- Koop geen vinylspeelgoed voor uw hond, vooral niet als u een puppy of een volwassen fokhond heeft.
- Kijk waar je vinyl in je huis, auto en elders in je leven hebt, zodat je er zoveel mogelijk van kunt elimineren, om je honden, je kinderen en je eigen blootstelling eraan te verminderen .
– Stofzuig uw huis en auto regelmatig om een deel van het met ftalaat beladen stof te verwijderen.
– Organiseer of steun inspanningen om wetten op te stellen die zowel kinderen als huisdieren beschermen tegen blootstelling aan problematische ftalaten.
Een paar jaar geleden kocht ik een speciaal bed om Caleb, mijn Bouvier des Flandres, te helpen comfortabeler te leven met zijn artritis. Als het gevuld was met water, moest het hem een koel en ondersteunend kussen geven. Het klonk geweldig.
Ik keek er naar uit om het bed aan Caleb te geven. Maar op het moment dat ik het uit de doos haalde, verspreidde het een krachtige geur. Zelfs de kartonnen doos rook ernaar. De geur was zo intens dat ik me ervan moest terugtrekken.
Binnen enkele minuten drong de scherpe, kenmerkende geur mijn hele huis binnen. Ik vroeg me af of het bed misschien industriële chemicaliën uitgassen, hoewel ik op dat moment niet precies wist wat voor soort ze zouden kunnen zijn. Wat ik wel wist, was dat mijn gevoelige neus de geur niet kon verdragen - en als ik het niet kon verdragen om rond het bed in te ademen, zou ik Caleb er zeker niet op laten dutten! Dus ik sleepte het bed naar buiten naar de veranda, in de hoop dat passerende briesjes en ultraviolette stralen van de zon de bron van de geur zouden verspreiden, zodat ik het terug naar binnen kon brengen en het aan mijn man kon geven. Maar een week later stonk het net zo erg als op de eerste dag. In navolging van mijn intuïtie dat zoiets niet goed voor ons was, nam ik het terug voor een terugbetaling.
Blijkt dat het maar goed is dat ik op mijn instinct vertrouwde. Het bed was gemaakt van vinyl - en de stoffen in vinyl die zo stinken, worden ervan verdacht allerlei gezondheidsproblemen te veroorzaken bij zowel dieren als mensen.
In de afgelopen jaren is de publieke bezorgdheid over de veiligheid van vinylproducten toegenomen, met name in artikelen die voor kinderen zijn gemaakt. Deze bezorgdheid richtte zich op de aanwezigheid van bepaalde additieven die bijna uitsluitend in vinyl worden gebruikt. Als reactie daarop hebben negen grote regeringen van over de hele wereld en nog veel meer gemeenten nu het gebruik van deze additieven in kinderspeelgoed en soms ook in artikelen voor kinderopvang verboden of afgeraden. De staat Californië (2007), de Europese Unie (EU, 2005), Japan (2003), Fiji (2000), Argentinië (1999) en Mexico (1998) hebben wetten aangenomen die dergelijke beperkingen afdwingen, en de Filippijnen hebben onlangs wetgeving ingevoerd in zijn Senaat. Canada (1998) en Australië (1998) hebben om vrijwillige maatregelen gevraagd of gezondheidsadviezen gegeven over additieven in vinyl, en Australië heeft zojuist een nieuw onderzoek naar de kwestie gedaan.
Deze regeringen hebben gehandeld omdat ze overtuigd zijn van het risico dat additieven uit vinylproducten worden overgedragen en voldoende gifstoffen afgeven om de lichamelijke ontwikkeling van een kind te schaden. Ze geloven dit omdat recente studies hebben aangetoond dat de weekmakers die worden gebruikt om vinyl zachter te maken de ontwikkeling van de allerkleinsten verstoren en ook andere schade kunnen aanrichten. De conclusies van deze onderzoeken zijn ontleend aan dierproeven. Maar hoewel dierproeven wetgeving hebben voortgebracht om menselijke baby's en kinderen te beschermen, lijkt het erop dat dieren zelf weinig of geen vergelijkbare bescherming genieten. Deze discrepantie heeft mijn aandacht getrokken. Het zou ook de jouwe moeten grijpen.
"Vinyl" is de algemene naam voor polyvinylchloride of PVC. Het is een goedkoop plastic waar allerlei dingen van worden gemaakt. In feite is het zo ongeveer overal. Jij en je hond hebben vrijwel zeker vinyl in je leven.
Chloor is een van de belangrijkste chemische bouwstenen van vinyl. Het is bekend dat chloor onder bepaalde omstandigheden enkele van de gevaarlijkste verontreinigende stoffen produceert die mensen tot nu toe hebben gemaakt:dioxines. Dioxinen veroorzaken kankers, reproductieve en ontwikkelingsproblemen en schade aan het immuunsysteem bij dieren; ze verspreiden zich ook in de omgeving en concentreren zich verder terwijl ze zich een weg banen in de voedselketen.
Dioxines zijn bijproducten van verschillende belangrijke industriële processen, waaronder de productie van vinyl. En vinyl produceert niet alleen dioxines wanneer het wordt gemaakt, maar ook als het aan het einde van zijn levensduur wordt verbrand in een opzettelijke of onopzettelijke brand. Bovendien is vinyl erg moeilijk te recyclen, omdat het chloor dat het bevat niet met andere kunststoffen kan worden gemengd. De ontwikkeling van vinyl bracht een aantal dodelijke problemen in de wereld.
Tussen productie en verwijdering is vinyl zelf behoorlijk stabiel; toxicologen zijn het erover eens dat het waarschijnlijk veilig is voor de gebruiker. Maar PVC is op zichzelf te hard en broos om veel mee te doen, dus fabrikanten doordrenken het met een aantal additieven die het zacht, flexibel en bereid om kleurstoffen te nemen maken. Ze kunnen ook geuren toevoegen. Volgens Dr. David Santillo, senior wetenschapper bij de Greenpeace Research Laboratories aan de Universiteit van Exeter in het Verenigd Koninkrijk:"Je kunt eindigen met een vinylproduct waarvan slechts een klein deel in feite het polyvinylchloride-plastic is." En daar zit de kneep. Hoewel vinyl zelf relatief veilig kan zijn tijdens gebruik, zijn de additieven dat niet.
Vinyl kan een aantal additieven bevatten waarvan bekend is dat ze zeer giftig zijn, waaronder lood, organotin, alkylfenolen en bisfenol-A, om er maar een paar te noemen. Maar degenen die tegenwoordig de meeste aandacht krijgen, worden 'ftalaten' genoemd. Ftalaten (correct uitgesproken met een "f" -klank direct voor de harde "th" -klank) is de algemene naam voor ftalaten. Deze door mensen gemaakte chemicaliën, wanneer ze in vinyl worden geïntroduceerd, maken het zacht en coöperatief. Ze doen dit heel goed, deels omdat hun moleculen zich niet hechten aan PVC, maar er vrij doorheen bewegen. En omdat ze er doorheen bewegen, bewegen ze zich er ook vrijelijk uit en in de omgeving.
De ftalaten die worden gebruikt om PVC te plastificeren, geven het die bekende "vinyl" -geur. Als je vinyl ruikt, dan inhaleren jij - en je hond - ftalaten die uitgassen. Gedurende de levensduur van een product zullen vinylftalaten volledig uitlogen in elke huid, ander levend weefsel, lucht, water en aarde waarmee het in contact komt. Daarom wordt oud vinyl zo droog en broos. Een goede algemene richtlijn is:hoe sterker een vinylproduct ruikt, hoe meer ftalaten het bevat. (Ben ik ooit blij dat ik dat onwelriekende koelbed dat ik voor Caleb kocht heb teruggebracht, ondanks het potentieel om een verder geweldig product te zijn.)
Van de vele verschillende soorten ftalaten zijn ze niet allemaal even goed onderzocht. Niet alle worden gebruikt in vinyl. Niet alle zijn misschien even gevaarlijk, en sommige zijn misschien niet eens gevaarlijk. Maar zes soorten die normaal in vinyl worden aangetroffen, zijn geïdentificeerd als boosdoeners achter enkele ernstige gezondheidsproblemen. Dit zijn:
Alle zes deze chemicaliën zijn in de Europese Unie verboden voor gebruik in kinderspeelgoed en kinderverzorgingsproducten, en naar hen verwijs ik normaal gesproken als ik 'ftalaten' in dit artikel noem.
Ftalaten kunnen op verschillende manieren de integriteit van het lichaam aantasten. Ze kunnen bijvoorbeeld meetbare toxiciteit en biochemische veranderingen in de nieren en lever veroorzaken. Het negatieve effect dat echter de meeste pers krijgt, zijn reproductieve problemen. Dit kan een verlaagd aantal zaadcellen, abnormaal sperma en, op een dieper niveau, onjuiste ontwikkeling van geslachtsorganen zijn, vooral bij mannen, volgens Dr. Santillo.
Verdere waarnemingen tonen correlaties aan tussen blootstelling aan ftalaten en niet-ingedaalde testikels bij jonge kinderen, ongepaste niveaus van bepaalde hormonen in het lichaam van pasgeboren baby's en een verkorting van de afstand tussen de anus en de genitaliën. Dergelijke correlaties zijn op zichzelf, voegt hij eraan toe, geen bewijs van oorzaak en gevolg, maar ze doen dezelfde alarmbellen rinkelen als die onderzoeken die wel oorzaak en gevolg aantonen.
Ftalaten veroorzaken reproductieve schade op wat Dr. Santillo beschrijft als "een zeer fundamenteel, cellulair niveau". Ze doen dit door de chemische communicatie tussen cellen te verstoren tijdens bepaalde kritieke stadia van ontwikkeling. Baby's in de baarmoeder kunnen worden aangetast als hun moeders worden blootgesteld aan ftalaten. Pasgeborenen en zeer jonge kinderen zijn ook kwetsbaar en kunnen via vele bronnen worden blootgesteld, waaronder moedermelk.
Hoewel ftalaten naast de hierboven genoemde mogelijke risico's andere mogelijke risico's met zich meebrengen, illustreren hun bekende effecten dat ze ernstige gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken. Ik geloof dat we met deze dingen rekening moeten houden bij het kiezen van welke soorten stoffen we kiezen om mee om te gaan - of selecteren voor onze honden. Vanwege de manier waarop ze van nature omgaan met de fysieke wereld, lopen onze honden mogelijk een bijzonder risico om ftalaten op te nemen.
Zowel puppy's als menselijke baby's houden ervan om dingen in de mond te nemen, vooral als ze tandjes krijgen. Maar terwijl baby's deze neiging uiteindelijk ontgroeien, blijven de meeste honden de rest van hun leven met plezier kauwen, waardoor ze een verhoogd risico lopen.
Het probleem ontstaat omdat ftalaten gemakkelijk van PVC naar de omgeving worden overgebracht. Hoewel ze geen specifieke omstandigheden nodig hebben om dit te veroorzaken en zullen uitlogen uit een vinylobject dat helemaal alleen stil zit, zullen bepaalde factoren het proces versnellen. De meest effectieve van allemaal is wat Dr. Santillo 'mechanische druk' noemt, wat betekent wanneer iets in het object knijpt.
De volgende hondenbijdragen brengen honden met een speciaal risico om ftalaten uit vinyl te absorberen:
Al deze factoren zijn een factor wanneer een hond op vinylspeelgoed kauwt. Maar sommige, zoals warmte, inademing en huidcontact, maken ook deel uit van andere scenario's, zoals wanneer een hond op een vinylbed slaapt. Rekening houdend met deze factoren heeft de EU de zes belangrijkste ftalaten verboden, niet alleen in kinderspeelgoed, maar ook in veel andere producten die door kinderen worden gebruikt. Regeringen vaardigen beschermende wetgeving voor mensen uit; bescherming van dieren nodig zijn. "Ik zie geen reden waarom dezelfde maatregel niet onmiddellijk gerechtvaardigd zou zijn om die andere leden van onze familie, namelijk onze huisdieren, te beschermen", zegt Dr. Santillo.
Zolang honden (en andere dieren en kinderen op dit continent) geen vergelijkbare beschermende wetgeving hebben, zijn ze afhankelijk van ons om te beslissen waaraan ze worden blootgesteld. Door meer te leren over hoe ftalaten (om nog maar te zwijgen van andere industriële chemicaliën) onze honden kunnen beïnvloeden, kunnen we betere keuzes maken over wat we voor ze kopen.
Hoewel ftalaten misschien wel de meest zorgwekkende additieven zijn die tegenwoordig in vinyl worden aangetroffen, vormen andere ook ernstige bedreigingen voor de gezondheid. In combinatie kunnen ze nog erger zijn. "Als je vinyl gebruikt, word je onvermijdelijk blootgesteld aan een zeer complexe mix van chemicaliën", legt Dr. Santillo uit. "Terwijl het voorspellen van de effecten van blootstelling aan een enkele chemische stof in het begin ingewikkeld is, kan het nog ingewikkelder zijn om naar de effecten van blootstelling aan mengsels te kijken." De mogelijke aanwezigheid van deze en andere synthetische chemicaliën vermenigvuldigen de redenen om vinyl te vermijden.
Hier is wat dope op een paar vinyladditieven:
Lead: Gebruikt als wasverzachter. Beschadigt het zenuwstelsel bij mens en dier, waardoor cognitieve en gedragsproblemen ontstaan. Geen bekend "veilig" blootstellingsniveau. Dit is meer een
probleem in ouder vinyl dan in nieuwere dingen, maar lood is recentelijk opgedoken in geïmporteerd geverfd speelgoed voor huisdieren en kinderen. (Koop geen geverfd speelgoed voor uw hond om dit zeker te vermijden, tenzij u zeker weet dat het loodvrij is.)
Organotinen. Mono- en dibutyltin worden veelvuldig gebruikt als stabilisatoren, bijvoorbeeld in vinylvloeren. Di-butyltin is giftig voor het immuunsysteem bij zoogdieren. Sommige van deze familie van
synthetische chemicaliën kunnen de seksuele ontwikkeling van zeedieren verstoren. Niet alle organotins worden gebruikt in PVC, maar gezien de hoge toxiciteit van sommige chemicaliën in deze categorie, beschouwen wetenschappers zoals Dr. Santillo de stoffen die in vinyl worden gebruikt als een punt van zorg.
Alkylfenolen (nonyl en octyl). Gebruikt bij de bereiding van ftalaten of in het extrusieproces bij het uittrekken van flexibel PVC. Bekend om hun vermogen om oestrogeenhormonen na te bootsen.
Bisfenol-A. Gebruikt als stabiliserende antioxidant in bepaalde ftalaatpreparaten; het stopt de afbraak van ftalaten. Een sterk oestrogene hormoonontregelaar. Kan toevoegen aan "cocktaileffecten" door te mengen met andere vinyladditieven. Gekoppeld aan sommige vormen van kanker.
Wetenschappers geloven dat ftalaten gevaarlijk zijn voor mensen vanwege de resultaten van tests die ze voornamelijk op ratten en muizen hebben uitgevoerd. Ze hebben echter vergelijkbare resultaten gezien in experimenten met primaten en in sommige observaties van mensen. Deze problemen komen voor bij een breed scala aan zoogdieren. Hoewel ftalaten mogelijk zijn getest op relatief weinig hondachtigen, hebben Deense onderzoekers zich onlangs uitgesproken namens gezelschapshonden (en katten), waarbij ze stellen dat ze dezelfde nadelige gevolgen van deze chemicaliën kunnen ondervinden als knaagdieren, primaten en mensen.
In 2006 publiceerde het Deense Ministerie van Milieu (MoE) een rapport met de titel (in de Engelse vertaling) "Evaluatie van het gezondheidsrisico voor dieren die spelen met ftalaathoudend speelgoed." De onderzoekers begonnen met de resultaten van een onderzoek uit 2005 naar vinylspeelgoed dat in Denemarken op de markt was gebracht voor honden en katten. Uit het onderzoek van 2005 bleek dat 10 tot 54 procent van de totale inhoud van getest speelgoed uit DEHP of DINP bestond. Beide ftalaten behoorden tot de zes die de EU al had verboden in speelgoed en producten die op de markt werden gebracht voor menselijke kinderen. Op basis van deze en andere bevindingen werd in het MoE-project van 2006 gekeken naar de snelheid van de overdracht van ftalaten naar en de mogelijke effecten ervan op honden en katten die speelden met speelgoed dat de chemicaliën bevatte.
De auteurs van het rapport uit 2006 hebben ook gegevens uit andere onderzoeken beoordeeld. Toen ze bijvoorbeeld gegevens van tests op ratten vergeleken met de resultaten van de weinige tests die op honden waren uitgevoerd, ontdekten ze dat DEHP en DINP vergelijkbare reproductieve en leverschade veroorzaken bij beide soorten.
Op basis hiervan redeneerden ze dat bevindingen over de gevaren van ftalaten, ontleend aan studies uitgevoerd op ratten, niet alleen belangrijk zouden moeten zijn voor mensen, maar ook voor honden en katten. Ze hielden ook rekening met gedragsverschillen tussen honden en katten en het verschillende gebruik van verschillende soorten producten.
Ze merkten bijvoorbeeld op dat dierenartsen hebben ontdekt dat zacht plastic speelgoed bij inslikken vaak hard en scherp wordt gedurende de korte tijd dat ze in het maagdarmkanaal doorbrengen. Dit geeft aan dat het uitlogen van weekmakers versnelt terwijl het plastic in de hond zit.
Uiteindelijk kwamen ze tot de conclusie dat het grootste gevaar lag bij honden die speelden met speelgoed dat ftalaten bevat, aangezien herhaalde mechanische druk (kauwen) en de aanwezigheid van speeksel de afgifte van ftalaten versnellen. (Ze maakten zich minder zorgen over de orale blootstelling van katten, aangezien katten meer met hun poten spelen dan met hun mond.)
Het onderzoek uit 2006 leverde vijf conclusies op, die ik hier samenvat:
De Deense studie beveelt eigenaren aan "het potentiële gezondheidsrisico voor hun dieren te verminderen door het gebruik van speelgoed dat mogelijk ftalaten bevat, te beperken, vooral tijdens de zwangerschap en (wanneer het) pups zijn."
Met andere woorden, geef uw hond geen vinylspeelgoed om op te kauwen, vooral niet als er pups in het spel zijn.
Maar hoewel PVC-speelgoed misschien de ergste bron is van de blootstelling van honden aan ftalaten, zijn ze niet de enige.
– Wees als een hond en snuffel aan alle doorweekte plastic huisdieren en huishoudelijke producten. Als het naar "vinyl" ruikt, is het dat waarschijnlijk ook.
– Controleer de labels en verpakkingen op inhoudsbeschrijvingen met de tekst 'vinyl' of 'PVC'.
– Controleer het product (niet de verpakking) op een recyclingsymbool met #3 PVC (of #3 V). Producten zonder recyclinginformatie kunnen nog steeds vinyl zijn.
– Als een zacht plastic product niet die karakteristieke vinylgeur heeft en geen recyclingsymbool of etiket heeft, vraag dan de winkelier om meer informatie. Als de winkelier u niet kan vertellen waar het product van is gemaakt, vraag het dan aan de fabrikant. Als niemand het je kan of wil vertellen, zoek dan naar een duidelijker gelabeld alternatief.
Behalve in kauwspeelgoed kan vinyl voorkomen in halsbanden, lijnen, kleding, beddengoed, dragers en hondententen van honden (het kan in het gaas zitten of worden gebruikt als waterdichte ondercoating) - kortom, in bijna alles. Het verschijnt ook in de door mensen gemaakte omgeving die u deelt met uw hond. Hier zijn slechts enkele voorbeelden om over na te denken.
Vinyl-linoleumvloeren. Ftalaten meten op veel hogere intensiteitsniveaus dicht bij de vloer, waar huisdieren en kinderen hun tijd doorbrengen. Ze meten op lagere niveaus hogerop, waar de meeste volwassen mensen hun tijd doorbrengen!
Huisstof. Huisstof blijkt aanzienlijke hoeveelheden ftalaten te bevatten. Wetenschappers geloven nu dat het een zeer belangrijke bron is van blootstelling aan huisdieren, die zichzelf wassen door te likken en inwendig te nemen wat ze van hun vacht schoonmaken.
Autodashboards. Die "nieuwe autogeur" komt op zijn minst gedeeltelijk van ftalaten die uit het dashboard of een ander interieurvinyl lekken om de lucht in de auto binnen te dringen. Als uw hond graag meerijdt, bedenk dan hoeveel tijd ze in de auto doorbrengt om op u te wachten en wat u zou kunnen doen om de situatie te verbeteren.
Kleding, beddengoed, kinderwagens en kampeeruitrusting gemaakt voor mensen. Neem bijvoorbeeld de $ 800 die ik een paar jaar geleden heb uitgegeven aan een gerespecteerde "technische" nylon tent van het merk met ruimte voor twee volwassenen plus Bouvier, zodat we zomeravonden samen in nationale parken konden doorbrengen, de frisse lucht en verrukkelijke geuren inademen van de wildernis. Maar zelfs na enkele jaren laat de PVC-ondercoating die is gebruikt om de tent waterdicht te maken, een sterke geur van ftalaten afgeven en domineert de "binnenlucht" van onze tent volledig. Vanzelfsprekend maakt dit ons geen blije kampeerders.
Na het lezen van dit artikel zal het je misschien verbazen dat producten gemaakt van vinyl en bedoeld voor hondenspeelgoed of hondenverzorging direct verkrijgbaar zijn in elke dierenwinkel en catalogus. Sommige worden gemaakt en verkocht door gerenommeerde, gerenommeerde bedrijven. Of de makers van deze producten de onderzoeken over de gevaren van vinyl en vinyladditieven niet kennen, niet willen weten of niet geloven, is onmogelijk te zeggen.
Naast de rijkdom aan producten die openlijk als "vinyl" worden bestempeld, vonden we een aantal producten met een tekst die lijkt te erkennen dat iemand, ergens in de
products’ productiebedrijf, is zich ervan bewust dat er problemen kunnen zijn met vinyl. We hebben speelgoed en andere producten gevonden waarvan het label 'niet-giftig vinyl' bevatte.
Laat u niet misleiden:de verklaring "niet-giftig vinyl" weerspiegelt de politiek van etikettering, niet de veiligheid van vinylproducten. De vinylindustrie lobbyt om consumenten te laten geloven dat vinyl veilig is, ondanks het toenemende bewijs van het tegendeel. Vinyl geeft gifstoffen af tijdens productie en verwijdering, en het wordt meestal verzacht met ftalaten, die giftig zijn. Daarom kan vinyl, op basis van de informatie die vandaag beschikbaar is, niet niet-toxisch zijn. (Dr. Santillo waarschuwt dat ftalaatalternatieven mogelijk ook niet veilig zijn en dat er nog niet voldoende onderzoek naar is gedaan.)
Sommige vinylproducten hebben het label 'ftalaatvrij'. De U.S. Public Interest Research Group heeft echter bij willekeurige tests vastgesteld dat veel speelgoed met het label "ftalaatvrij" niet
in feite ftalaten bevatten. In het rapport, "Trouble in Toyland:21st Annual Toy Safety Survey", (2006) staat:"Er is niets in de wet veranderd om speelgoedfabrikanten verantwoordelijk te houden voor de
label 'ftalaatvrij'."
Het veiligste alternatief is gewoon om vinyl te vermijden.
Naar onze mening is het gebruik van vinyl in hondenspeelgoed gevaarlijker dan andere toepassingen. Dit komt door het aantal mechanismen dat in het spel komt wanneer een hond een speeltje kauwt dat kan bijdragen aan het vrijkomen van giftige stoffen uit het vinyl in de hond (kauwen, speeksel, warmte, spijsvertering, huidcontact).
We hebben contact opgenomen met enkele makers van vinylspeelgoed om het gebruik of vinyl te bespreken. Sommigen zouden niet reageren; we waarderen degenen die dat deden, zoals Hyper Ploducts, uit Wayzata, Minnesota, die een lijn vinyl kauwspeelgoed voor honden verkoopt, Hardware Hound genaamd. Deze omvatten een speelgoedsleutel, hamer, ronde vijl en beitel, die allemaal een sterke "vinyl" -geur afgeven. Op de verpakking staat dat de producten zijn gemaakt van 'niet-giftig vinyl'.
Ward Myers, president van Hyper Products, reageerde op ons onderzoek met het volgende:
“Onze huidige productlijn bevat geen PVC of ftalaten. Ze zijn gemaakt van
vinyl. We testen ook al onze producten op lood en alle producten zijn veilig.” Toen we erop wezen dat vinyl PVC is en vrijwel zeker ftalaten bevat, e-mailde Myers ons een document met de titel "Waarom vinyl een toonaangevend materiaal is voor de speelgoedindustrie", waarin de veiligheid van vinyl en ftalaten in kinderspeelgoed werd geprezen op basis van getekende gegevens "als recentelijk als 1997.” Sinds die datum heeft er echter een verschuiving plaatsgevonden naar bewijs dat ftalaten niet veilig zijn.
Toen we een ander bedrijf voor huisdierenproducten, Hueter Toledo, Inc., uit Bellevue, Ohio, vroegen naar zijn vinyl hondenspeelgoed (inclusief een van onze voormalige favorieten, de "Soft-Flex Clutch Ball"), bevestigde Carey Stiles, bedrijfspresident, gelijk weg dat sommige van zijn kauwspeeltjes vinyl waren, en erkende dat ftalaten controversieel zijn. Ze wees er ook op dat ze een ander populair speelgoed maken dat geen vinyl is; de "Beste bal." Dat is degene die we zouden kopen voor onze honden om mee te spelen!
Bedden die bedoeld zijn om met water te worden gevuld, zoals het Cool Bed lIl, gemaakt door K&H Manufacturing en veel verkocht in dierenwinkels en catalogi, zijn meestal gemaakt van vinyl. Een veel betere keuze zou een volledig niet-toxisch bed zijn, zoals het Boulder Zen Dog Bed gemaakt door DoggyArchy uit Vail, Colorado. Eigenaar Virginia Briggs van DoggyArchy vertelde ons dat dit bed in de VS is gemaakt van pesticidevrije hennep en vlas, en gevuld met kapokvezels. Geweldig!
Regenjassen voor honden zijn vaak gemaakt van vinyl en zijn vaak duidelijk als zodanig gelabeld, zoals de Puddles Dog Raincoat van Fashion Pet, lnc. (Ethische producten). Maar je hebt
om wat speurwerk te doen om het vinyl in andere producten te vinden, zoals de Outward Hound Designer Rain Jacket, verkocht door The Kyjen Company. Op haar website. Kyjen beschrijft deze jas als een "alternatief voor de traditionele vinyl regenjassen die al jaren op de markt zijn." Toen we het bedrijf echter vroegen wat de jas waterdicht maakte, antwoordde een vertegenwoordiger:"Het materiaal is nylon met een achterkant van PVC."
Een betere keuze zou de Rain Slicker van Chilly Dogs zijn. Bedrijfseigenaar/productontwerper Julie Kelly zei dat de nylon buitenlaag is gecoat met polyurethaan - geen vinyl of ftalaten. Een ander goed alternatief is de Waxed Cotton Dog Jacket van Barbour. De jas is gemaakt van 100 procent katoen, gecoat met was en bevat geen PVC. Het is gemaakt in Engeland, maar verkocht door Orvis in de VS.
De beste manier om gifstoffen van synthetische chemicaliën te vermijden, is door geen synthetische producten te kopen. Maar ze zijn tegenwoordig moeilijk te ontwijken, en zelfs natuurlijke dingen kunnen worden behandeld met vervelende dingen. Bovendien heb je misschien het gevoel dat synthetische stoffen bepaalde voordelen bieden. U hoeft niet alles in één keer te veranderen, maar aangezien u het zich kunt veroorloven en omdat u dingen moet vervangen, kunnen deze tips u helpen uw hond - en uzelf - veiliger te houden.
- Zoek bij het winkelen voor uw hond naar producten die zijn gemaakt van materialen die bijna natuurlijk zijn, zoals speelgoed gemaakt van vilten wol of natuurlijk rubber, echte botten om op te kauwen, bedden van biologisch katoen of hennep en glazen waterbakken. Probeer synthetische toevoegingen zoals geur of kleur te vermijden.
– Vervang vinylhoudende sportschoenen door schoenen van canvas of echt leer. Dit is vooral belangrijk in een huishouden met honden die op schoenen kauwen!
– Overweeg een regenjas van gewaxt canvas voor uw hond te kopen. Ze zijn moeilijker te vinden dan vinyljassen, maar zijn de moeite waard. Als je de voorkeur geeft aan een synthetische jas, kies er dan een zonder vinyl. Hoewel er zorgen zijn over polyurethaan en andere chemicaliën die worden gebruikt om hightech stoffen waterbestendig te maken, is PVC aantoonbaar erger.
- Nylon gaas is minder giftig dan PVC-gaas dat wordt gebruikt op hondententen, dragers en krat- of kinderwagenhoezen. Pas ook op voor PVC-ondercoating op deze items.
– Als u een vinylvloer moet vervangen, kies dan in plaats daarvan voor natuurlijk, niet-vinyl linoleum van "groenere" vloerleveranciers.
– Scheld jezelf niet uit als je in het verleden vinylproducten voor je hond hebt gekocht. PVC is onderdeel van onze cultuur geworden en het zal tijd kosten om dat te veranderen.
– Vervang vinyl kauwspeelgoed door niet-vinyl speelgoed. Geef het vinylspeelgoed ook niet weg; laat ze recyclen als je kunt. NIET begraaf ze onder alle omstandigheden!
– Laat uw hond nooit kauwen op schoenen die vinyl imitatieleer bevatten (veel gymschoenen tegenwoordig wel).
- Vervang vinyl hondenlaarzen door degenen die zijn gemaakt van alternatieven zoals niet-PVC-gecoat nylon met zolen van natuurlijk rubber.
– Verminder of verbeter de autotijd van uw hond. Bedek vinylstoelen of de "plank" onder de achterruit (waar kleine honden graag zitten) en was hoezen vaak. Open de ramen voldoende om luchtverversing aan te moedigen. Zoek een naar buiten blazende ventilator voor autoruiten. Laat uw auto niet blootgesteld aan zonlicht, zelfs niet op een milde dag, omdat ftalaten sneller vrijkomen bij warmte.
– Als uw hondendraagtas, wandelwagen of tent een PVC-gaasscherm heeft, vervangt u het gaas door een nylon gaasscherm. Rol in de tussentijd het vinylgaas op als je kunt, zodat je hond er niet doorheen hoeft te ademen (of de scherpe geur zo veel interfereert met meer belangrijke hondengeuren!)
– Bewaar vinyl regenjassen (van uzelf en van uw hond), dragers, tennisschoenen, enz., indien mogelijk buiten uw huis. Of denk in ieder geval goed na over waar je ze bewaart.
– Stofzuig uw huis en auto regelmatig. Als je er niet zo vaak bij kunt komen als je zou willen, kun je de zaken zelfs verbeteren door een deel van het met ftalaat beladen stof te verwijderen.
– Heb je vinylvloeren, zet dan je ramen open; gebruik ventilatoren en luchtwisselaars om lage lucht naar buiten te verplaatsen. Geef of voer uw hond niet rechtstreeks op een vinylvloer. Moedig hem aan om op andere verdiepingen te slapen; als hij dat niet wil, leg dan vloerkleden neer en was ze vaak.
- Vervang vinyl douchegordijnen en jaloezieën door niet-vinyl gordijnen wanneer je kunt.
- Gebruik de vinyl regenjas van uw hond niet als ze het niet erg vindt om nat te worden. Vervang het zo snel mogelijk door een niet-vinyllaag.
- Zweer het niet te veel! Vinyl is bijna overal. Elke vermindering van het gebruik ervan in uw huis zal helpen.
Hoewel we niet kunnen verwachten dat vinyl in de nabije toekomst volledig uit het leven van onze honden zal verdwijnen, kunnen we ze aan minder blootstellen door namens hen doordachte keuzes te maken.
Degenen van wie we houden beschermen tegen de vele soorten door mensen gecreëerde, ontwrichtende chemicaliën die de aarde tegenwoordig doordringen, kan een overweldigende uitdaging lijken. Maar als je een goede plek wilt om te beginnen, kies dan vinyl als plastic nummer één om te vermijden. Waarom? Omdat vinyl zo'n grote hoeveelheid gifstoffen bijdraagt tijdens de productie, het gebruik en de verwijdering ervan. En omdat iedereen die bezuinigt op het gebruik ervan een echt verschil kan maken voor hun honden, zichzelf en de planeet.
Susan Weinstein is een freelancer die schrijft over honden, gezondheidszorg en humane kwesties. Ze werkt ook samen met de ervaren holistische beoefenaar Paul McCutcheon, DVM, op het gebied van huisdierverzorging en stress. Weinstein woont in Grafton, Ontario.
