Het is een fenomeen dat elke hondenbezitter goed kent:na een lange dag als een hond te hebben geleefd, strekt het familiehuisdier zich uit op het tapijt voor een welverdiende shuteye, om vervolgens te trillen, te schoppen en gedempt slaapgeblaf te slaken. En de meeste hondenbezitters komen, bij het zien van deze somnambulante activiteit, tot de logische conclusie van een hondendroom, maar is hier enige waarheid in? Dromen honden echt?
Het korte antwoord is ja ... waarschijnlijk. Zonder de opkomst van de lang legendarische pratende hondenvriend om te bevestigen dat honden dromen, kunnen mensen alleen maar een weloverwogen gok maken dat Fido's zenuwachtige slaapgegrom duidt op hersenactiviteit die vergelijkbaar is met het menselijke concept van 'dromen'. Gelukkig is nieuwsgierigheid naar hondendromen al lang een onderwerp van studie; deze weloverwogen gok is gebaseerd op een uitgebreide hoeveelheid wetenschappelijke studies en intellectuele vragen.
Er is voldoende hard bewijs dat suggereert dat honden inderdaad dromen. Om te beginnen zijn de hersenen van honden qua structuur vergelijkbaar met die van mensen. Wetenschappers van MIT bestudeerden hersengolfactiviteiten van slapende honden om te ontdekken dat hoektanden dezelfde stadia van elektrische activiteit ervaren als bewusteloze mensen. De onderzoekers bevestigden dat dromen voorkomen bij dieren met minder complexe neurologische systemen, aangezien studies bij slapende ratten suggereren dat knaagdieren ook dromen. Interessant is echter dat de frequentie varieert, waarbij kleine honden vaker dromen dan grote honden.
Waar dromen honden van? Welnu, waar dromen mensen van? De meest voorkomende overtuiging is dat dieren dromen over activiteiten waaraan hun wakkere zelf deelneemt, net zoals de dagelijkse activiteiten van een persoon latere dromen bepalen. De wetenschap bevestigt deze overtuiging:de MIT-onderzoeken observeerden identieke hersenactiviteit tijdens de slaap zoals werd gezien terwijl de knaagdieren wakker activiteiten uitvoerden. Er kunnen vooronderstellingen worden gemaakt dat een hond die angstige situaties ervaart terwijl hij wakker is, meer kans heeft op nachtmerries.
Veel eigenaren van gezelschapsdieren vragen zich af of een dromende hond menselijke tussenkomst nodig heeft wanneer hij schopt, gromt of anderszins hersenactiviteit ervaart tijdens het slapen. Soms is dit gebaseerd op bezorgdheid voor de hond, soms gedreven door meer egoïstische motieven, zoals een verlangen naar ononderbroken menselijke slaap. Het oude gezegde is echter het beste advies:laat die slapende hond liggen. Het onderbreken van de REM-slaap kan het dier in verwarring brengen en de broodnodige slaapcyclus van uw harige vriend in gevaar brengen.
