnen van ongeveer 10 jaar.
Wilde konijnen eten voornamelijk gras, wilde bloemen en klaver. In de koudere maanden vullen ze dit aan met schors, naaldbomen, knoppen en twijgen.
Richard Saunders, veterinair adviseur bij de Rabbit Welfare Association and Fund (RWAF), zegt dat 'huiskonijnen van dezelfde soort zijn en inheems zijn in Europa (Oryctolagus cuniculus) en dus kunnen kruisen'.
Hij merkt op:'Dit is niet ongebruikelijk, waar wilde konijnen een tuin zijn binnengekomen, of tamme konijnen zijn ontsnapt of helaas door eigenaren op het platteland zijn gedumpt. Gedomesticeerde konijnen zullen niet gedijen in het wild, omdat ze weinig aangeboren overlevingsvaardigheden hebben, en mogen dus nooit in het wild worden uitgezet.'
Als je tamme konijn zwanger wordt van een wild konijn, suggereert Richard dat deze halfwilde kittens in gevangenschap waarschijnlijk meer tam en tevreden zijn, maar vroege socialisatie is erg belangrijk, om ze vanaf ongeveer twee jaar zorgvuldig aan mensen te laten wennen. weken'. In theorie brengt dit een klein risico van verlating door de moeder met zich mee, maar het risico kan worden verminderd door ze met handschoenen aan te pakken en een handvol beddengoed mee te nemen om direct contact te vermijden.
Als je een wild konijn vindt, kom dan niet in de verleiding om te denken dat je ze zou kunnen overtuigen om het leven als huisdier te accepteren. Zoals Richard zegt:'Wilde konijnen zijn afgeleid van generaties na generaties konijnen die zijn geëvolueerd om bang te zijn voor roofdieren en rennen of vechten bij het eerste teken van problemen. Ze zijn verlegen, angstig en totaal niet gewend aan menselijk gezelschap. Ze zijn erg slechte huisdieren:ze zijn constant bang voor mensen, zijn snel gestrest en kunnen bijten of schoppen als ze worden vastgepakt.'
Wilde konijnen kunnen ook ziekten en parasieten bij zich dragen die kunnen worden overgedragen op uw konijn.
Als je een wild konijn ziet en je bent bang dat ze in de problemen zitten, kun je het beste vanaf een veilige afstand observeren. Moederkonijnen keren meestal maar twee keer per dag terug naar hun ondergrondse nest en in de meeste gevallen hebben babykonijnen geen tussenkomst van mensen nodig.
Als je heel jonge jongen boven de grond ziet, is het nest mogelijk verstoord door een roofdier of kunnen de jongen gewond zijn geraakt. De RWAF raadt in dit geval aan om de baby's op een warme, stille en donkere plaats te houden. Een kartonnen doos gevuld met hooi is een goede keuze.
Als je bang bent dat een wild konijn gewond is geraakt en hulp nodig heeft, neem dan contact op met je plaatselijke natuurreddingscentrum of natuurrehabilitator voor advies.
Houd er rekening mee dat babyhaasjes erg op babykonijnen kunnen lijken, maar ze worden boven de grond gevonden en mogen niet gestoord worden, tenzij het duidelijk is dat hun moeder niet terugkomt.
Hoewel wilde konijnen misschien wat visuele overeenkomsten vertonen met hun gedomesticeerde neven, zijn ze qua temperament en karakter heel verschillend. Wilde konijnen zijn niet geschikt voor het leven als huisdierkonijn.
Heb je ooit een wild konijn gered? Vertel het ons op sociale media met de tag #PethoodStories
