Misschien heb je wel eens van kurkuma gehoord? Het is een rage, weet je. Ik heb onlangs de 4000 jaar oude geschiedenis van menselijk gebruik van dit plantaardige product onderzocht en wat het voor u en uw hond kan doen. Hoewel ik kurkuma langer in mijn kruidenkast heb gehad dan ik me kan herinneren, kwam ik er pas in februari vorig jaar achter hoe heilzaam deze plantaardige stof kan zijn voor mensen en voor honden.
Mijn jaarlijkse fysieke vorig jaar viel toevallig samen met een woedende aanval van tendinitis in mijn ellebogen. Ik kon nauwelijks een pen optillen, laat staan iets zwaarders. Gelukkig beoefent mijn arts integratieve geneeskunde. Bij het bespreken van een verscheidenheid aan traditionele en natuurlijke opties om de tendinitis te behandelen, raadde ze aan om kurkuma aan mijn dieet toe te voegen. "Kurkuma?" Ik vroeg. Ze legde verder uit hoe de ontstekingsremmende eigenschappen van kurkuma mijn armen waarschijnlijk ten goede zouden komen. Ze had gelijk. In minder dan twee weken was mijn tendinitis verdwenen. En die vervelende pijntjes van het ouder worden? Ja, ze leken ook te verdwijnen.
Mijn succes met kurkuma zette me aan het denken over de reis die we in 2012 begonnen om Cody, onze toen 4 jaar oude Australian Shepherd, te helpen met zijn chronische kreupelheid. Naast zijn kreupelheid, die van ledemaat naar ledemaat leek te gaan, had Cody behoorlijk ernstige huidproblemen en verschillende koortsaanvallen van onbekende oorsprong - allemaal schijnbaar niets met elkaar te maken. In een poging om tot de kern te komen van wat er gebeurde, bezochten we in twee jaar 12 dierenartsen en veterinaire specialisten. Nadat Cody uiteindelijk de diagnose auto-immuunziekte kreeg, begonnen we hem te behandelen met zowel conventionele als holistische diergeneeskunde.
Cody had al enkele maanden een dagelijkse lage dosis prednison; het had aanvankelijk zijn mank lopen doen verdwijnen, maar tot onze ontsteltenis was het onlangs teruggekeerd. We overwogen om Cody een verhoogde dosering van de steroïde te geven toen de vermelding van kurkuma door mijn eigen arts me deed herinneren dat ten minste een van Cody's 12 dierenartsen had voorgesteld om kurkuma aan zijn dieet toe te voegen.
Ik houd een gedrags- en gezondheidsdagboek bij van Cody's behandelingen en resultaten, dus ik weet de exacte datum:we begonnen Cody twee keer per dag een halve theelepel biologische kurkuma te geven op 5 mei 2014. Twaalf dagen later, op 17 mei, aantekeningen laten zien dat "Cody vandaag helemaal niet mank loopt."
Vandaag, zes maanden later, hebben we zijn prednisondosis gehalveerd en Cody blijft wendbaar, actief en mank. Vanwege de andere gezondheidsvoordelen van kurkuma, met name de antioxiderende eigenschappen, zijn we het ook gaan toevoegen aan het dieet van onze andere honden.
Kurkuma wordt gewonnen uit de wortel van de kurkumaplant, Curcumin longa . Het is een vaste plant in de gemberfamilie, afkomstig uit Zuid-Azië, en heeft een vrij lange geschiedenis van medicinaal gebruik. Curcumine is het meest actieve bestanddeel van kurkuma. Volgens Kruidengeneeskunde:biomoleculaire en klinische aspecten (Taylor en Francis Group, 2011), gaat het gebruik van kurkuma bijna 4.000 jaar terug tot de Vedische cultuur in India, waar het als culinair kruid werd gebruikt. "In 1280 beschreef Marco Polo dit kruid, verwonderd over een groente die kwaliteiten vertoonde die zo vergelijkbaar waren met die van saffraan." Het werd ook als kleurstof gebruikt. De felle kleur van het poeder werd traditioneel gebruikt om de gewaden van boeddhistische monniken te kleuren.
Kurkuma is een geeloranje poeder dat een licht bittere, maar ook zoete smaak heeft. Het wordt vaak "Indiase saffraan" genoemd en is een ingrediënt in kerriepoeder. Het wordt ook gebruikt in gefabriceerde voedingsmiddelen, zoals mosterd, augurken, gele cakes, ijs, cakeglazuur en granen, naast andere voedingsmiddelen. Ik gebruik kurkuma vaak in rijstgerechten, sauzen en marinades.
Hoewel anekdotisch, heeft mijn eigen ervaring met het gebruik van kurkuma me zeker doen geloven in de ontstekingsremmende eigenschappen van kurkuma. Het is gebruikt voor de behandeling van een breed scala aan gezondheidsproblemen vanwege zijn eigenschappen als antibacterieel middel, anticoagulans, analgeticum, ontstekingsremmend middel, antioxidant, anticarcinogeen en neuroprotector.
Volgens de Universiteit van Maryland Medical Center kan kurkuma worden gebruikt voor indigestie (dyspepsie of maagklachten), colitis ulcerosa, hartaandoeningen (houdt de LDL of "slechte" cholesterol in de bloedvaten), bacteriële en virale infecties en uveïtis (ontsteking van de iris).
Onderzoekers kijken naar kurkuma voor zowel de preventie als de behandeling van kanker. De American Cancer Society heeft informatie over sommige van die onderzoeken op haar website. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat kurkuma de schadelijke effecten van chemotherapie kan verminderen. Van curcumine (het actieve ingrediënt in kurkuma) is aangetoond dat het kankercellen in laboratoriumschalen doodt en de groei van de overlevende cellen vertraagt. Een UCLA Jonsson Comprehensive Cancer Center-studie door Marilene Wang, MD, en Eri Srivatsan, PhD, toonde aan dat curcumine kan worden gebruikt om menselijke patiënten met hoofd- en nekmaligniteiten te behandelen en activiteiten te verminderen die de groei van kanker bevorderen.
Randy J. Horwitz, PhD, MD, medisch directeur van het Arizona Center for Integrative Medicine, en assistent-professor klinische geneeskunde aan het University of Arizona College of Medicine noemt kurkuma 'een van de krachtigste natuurlijke ontstekingsremmers die er zijn'.
Met al deze verbazingwekkende gezondheidsvoordelen voor mensen, moesten mensen het aan hun honden proberen te geven om te zien of het even gunstig zou zijn voor die soort. Er is overvloedige positieve anekdotische informatie van huisdierverzorgers en dierenartsen die kurkuma aan honden geven voor verschillende aandoeningen, maar tot nu toe zijn er weinig klinische onderzoeken naar het gebruik ervan bij honden. Degenen die ik heb gevonden, hebben zeer kleine steekproefomvang, hoewel een studie die het vermelden waard is, een probleem met de orale biologische beschikbaarheid bespreekt - wat betekent dat kurkuma niet goed wordt gemetaboliseerd wanneer het oraal wordt gegeven.
Volgens Demian Dressler, DVM, co-auteur vanThe Dog Cancer Survival Guide (Maui Media, 2011) en dogcancerblog.com, kan het absorptieprobleem worden opgelost door kurkuma te mengen met lecithine en water en er een suspensie van te maken. Lecithine is erg kleverig. Dr. Dressler raadt aan om vier delen water te mengen met een deel lecithine en kurkuma; wat natriumarm edelmetaal kan worden toegevoegd om de smaak te verbeteren.
Andere voorstanders van kurkuma stellen voor om de kurkuma te mengen met kokosolie of olijfolie. Mijn man en ik doen echter niets anders dan het kurkumapoeder door het voer van onze honden te mengen - en onze honden hebben zeker de beoogde voordelen geplukt.
Ik zit al op de kurkuma-trein - zowel voor mijn eigen voordeel als voor mijn honden. Ik ken andere huisdierverzorgers die het op aanbeveling van hun dierenartsen hebben gebruikt vanwege de ontstekingsremmende eigenschappen. Todd Czarnecki, DVM en gecertificeerd veterinair acupuncturist in het Hanging Rock Animal Hospital in Roanoke, Virginia, zegt dat hij kurkuma aanbeveelt voor verschillende situaties, maar vooral voor honden met ontstekingen en stijfheid die verergeren bij koud weer, en als hulpmiddel voor de bloedsomloop in algemeen. Dr. Czarnecki zegt dat deze honden heel goed reageren op de toevoeging van kurkumapoeder aan hun dieet. Hij raadt aan om het kurkumapoeder te mengen met een huisgemaakt dieet. Als je droog hondenvoer geeft, raadt hij aan de brokjes met water te verzachten voordat je het kurkumapoeder mengt.
Zoals met elk ander voedingssupplement, is het altijd verstandig om uw dierenarts te raadplegen, vooral als uw huisdier reeds bestaande aandoeningen heeft of dagelijks medicijnen krijgt, maar als uw hond lijdt aan een aandoening die chronische pijn of ontsteking veroorzaakt, kan kurkuma worden gunstig. De aanbevolen dosering voor honden is 15 tot 20 mg per pond lichaamsgewicht.
Onze eigen honden vinden het niet erg dat het poeder in hun zelfgemaakte dieet wordt gemengd, maar sommige mensen vertellen me dat hun honden de smaak niet lekker vinden. Als dat het geval is, zoek dan naar kurkuma in tabletvorm of capsules, die gemakkelijk kan worden vermomd in een beetje pindakaas of roomkaas.
Bij geneeskrachtige kruiden raden we altijd aan om op zoek te gaan naar biologische bronnen. Mijn man en ik gebruiken biologisch kurkuma-wortelpoeder van Starwest Botanicals. Je kunt biologische kurkuma in poedervorm vinden voor $ 9 tot $ 15 per pond. Licht en warmte beïnvloeden de kracht van het poeder, dus bewaar het op een koele, droge en donkere plaats.
Sommige onderzoeken suggereren dat kurkuma bestaande leverproblemen kan verergeren, dus raadpleeg uw dierenarts voordat u het supplement geeft als uw hond een leveraandoening heeft. Omdat kurkuma een bindmiddel is - zelfs nuttig voor de behandeling van dunne ontlasting of diarree - moet u ervoor zorgen dat uw hond altijd voldoende vers water tot zijn beschikking heeft. We voegen wat meer water toe aan de maaltijden van onze honden om mogelijke constipatie tegen te gaan. Kurkuma is ook een antistollingsmiddel, dus het is logisch om het gebruik vóór een operatie te staken. En weet je nog hoe kurkuma werd gebruikt om de gewaden van boeddhistische monniken te kleuren? Nou, het zal bijna alles kleuren waarmee het in contact komt, dus wees voorzichtig en meng het goed door het voer van je hond, anders zal hij waarschijnlijk een felgele hondensnor hebben.
Van 250 voor Christus tot 2014 heeft deze briljante gele specerij mensen en dieren geholpen. Het heeft zeker het leven van onze man, Cody, opgefleurd. Als ik hem weer op volle snelheid over ons weiland zie flitsen, krijg ik tranen van vreugde in mijn ogen. Misschien is het tijd voor jou of je hond om het eens te proberen!
Benieuwd hoe andere populaire kruiden voor honden werken? Hier is een geweldige lijst van Dogster.com!
Lisa Lyle Wagoner, een gepassioneerd pleitbezorger voor humane, op wetenschap gebaseerde hondentraining, is een CPDT-KA, een Pat Miller Certified Trainer Level 2, een Pat Miller Level 1 Canine Behaviour &Training Academy-instructeur en een dog*tec Dog Instructeur wandelacademie. De oprichter van Cold Nose College in Murphy, North Carolina, Lisa biedt gedragsadvies- en trainingsoplossingen aan klanten in het driestatengebied van North Carolina.
