Aan het eind van de 18e eeuw ontdekte een Duitse arts, Samuel Hahnemann genaamd, dat China, een voorloper van de kinine die werd gebruikt om malaria te behandelen, in feite symptomen van malaria veroorzaakte bij toediening aan een gezond persoon. Hahnemann deed deze ontdekking tijdens het vertalen van een medische tekst over verschillende medicijnen. Hij vermoedde dat de bron van China's genezende kracht verkeerd was begrepen en hij besloot zichzelf kleine doses van de stof te geven om zijn theorie te testen.
Hahnemann ontdekte dat kleine doses China in zijn gezonde lichaam malaria-achtige symptomen veroorzaakten die na twee of drie uur afnamen. Door aldus te observeren dat een medicijn bij een gezond persoon dezelfde symptomen zal veroorzaken als het bij een zieke geneest, kreeg Hahnemann het belangrijkste inzicht dat medicijnen ziekten genezen waarmee ze duidelijke overeenkomsten vertonen. Hahnemann noemde dit nieuwe principe Similia similibus curentur - "Laat likes worden genezen met likes", of, eenvoudiger, "Like geneest like." Homeopathische artsen noemen dit de Wet van Gelijkenis.
Hahnemann heeft dit principe uiteindelijk getest met zo'n 100 verschillende stoffen. De tests, bewijzen genoemd, bevestigden consequent de waarheid van zijn theorie. Vandaag zijn er 1350 erkende homeopathische geneesmiddelen of remedies, zoals ze gewoonlijk worden genoemd.
Hoe het werkt
De term homeopathie, wat 'vergelijkbaar lijden' betekent, wijst op het belangrijkste verschil tussen dit systeem van genezing en allopathie ('tegengesteld lijden') - wat wij beschouwen als conventionele westerse geneeskunde. Allopathie probeert gezondheidsproblemen te elimineren door ze te overweldigen en te ontkennen. Zo worden infecties behandeld met antibiotica, allergieën met antihistaminica, enzovoort.
Maar in plaats van te proberen de uiting van ziekte die het lichaam ervaart te dwarsbomen, probeert homeopathie het lichaam te helpen bij het uitwerken van de ziekte. "De schoonheid van homeopathie", schrijft Dr. Richard Pitcairn, een van de eerste voorstanders van veterinaire homeopathie in dit land, "is dat de geboden behandeling eerder samengaat met dan tegen de inspanningen van het lichaam om weer gezond te worden."
En terwijl de westerse geneeskunde elk symptoom afzonderlijk behandelt, kijkt homeopathie naar het hele plaatje – naar het individu als geheel. "Zeg niet dat de patiënt ziek is omdat hij een witte zwelling heeft", schreef James Tyler Kent, een van de reuzen van de homeopathie, "maar dat de witte zwelling er is omdat de patiënt ziek is."
Een westerse dierenarts die wordt geconfronteerd met een hond met drie afzonderlijke symptomen, zal doorgaans twee of drie medicijnen voorschrijven. Een homeopaat zal zeggen:"Deze hond heeft één ziekte die zich op deze drie manieren manifesteert; laten we nu het enige homeopathische middel vinden dat de hond zal helpen zichzelf beter te maken.”
Symptomen zijn niet de ziekte
Als de westerse geneeskunde erin slaagt de symptomen te elimineren, is de patiënt genezen. Homeopathie daarentegen zegt dat symptomen eenvoudigweg de ziekte vertegenwoordigen, of beter gezegd, de inspanning van het lichaam om van de ziekte af te komen. Het elimineren van de symptomen alleen zal de ziekte niet elimineren.
Omdat homeopathie elk individu als uniek beschouwt, zal een veterinaire homeopaat zoeken naar wat uw hond onderscheidt van anderen met vergelijkbare symptomen. De arts weet dan hoe hij uw hond moet behandelen, niet alleen om zijn symptomen te verlichten, maar om de gezondheid van het hele dier te herstellen.
Homeopathie maakt een duidelijk onderscheid tussen acute en chronische ziekten. Acute ziekte, zegt veterinair homeopaat en opvoeder Christina Chambreau, DVM, is een ziekte "die eindigt in dood of herstel." Acute ziekten kunnen variëren van maagklachten veroorzaakt door een overval op het afval tot parvovirus. Chronische ziekte, zegt Chambreau, is "elke ziekte die de vitale kracht niet zelf kan elimineren." Huidproblemen zijn klassieke gevallen van chronische ziekten. Kleine acute ziekten kunnen vaak thuis worden behandeld. Chronische problemen vereisen altijd de hulp van een getrainde homeopaat.
Een ander centraal uitgangspunt van homeopathie is dat ziekte zich verplaatst van minder vitale naar meer vitale organen. Onbehandelde of onderdrukte huidproblemen, bijvoorbeeld, kunnen met zekerheid naar binnen migreren, bijvoorbeeld naar de lever of de nieren, of uiteindelijk de hersenen. Homeopaten geloven dat de conventionele diergeneeskunde de gezondheid van onze dieren in gevaar brengt door de vele behandelingen die de tekenen van ziekte onderdrukken; het klassieke voorbeeld is de toediening van immunosuppressieve corticosteroïden die ervoor zorgen dat een jeukende, allergische hond stopt met krabben. De corticosteroïden lossen de allergie niet echt op, alleen de reactie van de hond.
Wat betekent dit alles voor u en uw hond? Ten eerste dat homeopathie voor niet-levensbedreigende, acute ziekten – bulten en kneuzingen en dergelijke – een veilige, effectieve manier van behandeling thuis biedt. Ten tweede kan homeopathie bij chronische ziekten het probleem vaak genezen en het niet in het lichaam drijven. Ten derde:volgens homeopaten kunnen chronische, zeurende problemen zoals huidaandoeningen wijzen op een diepgewortelde ziekte die moet worden aangepakt.
Homeopathie en “vitale kracht”
Klinkt goed tot nu toe, toch? Maar hier beginnen we mensen te verliezen. Omdat in tegenstelling tot conventionele medicijnen, homeopathische middelen werken op het niveau van energie, niet uit. Hahnemann ontdekte dat stoffen die in ongewijzigde vorm werden gegeven vaak te hard waren, dus experimenteerde hij met het verdunnen en roeren ervan. Hij ontdekte dat hoe meer de stoffen werden verdund en geroerd, hoe krachtiger ze werden.
Deze schijnbare paradox raakt de kern van de homeopathie. Homeopaten geloven dat elk individu een verlevendigende, bezielende kracht heeft, de vitale kracht. Ziekten duiden op een verstoring - een "ziekte" - in deze vitale kracht. De theorie gaat dat homeopathie de vitale kracht helpt zichzelf te herstellen. "Het werkt in dezelfde richting als de levenskracht en niet ertegen", schrijft de menselijke homeopaat George Vithoulkas.
"Het doel van homeopathische behandeling is om de ziekte op het diepste niveau, dat van de vitale kracht, aan te raken, en daardoor verandering te brengen in de fundamentele gezondheid van het zieke individu", legt homeopathisch dierenarts Don Hamilton uit in zijn recente boek, Homeopathic Care for Cats. en honden:kleine doses voor kleine dieren. Homeopathische middelen worden geproduceerd door een methode van verdunning en succussie die potentisatie wordt genoemd. Het proces begint met het nemen van een deel van de materiële substantie - dat kan van alles zijn, van boomschors tot slangengif, metalen; praktisch alles op aarde – en het verdunnen in alcohol.
Geen “dosis-respons”-relatie
Er zijn twee soorten potenties, of sterktes:decimale potenties, waarbij de initiële oplossing bestaat uit één deel substantie op negen delen alcohol (“1X”), en centesimale potenties, die één deel substantie hebben op 99 delen alcohol (“1C” ). De beginoplossing wordt krachtig geschud (succussed). Een deel van de resulterende verdunning kan worden verdund en opnieuw worden ingeslikt; het resultaat is deze keer 2X of 2C. Het proces kan een willekeurig aantal keren worden herhaald.
Dit is waar goedgelovigheid vaak gespannen is onder degenen die nieuw zijn in homeopathie, zoals zeker onder conventionele artsen. Hoe kan er nog enige genezende stof achterblijven in iets dat zo vaak is verdund? Ten eerste zouden homeopaten uitleggen dat hoewel geen van de oorspronkelijke stoffen in de remedie aanwezig is, wat overblijft de energie van de oorspronkelijke stof is, een energie die eerder is verbeterd dan verminderd door het proces van potentiëring. De praktische demonstratie van deze waarheid ligt in het feit dat krachtige remedies alleen op recept verkrijgbaar zijn.
Het feit dat er geen materieel deel van de oorspronkelijke stof overblijft, is in strijd met een van de meest bekende principes van de moderne farmacologie, de "dosis-responsrelatie", die voorspelt dat hoe groter de dosis, hoe meer uitgesproken de respons erop zal zijn. Maar volgens Dr. Pitcairn:"De dosis-responsrelatie verklaart niet alle interacties tussen geneesmiddelen. Er zijn stoffen die heel verschillende en soms tegengestelde effecten hebben als ze in verschillende doseringen aan patiënten worden gegeven; als je dat begrijpt, wordt homeopathie gemakkelijker te begrijpen.”
Pitcairn legt een minder bekend principe uit, de zogenaamde 'Arndtz-wet', die een fenomeen beschrijft waarbij zwakke stimuli een sterke fysiologische reactie opwekken en zeer sterke stimuli deze tot stilstand brengen. "In de homeopathie is dit principe veel belangrijker dan in de conventionele farmacologie, waar ze zoeken naar wat ze 'de therapeutische dosis' noemen, de grootste (gunstige) dosis die het lichaam kan verdragen."
De zachte weg nemen
"Het hoogste ideaal van genezing," zei Hahnemann, "is het snelle, zachte en permanente herstel van de gezondheid, of verwijdering en vernietiging van de ziekte in zijn geheel, op de kortste, meest betrouwbare en onschadelijke manier. . .” In feite is zachtheid een centraal aspect van homeopathie. Homeopathische middelen kunnen zelfs aan zeer zwakke of jonge dieren worden gegeven.
"Het doel van de behandeling", legt homeopathisch dierenarts Christine Crosley uit, "is om het algehele welzijn van het dier te vergroten." Soms kan een enkele remedie, eenmaal toegediend, genezing bewerkstelligen. Gedeeltelijke genezingen - waarbij een remedie sommige maar niet alle symptomen verbetert - kan ook voorkomen. Er kan dan een tweede remedie worden gekozen om de kuur voort te zetten.
Onderdrukking daarentegen is gevaarlijk, omdat ze de schijnbare symptomen uitschakelen, maar de ziekte naar meer vitale delen van het lichaam drijven. Sterke (niet homeopathische) medicijnen en chirurgie zijn de meest voorkomende oorzaken van onderdrukking, zegt Hamilton.
De homeopathische dierenartsen van tegenwoordig zeggen over het algemeen dat elk type ziekte met homeopathie kan worden genezen, zolang het maar mogelijk is om de toestand van de patiënt correct te beoordelen en de juiste remedie te bepalen. Het is echter erg moeilijk om genezing te bereiken als er eenmaal kritieke pathologische schade aan organen heeft plaatsgevonden. Het kan ook moeilijk en tijdrovend zijn om aandoeningen te genezen die gecompliceerd zijn door jarenlange intensieve conventionele behandeling.
Het eerste bezoek van uw hond
Een homeopathische dierenarts zal ongewone vragen stellen, en veel van hen. Vergeet niet dat hij of zij op zoek is naar wat de conditie van uw hond uniek maakt. Hoe meer informatie u kunt verstrekken, hoe beter.
Wat is het karakter van uw hond? Is hij gevoelig voor geluiden of veranderingen in het weer? Zijn zijn symptomen verschillend op verschillende tijdstippen van de dag of het jaar? Is de ene kant van zijn lichaam erger dan de andere? Met zijn lichamelijke klachten, wat maakt ze beter of slechter? Zoekt hij warmte of koude om zijn pijn te verlichten? Voelt hij zich beter als hij stilstaat of beweegt? Wordt hij liever getroost of met rust gelaten? Met al deze symptomen zal de arts rekening houden bij het kiezen van een remedie.
Als uw hond maagklachten heeft, moet u deze uitgebreid beschrijven. Niet alleen dat hij diarree heeft, maar wat is de kleur en consistentie? Gaat het gepaard met gas? Als hij heeft overgegeven, wanneer? Hoe ziet het eruit? Hoeveel drinkt hij - weinig of veel? Als hij wordt geknipt (bijvoorbeeld als je zijn nagels knipt), bloedt hij dan veel? Je moet alle huidproblemen beschrijven die hij heeft gehad, inclusief tumoren, wratten, geuren en zelfs roos. Uw dierenarts zal ook willen weten of uw hond conventioneel is behandeld voor dit probleem, hoe zijn symptomen waren voordat die behandeling begon.
Wanneer uw dierenarts klaar is met het stellen van vragen, zal ze de informatie synthetiseren en in een grote reeks boeken (of mogelijk een computerprogramma) genaamd een homeopathisch repertorium kijken om te zien welke van de honderden remedies het beste bij uw hond past. Het repertorium, dat eenvoudigweg een uitputtende lijst van symptomen (“rubrieken”) per categorie is, zal veel remedies noemen die passen bij het algemene beeld van de ziekte van uw hond.
Elk van de remedies heeft zijn eigen beschrijving. Deze zijn te vinden in de homeopathische Materia Medica (Latijn voor "medicijnen"). Dit meerdelige werk is een lijst van alle homeopathische middelen en gedetailleerde beschrijvingen van de symptomen die ze hebben veroorzaakt bij het testen bij gezonde personen. Dit vertelt de homeopaat welke symptomen hij zal genezen bij een zieke.
Zoek naar het simillimum
Alle symptomen van uw hond hoeven niet te passen bij de gekozen remedie, maar de meeste wel. Dit is waar de veterinaire homeopaat zal proberen om de symptomen en conditie van uw hond (het "symptoombeeld") af te stemmen op die van een bepaald middel (het "geneesmiddelbeeld"). De remedie die perfect past bij de symptomen van uw hond, wordt het simillimum genoemd.
Een paar dingen zullen helpen om de zoekopdracht te verfijnen. Ten eerste hebben sommige symptomen kenmerken, of grondtonen, die direct verwijzen naar een specifieke remedie of een groep remedies. Ten tweede zal uw dierenarts op zoek gaan naar kenmerkende symptomen - symptomen die uw hond onderscheiden van anderen met dezelfde klacht. "Vreemde, zeldzame en eigenaardige symptomen" zijn nog veelzeggender; dit zijn symptomen die eigen zijn aan de situatie – bijvoorbeeld een hond met verkoudheid die een deken weggooit, of een koortsige hond die in de zon ligt en weigert te drinken.
Het is dus duidelijk dat uw rol als voogd enorm belangrijk is bij het verzekeren van een goede homeopathische behandeling voor uw hond. De honden die de beste kandidaten zijn voor genezing, zegt Crosley, zijn degenen die worden verzorgd door mensen die zeer oplettend zijn, specifiek kunnen zijn over het gedrag van hun hond en geduldig zijn met het genezingsproces, en goede ondersteunende zorg zullen bieden.
"Ze moeten betrokken zijn, ze moeten details zien, ze moeten kunnen praten over hoe het dier anders is dan ziek", zegt Crosley. "Ik kan het dier niet vragen, omdat het dier het mij niet kan vertellen."
Je hond zien genezen
Net zoals ziekte langs bepaalde paden verloopt, doet genezing dat ook. Het is al lang bekend dat homeopathische behandelingen op verschillende voorspelbare manieren verlopen:ten eerste, van binnenuit (interne problemen genezen voordat externe); ten tweede, van boven naar beneden, waarbij het hoofd eerst geneest; en ten derde, van de belangrijkste naar de minst belangrijke organen. Ten slotte hebben symptomen de neiging om te genezen in de omgekeerde volgorde waarin ze verschenen (nieuwere symptomen verdwijnen voordat oudere). Een uitvloeisel hiervan is dat symptomen die in het verleden onderdrukt werden, tijdens het genezingsproces vaak weer verschijnen.
Waarom is dit genezingsprincipe belangrijk? Ten eerste geeft het u een gemakkelijke manier om het herstel van uw hond te volgen. Ten tweede is het zonder dit begrip gemakkelijk om de symptomen van uw hond verkeerd te interpreteren als een negatieve reactie op een homeopathische behandeling. Als hij wordt behandeld voor een inwendige aandoening en plotseling uitslag krijgt, moet je dit als een positieve ontwikkeling zien. Als je in plaats daarvan een zalf aanbrengt om de uitslag te laten verdwijnen, geloven homeopaten, drijf je de ziekte gewoon terug in zijn lichaam.
Zodra uw dierenarts heeft besloten welk middel hij moet voorschrijven, begint het tweede deel. Nogmaals, veel zal onbekend lijken. In de klassieke homeopathie wordt er maar één middel tegelijk toegediend. Uw hond kan één of meerdere doses van deze remedie krijgen, maar over het algemeen is het aantal doses veel minder dan wat u zou verwachten van een conventioneel medicijn. Zorg ervoor dat u de toedieningsinstructies van uw dierenarts precies opvolgt.
U wordt dan opgeroepen om uw hond te observeren - nogmaals, niet alleen in algemene termen ("Gaat het beter?"), maar specifiek en in detail. Als hij vroeger bang was, is hij dat nu minder? Eet hij meer of minder? Is de afscheiding uit zijn oor veranderd? enzovoorts. Het zal de arts helpen als u aantekeningen bijhoudt, inclusief datums en tijden, wanneer u specifieke observaties doet. Dien vooral geen medicijnen toe of onderneem geen andere behandeling - zelfs geen andere holistische behandelingen zoals kruiden of acupunctuur - zonder eerst uw homeopathische dierenarts te raadplegen. Omdat homeopathie werkt door de vitale kracht in de goede richting te duwen en vervolgens te kijken hoe deze reageert, is het van cruciaal belang om niets te introduceren dat het beeld zou verstoren.
De meeste homeopathische dierenartsen hebben met cliënten gewerkt die niet begrepen hoe cruciaal dit is. "Mensen zijn niet gewend om te werken met een zorgverlener die interactief is", zegt Karen Komisar, DVM, president van de Academie voor Veterinaire Homeopathie. "Uw homeopathische arts wil op de hoogte worden gehouden van alles wat er met uw hond gebeurt."
Door de veranderingen op te merken die de eerste remedie met zich meebrengt, zal uw dierenarts beslissen wat hij vervolgens moet doen. De eerste remedie kan veranderingen teweegbrengen die na verloop van tijd een tweede zullen vereisen. Maar homeopathische genezing is diepe genezing en gebeurt niet van de ene op de andere dag. Een belangrijke richtlijn is dat het tijdsbestek voor het begin van de ziekte meestal wordt weerspiegeld in het tijdsbestek voor herstel.
De genezingscrisis
Tijdens de behandeling kunnen er twee dingen gebeuren die u van uw stuk kunnen brengen. De eerste is een genezingscrisis of verergering – een tijdelijke verergering van de symptomen. Genezingscrises vinden vaak plaats tijdens de behandeling van chronische aandoeningen, maar paradoxaal genoeg lijkt het dier zich over het algemeen beter te voelen, ook al lijken zijn symptomen erger. Als uw hond tijdens de behandeling erger wordt, bel dan uw dierenarts.
Een andere mogelijkheid is het verschijnen of opnieuw verschijnen van uiterlijke ziekten zoals huidproblemen. Een hond met een nier- of leverziekte kan een uitbraak van huiduitslag krijgen als de inwendige ziekte geneest - vooral als de inwendige ziekte is ontstaan door een conventionele behandeling van een huidprobleem dat de ziekte naar binnen duwde. Dit betekent dat de wet van genezing van Hering in beweging is, en dat is een heel goed teken, hoewel het op dat moment misschien niet zo lijkt!
Vooral bij huidproblemen is veel geduld nodig om tot genezing te komen. Zoals Hamilton zorgvuldig in zijn boek uitlegt, is de huid een redelijk veilige manier voor het lichaam om ziekte uit te drukken. Het is een groot orgaan, dus er is veel om mee te werken, en het is ook vrij niet-kritiek in vergelijking met de lever, de nieren, het hart en de hersenen. Als gevolg hiervan verschijnen er veel ziekten in de huid. Maar als de ziekte daar wordt onderdrukt, zal het onvermijdelijk zijn weg naar elders vinden en een vitaler deel van het lichaam aanvallen.
Daarom is het cruciaal om het af te wachten, om homeopathie een kans te geven om te werken.
Volgende maand: Het vinden van een gekwalificeerde homeopaat (we raden alleen dierenartsen aan die zijn opgeleid als homeopaat) en wat u wel en niet veilig thuis kunt behandelen.
Debbie Stover is een freelance schrijver uit St. Loius, Missouri. Dit is haar eerste bijdrage aan WDJ.
