Jack kwispelt met zijn staart en rent naar me toe om me te verwelkomen, gretig kusjes gevend. 'Hoi, Jack,' zeg ik en reik naar beneden om zijn grote bruine kop te aaien. Jack is een zeer vriendelijke 9-jarige Rhodesian Ridgeback met artritis. "Hoe voel je je vandaag?" Ik vraag het hem en hij grijnst als antwoord, draait zich dan om en loopt naar zijn hondenmand. Terwijl hij loopt, kijk ik naar hem en zie een beetje stijfheid in zijn linker achterbeen. Mijn ogen gaan naar zijn rug en dan naar zijn rechterschouder. Ik weet dat een stijf been zijn hele lichaam aantast, vooral zijn onderrug en rechterschouder, wat de zwakte linksachter zal compenseren. Hij gaat op zijn bed liggen, draait zich op zijn zij en zucht. Hij is klaar voor zijn wekelijkse massage van mij - zijn hondenmassagetherapeut.
Massage, voor honden? Ja! Honden houden, net als mensen, meestal van een goede therapeutische massage. Net als wij genieten ze van de ontspanning die massage biedt en de verlichting van spierpijn en pijn die kan komen van een dag hard spelen, een lange wandeling of zelfs van gewoon rondslingeren. Ze weten niet welke voordelen ze krijgen, of dat ze binnenkort een gevoel van welzijn en verjonging zullen ervaren. Ze weten gewoon dat iemand ze aanraakt op een manier die de pijn wegneemt en echt goed voelt.
Honden dragen ongeveer 60 procent van hun lichaamsgewicht op hun voorpoten. Dat betekent dat de schouders harder werken dan de rest van het lichaam - en daarom hebben honden van alle leeftijden vaak last van strakke nek- en schouderspieren en kunnen ze baat hebben bij massage en stretching.
Voor honden die aan artritis lijden, speelt massage echter een bijzonder therapeutische rol, door de bloedsomloop te verhogen en verklevingen die zich in hun bindweefsel vormen, af te breken. Gecombineerd met het strekken van de ledematen, helpt massage de vernauwde spieren te verlengen, waardoor de flexibiliteit en mobiliteit toenemen. Dit alles helpt ontstekingen en pijn te verminderen, waardoor een jichtige hond zich veel beter voelt.
Artritis, ook bekend als degeneratieve artritis of degeneratieve gewrichtsziekte, treft één op de vijf honden en vormt 90 procent van alle gevallen van artritis. Artritis komt het meest voor bij oudere honden, maar kan door honden van elke leeftijd worden ervaren. Het kenmerkende kenmerk van de ziekte is het verlies van het gladde kraakbeen dat het uiteinde van de botten in een beweegbaar gewricht bedekt en beschermt. Wanneer kraakbeen slijt, eindigt het bot in een gezamenlijke aanraking of wrijven tegen elkaar, wat pijn en ontsteking veroorzaakt.
Aandoeningen die artritis kunnen veroorzaken zijn onder meer het verouderingsproces en de dagelijkse slijtage van gewrichten, trauma dat botbreuken en/of gewrichtsinstabiliteit veroorzaakt, te veel gewicht op het gewricht of een overmaat aan repetitieve activiteiten. Andere factoren zijn onder meer ontwikkelings- of structurele aandoeningen zoals heup- of elleboogdysplasie, of osteochondritis dessicans, die zich manifesteert als een klein segment van bot en kraakbeen dat zich afscheidt van de rest van zijn omgeving. Alles wat de stabiliteit van een gewricht verstoort, kan artritis veroorzaken.
Ondanks het wisselende begin van artritis, leidt het eindresultaat altijd tot een verstoring van de normale gewrichtsfunctie. Artritis tast het hele gewricht aan, inclusief het kraakbeen (dat de uiteinden van de lange botten omgeeft en als schokdemper fungeert), de synoviale vloeistof en het membraan (dat de uiteinden van het kraakbeen smeert, waardoor een bijna wrijvingsloze omgeving ontstaat), de ligamenten en omringende spieren (die het gewricht stabiliseren) en de botten zelf (die het hele raamwerk huisvesten). Artritis kan ervoor zorgen dat de hond gewrichtspijn, gevoeligheid, beperkte mobiliteit, misschien wat zwelling en verschillende gradaties van ontsteking ervaart. Het ernstige ongemak veroorzaakt door artritis kan ook de eetlust en de geest van uw hond verminderen.
Als u merkt dat uw hond mank loopt, konijnen huppelt, moeite heeft met opstaan, de trap opgaan of in de auto stappen, of een afname van het uithoudingsvermogen en vroege vermoeidheid bemerkt bij inspanning, moet u een bezoek aan de dierenarts overwegen om een definitieve diagnose te krijgen. . Een röntgenfoto zal eventuele kraakbeen- of botveranderingen laten zien.
Houd er rekening mee dat honden stoïcijns van aard zijn en je niet altijd zullen laten weten wanneer ze ongemak ervaren. Het is aan jou om eventuele stijfheid of hinken op te merken die je hond kan vertonen. Hij kan ook obsessief aangedane ledematen likken.
Als uw dierenarts artritis diagnosticeert, begin dan zo snel mogelijk met de behandeling. Hoe eerder de behandeling wordt gestart, hoe meer u kunt doen om de progressie van de artritis te vertragen of te stoppen. Als het kraakbeen eenmaal beschadigd is, zijn de veranderingen permanent, maar er zijn nog steeds veel nuttige therapieën die je harige vriend zullen helpen zich beter te voelen (zie zijbalk, rechts). Als massagetherapeut is massage natuurlijk mijn favoriete behandeling voor een jichtige hond!
Om een massagetherapeut voor uw hond te vinden, moet u eerst uw holistische dierenarts vragen of zij met een bepaalde masseur werkt of iemand kent die zij kan aanbevelen. Tegenwoordig hebben veel veterinaire sportgeneeskunde of fysieke revalidatieklinieken massagetherapeuten in dienst, of kunnen ze u doorverwijzen naar beoefenaars met wie ze een professionele relatie hebben.
Zoek zonder veterinaire referentie naar een therapeut met een formele opleiding en opleiding in massage en anatomie van honden. Vraag naar de cursussen die de kandidaat heeft gevolgd, hoeveel uur training erin is inbegrepen en hoeveel professionele ervaring ze heeft. Vraag dan om referenties – en neem contact op met enkele mensen! Langetermijnklanten zijn goed; veterinaire referenties zijn nog beter.
Vraag ten slotte of u de therapeut kunt zien werken aan de hond van een andere cliënt. De hond moet ontspannen en gelukkig zijn tijdens de ervaring, niet angstig, gespannen of proberen te ontsnappen. De hond mag er nooit uitzien alsof de gebruikte druk pijnlijk of oncomfortabel is.
Honden die voor het eerst met massage zijn begonnen, ontspannen zich misschien niet meteen bij een therapeut, maar kalmeren over het algemeen na 10 tot 15 minuten. Wees niet verbaasd als uw hond tijdens de massage even moet opstaan en wat rond moet lopen; elke therapeut moet de behoefte van de hond begrijpen om de ervaring te verwerken en mag niet proberen uw hond met geweld in bedwang te houden. Geef de therapeut en uw hond wat tijd om elkaar te leren kennen en u zult spoedig zien dat uw hond tevreden geweldige, pijnstillende massages krijgt.
Dit is hoe een typische massagesessie gaat voor een hond met artritis:
Jack en ik zitten op zijn hondenmanden. Twee worden tegen elkaar gedrukt - een voor hem en een voor mij. Zijn mens heeft me al laten weten dat het goed met hem gaat, dat is goed om te horen. Het was nog maar een jaar geleden dat Jack amper kon lopen door een gescheurde schijf in zijn rug, wat resulteerde in semi-verlamming en artritis. Met acupunctuur, lasertherapie, supplementen en een wekelijkse massage is hij hersteld en loopt en functioneert hij goed.
Dankzij mijn Pandora-station is er rustgevende muziek in de lucht, en ik heb wat essentiële oliën gemengd - een beetje kokosolie met een paar druppels lavendel voor ontspanning, en een die Panaway heet voor pijnlijke spieren. Ik giet een beetje olie in mijn handpalmen, wrijf ze tegen elkaar en smeer de geurende olie dan lichtjes over Jacks rug, mijn handen gaan aan weerszijden van zijn ruggengraat en dan langs dat stijve linkerbeen. Ik pauzeer over het linkerbeen, mijn vingers raken elkaar lichtjes aan om te bepalen waar de stijfheid zit en waar het vandaan komt.
Ik masseer lichtjes de strakke weefsels net boven zijn knie en volg dan een bijzonder vernauwde spier langs zijn been en in zijn heupgebied. Ik werk licht en oefen een kleine hoeveelheid druk uit via mijn vingertoppen om een deel van de strakheid te verminderen. De plek voelt warm aan; even later zal ik een cold pack aanbrengen om de hitte en ontsteking te verlichten (zie zijbalk, volgende pagina, voor informatie over hoe koude en warme packs het beste kunnen worden gebruikt tijdens een massagesessie).
Ik breng dan mijn handen terug naar Jacks hoofd en reis nu langzamer over zijn hele lichaam, terwijl ik onderzoek en voel of er nog meer gespannen spieren, warme plekken en gevoelige plekken zijn. Ik kijk naar Jacks gezicht terwijl mijn handen bewegen, zodat ik aan zijn uitdrukking kan zien of hem iets dwarszit. Zijn hoofd zal omhoog gaan, hij zal naar me kijken, en dan weet ik dat hij zich een beetje ongemakkelijk voelt met de druk op die plek. Mocht dat gebeuren, dan laat ik meteen de druk zakken; als de plek extreem gevoelig is en hij vindt het helemaal niet leuk dat ik hem aanraak, werk ik in de buurt. Uiteindelijk zal ik in staat zijn om heel lichtjes weer naar binnen te gaan en hem altijd in de gaten te houden om ervoor te zorgen dat alles wat ik doe in orde is met mijn harige patiënt. Het geven van een weldadige massage vereist dat mijn patiënt mij en mijn handen vertrouwt. Massage mag nooit pijn doen.
Na de inleidende en verkennende massageslagen, keer ik terug naar Jacks hoofd en leg mijn vingers op zijn wangen, waar de kauwspier zich bevindt, en begin dan een cirkelvormige beweging om die sterke, vaak strakke kaakspieren te ontspannen. Vanaf daar glijd ik naar beneden in de nek en voel ik verschillende krappe plekken in zijn trapeziusspier - over het algemeen een behoorlijk krappe plek bij honden en mensen. Ik houd mijn vinger over het strakke weefsel en laat wat druk toe. Jack rekt zich uit en ontspant zich. Hij geniet van zijn massage.
Jack slaapt bijna terwijl ik van het strekken van zijn schouder naar de dikke spieren langs zijn ruggengraat ga. Ik voel nog een plek die heet is onder mijn vingers, en ik pauzeer en laat mijn vingers daar rusten. Ik strijk de spier glad en reik dan naar mijn ijskist vol koude pakken. Jack wordt niet eens wakker als ik de kist open en een ijspak eruit haal, het afdekken met een doek en het voorzichtig over de hete plek naast Jacks ruggengraat leg, zodat het dat hete gebied geleidelijk afkoelt en de ontsteking vermindert. Ik laat het daar de komende 15 minuten liggen terwijl ik zijn achterste been masseer en voorzichtig strek.
Na het masseren, strekken en een beetje acupressuur doen, ondersteun ik zijn been voorzichtig terwijl ik het beweeg door middel van een passieve bewegingsoefening, een uitstekende manier om het ledemaat flexibel te houden.
Ik draai Jack om en masseer zijn andere kant, waarbij ik de rechterschouder strakker vind dan de linker, zoals ik al vermoedde. Ik masseer en werk de krappe plekken, en maak eindelijk de schouder los. Ik kan het goed uitrekken, nooit te ver gaan, altijd binnen een comfortabel bereik blijven, totdat ik tevreden ben dat de schouder beter zal voelen en werken voor Jack.
Op het onderbeen knijp ik zachtjes in het weefsel tussen elke teen en rek ik elk cijfer op en neer. Dit stimuleert de neurale paden, die berichten van de hersenen verzenden en ontvangen - belangrijk voor de oudere hond, des te beter om de voeten en het lichaam in beweging te houden.
Ik eindig door een hand op Jacks hoofd en een op zijn achterste te leggen, om onze tijd af te ronden met wat lichtenergiewerk. “Oké, dat is jouw massage,” fluister ik en Jack opent zijn ogen en staat langzaam op. Ik doe zijn kraag weer om en hij kronkelt naar buiten om zijn persoon te vinden; tegen de tijd dat ik wegga, ligt hij opgerold te slapen. Ik ben blij dat ik Jack heb geholpen. Ik weet dat ik hem van stress en ongemak heb verlost. Ik weet dat de massage hem helpt om flexibel en mobiel te blijven en ik weet dat hij volgende week reikhalzend uitkijkt naar zijn volgende massagetherapiebehandeling.
Paulette Jolliffe is gecertificeerd in massage voor mens en hond en werkt als dierenarts-techneut voor Healing Touch, een holistische dierenkliniek in Sherman Oaks, CA. Jolliffe heeft tientallen jaren mensen gemasseerd voordat hij vijf jaar geleden overging op het geven van massage aan huisdieren.
Paulette Jolliffe is gecertificeerd voor massage van mens en hond en werkt als dierenarts-techneut voor Healing Touch, een holistische dierenkliniek in Sherman Oaks, CA. Jolliffe heeft tientallen jaren mensen gemasseerd voordat hij vijf jaar geleden overging op het geven van massage aan huisdieren.
