In het nummer van april 2000 bespraken we een aantal therapieën die verlichting hebben gebracht bij sommige honden die voor donder en lawaai zorgen, waaronder homeopathie, bloesemremedies, geneeskrachtige kruiden en aromatherapie. Dit artikel bespreekt nog meer therapieën die kunnen helpen bij het verminderen van de symptomen van angst en paniek die veel honden ervaren bij harde geluiden of stormen.
Het melatoninewonder
Hoe onwaarschijnlijk het ook klinkt, een van de meest effectieve behandelingen voor onweersfobieën kan een vrij verkrijgbaar hormoon zijn dat door mensen wordt gebruikt om slapeloosheid te voorkomen. Melatonine, geproduceerd door de pijnappelklier, stelt de interne klok van het lichaam in als reactie op blootstelling aan licht. Het lichaam maakt alleen melatonine aan in totale duisternis, want de pijnappelklier stopt de productie wanneer een deel van het lichaam, zelfs de achterkant van het been, wordt blootgesteld aan licht. Bij mensen is aangetoond dat melatonine de zenuwen kalmeert, angst vermindert, paniekstoornissen verlicht, migrainehoofdpijn voorkomt, diepe slaap faciliteert en, volgens sommige onderzoekers, de effecten van veroudering helpt vertragen. Bij vogels en andere dieren in het wild veroorzaken melatonineniveaus de lentereproductie, herfstmigratie en winterslaap.
In feite is de winterslaap de oorzaak van melatonine bij honden met onweersfobieën. In de winter van 1995 maakte een hyperactieve zwarte beer die in een opvangcentrum voor dieren in het wild leefde, het leven van haar verzorgers zuur. Dr. Dodman, die de gedragsafdeling leidt van het Tufts New England Veterinary Medical Center in Massachusetts, stelde voor om de beer melatonine te geven. "Dat verminderde de activiteit van de beer", zegt dr. Aronson, "en ze rustte heel goed."
Aronson en Dodman vonden onderzoekspapers die het gebruik van melatonine in andere omgevingen beschrijven, zoals grote kippenboerderijen, waar het de stress van overbevolking verminderde. "Iemand had onderzoek gedaan naar flanklikken bij honden", zegt Aronson, "en melatonine verminderde dat ook. In de menselijke psychiatrische geneeskunde is melatonine gebruikt voor de behandeling van seizoensgebonden affectieve stoornissen en jetlag bij volwassenen, evenals voor depressie en zelfbeschadigend gedrag bij kinderen. We waren op zoek naar iets dat kan helpen bij het verminderen van fobieën voor onweer bij honden, en we vroegen ons af of melatonine zou kunnen werken."
De eerste patiënt die de experimentele therapie kreeg, was Aronsons eigen hond, een Bearded Collie van toen zeven jaar oud. "Twee jaar eerder was de bliksem heel dicht bij mijn huis ingeslagen", zegt Aronson, "en sindsdien had ze door onweer bang gemaakt. We hadden andere therapieën geprobeerd, waaronder enkele homeopathische middelen. Homeopathische monnikskap leek te helpen, maar loste het probleem niet op. Dus ik probeerde melatonine, en het resultaat was dramatisch. In plaats van door het huis te scheuren, te plassen en in tapijten te graven met een wilde blik in haar ogen, hield ze gewoon op bang te zijn. Melatonine is geen kalmerend middel. Het bracht haar niet in slaap; ze bleef wakker en alert. Thunder deerde haar gewoon niet meer.'
Onderzoekers reproduceren positieve resultaten
Aronson en Dodman gaven melatonine aan andere honden en gaven dezelfde resultaten. "Het werkte goed voor andere geluiden dan onweer", zegt Aronson. “Eén hond was bang voor onweer, maar haar grootste angst was voor zangvogels, en het werkte voor beide fobieën. In een ander geval nam een vrouw twee honden mee, waarvan er één extreem lawaai-fobisch was, en een fles melatonine tijdens een behendigheidswedstrijd op Fourth of July. Haar honden waren de enige honden in het kamp die niet erg gestrest waren door het vuurwerk.'
De voordelen van melatonine kunnen cumulatief zijn. "De kampeerhonden waren het meest ontspannen op de derde nacht", zegt Aronson, "alsof er tijdens de eerste twee nachten geleerd was. Na vijf jaar behandeling heeft mijn hond minder last van onweer als ze geen melatonine krijgt, maar ze voelt zich nog steeds veel comfortabeler als ze het wel krijgt."
Melatonine wordt verkocht in capsules en tabletten in natuurvoedingswinkels, apotheken en sommige supermarkten. Aanvankelijk op de markt gebracht in doses van twee tot drie milligram (mg.), wordt melatonine nu verkocht in doses van slechts 200 microgram (mcg.). Voor de meeste honden schrijft Aronson 3 mg voor, wat de aanbevolen hoeveelheid was voor mensen toen zij en Dodman vijf jaar geleden met hun onderzoek begonnen. "Deze dosering werkt heel goed voor grote honden", zegt ze, "en we hebben geen nadelige bijwerkingen gezien. In enkele gevallen hadden zeer grote honden met een gewicht van meer dan honderd pond 6 mg nodig, maar dat is ongebruikelijk. Voor honden die minder dan 30 kilo wegen, geven we meestal 1,5 mg. We hebben geen ervaring met kleine honden, maar als er toch een geluidsfobie zou ontstaan, zouden we de dosering nog verder verlagen.”
Om de assimilatie te verbeteren, kunnen pillen worden geplet of capsules worden geopend en hun inhoud aan voedsel worden toegevoegd. "Het is belangrijk om labels te vergelijken," voegt ze eraan toe, "omdat nu een lage dosis melatonine op grote schaal wordt verkocht, veel eigenaren hun honden ernstig te laag doseren. Ze vergeten dat er 1000 microgram in een milligram zit. Een 200 mcg. pil bevat slechts 1/15 van de aanbevolen hoeveelheid voor een grote hond.”
Voorbereiding is de sleutel
Wanneer onweer wordt voorspeld, raadt Aronson aan om de hond melatonine te geven voordat de eigenaar naar de dag gaat. Het supplement blijft enkele uren werkzaam. Geef het anders wanneer de donder op handen is. "Als je merkt dat de hond geïrriteerd raakt", zegt ze, "geef dan onmiddellijk melatonine. Ik heb één melding gehad dat het niet werkte bij een hond die al erg geagiteerd was voordat hij melatonine innam, dus het is mogelijk niet effectief bij een volledig ontwikkelde paniekaanval. Zelfs dan denk ik dat het de moeite waard is om het te proberen, omdat het kan voorkomen dat de situatie erger wordt.”
Reageren andere stressreacties op melatonine? "We hoopten dat het verlatingsangst zou genezen", zegt Aronson, "en toen Nick Dodman en ik het probeerden op een Duitse dog met deze aandoening, werkte het een tijdje, maar stopte toen met werken. Ik heb ook goede reacties gehad van twee honden met likgranulomen. We hebben niet gevonden dat het effectief is in andere stressvolle situaties. Het lijkt het meest effectief te zijn wanneer lawaai een belangrijke factor is.”
Hoe melatonine werkt, blijft een mysterie, maar het heeft een diepgaand effect op de neurotransmitters van het centrale zenuwstelsel, chemicaliën die zenuwimpulsen doorgeven. "We weten dat melatonine de serotonineproductie verhoogt en dat het een belangrijke remmer is van de afgifte van dopamine", zegt Aronson. “Dopamine en serotonine zijn de belangrijkste neurotransmitters die betrokken zijn bij gedrag. We hebben andere stoffen geprobeerd die de aanmaak van serotonine verhogen, maar die hebben drie tot vier weken nodig om effectief te worden, terwijl melatonine direct werkt. Misschien heeft het iets te maken met de cortisolspiegel. We besteden veel tijd aan het speculeren over waarom en hoe melatonine werkt. Ondertussen zijn mensen blij omdat hun honden kalm zijn.”
Veiligheidsproblemen
Zijn er honden die geen melatonine mogen gebruiken? "Ze zeggen wel dat je het niet aan mensen met auto-immuunziekten moet geven", zegt Aronson, "maar ik heb het aan honden met een auto-immuunziekte gegeven en we hebben geen schadelijke bijwerkingen gezien. Ik heb het gebruikt bij zeer oudere honden die een aantal ziekten hadden, honden met hartproblemen en honden met andere ziekten. Melatonine wordt niet aanbevolen voor mensen die corticosteroïden of monoamineoxidaseremmers gebruiken. Sommige honden met een auto-immuunziekte gebruiken steroïden en hoewel de melatoninetherapie goed voor hen heeft gewerkt, moeten ze zorgvuldig worden gecontroleerd. Voor een hond met een ernstige nier- of leverziekte zou ik waarschijnlijk de dosis verlagen, maar verder zou ik de standaarddosering geven.” Artsen debatteren over de veiligheid op lange termijn van suppletie met melatonine, en veel holistische gezondheidsexperts waarschuwen ervoor om melatonine niet meer dan incidenteel, op korte termijn te gebruiken. Rapporten over de werking ervan bij honden blijven anekdotisch, want er zijn geen klinische onderzoeken uitgevoerd.
Over-the-counter melatonine wordt niet aanbevolen voor kinderen omdat elk hormoonsupplement het zich ontwikkelende endocriene systeem kan verstoren. "Sommige mensen zeggen dat het om dezelfde reden niet aan puppy's mag worden gegeven", zegt Aronson, "maar als ik een heel jonge hond of puppy zou behandelen voor neusfobie, zou ik het gebruiken. Je moet de risico's vergelijken, en als je het risico van een terugkerende onweersfobie meet, moet je rekening houden met de mogelijkheid dat je hond wegloopt, ernstig gewond raakt, je huis vernielt of de cumulatieve effecten van herhaald psychologisch trauma ondervindt. In die context denk ik dat het risico van melatonine relatief onbeduidend is.”
Het woord verspreiden
Naast het aanbevelen van melatonine in haar gedragspraktijk, deelde Aronson het nieuws met mede-bezitters van Bearded Collie. "We hebben gedetailleerde rapporten ontvangen over ongeveer honderd honden," zegt ze, "en tot nu toe zegt iedereen dat het werkt."
Het duurde niet lang voordat verhalen over melatonine zich over het land verspreidden. Een hondenfokker die geen tijd verspilde om de therapie te testen, was Judy Johnstone, die in het bezit kwam van een extreem donderende negenjarige hond. Tijdens een onweersbui was de hond ontsnapt uit het appartement van haar voormalige eigenaar, sprong over een hek en werd ronddwalend gevonden in de buurt van de I-70 in het centrum van Denver.
"Toen de hond hier in Michigan bij mij kwam wonen", zegt Johnstone, "was ze extreem bang voor harde geluiden, dus zodra ik de aanbeveling las, die van een trainer was die ik respecteerde, stond ik te popelen om melatonine te proberen . Twintig minuten voordat de volgende onweersbui aanbrak, gaf ik haar een 3-mg. capsule, en ze sliep door de storm. Toen probeerde ik het op mijn twee oudere honden, degenen die donder-fobisch werden toen ons huis door de bliksem werd getroffen.”
Johnstone kent persoonlijk 10 honden, waaronder haar eigen drie, wiens onweersfobie goed reageerde op melatonine. De ene is van een vriend die af en toe haar honden bij Johnstone brengt. "Deze hond", zegt ze, "had zowat elke krat die ik bezit vernield terwijl ik probeerde te ontsnappen aan de donder. Ze kreeg uiteindelijk een veterinair kalmeringsmiddel dat haar immobiliseerde, zodat ze, hoewel ze nog steeds bang was, er niets aan kon doen. Net als alle andere honden die ik ken, reageerde ze onmiddellijk op melatonine en sindsdien is ze kalm tijdens stormen."
Dr. Aronson blijft casestudies verzamelen voor een rapport aan de veterinaire gemeenschap. Als je wilt deelnemen aan haar melatonine-onderzoeksproject, zie dan 'Meer bronnen' hieronder. Stuur een korte beschrijving van de hond (ras, geslacht, gesteriliseerd/gecastreerd, leeftijd en gewicht), type fobie (onweersbuien, vuurwerk, geweerschoten, vliegtuigen, enz.), gedrag veroorzaakt door de fobie, leeftijd waarop de fobie begon, gebeurtenis die de fobie veroorzaakte (indien bekend), behandelingen die werden geprobeerd voorafgaand aan melatonine, gebruikte melatoninedosering, de effectiviteit of ineffectiviteit ervan onder verschillende omstandigheden (beschrijf a.u.b.) en uw naam, adres, telefoonnummer of e-mailadres . "Ik zou graag horen over honden voor wie melatonine niet werkt", zegt Aronson, "en ook over succesverhalen."
TTouch voor elke stressfactor
Een therapie die honden heeft geholpen hun angst voor onweer en vele andere dingen permanent te overwinnen, is Tellington TTouch, het systeem van zachte cirkelvormige massagebewegingen ontwikkeld door Linda Tellington-Jones. In het mei 1999 nummer van WDJ beschreef de gecertificeerde TTouch-beoefenaar Sabra Learned een Duitse dog die zo doodsbang was voor onweer dat ze de bank van de muur trok om zich erachter te verstoppen wanneer er een storm toesloeg, waarbij zowel de bank als de muur in de werkwijze. De hond had een sessie van TTouch, uitgevoerd als er geen onweer was, en tijdens de volgende storm werd ze liggend op (niet achter) de bank gevonden, diep in slaap.
Omdat ze spieren bewegen op manieren die het lichaam nog niet kent, zouden de zachte manipulaties van TTouch de gebruikelijke neurale paden verstoren, voorheen ongebruikte hersencellen doen ontwaken en diepgaande veranderingen op cellulair niveau creëren die nieuwe reacties op bekende stimuli genereren.
Hoe exotisch deze theorie ook klinkt, ze wordt gebruikt door therapeuten die mensen helpen herstellen van angstaanjagende trauma's. Bij snelle desensibilisatie van oogbewegingen denkt de patiënt aan een schokkende gebeurtenis terwijl de therapeut een hand of voorwerp heen en weer beweegt, waardoor de ogen van de patiënt snel bewegen. Bij een populaire fobiebehandeling tikt de patiënt op verschillende delen van het lichaam, zoals de bovenkant van een hand of onder de ogen, terwijl hij nadenkt of kijkt naar wat normaal gesproken paniek veroorzaakt. In een andere reconstructie reconstrueert de patiënt traumatische gebeurtenissen mentaal vanuit een ander perspectief, zoals van een afstand of terwijl hij vanuit de lucht naar beneden kijkt. Wat deze ongebruikelijke behandelingen gemeen hebben, is dat ze een fobie vaak binnen enkele minuten elimineren, zodat iemand die doodsbang was voor liften of vliegtuigen er nu zonder nadenken in rijdt.
Men denkt dat Tellington TTouch hetzelfde doet bij honden, zodat de stimulus (donder, harde geluiden) niet langer hetzelfde effect heeft (angst, paniek). Het WDJ-artikel van Sabra Learned (mei 1999) demonstreerde oorglijbanen en lichaamspakkingen, die beide angst verminderen en donderfobieën helpen voorkomen. In haar boek The Tellington TTouch beveelt Linda Tellington-Jones ook staartwerk aan, voor het gebruik van een zachte trek-/vasthoud-/loslaatbeweging terwijl het tekenen van cirkels rond de basis, onderkant en bovenkant van de staart angst lijkt te verminderen, vooral bij honden die stop de staart in als je bang bent.
"We hebben ontdekt dat het veranderen van de manier waarop het dier de staart vasthoudt, zijn of haar reactie op angstige situaties verandert", legt Tellington-Jones uit. "We hebben bijvoorbeeld indrukwekkende positieve resultaten behaald in talloze gevallen waarin we het staartwerk hebben gebruikt om problemen als angst voor harde geluiden (backfire of donder), angstbijten, agressie of verlegenheid te verlichten."
Een andere techniek die dezelfde omstandigheden verbetert, is een TTouch-oefening genaamd Journey of the Homing Pigeon, waarbij twee geleiders aan weerszijden van de hond staan, elk met een riem aan de halsband en met een lange toverstok. De geleiders strelen om de beurt de borst van de hond met de toverstok, bewegen naar voren terwijl ze de toverstok als een doelstok voor de neus van de hond houden, en stoppen dan en strelen opnieuw over de borst. Er worden geen scherpe commando's gebruikt, alleen zachte intonaties.
Nuttige obstakels
Bovendien helpen de focus en concentratie die nodig zijn bij oefeningen die lange stokken of zes voet lengtes van drie-inch plastic afvoerpijp gebruiken, donder-fobische honden te kalmeren. Om een eenvoudige hindernisbaan voor uw hond te maken, legt u meerdere stokken of pijpen in een willekeurige opstelling over elkaar, zoals ophaalstokken, en laat u uw hond er langzaam doorheen lopen. "Hij moet stoppen en denken in plaats van haasten", zegt Tellington-Jones. "Hij kan niet tussen hen gaan zitten, maar moet zijn geest rustig gebruiken om erachter te komen hoe hij erdoorheen kan komen."
Een andere oefening, het labyrint, omvat langzaam lopen in een eenvoudig doolhofpatroon. Beide vereisen dat het dier op onbekende manieren denkt en beweegt. "Werken binnen de grenzen van het labyrint lijkt zowel honden als paarden te kalmeren en te concentreren," merkt ze op, "en dieren die de neiging hebben om hyperactief te zijn, bijna onmiddellijk stil."
De kleine cirkels die de basis vormen van TTouch kunnen de effecten van "tintelende spanning" bij honden verminderen op dagen dat onweer wordt voorspeld. Zoals Tellington-Jones in haar boek meldt, schreef een boer uit Toronto dat hij TTouch met succes had aangepast om de symptomen van elektrische opbouw in zijn melkvee te verlichten door tijdens het melken kleine cirkels over hun spenen en uiers te maken. In plaats van verlamd te blijven en niet in staat om hun melk af te geven, was het vee binnen vijf minuten klaar om te melken. Het maken van grote en kleine cirkels van kop tot staart en van de ruggengraat langs de poten naar de grond kan ook bij honden de oplaad-en-oplaadcyclus van zwerfstroom onderbreken. Zie het vak 'Meer bronnen' voor informatie over Tellington TTouch-boeken en -video's of verwijzing naar een TTouch-instructeur.
Acupressuur bij honden
Een andere fysiotherapie die langdurige veranderingen in gezondheid en gedrag veroorzaakt, is acupressuur, de toepassing van zachte tot stevige vingerdruk op de acupunctuurpunten van de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCM). Bij honden, mensen en andere dieren brengen acupressuurpunten de stroom van Chi of levenskrachtenergie in kaart. Geblokkeerde Chi verstoort de gezondheid, maar zowel acupunctuur als acupressuur corrigeren onevenwichtigheden in de stroom, maken energieblokkades vrij en herstellen het vermogen van het lichaam om te genezen.
Weinig mensen weten meer over de meridianen (energiebanen) van honden, katten en paarden dan Nancy Zidonis. Zidonis, een van de oprichters van de raad van bestuur van de International Alliance of Animal Therapy and Healing, is co-auteur van drie handboeken over acupressuur en heeft meridiaankaarten voor honden, paarden en katten ontwikkeld. Haar nieuwste boek, The Well-Connected Dog:A Guide to Canine Acupressure, geschreven in samenwerking met Amy Snow, bevat gedetailleerde illustraties, foto's en instructies voor het uitvoeren van acupressuur bij honden van elke soort.
Omdat de terminologie, theorie, classificaties en procedures van TCM nieuw zijn voor de meeste Amerikanen, lange lijsten met acupressuurpunten (acupunten genoemd) en kaarten van het lichaam van een hond bezaaid met afkortingen zoals Lu 1 (traditioneel bekend als Central Resistance, een alarmpunt voor de long) en Ht 9 (Lesser Yin Rushing, een tonificatiepunt voor de hartmeridiaan) kan overweldigend lijken.
"Dat komt omdat ze onbekend zijn", zegt Snow. “Acupressuur is heel gemakkelijk te leren; het vergt gewoon oefening. De meeste honden leren van de behandeling te houden en het helpt hen niet alleen om zich beter te voelen, maar het versterkt ook de band van genegenheid en communicatie tussen honden en hun mensen.”
Hulp voor een bange hulphond
Een Golden Retriever genaamd Stella was onlangs afgestudeerd aan Canine Companions for Independence (CCI) toen de bliksem insloeg op een rots buiten haar huis in Colorado. Haar partner riep de hond terwijl ze haar rolstoel het huis binnenrolde, maar Stella verstijfde van angst en kon zich enkele minuten niet bewegen. Het jaar daarop kromp ze ineen en beefde als ze donder, brandweerauto's of vuurwerk van Fourth of July hoorde. "Als afgestudeerde CCI moet Stella zeer betrouwbaar zijn en in staat zijn om alle taken uit te voeren die haar mens nodig heeft", zegt Snow. "Haar onvermogen om te functioneren als er hard geluid was, was een zeer ernstig probleem."
Snow en Zidonis ontmoetten Stella tijdens een CCI-training in een pretpark. "Ze arriveerde in prima vorm", zegt Sneeuw, "kwispelend vrolijk en groette mensen wanneer ze werden vrijgelaten om dat te doen. Plots reed er een trein voorbij en Stella's hele gedrag veranderde.'
Zidonis en Snow combineren acupunctuur vaak met andere therapieën, zoals homeopathie, kalmerende kruiden of essentiële oliën. "We stelden voor dat Stella een homeopathisch kalmerend middel zou nemen en dagelijks één acupressuurbehandeling zou krijgen", zegt Snow. “Na twee weken werd ze minder afgeleid door harde geluiden, maar een werkende hulphond moet absoluut betrouwbaar zijn en Stella’s gedrag was nog steeds niet te vertrouwen. We gingen door met de acupressuurbehandelingen om de drie dagen gedurende nog twee weken, inclusief puntwerk voor kalmering, angstvermindering en mentale focus."
De therapie werkte. Nu drie jaar oud en niet langer bang voor harde geluiden, voert Stella haar diensthondtaken met trots uit.
Goed voor angstige honden
De zeven maanden oude Sheba, een slungelige donkerrode Ierse Setter, was zo bang voor lawaai dat zelfs een luide stem haar naar het bad zou doen rennen, waar ze zo plat zou liggen als haar hoekige lichaam toestond. "Van setters is bekend dat ze prikkelbaar zijn", zegt Zidonis, "maar dit was een ongewoon gestresste en angstige puppy. We begonnen haar acupressuur door ons te concentreren op kalmerende punten, en haar verzorgers voerden onderhoudssessies uit tussen de wekelijkse behandelingen die we toedienden."
Binnen twee weken veranderde het gedrag van Sheba. Tijdens een onweersbui liep ze de badkamer in maar verstopte zich niet in het bad. "Ze bleef ontspannen", zegt Zidonis, "zelfs als mensen hun stem verhieven of een vrachtwagen voorbijreed. Na twee maanden behandeling kon Sheba donder en andere harde geluiden verdragen zonder dekking te zoeken, en ze kreeg veel zelfvertrouwen.”
Zidonis en Snow bieden de volgende vijf minuten durende EHBO-behandeling voor donderfobische honden - of elke hond in een stressvolle situatie. Hun boek, The Well-Connected Dog, bevat gedetailleerde behandelplannen voor alle soorten hondenaandoeningen.
"Het belangrijkste dat u moet doen voordat u met een acupressuurbehandeling begint", zegt Zidonis, "is ontspannen. U wilt uw hond een gevoel van rust en geruststelling geven. U wilt ook de medewerking en toestemming van de hond, dus neem even de tijd om uw hond te aaien en te communiceren. Adem langzaam en diep in. Neem de tijd.”
Eenvoudig te experimenteren
Iedereen kan experimenteren met acupressuur; het is ontspannend voor elke hond. Begin met het Yin-Tang-punt, gelegen op de meridiaan van het Governing Vessel. Yin Tang bevindt zich in het midden van het hoofd aan de basis van de neus tussen de ogen.
"Dit is een krachtig kalmerend punt", legt Snow uit. "Bewerk het door zachte maar consistente druk uit te oefenen met je duim. Adem langzaam uit terwijl je op het punt drukt en adem in terwijl je eruit komt. Oefen eerst lichte druk uit en verhoog dan voorzichtig de hoeveelheid druk als uw hond dit toelaat. Houd beide handen op uw hond tijdens het geven van de behandeling. De ene hand doet het puntwerk, terwijl de andere reacties voelt, zoals trekkingen of spierspasmen en het loslaten ervan. Je vrije hand kalmeert ook je hond en werkt als een energieverbinding.”
Snow raadt aan om op dit punt 15-30 seconden te werken, of totdat je voelt dat je hond begint te kalmeren en te ontspannen. Ga dan verder naar het volgende punt. “Voel je vrij om je hond op elk moment tijdens de acupressuursessie te aaien. Dit zal helpen om een gevoel van rust te versterken en het comfort van uw hond te vergroten”, zegt Snow.
Er zijn twee blaasmeridianen, één aan elke kant van en heel dicht bij de wervelkolom. Elk begint bij de binnenhoek van het oog en stroomt over de bovenkant van het hoofd, dan langs de nek naar de schouders, waar het zich in twee takken splitst. Blaaspunt 10 (Bl 10) bevindt zich net achter het oor aan de bovenkant van de nek; er is er een net rechts van de wervelkolom en een net links. Blaaspunt 15 (Bl 15) bevindt zich in de spierdepressie net achter het schouderblad en ongeveer twee vingerbreedten vanaf de bovenkant van de wervelkolom; nogmaals, er is er een aan weerszijden van de wervelkolom. Deze vier punten werken kalmerend en stimuleren de mentale focus.
"Om uw duimen en polsen te beschermen en een soepele beweging te garanderen, gebruikt u uw lichaamsgewicht en leunt u zachtjes tegen uw hond aan", stelt Zidonis. "Natuurlijk oefen je heel zachte druk uit op een Yorkie of Toy Poodle, maar grote rassen hebben meestal een druk van een halve tot drie pond nodig. Je kunt directe druk uitoefenen zonder je duim te bewegen, of langzaam met je duim pulseren, of directe druk afwisselen met kleine cirkels tegen de klok in op elk acupunt. Langzame pulsatie en beweging tegen de klok in hebben een kalmerend effect. De hartmeridiaan loopt van de borst langs het midden van het binnenste voorbeen naar de elleboog en de binnenkant van het voorbeen, kruisend achter de pols en verder langs de buitenkant van het voorbeen. Hartpunt 7 (He 7) bevindt zich bij het polsgewricht op de rug of buiten de pols net onder de depressie gevormd tussen polsbeen en pees. Dit kalmerende punt is zo krachtig dat het helpt bij het verlichten van epileptische aandoeningen.
Naast de hartmeridiaan bevindt zich de pericardmeridiaan. Pericardiumpunt 6 (Pe 6), net boven de pols aan de binnenkant van het voorbeen, en Pericardium 7 (Pe7), direct op het polsgewricht aan de binnenkant van het been, zijn krachtige angstverminderaars en kalmerende punten. Als u de gehele pols "armband", net boven en direct op het polsgewricht op de binnenste onderarm en net eronder op de buitenste onderarm activeert, activeert u zowel de pericardiumpunten als He 7, zoals hierboven beschreven.
Als laatste bevindt Governing Vessel 11 zich aan de bovenkant van de ruggengraat tussen de schouderbladen. "Er zijn verschillende Governing Vessel-punten dicht bij elkaar in dit gebied", zegt Zidonis. "Voeg lichte druk uit op de wervels tussen de schouderbladen en je zult GV 11 vinden." GV 11 bevindt zich ongeveer op de vijfde borstwervel of vijfde rib, geteld vanaf de basis van de nek naar de staart.
Acupressuur bij honden houdt veel meer in dan deze korte beschrijving biedt, maar voor degenen die nu hulp nodig hebben, kan deze vijf minuten durende behandeling een hond helpen afscheid te nemen van paniek en hysterie.
In kringen van de menselijke gezondheid ontdekken sommige onderzoekers dat het combineren van acupunctuur met de plaatselijke toepassing van essentiële oliën van therapeutische kwaliteit meer dramatische resultaten oplevert dan elke therapie op zich. Bij de behandeling van onweersfobie en andere angsten kunt u snellere en duurzamere resultaten verkrijgen door voor en tijdens de acupressuurbehandeling bloemenessences, etherische oliemengsels, hydrosolen of kruidentincturen toe te dienen.
Ook bij dit artikel
Klik hier om "Is uw hond bang voor onweer" te bekijken
