Shiba Inus, honden die de reputatie hebben 'katachtig' te zijn vanwege hun onafhankelijkheid en verzorgingsgewoonten, zijn in het internettijdperk wereldwijd bekend geworden als het gezicht van de 'Doge'-meme en gerelateerde cryptocurrencies.
Shiba's zijn goede metgezellen, maar zijn niet geschikt voor elk huis. Benieuwd of een Shiba Inu iets voor jou is? Lees verder voor belangrijke overwegingen over hun persoonlijkheden en gezondheid die u kunnen helpen beslissen of u een Shiba Inu in uw gezin wilt opnemen, of beter voor degene die u al heeft wilt zorgen.
De Shiba Inu is een spits met dikke vacht en puntige oren. Volwassenen van het ras groeien tot ongeveer 17 pond voor een vrouw en 23 pond voor een man, en hun gemiddelde levensduur is 13 tot 16 jaar. De Shiba Club of America somt hun jassen op in drie kleuren:"rood", "sesam" en "zwart en bruin". Ze vervellen het hele jaar door, en doen dat zwaar tijdens de herfst en de lente. Ze hebben meer beweging nodig dan gemiddeld en kunnen waakzame waakhonden zijn. Ze zijn erg slim en staan erom bekend te ontsnappen uit huizen (en zelfs harnassen), dus houd ze goed in de gaten.
Hoewel Shiba Inu's schattig en compact zijn en hun culturele cachet hebben zien toenemen dankzij hun rol in de internetcultuur, kunnen ze een veeleisend ras zijn - en elke toekomstige eigenaar zou zich moeten voorbereiden op de uitdaging om er voor te zorgen.
Zennia Barahona heeft al 20 jaar Shiba Inus en is voorzitter van NYC Shiba Rescue. Bij het zoeken naar adoptanten, zegt ze, geeft haar organisatie de voorkeur aan "mensen die idealiter al eerder een hond hebben gehad, vooral als ze een Shiba of een ander soortgelijk ras hebben gehad, zoals een Jindo of een husky." "Het betekent niet dat we niet zijn geadopteerd naar een beginnende hondenbezitter," zegt ze, "maar het is een beetje lastiger omdat ze niet vaak geweldig zijn voor de eerste keer hondenbezitter."
Een Shiba Inu is niet de prototypische "familiehond" die je je zou kunnen voorstellen, constant speels en verlangend naar menselijke genegenheid. Hoewel elk individu anders is, zijn sommige Shiba's misschien niet altijd in de stemming voor buikwrijven. Ze hebben voldoende beweging nodig - naast wandelen en buiten spelen, zie je de jouwe misschien een "Shiba 500" uitvoeren, wat een bijnaam is die Shiba Inu-eigenaren hebben voor de gewoonte van het ras om vrolijk rondjes te rennen rond een huis, op en af te springen van het meubilair. Training en socialisatie zijn belangrijk en kunnen veel werk vergen, omdat de typische Shiba slim is, maar niet per se enthousiast om te behagen. En er zal verharing zijn. Veel en veel verlies.
Natuurlijk zijn er redenen waarom mensen van Shiba Inus houden. Het zijn loyale, intelligente, energieke en schone honden die misschien zelden blaffen, hoewel je waarschijnlijk de "Shiba-schreeuw" zult leren kennen - het hoge geluid dat een Shiba Inu kan maken als ze willen voorkomen dat er iets gebeurt - in tijd. Carolee, die de 4-jarige Shiba Inu Megumi bezit, vangt de gevoelens van veel Shiba-eigenaren wanneer ze zegt:"Ik heb veel verschillende rassen gehad - en Shiba's, hoewel uitdagend, zijn de beste!"
De American Kennel Club dateert de verschijning van Shiba Inus in Azië terug tot 300 voor Christus, en ze blijven het meest populaire hondenras in Japan. Mensen gebruiken ze al lang om op wild te jagen en door te spoelen, maar tegenwoordig zijn het vooral huisdieren. Hoewel beschouwd als een van de oudste hondenrassen, Shiba Inus heeft het hypermoderne onderscheid dat ze het gezicht is van een meme en meerdere cryptocurrencies, en lijkt de favoriete hond van internet te zijn (of, zoals extreem online het zou spellen, "doge". Of het nu gaat om absurde, syntactisch incorrecte zinnen in komische sans, het modelleren van herenkleding of het verankeren van een nepnieuwsuitzending, de Shiba lijkt overal op internet te zijn.
Toch verliep de reis van het oude ras door millennia naar het digitale tijdperk niet allemaal van een leien dakje. De Shiba Inu stierf bijna uit in de jaren 1940 als gevolg van bombardementen in de Tweede Wereldoorlog en hondenziekte in zijn geboorteland Japan, voordat hij nieuw leven werd ingeblazen door naoorlogse fokprogramma's. Shiba's kwamen voor het eerst naar de Verenigde Staten in de jaren vijftig, werden hierheen gebracht door een militaire familie en werden in 1992 erkend door de AKC.
Shiba Inus zijn absoluut honden, maar ze hebben hun reputatie verdiend als een van de meest katachtige honden. Om te beginnen is er hun onafhankelijke streak; terwijl de stereotiepe hond altijd opgewonden is om met een mens te knuffelen en graag nieuwe vrienden wil ontmoeten, zijn Shiba Inus meestal selectiever over wanneer ze genegenheid willen en van wie. Natuurlijk is elke hond een individu, en Shiba's zijn niet de enige honden die niet altijd voldoen aan de algemene verwachtingen van het publiek van de soort. En Barahona zegt dat er uitzonderingen zijn onder Shibas, waaronder een van haarzelf. "We maken grapjes dat 'je niet eens een Shiba bent'", zegt ze over de hond in kwestie, "omdat ze zo knuffelig is, [en] ze altijd bij je in een kamer wil zijn." Een andere eigenschap waardoor Shiba Inus op katten lijkt, is hun vastberadenheid om schoon te blijven - ze zijn kieskeurig en zullen zichzelf vaak verzorgen en likken om vuil te verwijderen. En ten slotte kan de drang van de Shiba om te ontsnappen en op eigen houtje te verkennen sommige waarnemers als katachtig overkomen.
We hebben hierboven de onafhankelijkheid, kieskeurigheid en afstandelijkheid van Shibas genoemd. Ze willen dingen op hun manier als het gaat om genegenheid, routine en verzorging. Ze zullen het waarderen als je je aan een schema houdt; ze zijn misschien niet altijd in de stemming om geaaid te worden, vooral niet door iemand die nieuw is; en als ze niet gewend zijn om zich te verzorgen of te baden, kunnen ze de beruchte, hoge "Shiba-schreeuw" laten horen. Het is moeilijk om de intensiteit te beschrijven als je het nog niet eerder hebt gehoord. Barahona herinnert zich de eerste keer dat haar ouders een Shiba-schreeuw hoorden van een van haar honden:"Hij heeft modder op zijn poten", zegt ze, "dus ik pakte hem gewoon op en maakte zijn poten schoon met een klein doekje. Hij deed de Shiba-schreeuw, en ik was er niet door geschrokken, maar mijn ouders hadden het nog nooit eerder gehoord en ze dachten dat ik zijn been eraf rukte.'
Volgens de AKC is de typische Shiba Inu "praktisch geboren zindelijk". Om welke reden dan ook, het is meestal gemakkelijk om ze alleen buiten naar het toilet te laten gaan. Er zijn echter nog steeds redenen waarom het trainen van een Shiba Inu een formidabele taak kan zijn.
Om grotere problemen later te voorkomen, raadt Barahona aan om zo vroeg mogelijk te beginnen met trainen en ervoor te zorgen dat alle leden van het huishouden consequent dezelfde regels volgen met uw Shiba Inu. "Omdat ze zo intelligent zijn", zegt ze, zal Shiba Inus "naar de zwakste schakel gaan. En ze zullen zeggen:'Oké, ik weet dat ik naar hem toe kan gaan of ik weet dat ik naar haar toe kan gaan en met dingen wegkomen.'"
Het bewaken van hulpbronnen en voedselagressie zijn zaken om op te letten, net als de neiging van de Shiba Inu om een ontsnappingsartiest te zijn. Het maakt niet uit hoe goed je denkt je Shiba Inu te kennen, en hoe goed ze ook zijn getraind, laat ze nooit los in een niet-afgesloten gebied - ze houden van jagen en kunnen ontsnappen als ze de kans krijgen. Carolee laat Megumi nooit los en let goed op de deur. Desalniettemin, zegt ze, "is ze een paar keer ontsnapt." Carolee's ervaring is niet ongebruikelijk.
"Ik heb gezien en gehoord over Shiba's die een krat kunnen openen, die een babyhekje kunnen openen, die hebben geleerd hoe ze een deur of een glazen schuifdeur moeten openen als deze niet op slot is", zegt Barahona, die de nieuwe Shiba aanbeveelt. Inu-eigenaren overwegen om twee lijnen te gebruiken - een aan een harnas en een aan een halsband - plaats een babyhekje bij de deur (zodat hun pup er niet voor kan pauzeren wanneer ze een pakket ontvangen of een gast op bezoek komt), en zorg ervoor dat hun krat is veilig, zelfs tegen de Houdini-achtige vaardigheden van het ras.
"Ik had een Shiba waar ik een krat met één slot had," zegt ze, "en ze klapte het op en opende het en ging mijn eetkamer binnen. Maar ik kreeg een krat met twee sloten, en toen probeerde ze er een te maken en was gefrustreerd en toen zei ze:'Ugh, vergeet het maar.' Met andere woorden:de extra voorzichtigheid is geboden en het is het waard als je omgaan met deze slimme, avontuurlijke honden.
Denise Herman, oprichter en hoofdtrainer bij Empire of the Dog in New York City, benadrukt dat "alle honden individuen zijn, en we moeten gewoon naar de hond in front of us” als het gaat om training in plaats van aannames te doen op basis van ras. Maar hoewel "veiligheid belangrijk is bij elke hond", voegt ze eraan toe:"laten we zeggen dat je je wat meer zorgen moet maken over de veiligheid van je Shiba Inu, omdat ze ondeugend zijn." Naast het vinden van een systeem dat voor jou werkt om ervoor te zorgen dat je Shiba niet uit hun bench of harnas ontsnapt, raadt Herman aan om van de bench een aangenamere plek te maken. "Je kunt een hond op veel verschillende manieren vermoeien", zegt ze, "maar ze intellectueel vermoeien kan in de bench gebeuren", bijvoorbeeld door voedselpuzzels. Door uw hond positieve ervaringen in de bench te geven, kunnen ze zich daarbinnen prettiger voelen, "in tegenstelling tot het feit dat het de plek is waar ze alles wat opwindend is verliezen."
En als je op zoek bent naar een Shiba Inu die misschien niet voldoet aan de meest voorkomende generalisaties over het ras - misschien hoop je bijvoorbeeld op iemand die wat aanhankelijker is - stelt Herman voor om een volwassen hond te zoeken met een bekende persoonlijkheid . "Blijf kijken naar de reddingen", zegt ze. “Wacht op de anomalie en adopteer de anomalie. Het is daar; het is gewoon minder waarschijnlijk.”
Shiba Inus zou een ruime hoeveelheid dagelijkse lichaamsbeweging moeten krijgen. Ze zullen goede wandelpartners zijn - zorg er gewoon voor dat ze aan ten minste één lijn zijn vastgemaakt en laat ze nooit los in een niet-afgesloten gebied. Ze kunnen veel door je huis ravotten (zie de referentie "Shiba 500" hierboven), en als je er een paar bij elkaar krijgt, hebben ze de neiging om "hard te spelen". Als je op zoek bent naar extra activiteiten om het leven van een Shiba te verrijken, dan somt de Shiba Club of America er een aantal op die interessant kunnen zijn. Bij het jagen op een stal gebruiken Shiba's hun energie en instinct om ratten in een stal op te sporen (maak je geen zorgen - er worden geen ratten geschaad). Het is een teamactiviteit waarbij communicatie tussen hondengeleiders bijdraagt aan succes. Tijdens het coursen jaagt een Shiba op een mechanisch kunstaas. Behendigheid is een andere goede keuze - Megumi begon die activiteit als puppy en Carolee merkt trots op dat "ze vorig jaar haar beide titels voor beginners heeft verdiend." Andere opties zijn geurwerk, tracking en muzikale freestyle, om er maar een paar te noemen. Raadpleeg uw dierenarts om te bevestigen dat een trainingsprogramma of activiteit geschikt is voor uw hond; met een Shiba Inu moet je vooral letten op de risico's van heupdysplasie en patellaluxatie. Maar over het algemeen zal een actieve Shiba een veel gelukkiger Shiba zijn.
Zoals hierboven vermeld, verhaart Shiba Inus de hele tijd matig, en twee keer per jaar zeer zwaar wanneer ze hun ondervacht "blazen". Dus maak je stofzuigers klaar voor meubels en tapijten, en wees voorbereid om je hond regelmatig te kammen. Shiba's houden ervan om schoon te blijven door hun poten en benen te likken, maar veel van hen zijn bestand tegen het knippen van nagels en badtijd. Als je kunt, laat ze dan vroeg beginnen en gebruik hoogwaardige lekkernijen om ze aan deze activiteiten te laten wennen, anders worden ze beproevingen met de kenmerkende "Shiba-schreeuw". Indien nodig is het geen schande om professionele hulp in te roepen om ervoor te zorgen dat uw geliefde huisdier schoon en verzorgd blijft.
Shiba Inus is een gezond ras dat een lang leven kan leiden - in 2011 was 's werelds oudste hond, zoals geregistreerd door Guinness, een Shiba-mix genaamd Pusuke, die maar liefst 26 jaar leefde. Toch kan het ras gevoelig zijn voor bepaalde gezondheidsproblemen, en geïnformeerde eigenaren kunnen het leven van hun Shiba's verbeteren door op ze te letten.
Heupdysplasie: Dit is een aandoening waarbij de kogel en kom van het heupgewricht niet goed op elkaar passen, wat kan leiden tot artritis of degeneratieve gewrichtsaandoeningen. Omdat heupdysplasie pijn kan veroorzaken bij uw hond of het gebruik van het aangetaste gewricht kan kosten, is het belangrijk dat uw dierenarts tijdens controles goed op de heupen van uw Shiba Inu let. Als u symptomen opmerkt zoals een nieuw beperkt bewegingsbereik, verminderde bereidheid om te bewegen, huppelen, pijn of hinken, laat dan een dierenarts uw hond controleren.
Oogaandoeningen: Shiba Inus kan staar ontwikkelen, waarbij de ooglens troebel wordt, waardoor er geen licht kan binnendringen. Ze lopen mogelijk ook risico op glaucoom, waarbij overdruk de oogzenuw beschadigt. Glaucoom kan op zichzelf ontstaan of door een verscheidenheid aan andere aandoeningen. Deze aandoeningen kunnen uw hond permanent verblinden in het aangedane oog of de aangedane ogen, maar sommige gevallen, vooral als ze vroeg worden opgemerkt, kunnen worden behandeld met medicijnen en/of een operatie. Als de ogen van uw Shiba er troebel uitzien, of als u oogpijn, afscheiding, zwelling, een troebel of blauwachtig uiterlijk of veranderingen in het gezichtsvermogen opmerkt, neem dan contact op met uw dierenarts.
Patellair luxatie: Dit is een aandoening waarbij de knieschijf van een hond op zijn plaats glijdt. Symptomen waar u op moet letten, zijn onder meer dat uw Shiba Inu een been oppakt en een paar stappen lijkt over te slaan, en vervolgens een been naar buiten schopt om de knie weer op zijn plaats te laten vallen. Ernstige patellaluxatie kan een operatie vereisen, maar een dierenarts kan een milder geval misschien met medicijnen behandelen.
Allergieën: Shiba's hebben meer kans dan sommige andere rassen om huidirritatie door allergieën te ervaren. De symptomen van een allergische hond kunnen zijn:likken aan hun poten, zichzelf krabben, oorinfecties ontwikkelen of over hun gezicht wrijven. Behandelingsopties variëren gedeeltelijk afhankelijk van de specifieke allergie:onder de vele mogelijke allergieën van honden zijn voedsel, pollen, schimmels en vlooienbeten, om er maar een paar te noemen. Lees hier meer over het decoderen en beheren van allergieën.
Net als elke andere hond heeft Shiba Inus gezonde, complete en uitgebalanceerde voeding nodig die voldoende energie levert voor dagelijkse activiteiten en tegelijkertijd helpt om een gezond gewicht te behouden. Een vooraf geportioneerd maaltijdplan kan op al deze fronten helpen. Een vers dieet dat uitgebalanceerde omega-3-vetzuren bevat, kan een aanwinst zijn als u gewrichtsproblemen wilt voorkomen.
En aangezien Shiba's mogelijk meer allergieën hebben dan andere rassen, is het een goed idee om op de hoogte te blijven van wat er precies in hun voedsel zit - iets dat moeilijk te doen is met brokjes, die vaak ingrediënten bevatten die niet op het etiket staan vermeld.
Een gezond dieet - naast voldoende lichaamsbeweging, training, dierenartszorg en veel ruimte om rond te rennen - is een van de sleutels om je Shiba een gelukkig, lang leven te geven.
Waar een Shiba Inu te krijgen
Als je hebt besloten een Shiba Inu mee naar huis te nemen, is een reddingsorganisatie zoals NYC Shiba Rescue een geweldige plek om te beginnen; er zijn veel Shiba Inus- en Shiba Inu-mixen die goede huizen nodig hebben.
