Er zijn twee afzonderlijke erkende corgi-rassen:de Pembroke Welsh corgi en de Cardigan Welsh corgi. We zullen hun verschillen bespreken, maar ze hebben veel gemeen:de herdershonden zijn slim, aanhankelijk en lang. In feite beschouwde de British Kennel Club ze tot het midden van de jaren dertig als een enkel ras. Corgi's hebben kleine pootjes en een aanstekelijke glimlach, maar het zijn werkhonden die veel fysieke en mentale oefening nodig hebben. Lees verder als je probeert te beslissen of je een corgi mee naar huis wilt nemen, of meer wilt weten over hoe je moet zorgen voor degene die er al is.
Een vaak herhaalde verklaring voor het woord "corgi" is dat het zich vertaalt naar "dwerghond" in het Welsh. Er is misschien wat discussie over het etymologische front, maar Pembroke en Cardigan Welsh corgi's hebben beide korte benen en lange lichamen, die nuttig zijn om ze niet alleen fotogeniek te maken. De vorm van de herdershonden houdt ze laag bij de grond, waar vee ze minder snel zal schoppen. Volgens de American Kennel Club kunnen vrouwelijke Pembrokes tot 28 pond wegen, terwijl mannen 30 kunnen bereiken. Ze leven gemiddeld 12 tot 13 jaar. Vrouwelijke vesten wegen 25-34 pond en mannen variëren van 30 tot 38. De gemiddelde levensduur van een vest is 12 tot 15 jaar. Corgi's hebben voldoende training nodig en velen van hen leren snel. Het is bekend dat ze een hechte band hebben met hun familie en gedijen met veel spel, beweging en andere verrijking.
De AKC zegt dat, hoewel Pembroke en Cardigan corgi's veel kwaliteiten delen, de twee rassen eigenlijk geen gemeenschappelijke voorouder hebben en afkomstig zijn uit verschillende delen van Wales. Hier zijn enkele van de merkbare verschillen tussen de twee:
Zoals hierboven vermeld, wegen vesten gemiddeld meer dan Pembrokes. De compacte maar machtige Pembroke is het kleinste lid van de kuddegroep van de AKC.
De AKC somt verschillende standaardkleuren op voor de twee corgi-rassen. De Pembroke heeft een korte vacht die "rood", "sable" of "driekleur met witte aftekeningen" kan zijn. De middellange vacht van de Cardigan daarentegen kan naast de witte delen ook zwart, "blue merle", "gestroomd", "rood" en "sable" bevatten.
Cardigan corgi's hebben meestal kleinere, puntigere oren dan Pembrokes. Vesten zullen meestal hun lange, "vosachtige" staarten behouden, terwijl het gebruikelijk is dat Pembroke corgi's hun staart als puppy laten aanmeren. Een klein aantal Pembroke corgi's heeft van nature een korte staart, maar het uiterlijk is meestal het resultaat van het aanmeren. De American Veterinary Medical Association verzet zich tegen deze procedure wanneer deze wordt gedaan voor een puur cosmetisch doel, en sommige regeringen verbieden het.
Hoewel de gemiddelde persoonlijkheden van de twee corgi-rassen behoorlijk op elkaar lijken, nemen eigenaren enkele verschillen waar.
"Ik merk dat de Cardigan een beetje koppiger is en ook een beetje meer van de clown", zegt Lisa Rabenold van East Coast Corgi Rescue. "Pembrokes kan heel serieus zijn", zegt ze. “Ze zijn heel serieus over wat ze doen. Ze gaan heel serieus wandelen, ze zijn heel serieus als het tijd is om een balletje te slaan. Voor hen gaan we nergens voor afwijken, want de bal is het belangrijkste. Waar de Cardigan, jij gooit de bal, zullen ze beginnen te gaan - en ineens, weet je, komt er een eekhoorn voorbij en ze beginnen te blaffen naar de eekhoorn."
Corgi's zien er beroemd uit "blij om hier te zijn" dankzij een aanstekelijke glimlach. Om gelukkig te blijven, hebben ze veel beweging nodig. Een werkhond heeft werk nodig. Beide soorten corgi's houden ervan om tijd met hun mensen door te brengen en energie te verbranden door te spelen.
Zelfs als ze niet op een boerderij werken, zullen veel corgi's kuddegedrag vertonen. Deborah Levy, eigenaar van Rowdy, zegt:"hij maakt zich vooral zorgen wanneer zijn 'kudde' (mijn man en ik) niet samen in dezelfde kamer zijn. Als mijn man en ik uit elkaar zijn, zal hij het exacte punt tussen ons berekenen en daar gaan liggen zodat hij ons allebei in de gaten kan houden.' Dit is een thema onder corgi-eigenaren. Dickey Richardson vertelt het volgende verhaal uit zijn tijd in Montana, over zijn twee corgi's genaamd Otto en Wobble:
Veel corgi's houden zich ook graag aan een schema. Molly Mulcahy, trouwe mens aan een corgi genaamd Reesa, zegt over haar pup:"Elke ochtend wil ze me graag naar de woonkamer leiden om van mijn koffie te genieten; en elke avond op hetzelfde tijdstip heeft ze iedereen nodig om in dezelfde kamer te komen om te ontspannen en tot rust te komen.”
En hoewel vrijwel elke hond wel eens blaft, hebben zowel Pembroke- als Cardigan-corgi's de reputatie bijzonder vocaal te zijn - dus weet dat als je er een bij je familie maakt, je misschien minder stille tijd hebt dan je gewend bent.
Alle honden zijn individuen, dus je moet niet verwachten dat je Pembroke of Cardigan zich zal conformeren aan vooroordelen over hoe hun ras is. Er zijn enkele veelvoorkomende ervaringen onder corgi-eigenaren, maar wees bereid om van de specifieke hond die je hebt te houden en te zorgen.
De krachtige combinatie van energie en slimheid van Corgis kan geweldige dingen bereiken, maar eigenaren moeten zorgen voor oefening en verrijking zodat ze niet naar destructieve doelen worden geleid.
Rabenold waarschuwt dat de gestalte van corgi's dicht bij de grond misleidend kan zijn:ondanks hun kleine pootjes zegt ze:"Ze zijn geen kleine hond." Hoewel corgi's veel lichaamsbeweging en training vereisen, is er een positieve kant aan die vereisten. Voor "iemand die een Duitse herder wil maar niet echt de ruimte heeft", zegt ze, "kan een corgi in die behoefte voorzien."
Melissa Terzis, oprichter en uitvoerend directeur van East Coast Corgi Rescue, zegt dat gezinnen met kinderen al hun leden moeten voorbereiden op een positieve relatie met hun nieuwe huisdier. "Er zijn ouders die schrijven en zeggen:'Ik ben opgegroeid met corgi's. Mijn kinderen hebben altijd corgi's gehad. Ze zijn eraan gewend. Ze respecteren hun ruimte'", zegt ze, terwijl ze de adoptieaanvragen bespreekt. "Dat is totaal anders dan 'mijn kinderen zijn erg enthousiast en volgen ze corgi Instagram-accounts'."
Voor corgi-loyalisten is er geen betere hond. Rabenold zingt hun lof als goede honden voor eigenaren die actiever willen zijn. Dankzij hun hoge energie en de neiging om routine te willen, zegt ze, zijn corgi's "de beste personal trainers die je ooit zou kunnen hebben."
Terzis herinnert zich dat haar man, ooit een beginnende corgi, zich verbaasde dat "je in volledige zinnen met ze praat en ze het begrijpen." En, voegt ze eraan toe:"Ik hou van het feit dat het net een grote hond was, maar ik zou een bord koekjes op het aanrecht kunnen laten staan en ze kunnen het niet krijgen."
Corgi's hebben een scheppingsmythe; volgens de Welshe legende reden feeën de lage, lange honden ten strijde. De AKC zegt dat het verhaal specifiek is voor de Pembroke Welsh corgi. En, zoals mythen gaan, deze is misschien aan de nieuwere kant. Internetspeurneuzen denken dat het voor het eerst is ontwikkeld door Anne G. Biddlecomb, een Pembroke Welsh corgi-fokker. Het jaar? 1946.
Volgens de AKC is de Cardigan de oudste van de twee erkende corgi-rassen, die rond 1200 voor Christus naar Wales is gekomen. Pembrokes, de nieuwelingen in de buurt, arriveerden in 1107 na Christus toen Vlaamse wevers naar Wales verhuisden en hun herdershonden meenamen.
De opmerkelijke corgi-fans van vandaag zijn onder meer een koningin, Elizabeth II van Engeland - die tientallen Pembroke Welsh corgi's en teckel-corgi-mixen heeft gehad - en een koning, horrorauteur Stephen, die zijn corgi, Molly, vaak "The Thing of Evil" noemt in Twitter-berichten.
Koningin Elizabeth fokte 14 generaties Pembrokes, te beginnen met een die ze in de jaren 40 kreeg toen ze een tiener was. De British Kennel Club looft haar - en, meer recentelijk, de serie The Crown —met het populair maken van het ras.
Een bekende fictieve corgi is Cheddar, de toegewijde metgezel van Kapitein Ray Holt en Kevin Cozner in Brooklyn Nine-Nine . Trouw aan zijn ras, hij zit vol pit en heeft minstens 14.000 Instagram-volgers. Een andere is Ein, de superintelligente hond in de animatieshow Cowboy Bebop . Een nieuwe live-actionversie heeft een echte corgi gecast om de rol te vervullen.
Als een hond zo charmant is als een corgi, kan het verleidelijk zijn om ze altijd te laten doen wat ze willen, maar het is geen goed idee. Rabenold zegt over de gevaren van een overdreven verwende corgi-puppy:"mensen moeten zich realiseren dat dingen waarvan ze denken dat ze schattig gedrag zijn bij een jonge hond, hinderlijk en mogelijk gevaarlijk gedrag worden naarmate ze ouder worden." Gelukkig zijn corgi's erg trainbaar.
Net als elke andere hond kunnen corgi's profiteren van benchtraining, socialisatie en instructie in basiscommando's.
Het vinden van een geschikte activiteit kan een goede manier zijn om een band met je corgi op te bouwen en hun geest en lichaam actief te houden. Corgi's hebben bewezen bedreven te zijn in gehoorzaamheid, behendigheid, boerenjacht en, natuurlijk, hoeden, naast andere bezigheden. Wat je ook probeert, zorg ervoor dat je hond ervan geniet - niet elke hond is hetzelfde, en veel corgi-eigenaren zullen je vertellen dat hun pup soms, om welke reden dan ook, niet naar een bepaalde activiteit gaat. De kans is groot dat als je genoeg opties uitprobeert, je iets zult vinden dat je hond graag doet. Thuis kunnen voedselpuzzels de geest van corgi's bezighouden tijdens de maaltijden.
Corgi's kunnen onafhankelijke denkers zijn, dus je moet misschien een beetje in hun gedachten kruipen en ontdekken wat hen motiveert. Tammy Lam is eigenaar van een corgi genaamd Shayla die geiten hoedde op een boerderij voordat ze werd geadopteerd door haar nieuwe mens. Lam zegt:"Omdat ze slim zijn, zijn ze heel goed te trainen - vooral met lekkers - maar ze zullen je wat brutaal geven en zijn niet altijd gehoorzaam."
Volgens de AKC was de eerste hond die ooit de "drievoudige kroon" van behendigheid won - drie nationale kampioenschappen in één jaar - een Pembroke Welsh corgi genaamd Becky, die dit in 1997 deed. Je corgi hoeft niet te strijden om trofeeën, maar ze zullen waarschijnlijk veel meer van het leven genieten als ze dagelijks de kans krijgen om hard te spelen. Sommige corgi's stoppen veel energie in een klein frame. Lynne Saucedo, die een corgi genaamd Korra heeft, zegt dat haar hond "de hele dag met haar hondenvrienden kan spelen en toch [meer] wil spelen terwijl iedereen een dutje doet."
Patrick Powers, eigenaar van Zoey, zegt dat ze een voetbal op ware grootte heeft 'geadopteerd' en 'liever zou voetballen dan eten of drinken'. Het atletische vermogen van Corgis kan als een verrassing komen als je ze voornamelijk kent als floofballs op sociale media, maar het is logisch gezien hun historische rol als herders. Rabenold zegt dat het herdersinstinct sommige corgi's bijzonder enthousiast maakt over apporteren. "Je gooit een bal weg", zegt ze, "en voor hen zien ze dat als iets dat naar je terug moet komen. ‘Het loopt weg. Ik moet het terugbrengen.'”
Het komt erop neer, volgens Mulcahy, dat corgi's "veel activiteit nodig hebben om hun energie kwijt te raken, anders krijg je veel opgekauwde kussens, schoenen, afstandsbedieningen, enz."
Hoewel corgi's kunnen rennen, hebben ze korte benen - dus zorg ervoor dat je niet te snel en ver voor ze gaat. Ze hebben voldoende water nodig om gehydrateerd te blijven. En omdat de lange stekels van corgi's ze kwetsbaar maken voor tussenwervelschijfziekte (IVDD) - een aandoening die kan leiden tot ernstige gevolgen, waaronder verlamming - moet je ze niet van meubels laten springen. Hieronder vindt u meer informatie over IVDD, in het gedeelte 'Veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij corgi's'.
Corgi's verhaarten veel. Zelfs sommige corgi-eigenaren die dachten dit te weten, zullen je vertellen dat ze niet volledig waren voorbereid op de stortvloed van dagelijks neergeslagen hondenhaar. Nancy Connell, eigenaar van corgi Theo, benadrukt het belang van 'investeren in een echt goed vacuüm'. Rod Marin, de eigenaar van een corgi genaamd Poppi, drukt een algemeen gevoel uit en zegt:"We hadden gehoord over het verharen van corgi's, maar wisten niet dat het echt een fulltime baan zou zijn in termen van onderhoud."
Van de twee corgi-rassen heeft de Pembroke de neiging om overal meer haar achter te laten en zal waarschijnlijk dagelijks moeten worden geborsteld. Een keer per week zou genoeg moeten zijn voor de Cardigan. Hoewel je moet blijven poetsen, mag je de ondervacht niet scheren in de zomer - het helpt je corgi het hele jaar door op een comfortabele temperatuur te blijven, ook om koel te blijven in de warmere maanden.
De nagels van Corgis moeten van tijd tot tijd worden geknipt om ongemak en pijn te voorkomen - u zult dit waarschijnlijk minder vaak hoeven te doen als de uwe regelmatig op trottoirs loopt. Als je de nagels van je corgi knipt, stop dan voordat je de snelle knipt, wat honden pijn doet en bloedingen veroorzaakt. Als u niet zeker weet hoe u uw nagels het beste kunt knippen, vraag dan uw dierenarts om een demonstratie te geven of laat een vertrouwde trimmer de taak op zich nemen.
Wat baden betreft, mag u onder normale omstandigheden niet vaker dan één keer per maand streven. U kunt uw hond minder vaak wassen als hij er schoon uitziet en ruikt. Als ze bijvoorbeeld in de modder rollen, is het tijd om ze schoon te maken! Gebruik een hondenshampoo en niet het menselijke spul, dat waarschijnlijk ingrediënten bevat die niet geschikt zijn voor uw hondenvriend.
Cardigan Welsh corgi's en Pembroke Welsh corgi's zijn doorgaans gezonde en relatief langlevende rassen, met een gemiddelde levensverwachting van respectievelijk 12-15 en 12-13 jaar. Maar ze zijn vatbaar voor bepaalde voorwaarden. Waakzaam zijn hierover kan helpen de lengte en kwaliteit van het leven van uw corgi te verbeteren.
Degeneratieve myelopathie: Pembroke en Cardigan corgi's lopen beide risico op deze ziekte, die vergelijkbaar is met de menselijke aandoening amyotrofische laterale sclerose (ALS). Honden met degeneratieve myelopathie kunnen zwakte en uiteindelijk verlamming van de achterpoten ervaren als hun ruggenmerg verslechtert. Vroege symptomen kunnen zijn:knokkels slepen, gemakkelijk omvallen en moeite met opstaan na het liggen.
Rabenold, die een corgi met degeneratieve myelopathie heeft gehad, zegt dat de aandoening bijzonder verwoestend kan zijn omdat, hoewel het lichaam van een getroffen hond niet kan bewegen zoals het ooit deed, "hun geest nog steeds wil spelen." Hoewel de behandeling de kwaliteit van leven van een hond kan verbeteren, is er geen remedie voor degeneratieve myelopathie. Genetische tests zijn nu beschikbaar. Als u van plan bent een corgi te krijgen, vraag dan of de uwe op de aandoening is getest.
Ziekte van Von Willebrand: Honden met deze erfelijke aandoening hebben niet genoeg van een eiwit dat helpt bij de bloedstolling, en het Cornell University College of Veterinary Medicine noemt Pembroke Welsh Corgis onder de rassen met een hoge prevalentie. Hoewel sommige honden met VWD geen symptomen zullen vertonen, kunnen anderen overmatig blauwe plekken of bloedingen krijgen. Verwondingen en operaties zijn bijzonder gevaarlijk voor honden met dit probleem. Weten dat een hond VWD heeft, heeft invloed op de manier waarop dierenartsen verwondingen behandelen, welke medicijnen ze voorschrijven en hun benadering van chirurgische procedures.
Tandproblemen: Corgi's kunnen parodontitis krijgen. Omdat dit vaak de wortels van hun tanden aantast, moet een dierenarts mogelijk röntgenfoto's maken om het te detecteren. Zorg ervoor dat uw dierenarts regelmatig het gebit van uw hond onderzoekt tijdens controles, laat u indien nodig professioneel reinigen en stel thuis een dagelijkse tandenborstelroutine in.
Progressieve retinale atrofie: Dit is een genetische ziekte die degeneratie van het netvlies veroorzaakt en tot blindheid leidt. Het kan bij elke hond voorkomen, maar corgi's kunnen vaker voorkomen. Er is geen effectieve behandeling.
Obesity: Excess weight is a major health concern for corgis, and is linked to conditions including IVDD, hip dysplasia, diabetes, and cancer. Monitor your corgi’s body condition, give them enough exercise, feed them an appropriate amount of fresh, healthy food, and consult with your veterinarian if you have questions about their size.
Intervertebral disc disease (IVDD): IVDD is a degenerative disease impacting dogs’ spines, and the shape of corgis’ bodies makes the more vulnerable than most breeds. Extra gewicht legt meer druk op de wervelkolom, waardoor hernia waarschijnlijker wordt. Tekenen van IVDD zijn onder meer slepen of zwakte van de achterpoten, weigering of onwil om te bewegen, een gebogen rug of nek, of schreeuwen van pijn. Als u een van deze symptomen opmerkt, breng uw hond dan onmiddellijk naar de dierenarts - een snelle behandeling kan een enorm verschil maken in hun prognose.
Hip dysplasia: Dit is een aandoening waarbij de kogel en kom van het heupgewricht niet goed op elkaar passen, wat kan leiden tot artritis of degeneratieve gewrichtsaandoeningen. Because hip dysplasia can cause your dog pain or cost them the use of the impacted joint, it’s important that your vet pays close attention to your corgi’s hips during checkups. Als u symptomen opmerkt zoals een nieuw beperkt bewegingsbereik, verminderde bereidheid om te bewegen, huppelen, pijn of hinken, laat dan een dierenarts uw hond controleren.
Like all dogs, corgis will do best with a healthy diet of complete and balanced food, fed on a regular schedule. Here are a couple of corgi-specific considerations:
Watch their weight: Food-motivated. Cute. Clever. The corgi has the motive and the means to get more than their fair share of food, but it’s in their best interest for you to feed them enough to maintain a healthy weight and give them energy for their daily activities—but not more than that. Excess weight can increase a dog’s risk of ailments like diabetes and cancer, and an overweight corgi is more likely to develop IVDD due to the strain the extra pounds can put on their spine. A pre-portioned fresh-food plan can be one helpful tool as you strive to feed your corgi the right amount.|
Make a joint effort: A fresh diet that provides balanced Omega-3 fatty acids could be an asset as you seek to ward off the joint issues that are common in corgis.
A healthy diet—alongside training, vet care, and a herd that sticks together—is among the keys to a happy life for your corgi.
If you’ve decided to get a corgi, a rescue organization like East Coast Corgi Rescue is a good place to start; there are many corgis and corgi mixes who need good homes. If you opt for a puppy, steer clear of pet stores and puppy mills—major issues with popular breeds like Pembroke and Cardigan corgis—and opt for a reputable breeder. Says Rabenold:“A reputable breeder for any breed will make someone sign a contract that they will take the dog back when the owner cannot take care of them anymore. That’s huge in the corgi world. If they don’t have somebody sign a contract that the dog will be returned at any age, then they walk away from it—because then there’s something fishy. They’re not standing behind their dog.”
Moose: “I was told by the vets that I should look into changing Moose’s diet. Moose has always been a very active dog but we’ve struggled getting him to the desired weight for corgis his age. No matter what we tried, Moose just couldn’t lose the 3 pounds he needed to in order to get to the goal weight. Once he began eating The Farmer’s Dog, we hit the goal weight in no time! I’ve also noticed that he’s more spritely on his feet, relaxes easier, sheds less, and has the most quality poops he’s had in his whole life. I have been so happy that I made the switch to The Farmer’s Dog for Moose.” —Moose’s human, Cameron Johnson
Bentley: “Before The Farmer’s Dog, Bentley would get bored of his food (kibble) and go on hunger strikes. Since switching to The Farmer’s Dog, he always eats and never gets bored of his food. We have also seen an increase in energy levels since switching (going on one year now). Also, less gas!” —Bentley’s human, Paula Stephenson
Korra: “We tried all different food combinations and no matter what she ate, she would have diarrhea. We eventually heard about The Farmer’s Dog and did the initial trial—and, for the first time, her digestion was consistent and she had no issues. Her weight was also on the higher end, and switching her food helped her get to a healthier weight that was recommended by the vet. It’s also been so convenient to have it delivered straight to our door and not have to worry about running to the store when we’re low on food or if it will expire.” — Korra’s human, Lynne Saucedo
