Zie The Natural History and Captive Care of salamanders, deel I voor algemene informatie. Vandaag kijken we naar salamander die al lang populair is bij amfibieënenthousiastelingen, de Japanse vuurbuiksalamander (Cynops pyrrhogaster ). Deze soort wordt vaak verward met de Chinese vuurbuiksalamander, C. orientalis . Chinese vuurbuiksalamanders zijn kleiner, met minder duidelijke paratoïde klieren en een gladdere huid (hier weergegeven op de foto van 2 ondergedompelde dieren). Ze kunnen op vrijwel dezelfde manier worden verzorgd als hun Japanse neef.
Soms verkocht als de "Fire-Bellied Salamander", dit grotendeels aquatische, 3-5 inch lange lid van de familie Salamandridae leeft in rustige, door planten verstikte wateren in Japan. Er zijn zes redelijk verschillende rassen ("Kanto Race", enz.) geïdentificeerd.
Het bovenoppervlak van deze watersalamander is donkerbruin tot gitzwart en soms licht gevlekt met rood, terwijl de buik een opvallend patroon heeft in oranje of dieprood. De heldere kleuring dient om potentiële roofdieren te waarschuwen voor de krachtige huidtoxines. Toxinebevattende paratoïde klieren, vergelijkbaar met die van padden, bevinden zich langs de zijkanten van het hoofd.
De Japanse vuurbuiksalamander is een winterharde bewoner van het terrarium, maar wordt, net als veel van zijn verwanten, vatbaar voor schimmelinfecties en huidziekten bij temperaturen boven de 76 ° F. Koeler is bijna altijd beter als het gaat om het houden van salamanders ... de Fire Belly doet het prima bij gemiddelde kamertemperatuur en is het meest tevreden bij 65-68F.
Een aquarium voor volwassenen kan vrij diep water bevatten met drijvende kurkschors of een plastic zonneplateau als landoppervlak. Ze zwerven niet uitgebreid over het land en hebben geen schuilplaatsen op het land nodig, omdat ze tevreden zijn om rond te drijven op kurkschors terwijl ze rusten. Ze komen het beste tot hun recht in tanks die beladen zijn met levende planten.
Omdat vuurbuiksalamanders in stilstaand water leven, moet de filtratie mild zijn ... de kleinere maten van verschillende Herp-filters zijn ideaal. Ondanks hun aquatische karakter kunnen deze salamanders tegen de zijkanten van glas klimmen, dus het aquarium moet goed worden afgedekt.
Japanse vuurbuiksalamanders zijn sterk afhankelijk van geur om hun voedsel te vinden en zullen daarom Reptomin Select-A-Food accepteren , Gammarus Supplement en soortgelijke gedroogde voedingsmiddelen. Andere favorieten zijn levende regenwormen, zwarte wormen, slakken, kleine vissen en insecten. Zoals de meeste salamanders worden ze in gevangenschap nogal tam en nemen ze gemakkelijk voedsel van de vingers aan.
Japanse vuurbuiksalamanders moeten worden overwinterd op nat mos bij 40 tot 50 ° F als het fokken succesvol wil zijn. Verkering begint in het water waarbij het mannetje met zijn hoofd tegen het lichaam van het vrouwtje stoot en haar voortgang blokkeert als ze probeert weg te gaan. De paratoïde klieren worden langs haar lichaam gewreven en de staart wordt gebruikt om feromonen te verspreiden die bedoeld zijn om haar te stimuleren tot baltsgedrag.
De spermatofoor wordt op typische salamander-manier opgepikt door de cloacalippen van het vrouwtje. Eieren worden afzonderlijk aan waterplanten bevestigd, waarbij de punt van een blad door het vrouwtje over elk ei wordt gevouwen. De incubatietijd is kort, over het algemeen minder dan 2 weken.
De larven hebben uitwendige kieuwen en kunnen het beste worden gekweekt met zwarte wormen, artemia, muggenlarven, bloedwormen en soortgelijk levend voedsel. Ze ontwikkelen zich binnen 2-4 maanden tot de semi-aquatische volwassen vorm en worden geslachtsrijp op de leeftijd van ongeveer 2 jaar.
