Een blaasontsteking is onaangenaam en ongemakkelijk bij mensen, en het is net zo slecht voor een kat. Het ergste van het proberen om een infectie als deze bij uw huisdier te bestrijden, is dat ze u niet kunnen vertellen wat er aan de hand is! Het kan wat onderzoek door een dierenarts vergen om erachter te komen wat het probleem is, maar zodra u de symptomen en de behandeling van blaasontstekingen bij katten ontdekt, kan uw kat zich beter gaan voelen.
Een katachtige urineweginfectie, of UTI, is vrij ongebruikelijk, zegt VCA Hospitals. Een katachtige UTI kan worden veroorzaakt door bacteriën die door de urethra migreren. Sommige katten zullen blaasstenen ontwikkelen, met of zonder een UWI. Een infectie van de lagere urinewegen wordt FLUTD of kattenziekte van de lagere urinewegen genoemd. Hills Pet zegt dat FLUTD bij katten een van de meest voorkomende redenen is waarom katten naar de dierenarts gaan.
Katten met een blaasontsteking kunnen duidelijk moeite hebben met het vrijgeven van hun urine. Ze gaan misschien in de badkuip plassen in plaats van in de kattenbak, omdat het bad koud en glad is. Ze kunnen de muur besproeien, of ze kunnen in je mand met schone was gaan.
Een van de eerste tekenen dat er iets mis is met uw huisdier, is dat ze niet op haar gebruikelijke manier plast. Hills Pet zegt dat ze misschien helemaal stopt met het gebruik van de kattenbak. Wanneer dit gebeurt, is het duidelijk een probleem, omdat je ze misschien naar de badkamer ziet gaan op plaatsen waar ze dat niet zouden moeten doen! Het kan natuurlijk zijn dat ze haar kattenbak gewoon niet leuk vindt, maar de kans is ook groot dat het een teken is van een infectie.
VCA Hospitals zegt dat u uw kat meerdere keren kunt zien hurken om te plassen zonder dat er iets uitkomt. Ze kunnen het uitschreeuwen van angst als ze gaan, of je kunt bloed in hun urine zien. Je merkt misschien ook dat ze hun geslachtsdelen meer dan normaal likken.
Als een kat een obstructie in de urethra heeft, zoals een steen die niet is gepasseerd, kunnen ze vergelijkbare symptomen hebben. Als er een verstopping is, komt er weinig tot geen urine uit en zullen ze tekenen van nood vertonen. Maar in dit geval is het geen infectie. Dit type obstructie komt vaker voor bij mannelijke katten dan bij vrouwtjes en het is een noodgeval dat onmiddellijke veterinaire behandeling vereist.
De American Veterinary Medical Association zegt dat het moeilijk kan zijn om een FLUTD of blaasontsteking te diagnosticeren. Het beschrijven van de symptomen van uw kat zou uw dierenarts ertoe moeten aanzetten een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Ze kunnen een test op de urine uitvoeren om de pH-balans te controleren en op zoek te gaan naar een concentratie van kristallen.
De veterinaire blog van Doc &Phoebe zegt dat katachtige UTI's bij elke kat kunnen voorkomen, of ze nu mannelijk of vrouwelijk zijn. Meestal zijn echter katten van middelbare leeftijd, gecastreerd, met overgewicht, die niet erg actief zijn en meestal niet naar buiten gaan, het meest vatbaar voor dit soort infecties. Bij ongeveer 60% tot 70% van de katten met FLUTD kan geen specifieke oorzaak voor de UTI worden vastgesteld.
Als er geen oorzaak kan worden gevonden, wordt gezegd dat de infectie idiopathisch is en wordt het katachtige idiopathische cystitis of FIC genoemd. Hoewel FIC heel vaak voorkomt, zijn bacteriële blaasinfecties bij katten relatief zeldzaam. Doc &Phoebe zegt dat bij jongere katten slechts 1% tot 3% van de urineweginfecties bij katten wordt veroorzaakt door bacteriën. Wanneer een kat ouder wordt dan 10 jaar, groeit dat aantal tot ongeveer 10%.
Stress kan ook een oorzaak zijn van urineweginfecties bij katten. Als je onlangs een nieuw huisdier in huis hebt gehaald of naar een nieuw huis bent verhuisd, kan dit stress voor je kat veroorzaken. De American Veterinary Medical Association zegt dat het hebben van meer dan één kat in het huishouden of het hebben van een routine die abrupt verandert, ook het risico kan vergroten dat een kat FLUTD krijgt.
De veterinaire handleiding van Merck zegt dat een katachtige UTI die niet wordt behandeld, kan leiden tot disfunctie van de lagere urinewegen, urolithiasis (blaasstenen), prostatitis (ontstoken prostaatklier), onvruchtbaarheid, septikemie (bloedinfectie) en pyelonefritis (geïnfecteerde nieren) met littekens en uiteindelijk nierfalen. De behandeling omvat meestal een soort antibioticum.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
