Natrium is een belangrijke voedingsstof die belangrijk is voor het behoud van een goede gezondheid bij een hond. Te veel kan echter leiden tot natriumtoxiciteit en ernstige bijwerkingen voor uw pup. De hoeveelheid natrium in commercieel hondenvoer en -snacks is over het algemeen veilig, maar vermijd het toevoegen van extra zout aan het voer van uw hond en houd hem uit de buurt van zoute snacks.
Natrium speelt een belangrijke rol bij het in evenwicht houden van elektrolyten. Het helpt bij het reguleren en handhaven van de bloeddruk, wordt gebruikt om maagzuur te maken en is van cruciaal belang voor een goede spier- en zenuwfunctie. De aanbevolen minimale hoeveelheid natrium voor een hond is ongeveer 100 milligram voor elke 100 calorieën voedsel, of 0,3 procent. Voor veel honden ligt tot 0,5 procent nog steeds binnen een gezond en acceptabel bereik. Honden met bepaalde medische aandoeningen, zoals hart- of nieraandoeningen, hebben mogelijk een natriumarm dieet nodig.
Dus, wanneer wordt natrium giftig? Toxiciteit kan optreden wanneer een hond 2 tot 3 gram natrium per kilogram lichaamsgewicht binnenkrijgt. Dit komt overeen met ongeveer 0,35 tot 0,53 theelepels zout voor elke 2,2 pond lichaamsgewicht. Bij 4 gram, of 0,7 theelepels, per kilogram, of 2,2 pond, kan zoutconsumptie dodelijk zijn.
Houd uw hond veilig door hem geen natriumrijk voedsel voor mensen te geven, zoals vleeswaren en patat, en als u huisgemaakte maaltijden voor uw pup maakt, volg dan precies de receptinstructies om te veel natrium te vermijden. Tafelzout is niet de enige bron waarover u zich zorgen moet maken. Andere bronnen van zout zijn zelfgemaakte deeg, bakpoeder, strooizout, klysma-oplossingen en zeewater. Als uw hond in een andere giftige plant of substantie terechtkomt, probeer dan niet om te braken door haar zout water te geven.
Honden kunnen wat overtollig zout in hun urine uitscheiden, maar wanneer ze te veel consumeren, kunnen ze ernstige symptomen van zouttoxiciteit krijgen. De eerste symptomen kunnen zijn diarree, braken, overmatige dorst, vaak plassen, verminderde eetlust, lethargie en een gebrek aan coördinatie. Als de toxiciteit ernstig is, kunnen honden tremoren, toevallen en coma krijgen. Zoutvergiftiging kan dodelijk zijn.
Als u vermoedt dat uw hond te veel zout heeft gegeten of als ze symptomen van toxiciteit vertoont, neem dan contact op met uw dierenarts, de hulplijn voor huisdierengif of het gifcontrolenummer van de American Society for the Prevention of Cruelty to Animals. Dit is een levensbedreigende aandoening, dus handel onmiddellijk en wacht niet tot de symptomen optreden of verergeren voordat u belt.
De behandeling kan variëren, afhankelijk van de symptomen van uw hond en de hoeveelheid zout die wordt geconsumeerd. Uw dierenarts zal ernaar streven het natriumgehalte langzaam te verlagen totdat de juiste balans is hersteld. Dit kan door de hond water aan te bieden, IV-vloeistoffen toe te dienen en warmwaterklysma's te geven.
Sommige complicaties kunnen zijn:hersenoedeem, wat waarschijnlijker is als de natriumspiegels te snel worden verlaagd, en toevallen. Uw dierenarts zal uw hond nauwlettend in de gaten houden en indien nodig ondersteunende zorg bieden voor eventuele complicaties. Het kan een paar dagen duren om de elektrolytenbalans volledig te herstellen.
Als u niet genoeg natrium heeft, kan dit ook ernstige problemen voor uw hond veroorzaken. Deze aandoening wordt hyponatriëmie of waterintoxicatie genoemd. Het is uiterst zeldzaam dat de aandoening wordt veroorzaakt door een gebrek aan zout in de voeding. In plaats daarvan is het het resultaat van te veel vers, elektrolytvrij water. Dit kan gebeuren als uw hond veel water drinkt tijdens het zwemmen of bij het drinken uit sproeiers.
Symptomen kunnen zijn:een opgeblazen gevoel, braken, verlies van coördinatie, lethargie, glazige ogen, ademhalingsmoeilijkheden, toevallen en coma. Neem direct contact op met uw dierenarts. Uw dierenarts kan IV-elektrolyten of diuretica aanbieden om het natriumgehalte langzaam tot een correct niveau te verhogen.
