Laat ook een reactie achter op dit bericht en voltooi deze zin "Ik houd mijn huisdier gezond door ..." en je maakt kans op een cadeaubon van $ 30 voor Holistic Select-producten! (1 deelname per persoon; reacties op dit bericht tellen alleen als deelname; reacties sluiten vrijdag om 17.00 uur EST; winnaar wordt geselecteerd via random.org en maandag bekend gemaakt)
Het begon allemaal met mijn kleine meid Kona. Mijn broer en ik hebben haar de dag na Thanksgiving 2009 geadopteerd. Ze is een kleine, zwarte Labrador wiens vorige eigenaar niet langer voor haar kon zorgen. Vanaf het moment dat ze ons huis binnenkwam, waren we verliefd. Rustig, lief, zacht en mooi. Ze was ondergewicht met haar kleine heupen en ribben duidelijk zichtbaar, maar onze familie is geweldig in het vetmesten van alles. Met het verstrijken van de dagen leek ze anders dan alle andere puppy's. Ze kauwde nergens op, ze maakte geen geluid en al snel kreeg ze helemaal geen energie meer. Ze dwaalde door het huis terwijl ze haar lichaam langs de muur wreef. Er was geen leven in haar ogen, ze wilde niet eten, ze had geen zin meer in apporteren en haar mond hing open. Na een extreem slechte nacht bij de dierenarts en nog een aantal bezoeken aan haar vaste dierenarts, werd vastgesteld dat Kona was geboren met een aangeboren aandoening die een levershunt wordt genoemd.
Als een puppy in de baarmoeder is, filtert de moeder alles wat ze binnenkrijgen, zodat hun lever niet meer werkt. Kort na de geboorte zou de shunt, of buis waardoor de voedingsstoffen en het bloed gaan, vanzelf moeten sluiten. Bij sommige rassen, zoals Yorkshire Terriers, Ierse Wolfshonden en Labrador Retrievers, kan er echter een aangeboren afwijking bestaan waardoor deze sluiting bij sommige puppy's niet kan plaatsvinden. Voedsel dat wordt ingenomen door een puppy met een levershunt, gaat vanuit de maag rechtstreeks in de bloedbaan zonder dat de gifstoffen door de lever worden uitgefilterd. Ook de nieren worden gebombardeerd en worden hierdoor vergroot. Kleinere honden hebben over het algemeen een externe shunt, die gemakkelijk kan worden bekeken en afgeklemd. Grotere honden, zoals Kona, hebben een shunt, of meerdere shunts, verborgen in de lever. De procedure om deze te corrigeren omvat het werken met een CAT-scan en het inbrengen van een spoel door de halsader. De chirurg werkt de spoel vervolgens door de maag naar de lever. Deze nieuwe methode is veel minder traumatisch voor het systeem van de hond, maar brengt toch een groot risico met zich mee. Soms is een tweede operatie nodig om de spoel af te stellen of een kleinere in te brengen om de stroom af te sluiten. De procedure moet binnen het eerste levensjaar worden uitgevoerd. Langer dan dat en de medische interventies beginnen te mislukken en de lever verslechtert.
Voorlopig volgt Kona een vrij strikt eiwitarm dieet, inclusief vijf keer per dag voorgeschreven voedsel. Kona heeft ook drie keer per dag antibiotica en een laxeermiddel nodig om te voorkomen dat de gifstoffen neurologische problemen veroorzaken. Ze gaat één keer per maand naar UC Davis voor controle en tests, inclusief echo's, om haar groei en de conditie van haar lever en nieren te controleren. Vanwege de shunt is haar lever kleiner dan het zou moeten zijn, terwijl haar nieren vergroot zijn. Dit betekent ook dat een laag fosfaatgehalte nodig is om te voorkomen dat haar nieren meer moeten werken dan ze al moeten. Bovenop de emotionele en financiële vragen die een ziekte als deze oproept, wat moet ik in vredesnaam een hond voeren die geen vlees kan eten?! In de spek- en worstbrigade die je lokale huisdiertraktatiegang is, kan elk deel van elk dier worden gesmoord in een smakelijke vorm voor huisdieren. Natuurlijk, honden houden van spek en pindakaas, zelfs ik, maar er moet een betere manier zijn om dit aan te pakken. Honden zijn alleseters, maar net als hun baasjes kunnen ze ook vegetariërs en veganisten zijn, sommige uit vrije wil en andere uit noodzaak. Het beste van veganistische lekkernijen is dat iedereen ervan kan genieten, ongeacht wat hun voedingsbehoefte of filosofie vereist.
Alopaw-snoepjes zijn dierproefvrij. Kom op, daar moet je hart een beetje warmer van worden. Ze zijn ook gevuld met tonnen van mijn favoriete dingen, waaronder sappig tropisch fruit en verse groenten van de boerderij, aardappelen, rijst, alle natuurlijke romige pindakaas. Dit is iets waar je moeder trots op zou zijn als je het zou eten. Ik wilde ook een product aanbieden dat gunstig zou zijn voor de honden van mijn vrienden die last hadden van allergieën en moeite hadden om gezonde traktaties te vinden die aan hun behoeften voldeden. Zelfs als u er misschien nog niet eerder over heeft nagedacht, kan het constante kauwen van uw hond op zijn achterste of poten een voedselgerelateerde allergie zijn. Twintig procent van de jeukende en krassende honden heeft voedselallergieën. De grootste boosdoeners zijn rundvlees, zuivelproducten, kip, lam, vis, kippeneieren, maïs, tarwe en soja. Raad eens wat er niet in Alopaw zit?
Naast dat gluten geen natuurlijk onderdeel is van het dieet van een hond en iets dat allergische reacties kan veroorzaken, kunnen mensen last hebben van coeliakie en kunnen ze ook niet in contact komen met producten die het bevatten. Alopaw-snoepjes zijn niet alleen gluten- en vleesvrij in het voordeel van het dier, maar ook in het voordeel van hun eigenaren. Eigenaren moeten zich op hun gemak voelen om iets van hun huisdier te serveren dat ze zelf ook graag zouden eten. Kona en ik testen persoonlijk elke batch van onze producten. Laat je niet gek maken. Zij zijn goed! Bovendien zijn ze gemaakt van hoogwaardige ingrediënten van menselijke kwaliteit. Neem een klein hapje. Ik zal het aan niemand vertellen.
