Als uw huisdier ziek is, kan het heel eng zijn om niet te weten wat er aan de hand is. Auto-immuunziekten - wanneer het immuunsysteem van uw hond zijn eigen cellen en weefsel aanvalt - kunnen bijzonder uitdagend zijn om te diagnosticeren en te behandelen. Hoewel sommige auto-immuunziekten bij honden mogelijk geen zichtbare tekenen vertonen, kunnen andere gepaard gaan met lichamelijke symptomen.
Auto-immuunziekten kunnen langdurige of levenslange behandelingen vereisen. Maar met de hulp van een vertrouwde dierenarts kan uw hond waarschijnlijk een lang en gelukkig leven leiden.
Hier is alles wat u moet weten over auto-immuunziekten, van behandeling tot diagnose tot preventie.
Een auto-immuunziekte is wanneer het lichaam van een hond een lichaamssysteem aanvalt. "In de diergeneeskunde hebben we de neiging om de term 'immuun-gemedieerd' te gebruiken in plaats van auto-immuun", zegt dr. Jonathan Dear, assistent-professor klinische interne geneeskunde bij de afdeling Geneeskunde en Epidemiologie van de Universiteit van Californië-Davis.
Dear legt uit dat auto-immuunziekten 'primair' kunnen zijn, wat betekent dat ze geen identificeerbare trigger of oorzaak hebben, of 'secundair', wat betekent dat de ziekte een identificeerbare trigger heeft.
"Triggers voor secundaire immuungemedieerde ziekten omvatten bepaalde medicijnen (vaak antibiotica), chronische of door teken overgedragen infecties of kankers", zegt hij.
Immuungemedieerde ziekten bij honden omvatten ziekten van de huid, ogen, hersenen, nieren, gewrichten, beenmerg of bloed.
Volgens Dear zijn de meest voorkomende auto-immuunziekten bij honden:
Er kunnen veel redenen zijn waarom een hond een auto-immuunziekte ontwikkelt.
Genetische aanleg: "Er lijken genetische aanleg te zijn bij sommige hondenrassen", zegt Dear. Hij legt uit dat Italiaanse windhonden een grotere kans hebben om immuungemedieerde polyartritis te ontwikkelen die moeilijk te behandelen is. Andere rassen, zegt hij, zoals Dobermans, lijken gevoelig te zijn voor bepaalde medicijnen die auto-immuunziekten veroorzaken.
Medicijnen/medicijnen: "Antibiotica zoals sulfabevattende medicijnen, cefalosporines en penicillines kunnen leiden tot een overgevoeligheidsreactie die kan leiden tot immuunziekte", zegt Dear.
Infecties: "Het is bekend dat door teken overgedragen infecties zoals Ehrlichia, Anaplasma, Mycoplasma, Babesia en Borrelia (Lyme) leiden tot immuunziekten", zegt Dear. "Andere chronische infecties zoals hartklepinfecties en wervelinfecties (ruggenmerg) kunnen ze ook veroorzaken."
Kanker: Rondcellige kankers zoals lymfoom, leukemie, histiocytisch sarcoom of multipel myeloom worden geassocieerd met auto-immuunziekte. “ Elke vorm van kanker kan in theorie een trigger zijn voor immuunziekte”, zegt Dear.
Verschillende immuungemedieerde ziekten kunnen verschillende symptomen bij uw hond veroorzaken. Hieronder staan enkele van de symptomen die verband houden met enkele van de meest voorkomende auto-immuunziekten bij honden:
Dit gebeurt wanneer het immuunsysteem overactief is en het lichaam aanvalt. Witte bloedcellen dringen de gewrichten van het lichaam binnen, wat leidt tot zwelling van de gewrichten, pijn en moeite met lopen of staan.
Bijbehorende symptomen kunnen zijn:
Dit wordt ook wel ITP genoemd, dit is een auto-immuunziekte die ervoor zorgt dat het immuunsysteem bloedplaatjes vernietigt, een type bloedcellen dat in het beenmerg wordt gemaakt en helpt bij de bloedstolling.
Symptomen kunnen zijn:
Deze oogaandoening, algemeen bekend als droge ogen, wordt veroorzaakt door een ontsteking van de traanklieren van uw hond. Deze ontsteking stopt het maken van tranen. Indien onbehandeld, kan dit leiden tot hoornvliespigmentatie, littekens en gezichtsstoornissen.
Symptomen zijn onder meer:
Een veelvoorkomend type inflammatoire hersenziekte wordt encefalitis genoemd. Het kan worden veroorzaakt door een infectie door bacteriën, virussen, parasieten, schimmels of een door teken overgedragen ziekte.
Symptomen zijn onder meer:
Dit is een pustuleuze huidziekte bij honden die wordt veroorzaakt door een genetische aanleg of geïnduceerd door een geneesmiddel dat resulteert in het verlies van keratinocyten in de huid en haarzakjes van uw hond. Keratinocyten vormen het grootste deel van de buitenste laag van de huid.
Symptomen zijn onder meer:
De diagnose van een auto-immuunziekte bij honden hangt af van het type ziekte en het deel van het lichaam dat wordt aangetast.
Bloedaandoeningen: "Bij bloedaandoeningen speelt bloedevaluatie een centrale rol", zegt Dear. Deze tests worden titertests genoemd en worden gebruikt om antilichamen in het bloed van uw pup te meten. Dit kan helpen bepalen of uw hond momenteel een specifieke infectie heeft of dat de antilichamen van uw hond vechten tegen de eigen weefsels of cellen van uw hond.
Hersenziekten: "Voor hersenziekte proberen we een MRI uit te voeren en ruggenmergvocht te verkrijgen", zegt Dear. Een MRI helpt bepalen of er een ontsteking in de hersenen is, terwijl ruggenmergvocht ook kan helpen bepalen of er een ontsteking aanwezig is door een groot aantal ontstekingscellen.
Huidziekten: “Bij huidziekten is vaak een huidbiopsie nodig”, zegt Dear. Een biopsie bestaat uit het nemen van een heel klein stukje huid - een kleine operatie onder narcose. Dit wordt gevolgd door een histopathologisch onderzoek, waarbij de zieke cellen en weefsels worden onderzocht.
Zodra een ziekte is vastgesteld, kan uw hond aanvullende tests ondergaan.
"In de meeste van deze gevallen proberen we, nadat de ziekte is gediagnosticeerd, ook te bepalen of het primair of secundair is aan een andere aandoening", zegt Dear.
Welke auto-immuunziekte uw hond ook heeft, er zijn verdere tests nodig om te begrijpen of deze primair of secundair zijn. Als de gediagnosticeerde auto-immuunziekte secundair is, is er een andere medische aandoening die behandeling vereist voordat uw hond volledig gezond zal zijn.
"Dit gebeurt door de medische geschiedenis, laboratoria en beeldvorming van [het huisdier] te verifiëren om te zoeken naar infecties of kanker die de ziekte mogelijk hebben veroorzaakt."
Uw dierenarts zal waarschijnlijk medicijnen voorschrijven om uw hond te helpen bij het bestrijden van infecties, virussen of allergieën die symptomen kunnen veroorzaken.
“Steroïden (d.w.z. prednison) zijn vaak de eerste behandelingslijn voor veel van deze aandoeningen. Immunosuppressiva zoals ciclosporine of mycofenolaat worden voor andere honden gebruikt. Soms kunnen combinaties van medicijnen en antibiotica, zoals tetracycline/niacinamide, worden gebruikt voor huidaandoeningen”, zegt Dear.
Volgens Dear kunnen sommige auto-immuunziekten in remissie worden gebracht en nooit meer terugvallen, terwijl andere ziekten levenslang kunnen zijn.
"Voor ernstige ziekten die niet reageren op behandeling (ook wel een refractaire ziekte genoemd), kan een behandeling die therapeutische plasma-uitwisseling (TPE) wordt genoemd, worden gebruikt om de antilichamen uit het bloed van een hond te filteren en kan levensreddend zijn", zegt Dear.
TPE-behandelingen worden meestal uitgevoerd in twee sessies van 48 uur en werken door het verwijderen van destructieve ontstekingseiwitten, immunoglobulinen genaamd, in plasma die vaak het gevolg zijn van immuunziekten. De resultaten zijn vaak ingrijpend, met honden die potentieel nauwelijks in staat zijn om daarna een uur te rennen.
Hoewel veel van deze ziekten genetisch kunnen zijn, is een vroege diagnose van cruciaal belang voor het vinden van de juiste behandelingsopties voor uw hond.
"Er zijn geen specifieke gouden kogels om het immuunsysteem te versterken", zegt Dear. "Gezond verstand, zoals voldoende toegang tot zoet water, goede voeding en veilige huisvesting, zijn essentieel."
Aangezien ziektedragende teken ook een belangrijke oorzaak zijn van auto-immuunziekten bij honden, kan het gezond houden van uw hond het hele jaar door teken preventief houden.
En als uw hond antibiotica gebruikt (zoals sulfabevattende medicijnen, cefalosporines en penicillines), houd haar dan in de gaten voor symptomen.
Als u symptomen van auto-immuunziekten opmerkt, neem dan contact op met uw dierenarts om uw hond te laten onderzoeken.
