Franse Bulldog aan zijn nek krabben Er is veel wetenschap om ons te helpen begrijpen waarom mensen netelig zijn. Wist je bijvoorbeeld dat wanneer we gekieteld worden, zowel onze tast- als pijnzenuwreceptoren worden gestimuleerd? Dit is mogelijk een van de redenen waarom sommige mensen vinden dat gekieteld wordt als stressverlichtend of super ongemakkelijk.
Maar genoeg over mensen! Bij Daily Paws willen we weten:Zijn honden kietelend? Laten we dit concept eens onderzoeken.
Onderzoek wijst uit dat er twee vormen van kietelende sensaties zijn. Een daarvan is knismesis , wat een lichte aanraking is waardoor onze huid kan trillen, jeuken of kippenvel kan veroorzaken. Dit is een automatische veiligheidswaarschuwing als er iets op je kruipt dat moet worden weggeslagen. De andere is gargalese , de vaak indringendere aanraking door iemand anders in bepaalde delen van ons lichaam die onvrijwillig lachen oproept. (Wat niet altijd een goede zaak is.) Hoewel de meeste zoogdieren een natuurlijke knismesis-reactie hebben - en ja, mensen kunnen zichzelf licht kietelen - kunnen we de gargalese-reactie niet alleen produceren.
Mikkel Becker, KPA CTP, CBCC-KA, CPDT-KA, CDBC, is een hondengedragsconsulent en hoofddierentrainer voor Fear Free. Ze zegt dat honden aanraakreceptoren in hun vacht en huid hebben die vergelijkbaar zijn met die van mensen', wat betekent dat je goed op de lichaamstaal van je hond moet letten om te bepalen of kietelen het soort betrokkenheid is dat ze leuk vinden.
"Honden zijn uniek en het is belangrijk dat ouders van huisdieren leren over de specifieke behoeften en voorkeuren van hun hond", vertelt ze aan Daily Paws.
Het Center for Shelter Dogs aan de Cummings School of Veterinary Medicine van de Tufts University geeft aan dat "bij het observeren van de lichaamstaal van een hond om te bepalen wat er wordt gecommuniceerd, het cruciaal is om de hele hond te observeren, evenals de situatie / context, om nauwkeurig te bepalen wat er wordt overgebracht."
Dus als je iemand bent die giechelt om zowel kietelend als kietelend te zijn, zou je een signaal kunnen oppikken dat ja, je hond kietelt. Becker zegt dat veel hoektanden dat zijn. De echte de vraag is, vinden ze de ervaring leuk? Eerlijk? Waarschijnlijk niet.
"Ze kunnen een beetje kronkelig zijn en wegtrekken, of je kunt hun oren naar achteren of staart naar beneden zien", zegt Becker. "Voor mensen is het misschien een leuk spel, maar voor honden is dit iets dat ongemakkelijk zal zijn." Als je geen fan bent van gekieteld worden, dan begrijp je dat volkomen.
Ze voegt er zelfs aan toe dat je niet opzettelijk moet proberen je hond te kietelen. "Ik zou je hond niet aanraden dingen te doen die onnodige angst, angst of stress veroorzaken. Het gaat er allemaal om deze emoties voor onze harige vrienden zoveel mogelijk te verminderen."
Waar zijn honden prikkelbaar? Voornamelijk op hun poten. Hoewel de leerachtige kussentjes aan de onderkant ontworpen zijn om de meeste soorten terrein en temperaturen te weerstaan (zolang het oppervlak niet te warm of te koud is), zijn de pootjes en de ruimtes tussen de kussentjes bijzonder gevoelig.
"Ze lijken daarin op elkaar, net zoals de voeten van mensen gevoeliger kunnen zijn, hebben de poten van honden meer receptoren", zegt ze. "Sommige huisdieren houden van een pootmassage, maar andere keren zullen ze aversief zijn vanwege kietelen." Het zou geen verrassing moeten zijn om te horen dat de voeten van honden kriebels zijn - dit is vaak een reden waarom het knippen van nagels soms toegewijd geduld vereist.
Veel professionals op het gebied van dierengedrag raden aan om een hond te starten in de kleuterschool van puppy's om hen (en ouders van huisdieren!) te helpen leren hoe ze op de juiste manier moeten worden behandeld, vooral als voorbereiding op veterinaire bezoeken, en om meer op hun gemak te zijn met hun mensen. Dit is natuurlijk geen uitnodiging om te kietelen, maar ze kunnen uiteindelijk hand-op-pootcontact accepteren, vooral als een poot op je leggen een manier is waarop ze communiceren.
De netelige plekken van andere honden zijn onder meer hun oksels (klinisch bekend als de axillae ) of oren. Maar er is één plek waar de meeste honden vaak wat van uw aandacht verwelkomen. "Onder hun halsband is het misschien niet kriebelend, maar kan het jeuken, dus het voelt goed om daar lekker te krabben!" voegt Becker toe.
Hier gaat het om. We zouden kunnen geloven dat wanneer een hond op hun rug ploft en hun pluizige buik flitst, ze willen wrijven en kietelen. Verrassend genoeg kan het net het tegenovergestelde zijn! Becker zegt dat het tonen van hun kwetsbare onderkant vaak een 'verzoeningsgebaar' is dat je laat weten dat ze geen bedreiging willen. "Ouders van huisdieren kunnen dit verwarren met de bedoeling dat ze om buikwrijven vragen. Soms voelen ze zich niet eens op hun gemak in die positie", voegt ze eraan toe.
Dus vergelijkbaar met het aanraken van de poot, vallen buikwrijvingen in de categorieën "sommige pups zeggen ja, anderen zeggen nee". Becker raadt ouders van huisdieren aan om een toestemmingstest te doen om erachter te komen.
"Probeer [gedurende] drie tot vijf seconden te aaien en stop dan en kijk wat uw hond doet. Kijk of de hond ontspannen lijkt, of dat ze wegtrekken", zegt ze. "Je wilt weten of hij of zij van die interactie genoot."
Als ze het leuk vinden, prima! En als ze wegtrekken, weet je dat je andere manieren moet vinden om met je huisdier om te gaan. Zoals misschien meer tijd besteden aan heerlijke scritches in gebieden die ze echt waarderen, zoals rond hun oren en nek - en misschien ook een paar langs de middenrug en borst, afhankelijk van het hondje. Elke pup heeft een goede plek, en hoe meer tijd je besteedt aan verrijkende spel- en bewegingsactiviteiten met hem, hoe makkelijker hij te vinden is!
Wetenschappers theoretiseren dat beenschoppen tijdens buikwrijven meer een krabreactie is, net als de automatische knismesis-sensorische prompt. "Het been schoppen is een reflex, vergelijkbaar met wanneer een arts op je knie tikt en je schopt. Het is onvrijwillig en betekent niet noodzakelijk dat ze van dit gedrag genieten", zegt Becker.
Voor de meest lonende tijden met je hondenvriend, adviseert ze om aandacht te besteden aan vroege tekenen van angst, angst en stress, en om de tekenen van een tevreden en gelukkig huisdier te begrijpen.
"Dit is essentieel voor diepere relaties, veiliger leven met honden en hen te helpen een gelukkiger, gezonder en voller leven te leiden", zegt ze. "Hier is een video waarin ouders van huisdieren de belangrijkste communicatiesignalen kunnen leren waarop ze moeten letten, inclusief het subtiele gefluister van de onderliggende emotionele toestand van het huisdier die je niet mag missen."
