[Bijgewerkt op 3 december 2018]
Iedereen kent wel een horrorverhaal over onweer. Een doodsbange hond springt van een balkon of breekt door een glazen raam voordat hij over een hek springt, tegen het verkeer in rent en een ongelukkig lot treft. Of het dier verdwijnt gewoon en wordt nooit meer gezien. Vaker en net zo verontrustend zijn de paniekaanvallen die thuisblijvende honden overwinnen wanneer de donder brult of de buren vuurwerk afsteken.
Conventionele diergeneeskunde behandelt onweer en andere fobieën voor lawaai met krachtige kalmerende middelen of psychoactieve medicijnen, die de patiënt niet genezen en die allemaal nadelige bijwerkingen hebben. Deze medicijnen zijn echt geen goede oplossing voor dit syndroom, dat het leven van veel gezelschapshonden, showhonden en werkhonden verstoort.
In mei 1999 beschreef WDJ een effectief desensibilisatietrainingsprogramma dat sommige donderfobische honden heeft geholpen, maar zoals het artikel aangeeft, is de behandeling tijdrovend, vereist zorgvuldige monitoring en heeft het een ontmoedigend laag slagingspercentage bij ernstig aangetaste honden.
In dit artikel zullen we alle andere holistische remedies voor donder- en lawaaifobische honden bespreken.
Weinig dierenartsen weten zoveel over onweersfobie als Nicholas Dodman, BVMS, MRCVS, auteur van The Dog Who Loved Too Much en Honden die zich slecht gedragen:een A-to-Z gids voor het begrijpen en genezen van gedragsproblemen bij honden .
Hoewel onweer duidelijk luidruchtig is, suggereert Dr. Dodman dat de aandoening niet alleen door geluid wordt veroorzaakt, maar door statische elektriciteit die pijnlijke schokken veroorzaakt, vooral bij grotere, zwaar behaarde rassen. "Dit wil niet zeggen dat angst voor harde geluiden (inclusief donder), donker wordende lucht, bliksem, windgeruis en regen niet ook een rol spelen", legt hij uit, "alleen dat het mogelijk secundair geconditioneerde angsten zijn."
Ter ondersteuning van de theorie van Dodman worden honden vaak aangetroffen voor stormen in gebieden met uitstekende elektrische aarding, zoals badkuipen, douches en de vloer achter toiletten; sommige klanten hebben gemeld dat ze tijdens stormen elektrische schokken van hun hond hebben gekregen; en toen hun baasjes antistatische producten aanbrachten, werden sommige honden merkbaar rustiger.
Elektrische velden kunnen worden vergroot door stormen, maar ze komen overal voor, en zeer grote dieren kunnen zelfs bij rustig weer worden beïnvloed door verdwaalde elektrische velden. De resulterende "tintelspanning", die willekeurig toeslaat, kan worden gemeten met een spanningsmeter die bij het getroffen dier wordt gehouden. Melkkoeien die in shock zijn door tintelingen kunnen hun melk niet afgeven, en zo werd dit fenomeen ontdekt.
Misschien zijn er twee soorten onweersfobieën, de ene veroorzaakt door het ongemak van elektrische energie in combinatie met harde geluiden (onweersbuien), de andere veroorzaakt door alleen geluid (vuurwerk, geweerschoten, kanonvuur, vuilniswagens, vliegtuigen en andere geluiden).
Hoewel het sommige puppy's treft, ontwikkelt zich vaker een angst voor onweer bij oudere honden zonder voorgeschiedenis van geluidsfobie. "In mijn ervaring", zegt Dr. Dodmans collega, gedragsconsulent Linda Aronson, DVM, "is onweersfobie ongebruikelijk bij zeer jonge honden."
Belgische herdersfokker Judy Johnstone, die een speciale interesse heeft in onweersfobie, is het daarmee eens. "Ik denk dat een hond geboren kan worden met de neiging om bang te zijn voor lawaai", zegt ze, "dus het is mogelijk dat een puppy of een heel jonge hond dit probleem krijgt, maar de meeste honden die ik ken ontwikkelden hun fobieën op twee of drie. Mijn oudere honden waren van die leeftijd dat ons huis door de bliksem werd getroffen, en ze zijn allebei nog steeds bang voor onweer.”
De meeste donder-fobische honden in de praktijk van Dr. Aronson ontwikkelden hun angst tussen de leeftijd van vier en zeven. "Dit correleert met een afname van de schildklierfunctie, wat een belangrijk onderdeel is van gedragsproblemen", zegt ze. "In de meeste gevallen is de werkelijke oorzaak onbekend, maar honden die zonder duidelijke reden een angst voor onweer ontwikkelen, kunnen dit doen vanwege een onopgemerkt trauma."
Homeopathie, het 200 jaar oude medicijnsysteem dat gebruik maakt van extreem verdunde middelen, is populair bij eigenaren van gezelschapsdieren omdat het vaak goed werkt en geen nadelige bijwerkingen heeft. Hoewel bijna alle trainers, eigenaren en therapeuten die voor dit artikel werden geïnterviewd, homeopathie probeerden voor onweersfobieën, was het ofwel ineffectief of hielp het in het beste geval maar een beetje. "Dat is niet verrassend", zegt Larry Bernstein, VMD, voorzitter van de Academie voor Veterinaire Homeopathie. “Over-the-counter-formules die worden verkocht voor angst en angst combineren verschillende remedies en worden herhaaldelijk gegeven. Hoewel dit vanuit farmaceutisch oogpunt verstandig klinkt, schenden combinatiegeneesmiddelen de regels van de klassieke homeopathie, waarbij één middel wordt gekozen omdat het overeenkomt met de symptomen van de patiënt en slechts één keer wordt gegeven. Combinatieremedies zijn meestal het meest effectief voor acute infecties en het minst effectief voor chronische aandoeningen.
"Zelfs klassieke homeopathie heeft het moeilijk om onweersfobie te behandelen," merkt hij op, "en de vermindering of eliminatie ervan vereist vaak langdurige therapie. Er is geen specifieke behandeling. Alle boeken vermelden fosfor, maar ik heb niet ontdekt dat het effectiever is dan andere remedies voor deze aandoening. In de homeopathie moet je het hele syndroom onderzoeken, wat betekent dat je niet alleen de reactie op stormen aanpakt, maar ook alle angsten van een hond, de bron van die angsten en al het andere dat zich in het leven en de geest van de hond afspeelt. De eigenaar die met vrij verkrijgbare middelen werkt, is ernstig benadeeld.”
In het begin van de 20e eeuw plaatste Edward Bach, een Engelse arts en homeopaat, drie uur lang kleine glazen kommen gevuld met bronwater en vers geplukte bloesems in direct zonlicht. Hij bewaarde en verdunde de resulterende bloemenessences met cognac.
Bachs beroemdste preparaat is een mix van vijf van zijn 38 remedies, nu gemaakt door verschillende fabrikanten en verkocht onder de merknamen Rescue Remedy (die wordt gemaakt door het bedrijf dat is opgericht door Bach), Calming Essence en Five Flower Formula. Zoals de namen al doen vermoeden, is deze formule geschikt voor alle noodsituaties; het bestrijdt shock, paniek en mentale verlamming.
Naast de originele remedies van Bach, worden honderden bloesemremedies geproduceerd door beoefenaars over de hele wereld. "Bloemenessences hebben een subtiel maar diepgaand effect op zowel huisdieren als mensen", zegt Patricia Kaminsky, mededirecteur van de 60.000 leden tellende Flower Essence Society. "Ze werken het beste bij gedrags- en gezondheidsproblemen die een emotionele oorzaak hebben."
Druppels kunnen met een vinger in het tandvlees worden gemasseerd, op een kleine hoeveelheid brood of een andere zachte traktatie worden gedaan, worden verdund met water en rond de hond worden gespoten, in de mond worden gespoten of worden toegevoegd aan een kleine hoeveelheid water die de hond zal drinken voordat de essences verdampen. Frequente toepassing in plaats van dosering is de sleutel tot succes bij deze therapie. Bovendien melden veel kruidkundigen en aromatherapeuten goede resultaten van het combineren van bloemenessenties met kruidentincturen, etherische oliemelanges of gedestilleerd bloemenwater (hydrosolen).
Rock Rose, een ingrediënt van Rescue Remedy, wordt vaak op zichzelf gebruikt om angst te behandelen. Herborist Christine Dunnak uit Connecticut en haar Royal Poodles woonden in Vermont toen een plotselinge storm de honden zo bang maakte dat ze vluchtten en 24 uur lang niet terugkeerden. Hun fobie voor onweer nam toe naarmate de zomer vorderde. Tegenwoordig helpt Rock Rose-bloemessentie een van de Poedels om kalm te blijven tijdens stormen, en de andere reageert op Rock Rose gevolgd door een kruidentinctuur.
Hondentrainer en proefdiertechnicus Kathy Edstrom uit Wisconsin probeerde voor het eerst bloesemremedies toen haar jongere Duitse herder, toen twee jaar oud, doodsbang werd voor stormen. Hij bracht de nacht door met ijsberen, hijgen en zoeken naar plekken om zich te verstoppen, wat haar oudere hond ook angstig maakte. Edstrom experimenteerde met Rock Rose, die ze aan het drinkwater van de honden toevoegde, en het maakte zo'n verschil dat ze, geïntrigeerd, lessen begon bij de Flower Essence Society. Haar onderzoek leidde haar naar Aspen en Mimulus, die ze in gelijke delen met Rock Rose combineerde. "Binnen twee weken na het starten van die combinatie", zegt ze, "waren mijn honden niet langer bang voor onweer."
Edstrom, nu een beoefenaar van bloemenessentie, voltooide onlangs een case study over een drie jaar oude intacte mannelijke Belgische Tervuren die extreem bang was voor onweer en andere harde geluiden. Nadat hij drie tot vier keer per dag zes druppels van de combinatie Rock Rose/Mimulus/Aspen in zijn mond had gedaan, veranderde het gedrag van de hond drastisch. In plaats van te proberen in het jasje van zijn baasje te klimmen om zich te verstoppen, blijft hij kalm en gefocust rond geweerschoten, onweer, vuurwerk en andere afleidingen. "Een juiste toepassing is essentieel", zegt Edstrom. “In het begin meldde de eigenaar slechts een lichte verbetering, maar hij doseerde de hond slechts één keer per dag op een harde hondenkoek. Zodra hij de druppels drie of vier keer per dag aanbracht, was de transformatie geweldig.”
Verschillende kruiden die zenuwen worden genoemd en die het zenuwstelsel voeden en ondersteunen, worden voorgeschreven voor alle soorten angst, paniek en hysterie, inclusief onweersfobieën.
De meest aanbevolen zenuw is de geurige valeriaanwortel (Valeriana officinalis). Mensen houden ofwel van valeriaan en noemen het aards, of ze kokhalzen over het ranzige "zweetsokken" -aroma. Katten zijn berucht omdat ze door pakjes klauwen om het te bereiken (het effect van valeriaan op hen is vergelijkbaar met kattenkruid), en veel honden genieten van de smaak. De vluchtige componenten van Valeriaan zijn zo kwetsbaar dat de beste manier om ze te bewaren is in een tinctuur of vloeibaar extract gemaakt met verse wortels en alcohol, plantaardige glycerine of ciderazijn. Valeriaan verliest veel van zijn kracht wanneer het wordt gedroogd bij hoge temperaturen, verpoederd voor capsules of wordt blootgesteld aan licht en vochtigheid.
Valeriaan is zelfs in grote hoeveelheden niet giftig, en hoewel het vaak een kalmerend kruid en slaapmiddel wordt genoemd, verstoort het de coördinatie niet. Experimenten die op mensen zijn uitgevoerd, tonen zelfs aan dat valeriaan de fysieke behendigheid en mentale focus verbetert. Valeriaan werkt echter niet voor iedereen; naar schatting zeven procent van de mensen (en mogelijk ook sommige honden) reageert alsof het cafeïne of een soortgelijk stimulerend middel bevat. Probeer valeriaan als uw hond kalm is, en als hij nervositeit of opwinding veroorzaakt, vervang dan door een ander kruid.
Hoewel de meeste tinctuurlabels kleine hoeveelheden aanbevelen, geven veel van de voor dit artikel ondervraagde kruidkundigen hun honden royale doses. Tina Finneyfrock, een kruidengeneeskundige in Earlville, NY, behandelde haar 70-pond gemengde hond voor onweersfobie met valeriaantinctuur en Rescue Remedy. "Ik gaf de valeriaan zodra ik merkte dat ze zich grappig deed", zegt ze. “Ze voelde een storm altijd al lang voordat ik het deed. Ik deed 80 druppels onverdunde valeriaan tinctuur op een kleine hoeveelheid natvoer. Ze viel nooit flauw, maar binnen 20 minuten was ze kalm genoeg om de meeste stormen te doorstaan. Als de donder hevig was, gaf ik haar ook Rescue Remedy.”
Skullcap (Scutellaria laterifolia ) is een kalmerend tonisch kruid met krampstillende eigenschappen. Het wordt gebruikt om epilepsie bij honden en mensen onder controle te houden, en het kan honden helpen die gevoelig zijn voor elektrische velden. Skullcap-tinctuur kan in de zijkanten van de mond worden gespoten of met voedsel worden gegeven; begin met 10 tot 15 druppels voor een hond van gemiddelde grootte en herhaal indien nodig met tussenpozen van 15 tot 20 minuten. Een extra druppelaar kan in de huid aan de achterkant van de nek worden gemasseerd.
In Arizona combineert hondenmassagetherapeut en kruidkundige Lisa Walk valeriaan en kalotje voor honden met donderfobieën. "De dosering is hoger dan gebruikelijk voor kruidentincturen," zegt ze, "omdat extreme angst de effecten van een kruid kan tenietdoen. Hetzelfde geldt voor geneesmiddelen op recept, daarom geven dierenartsen zwaardere kalmerende middelen aan honden met paniekstoornissen.
"Met commercieel bereide tincturen begin ik met een derde van de aanbevolen menselijke dosis voor een hond van 50 pond, dat is vijf tot 15 druppels, afhankelijk van de fabrikant", beschrijft Walk. “Vervolgens verhoog ik de dosering indien nodig. De Duitse herder van een klant had 45 druppels (drie druppels) nodig om zijn hijgen, ijsberen, jammeren en nervositeit te verlichten. Om een Terrier-mix te behandelen die bang was voor autoreizen, begon ik met 15 druppels, maar ontdekte dat ze er 35 nodig had om zich op haar gemak te voelen. Ze woog veel minder dan de Duitse herder, maar had verhoudingsgewijs meer nodig.” Walk beveelt een rauw, natuurlijk dieet aan vanwege de psychologische en fysieke voordelen en voegt een mengsel van brandnetels, haverstro en frambozenblad toe aan het voer van de hond, die allemaal het zenuwstelsel voeden.
De Australische kruidkundige Robert McDowell, die gespecialiseerd is in kruidentherapieën voor honden en paarden, heeft talloze gevallen van onweersfobie behandeld met ijzerhard (Verbena officinalis), een ontspannende zenuwcel, en sint-janskruid (Hypericum perforatum ), vooral bekend als antidepressivum.
"Vervain is voor de gevoelige en nogal 'onscherpe' nerveuze aanleg waarin spiraalvormige reacties uit de hand lopen", legt hij uit, "en hypericum is voor het zenuwstelsel dat zo fysiek gevoelig is dat harde geluiden zowel pijn als angst veroorzaken .”
Voor een hond van gemiddelde grootte raadt McDowell vijf druppels van elke tinctuur tweemaal daags aan in het voer gedurende ten minste drie maanden, tegen die tijd zou het reactiepatroon drastisch verminderd moeten zijn. "De tinctuur moet worden gemaakt van verse kruiden in een verhouding van 1:2", merkt hij op, "wat een zeer geconcentreerd extract is, gemaakt met één pond plantaardig materiaal voor elke twee pond wodka of andere vloeistof." De kruidenbedrijven die worden vermeld in het vak "Resources voor ruisfobie" op pagina 11 gebruiken deze verhouding meestal.
McDowell beveelt aan om drie vloeibare ounces (zes eetlepels) elk van ijzerhard en sint-janskruidtinctuur te combineren om een voorraad van drie maanden voor de gemiddelde hond te maken. Aan dit mengsel voegt hij twee druppels van elk van de volgende bloemenessenties toe:Mimulus voor angst, Walnoot voor overgevoeligheid, Rock Rose voor de spiraalenergie van paniek, Cherry Plum voor het verlies van controle door angst en paniek, Honeysuckle om te helpen gewoontepatronen te doorbreken die in het verleden zijn vastgesteld, en lariks om het zelfvertrouwen te ondersteunen dat nodig is om het omscholingsproces te vertrouwen. Geef vijf druppels van het mengsel aan kleine rassen, 10 druppels aan honden van gemiddelde grootte en 15 druppels aan honden van grote rassen. Dien de druppels tweemaal daags toe. Het Polynesische kruid kava kava (Piper methysticum ) is een spierverslapper die mensen en honden helpt om te gaan met stress en afleiding.
Omdat het de spiersamentrekkingen voorkomt die lichaamshoudingen veroorzaken die kenmerkend zijn voor paniek en hysterie, kan kava donderfobie voorkomen door een ontspannen fysiologie te behouden, en het helpt honden te reageren op massage en andere manipulaties die het lichaam opnieuw uitlijnen.
In zeer grote hoeveelheden verstoort kava de coördinatie en veroorzaakt het symptomen die lijken op alcoholintoxicatie; bij mensen veroorzaken frequente overdoses een lelijke huiduitslag. Vloeibare extracten werken sneller dan capsules of tabletten, maar beide werken goed voor de meeste honden. Volg de aanwijzingen op het etiket en geef gigantische rassen de aanbevolen hoeveelheid voor mensen; verdeel de aanbevolen dosis in tweeën voor honden die 60 pond wegen, door vier voor 30 pond en door acht voor 15 pond. De dosis kan indien nodig worden herhaald (honden met een snelle stofwisseling hebben mogelijk meer nodig en, zoals gezegd, honden met extreme angst ook), of kava kan worden gecombineerd of afgewisseld met valeriaan, kalotje of andere ontspannende kruiden.
Voor de meeste Amerikanen betekent aromatherapie parfum, badzout, luchtsprays en soortgelijke producten. Een vrouw vertelde Kristen Leigh Bell dat ze graag aromatherapie voor haar hond zou proberen, maar voelde zich ongemakkelijk bij de gedachte om overal om hem heen kaarsen op de vloer aan te steken. "Mainstream aromatherapie is een booming business", zegt Bell, een gecertificeerde aromatherapeut, "maar het heeft niets te maken met het therapeutische gebruik van pure, plantaardige essentiële oliën en hydrosolen." Bell, gespecialiseerd in aromatherapie voor honden en katten, voltooit een masteropleiding aan het hoog aangeschreven Pacific Institute of Aromatherapy. Haar afstudeeronderwerp is aromatherapie voor huisdieren.
Bij het mengen van massageoliën en spritzes die zowel onweersfobieën als andere hondenangsten aanpakken, koos Bell uit een verscheidenheid aan essentiële oliën die een bewezen kalmerend effect hebben op het centrale zenuwstelsel.
“Sommige, zoals basilicum (Ocimum basilicum ) en ylang ylang (Cananga odorata ),” zegt ze, “zijn uitstekend geschikt voor stress, angst, verdriet en mentale vermoeidheid.”
Bell zegt dat de essentiële oliën met de meest diepgaande kalmerende effecten lavendel zijn (Lavandula angustifolia ), valeriaanwortel (Valariana officinalis ), nardus (*Nardostachys jatamansi ), mandarijn petitgrain (de bladeren van *Citrus reticulata ), rode of groene mandarijn (de schil van dezelfde plant), zoete sinaasappel (*Citrus sinensis ), zoete marjolein (*Origanum majorana ), bergamot (de schil van *Citrus aurantium ), en neroli (de bloesems van dezelfde plant).
"Mijn 'Calm Down'-mix en 'Fear / Anxiety'-mix delen enkele van dezelfde oliën, maar zijn heel verschillend van geur, " zegt Bell. "Sommige klanten vinden dat het gebruik van beide mengsels het beste werkt voor honden met ernstige angst."
Sommigen die deze mengsels hebben gebruikt om de onweersfobieën van hun hond en andere geluidsgerelateerde angsten te behandelen, combineren de etherische oliemelanges met bloemenessenties, of ze geven tegelijkertijd een kruidencapsule en, naarmate de essentiële oliën beginnen te slijten, de verteerde kruiden worden effectief. "Etherische oliën hebben een bijna onmiddellijk effect", zegt Bell, "omdat wanneer hun vluchtige chemicaliën worden ingeademd en opgenomen in de grote en zeer actieve neusholte van een hond, ze het centrale zenuwstelsel aantasten."
Linda Walker, die Akitas opvoedt in Michigan, nam Speedo mee naar haar eerste hondenshow toen de puppy zeven maanden oud was. "Dat was een grote fout van mij", zegt ze. “Het was een nationale specialiteit die buiten werd gehouden onder een enorme witte tent, en het geluidsniveau was astronomisch, met grote menigten, schrille fluittonen en mensen die schreeuwden, schreeuwden, klappen en juichten. Speedo deed het goed, inclusief het winnen van haar klasse, maar ze was erg bang, en daarna had ze een hekel aan hondenshows en harde geluiden."
Walker probeerde Bell's Calm Down en Fear/Anxiety blends in combinatie met de Rescue Remedy die ze eerder alleen had gebruikt, zonder succes. “Ik ontdekte dat het het beste werkt om Fear/Anxiety te gebruiken voordat je het busje verlaat; dan schakel ik over op Calm Down”, meldt ze. 'Je kunt zien dat de spanning haar verlaat zodra ik haar borst en nek spuit. Het heeft wat werk gekost, maar door deze spritzes te combineren met bloesems en kalmerende signalen hebben we enorme vooruitgang geboekt.” Walker gebruikt de mengsels ook voor honden die bang zijn voor de dierenarts.
Om thuis een kalmerende massageolie te maken, raadt Bell aan 10 druppels van een van de hierboven genoemde essentiële oliën (15 druppels voor een grote hond) te mengen met een ons (twee eetlepels) zoete amandel, hazelnoot, jojoba, sesam of andere koude -geperste plantaardige olie. "Lavendel, zoete sinaasappel en marjolein zijn de minst dure essentiële oliën van therapeutische kwaliteit", zegt ze, "en ze zijn gemakkelijk te vinden. De meer gedurfde mensen kunnen valeriaanwortel, bergamot en ylang-ylang proberen. Experimenteer totdat je de favoriete melange van je hond vindt.”
Om het oliemengsel aan te brengen, masseert u het in de nek en borst van de hond. "Profiteer er altijd van om dit een lonende ervaring te maken", zegt Bell, "met veel positieve bekrachtiging."
Om een spritz te maken, meng je 15 tot 30 druppels etherische olie met één ounce (twee eetlepels) wodka en voeg je genoeg water toe om één kopje oplossing te maken. Spuit de lucht rond uw hond zo vaak als gewenst.
U kunt ook een paar druppels etherische olie op een bandana-zakdoek aanbrengen en deze om de nek van uw hond binden, of u kunt een verstuiver voor verneveling kopen, die essentiële oliën in de lucht afgeeft.
Hydrosolen, ook wel hydrolaten, distillaten, kruidenwater, bloemenwater of bloemenwater genoemd, zijn een bijproduct van het distillatieproces. Ze bevatten sporen van essentiële oliën en alle in water oplosbare componenten van een plant, waardoor ze de therapeutische eigenschappen hebben van zowel een kruidenthee als een essentiële olie. Omdat ze zeer verdund zijn, zijn hydrosolen veilig voor gebruik op en rond huisdieren. Ze kunnen worden toegevoegd aan voedsel of drinkwater, plaatselijk worden aangebracht, met volle kracht in de mond worden gespoten, op het dier worden gespoten of in de kamer, auto, krat of kennel worden gespoten.
Jan Scanlan Coles woont in Toronto met vier honden, waaronder twee vierjarige Border Collies en hun negenjarige moeder. Een van de honden verstopt zich beneden als er een storm begint. "Ik meng een halve theelepel kamille-hydrosol met een kleine hoeveelheid brood of ander zacht voedsel", zegt ze, "en dat helpt haar kalm te blijven."
Suzanne Catty, een van 's werelds toonaangevende autoriteiten op het gebied van hydrosolen en de kamergenoot van een Labrador Retriever, stelde kamille voor aan Scanlon, die als haar assistent werkt. “De hydrosolen van beide Romeinse kamille (Chamaemelum nobile ) en Duitse kamille (Matricaria recutita ) werken goed tegen stress en angst, "zegt Catty, "en dat geldt ook voor neroli, lavendel en citroenmelisse (Melissa officinalis). U kunt de hydrosol niet alleen via de mond toedienen, maar u kunt het ook op uw handen sproeien en over het gezicht van de hond vegen, beginnend bij de neus en teruggaand naar en rond de oren. Doe dit twee keer en herhaal de behandeling om de paar minuten totdat de hond kalm is.”
Hydrosols vormen een zeer effectieve basis voor sprays van bloemenessentie. Omdat ze bederfelijk zijn, raadt Catty aan hydrosolen te kopen bij dealers die verse voorraad hebben, hydrosols over te brengen in gesteriliseerde spuitflessen zodra ze aankomen en ze op een koele plaats te bewaren. Gooi hydrosol weg dat een "uit"-geur heeft.
Probeer deze andere manieren om de extreme angst van uw hond voor onweer tegen te gaan. Overweeg medicijnen als de angst van uw hond voor onweer nog steeds onhandelbaar is na het verkennen van andere opties.
