Keep Pet >> Huisdier >  >> honden >> Gedrag

Schamen honden zich?

Honden kunnen in bepaalde situaties gedrag vertonen dat lijkt op menselijke schaamte, maar hun emotionele ervaringen en motivaties verschillen van die van mensen. Schaamte, als een zelfbewuste emotie die verband houdt met de perceptie negatief beoordeeld te worden door anderen, is niet expliciet gekoppeld aan de cognitie van honden. Honden reageren primair op hun omgeving en reageren op basis van aangeleerde associaties, op zoek naar beloningen en het vermijden van straffen.

Hier volgt een overzicht van hoe honden gedrag kunnen vertonen dat kan worden aangezien voor schaamte:

1. Onderdanige lichaamstaal: Honden nemen vaak onderdanige houdingen aan als ze zich bedreigd of onderdanig voelen. Dit kan inhouden dat u oogcontact vermijdt, de staart instopt en met de oren naar achteren hurkt. Sommige mensen interpreteren dit misschien als een teken van schaamte, maar het is een natuurlijk overlevingsmechanisme.

2. Intrekking en vermijding: Honden kunnen bepaalde situaties of mensen vermijden nadat ze zijn uitgescholden of een negatieve interactie hebben meegemaakt. Dit is niet noodzakelijkerwijs schaamte, maar eerder een vorm van geconditioneerd vermijdingsleren, waarbij ze de persoon of situatie associëren met negatieve gevolgen en deze in de toekomst proberen te vermijden.

3. Troost zoeken: Als een hond wordt uitgescholden of zich ongemakkelijk voelt in een situatie, kan hij troost zoeken bij zijn baasjes, door hem te stoten of te likken. Dit gedrag wordt niet veroorzaakt door schaamte, maar eerder door een verlangen naar geruststelling en veiligheid van een vertrouwde bron.

4. Sociale opsluiting: Honden zijn sociale dieren en nemen vaak signalen over van hun baasjes of roedelleden. Als een eigenaar zich in een bepaalde situatie schaamt, kan de hond deze energie oppikken en dienovereenkomstig handelen, waarbij hij gedrag vertoont dat aansluit bij de emotionele toestand van de eigenaar.

5. Speelse gebaren: Honden kunnen gedrag vertonen zoals omrollen, hun buik presenteren of speels buigen. Hoewel deze gebaren kunnen lijken op menselijke gebaren die verband houden met schaamte, zijn het waarschijnlijker uitingen van onderdanigheid, uitnodiging om te spelen of aandacht zoeken.

Het is essentieel om het gedrag van een hond te interpreteren binnen de context van zijn natuurlijke instincten, sociale interacties en conditionering, in plaats van menselijke emoties zoals schaamte direct aan hem toe te schrijven.