Een groep gestreepte katten kruipt samen in Paleokastritsa op Corfu, Griekenland. Katten van gemengde rassen, zoals tabbies, zijn verreweg de meest voorkomende ter wereld. Je zou Mike Moo eens moeten zien. Oh, wat is hij een knappe jongen. Hij is gitzwart met een all-boy gezicht. Zijn hoofd heeft de grootte van een kleine grapefruit, en hoewel hij groot is, is hij zeker de miauw van de kat. Zijn vacht is zijdezacht. Ik weet niet hoe Moo het zo beheersbaar houdt.
Farnsworth houdt van Mike Moo aan stukken. Ze pal rond en likken elkaars gezichten. Farnsworth is altijd gekleed in zijn Sunday-go-to-meetin'-kleding, een smokingkat die klaar is voor elk bal of cotillion. Wat Calvie betreft, zij is de stammoeder van de familie, een bruine langharige tabby met een speels karakter.
Mike, Farnsworth en Calvie zijn geenszins rasechte katten. Oh nee, alle katten in mijn huis zijn reddingsdieren, alledaagse huiskatten, die, als ze niet sissen, achter elkaar aan zitten of aan het tapijt krabben, best aardig gezelschap zijn. (Terwijl ik dit schrijf, ligt Moo onder het bureau te snurken.) De drie behoren tot de meest voorkomende huiskatten in de Verenigde Staten.
Huiskatten zijn er in alle soorten, maten en kleuren. Sommigen zijn lui. Sommige zijn speels. Sommige zijn slim. Anderen geven er geen moer om. Ik heb veel straatkatten gehad, allemaal gered van een of ander hels leven. Pandora was een oranje binnenlandse korthaar - papa's favoriet. Batty en D-Day waren gitzwarte jongens, hoewel Batty een langere vacht had. Toen ze een jaar lang de kerstboom omgooiden, moest ik lachen.
In veel opzichten lijken gewone huiskatten, straatkatten, of hoe je ze ook wilt noemen, nooit de eer te krijgen die ze verdienen. Zoek snel op internet en je vindt artikel na artikel over de beste kattenrassen. Maar aangezien gedomesticeerde kortharen en gedomesticeerde langharen niet officieel worden erkend als ras met een stamboom, komen ze nooit op de lijst. Dat is jammer. Vijfennegentig procent van de kattenpopulatie in de VS is huishoudster, een vaak onkenbare mix van genen. Eén op de tien huiskatten is langharig, het resultaat van een recessief gen bij kortharige katten.
Dus hoe kies je het beste je nieuwe tamme korthaar maatje?
Nou, ze hebben allemaal verschillende persoonlijkheden. Maar in tegenstelling tot sommige (meestal anekdotische) bewijzen, is er geen reden om aan te nemen dat de kleur van een kat zijn persoonlijkheid aangeeft. De kans is dus groot dat een zwarte kat net zo vriendelijk is als een oranje kat.
Sterilisatie heeft echter zeker invloed op het gedrag, dus een kat die is gesteriliseerd of gecastreerd zal zich absoluut anders gedragen dan een kat die dat niet heeft gedaan. Je zult ook grote gedragsveranderingen opmerken, afhankelijk van de leeftijd van een kat. Adolescente katten, zoals elke kattenliefhebber kan bevestigen, zijn vaak veel gekker en energieker dan oudere katten.
Milieu is een andere belangrijke invloed, zegt Danielle Bays, senior analist kattenbescherming en -beleid bij de Humane Society of the United States. "In de natuurlijke wereld zijn huiskatten zowel roofdier als prooi. Afhankelijk van hoe zelfverzekerd een kat zich voelt in een bepaalde omgeving of situatie, bepaalt dat hun persoonlijkheid." Dus als katten bang zijn voor mensen of andere dieren in huis, kunnen ze zich vaak verstoppen. Katten die zich veilig voelen, zijn eerder op zoek naar aandacht en natuurlijk snoepjes.
"Kattenbezitters of mensen die een kat willen adopteren, moeten rekening houden met het socialisatie- en energieniveau van een kat, evenals hun training en achtergrond, aangezien dit allemaal invloedrijke variabelen zijn voor het gedrag van dieren", zegt Marny Nofi, senior gedragsmanager voor de American Society for the Prevention van Wreedheid tegen Dieren' Anti-Cruelty Behaviour Team. "Het is ook belangrijk op te merken dat kittens nog in ontwikkeling zijn en dat hun persoonlijkheid kan veranderen naarmate ze ouder worden. Socialisatie is essentieel om de kans te vergroten dat uw kitten uitgroeit tot een zelfverzekerdere kat."
Afgezien van de persoonlijkheid, zijn er tal van genetische factoren die van invloed zijn op de kleur en het patroon van gedomesticeerde kortharen. In een poging om deze katten te vieren, zijn hier een paar soorten die ervoor zorgen dat je met je snorharen gaat wiebelen.
Deze gemberkat heeft alle markeringen van een tabby, inclusief een M op zijn voorhoofd. "Tabby cat" is een term die vaak ten onrechte wordt gebruikt om alle vrouwelijke katten te beschrijven. In werkelijkheid verwijst "tabby" naar het vachtpatroon van de kat. De vacht van een tabby kan in een overvloed aan kleuren voorkomen, van oranje tot grijs tot geel tot bruin. Maar ongeacht de tint hebben ze de bekende schuine strepen op hun gezicht, nek en lichaam, evenals een 'M'-patroon op hun voorhoofd.
En hier is een gek kattenfeitje waardoor je echt met je staart zult zwaaien - genetisch gezien zijn alle katten tabby's. De gestreepte patronen zijn het resultaat van het agouti-gen, dat strepen op de individuele haren van een kat veroorzaakt. Het agouti-gen is dominant en het niet-agouti-gen is recessief. Dus als je een effen kat ziet, heeft deze gewoon modificerende genen die de genen onderdrukken die klassieke tabby-vacht tot expressie brengen. Maar het is, zeggen wetenschappers, nog steeds een tabby.
Zelfs bij katten die effen kleuren lijken te hebben, kunt u in fel zonlicht tabby-strepen zien, misschien op de staart van het dier. Soms vertonen kittens strepen als ze heel jong zijn, en verliezen ze die markeringen naarmate ze ouder worden.
Tabby-striping heeft de neiging om genetisch gezien terug te cirkelen. Zelfs in families van katten met effen vachten komt de tabby-striping meestal terug, hoewel het enkele generaties kan duren voordat die markeringen duidelijk zijn.
Tabby-markeringen kunnen verschillende vormen aannemen. Sommige mensen verdelen tabby vachtpatronen in vier subcategorieën, waaronder makreel, klassiek, getikt en gevlekt.
Makreel tabbies hebben het soort duidelijke verticale lichaamsstrepen die vaak de bijnaam "tijgerkat" verdienen. Deze gedurfde strepen hebben ononderbroken lijnen die typisch een regelmatige afstand hebben. Het algehele effect doet soms meer denken aan het skelet van een vis dan aan een tijger, een reden dat ze makreel tabbies worden genoemd.
Klassieke tabby katten worden soms "blotched" tabbies genoemd. Hun markeringen zijn een mix van zowel strepen als wervelingen.
Aangevinkte tabby katten zijn een beetje moeilijker te lokaliseren, deels omdat ze niet de stereotiepe lichaamsstrepen hebben. Het gezicht van een ticked tabby is echter de giveaway, omdat het dezelfde "M"-vorm heeft waardoor tabbies zich onderscheiden van andere kattenjassen.
Gevlekte Cyperse katten , zoals de naam al zegt, hebben vlekken over hun zijkanten. Die vlekken zijn er in alle soorten en maten en lijken bijna over te gaan in strepen.
Elke variatie van het tabby-patroon heeft zijn eigen reeks eigenschappen en culturele geschiedenis. Oranje tabbies, zoals Garfield, de beroemde cartoonkat, staan bijvoorbeeld ook bekend als 'marmelade- of gemberkatten'. De oranje tabby ziet eruit als een kleine basketbal, de oranje tint is het resultaat van een pigment dat bekend staat als pheomelanine.
Net als mensen met rood haar, kunnen oranje tabbies sproeten krijgen, vooral rond hun lippen of waar hun vacht kort is. Het zijn meestal mannetjes omdat mannetjes maar één O-gen nodig hebben om oranje te worden; vrouwtjes hebben twee van dergelijke genen nodig. Volgens sommige schattingen overtreffen gembermannetjes de vrouwtjes met ongeveer drie tegen één.
Tuxedo-katten zijn zwart met enkele witte vlekken van vacht, die overal op hun lichaam kunnen zitten. Tuxedo-katten zijn de da-bom, en het is niet omdat ik er twee heb gehad. Hé, wat goed is voor Shakespeare, is goed voor mij. Geen grapje. Shakespeare had er een, zeggen ze tenminste. Smokings, met hun zwart-witte jassen en laarzen, zijn mysterieus en grappig.
Tuxedo's krijgen hun naam van - waar nog meer? – hun formele kleding. Tuxies, zoals ze soms worden genoemd, zijn er in verschillende zwart-witte patronen. Sommige zijn volledig zwart, behalve het gezicht, de borst en de poten, om nog maar te zwijgen van het puntje van hun staart. Een harlekijn heeft vlekken van zwart en wit. Sommige smokings hebben zelfs een kleine 'vlinderdas'.
Tuxedo's worden gecategoriseerd op basis van hun kleur en markeringen. Ze hebben meestal groene ogen en witte snorharen. Als ze altijd binnen zijn, kunnen ze wel 20 jaar oud worden. Het zijn vrij gemakkelijke katten, geweldig met kinderen en leuk om mee te spelen. Tuxedo's kunnen zowel mannelijk als vrouwelijk zijn.
Je hoeft geen Edgar Allan Poe te zijn om van zwarte katten te houden. Halloween zou niet compleet zijn zonder hen. Tijdens de middeleeuwen associeerden mensen zwarte katten met pech, heksen en satan. Tegenwoordig worden ze vaak over het hoofd gezien voor adoptie, hetzij vanwege dit bijgeloof of omdat ze niet zo aantrekkelijk worden gevonden als veelkleurige katten.
Volgens People for the Ethical Treatment of Animals brengen zwarte katten 40 procent meer tijd door in opvangcentra dan oranje en witte katten. Ze hebben ook tweederde minder kans om geadopteerd te worden dan witte katten en slechts de helft minder kans om geadopteerd te worden als tabbies. Het is jammer. Hoewel mensen vaak denken dat zwarte katten eenkleurig zijn, zijn ze er in verschillende tinten. Sommige zijn van onyx, terwijl andere de neiging hebben om meer aan de blauwe kant te scheeftrekken. Hun vacht is vaak zijdeachtig. Het gen voor zwarte vacht is dominant bij katten, wat verklaart waarom er zo veel zijn.
Deze Perzische kat heeft de tekening van een calico. Calico verwijst naar het type vacht dat een kat heeft, in plaats van naar het ras. We hebben deze twee op één hoop gegooid omdat ze verwant zijn. Echte schildpadkatten zijn zwart en bruin, met oranje vlekken die het bruin of zwart doorbreken. Hun vachtpatronen zijn divers. Net als alle andere katten die hier worden vermeld, zijn ze geen specifiek ras, maar worden ze geïdentificeerd door hun vachtkleurpatroon.
Als torties ook witte aftekeningen hebben, dan zijn het lapjeskatten. De overgrote meerderheid van calicos en torties zijn vrouwtjes en dragen twee X-chromosomen in elke cel. Hun zwarte en oranje kleuren worden gedragen door hun X-chromosomen. De witte kleur wordt uitgedrukt door een apart gen.
Slechts 1 op de 3.000 calico's zijn mannen. Mannelijke calicos hebben drie geslachtschromosomen:twee X, één Y (mannelijk), in plaats van de gebruikelijke X- en Y-chromosomen. Een mannelijke calico zal oranje of zwart zijn, maar niet beide. Ze kunnen echter nog steeds een witte kleur hebben. Calicos leven over het algemeen tussen de 12 en 16 jaar.
Witte katten en albino katten zijn niet hetzelfde. Witte katten hebben gewoon een witte vacht. Albinokatten zijn ook wit, maar hun kleur is het gevolg van een genetische eigenschap die resulteert in een gebrek aan melanine, een aandoening die albinisme wordt genoemd.
Je kunt de twee vaak uit elkaar halen door de oogkleur te observeren. Echte witte katten vertonen een grote verscheidenheid aan oogkleuren. Albinokatten hebben echter altijd lichtroze, blauwe of blauwroze ogen en zijn erg gevoelig voor licht. Albino-katten hebben ook een roze huid rond hun oren en poten en zijn gevoelig voor zonnebrand, dus ze moeten op het heetst van de dag uit direct zonlicht worden gehouden. Witte katten komen vrij veel voor, terwijl albino's veel zeldzamer zijn.
In sommige gevallen hebben witte katten met blauwe ogen een genetische aanleg voor doofheid, omdat het gen dat ervoor zorgt dat een kat een witte vacht heeft, hem ook blauwe ogen en doofheid kan geven. Maar niet elke witte kat met blauwe ogen zal doof zijn. Vaak kan een kat één blauw oog hebben en doof zijn in het oor aan dezelfde kant van de kop. Maar het kan zijn dat het zo goed heeft geleerd te compenseren, dat de eigenaar zich misschien niet eens bewust is dat haar kat een gehoorprobleem heeft.
Deze kat heeft de donkere oren en neus van een colorpoint-kat. Siamese katten worden het sterkst geassocieerd met colorpoint-patronen - dat wil zeggen, wanneer donkere kleuren worden uitgedrukt in de oren, het gezicht, de oren, de staart en de voeten. Maar gewone kortharige katten kunnen ook vergelijkbare kleurpuntpatronen vertonen. "Seal" punten zijn die met donkerbruin, "blauwe" punten zijn die met donkere grijzen, en "rode" punten hebben oranje punten. Ongeacht de kleur gaan de punten over in een lichtere lichaamstint, waardoor deze katten een koninklijke uitstraling krijgen.
Nathan Chandler heeft bijgedragen aan dit artikel.
Dat is nu interessantMeer dan 36,1 miljoen Amerikaanse huishoudens hebben gemiddeld 2,1 katten, terwijl 43,3 miljoen huishoudens honden hebben.
