Woensdag is het zover. We brengen hem om 9.00 uur naar de operatiekamer en hij zal minimaal één nacht moeten blijven, maar misschien wel drie nachten, afhankelijk van hoe snel hij herstelt.
Ik ben ongelooflijk opgelucht dat deze optie de kanker zal elimineren. Als ik naar video's kijk van andere driepotige honden, realiseer ik me dat we zo ongelooflijk veel geluk hebben dat zijn tumor een wekedelensarcoom is, omdat het geen pijn veroorzaakt of zijn longen infecteert zoals zoveel andere vormen van kanker. Amputatie zal de tumor letterlijk elimineren. We hebben daar zo ongelooflijk veel geluk mee.
Toch kan ik niet anders dan rouwen om dit verlies. Het is meer dan een verlies van zijn ledemaat; het is het verlies van een volledig roekeloze, zorgeloze mobiliteit. Het is het verlies van knock-down-drag-out worstelwedstrijden met Lucas. We zullen de gezondheid van zijn andere drie benen nauwlettend in de gaten moeten houden, we zullen zijn gewicht moeten controleren, we zullen ervoor moeten zorgen dat we zijn gezondheid beschermen, want Emmett zal alles doen en doen wat we van hem vragen. We moeten ervoor zorgen dat we nooit te veel vragen.
