Niemand van ons is een onbekende voor stress. Het beïnvloedt vele niveaus van ons leven, en het beïnvloedt ook onze honden. Over het algemeen wordt het lichaam van mens en dier beïnvloed door drie soorten stress:chemische (pesticiden, medicijnen, vaccinaties, bijproducten van de normale stofwisseling), fysiek (blessures, inspanning) en emotioneel (gedachten, percepties, ervaringen). Dit eerste van dit tweedelige artikel gaat over het emotionele aspect van stress en hoe onze eigen stress onze honden beïnvloedt.
Stress wordt gedefinieerd als een toestand van mentale of emotionele spanning of spanning als gevolg van ongunstige of zeer veeleisende omstandigheden. Het is de emotie die we voelen als reactie op iets dat buiten onszelf heeft plaatsgevonden. Dit gevoel of deze emotie is nauw betrokken bij het biologische basisinstinct om te overleven. Fysiologisch wordt dit weergegeven door het "vecht- of vluchtmechanisme", een elegant ingebouwd biofysiologisch ontwerp dat onmiddellijk en automatisch is en een nauwkeurige orkestratie van gebeurtenissen omvat.
Hoewel dit mechanisme is ontworpen om ons te beschermen, zijn de tijden veranderd en tegenwoordig zijn veel echte bedreigingen veranderd in waargenomen bedreigingen, wat betekent dat de meeste van onze angsten van interne bronnen komen.
Het helpt om stress te begrijpen als we de anatomische structuren begrijpen die daarbij een rol spelen. Omdat de stressreactie een primitief overlevingsmechanisme is, hebben alle zoogdieren het, inclusief honden en mensen. Ongeacht de soort zijn de structuren in ons lichaam die regelen hoe we reageren op of reageren op stress hetzelfde.
De belangrijkste spelers in de stressreactie zijn:
Deze systemen werken samen om overleving te verzekeren door de pupillen te verwijden om licht binnen te laten voor een beter gezichtsvermogen; het verhogen van de hartslag om meer bloed naar de spieren te pompen die worden gebruikt voor hardlopen en vechten; toenemende ademhaling om meer zuurstof naar de weefsels te krijgen; en het remmen of afsluiten van de hogere denkgebieden van de hersenen. Momenten van overleven zijn geen tijd om na te denken, na te denken, te plannen of te rationaliseren - het is een tijd om te handelen!
Deze reactie is zeer geschikt wanneer dat nodig is. Het vecht- of vluchtsysteem was echter ontworpen om van korte duur te zijn. Langdurige stressreacties zijn geïmpliceerd als de onderliggende oorzaken van een groot aantal gezondheidsproblemen.
Wilde dieren gebruiken dit systeem van nature om te jagen, te ontsnappen of te vechten tegen een roofdier, of om elkaar te bevechten in een dominantiegevecht om orde en fokrechten te vestigen. Na de "aflevering" gaat het dier terug naar rusten, slapen, eten of wat hij ook aan het doen was voor de stressvolle gebeurtenis. Het lichaam wordt gereset.
Maar zowel voor onze honden als voor ons zijn de tijden veranderd. Ze zijn een integraal onderdeel geworden van het menselijk leven en de families waarmee ze leven. De meeste honden hoeven niet te jagen voor voedsel of te vechten voor fokrechten, en ze hoeven zich zelden te verdedigen tegen roofdieren. Met andere woorden, hun eten wordt bezorgd, ze slapen in comfortabele bedden en zijn beschut tegen dreigende bedreigingen.
Net als wij hebben honden een gevoel van doel of eigenwaarde nodig. Subtiele psychologische eigenschappen zoals eigenwaarde kunnen bij honden discutabel zijn, maar als je ooit in de aanwezigheid van een politiehond of een andere "werkende" hond bent geweest en hem in actie hebt gezien, kun je de trots zien en voelen die hij in zich opneemt doet goed werk.
Wanneer honden niet doen wat ze van nature moeten doen, zullen ze gestrest raken en hun energie "zijwaarts" afleiden, met destructieve neigingen. En wanneer wij of onze dieren een gebrek aan zelfrespect voelen, creëert dit onzekerheden en beperkte overtuigingen, die zich bij onze honden manifesteren als angst voor scheiding, alleen gelaten worden of in de steek gelaten worden.
Helaas is het stressmechanisme geëvolueerd van een noodzakelijk beschermend hulpmiddel naar een genormaliseerde staat van het dagelijks leven. Dit heeft een diepgaande psychologische, emotionele en fysieke impact op ons, onze dieren en onze samenleving.
Stress is het onderliggende proces dat de meeste ziekten veroorzaakt. Het ooit noodzakelijke vecht- of vluchtsysteem dat wordt gebruikt om het fysieke wezen te beschermen, wordt door mensen gewoonlijk gebruikt in de vorm van constant mentaal gebabbel, zorgen en negatieve, uitputtende denkprocessen. we vluchten naar binnen in een staat van emotionele terugtrekking, verdriet, depressie, angst, agressie of woede. In plaats van te vechten tegen een beer of andere prooidieren, halen we uit naar anderen met woede, oordelen en kwetsende uitspraken. We friemelen, tikken met onze vingers, schudden met onze benen, klikken met onze pennen, draaien aan ons haar en ontwikkelen zelfbeschadigende nerveuze gewoonten. We leren in overlevingsmodus te leven en raken er zo vertrouwd en gewend aan dat we niet eens de effecten herkennen die het heeft op onze fysiologie en emotionele staat van zijn.
Hoewel we ons er misschien niet van bewust zijn, voelen en verwerken onze honden onze stress-energie, en dit komt tot uiting in gedrag en fysiologische veranderingen. Honden zullen hun stress tonen door agressief gedrag zoals grommen, blaffen of bijten, of angstgedrag zoals verstoppen, ijsberen, hijgen, geeuwen, kauwen (op voorwerpen of zichzelf), en over of onder het verzorgen. Willekeurig of onderdanig urineren kan ook een teken zijn van stress bij honden.
Als de onderliggende oorzaak van stress niet wordt aangepakt en verholpen, zal dit leiden tot diepere ziektetoestanden bij zowel mensen als honden. Dit is wanneer we de fysiologische manifestaties zien. Er is een omgekeerde relatie tussen stresshormonen en het immuunsysteem. Dit betekent dat als de cortisolspiegel stijgt, het immuunsysteem verzwakt.
Sommige gezondheidsproblemen die verband houden met stress zijn braken, diarree, brandend maagzuur, maagreflux, verlies van eetlust, te veel eetlust, hartaandoeningen, aritmieën, hormonale aandoeningen die de bijnieren aantasten, allergieën, astma, verhoogde bacteriële of virale infecties, versnelde veroudering en vroegtijdige dood.
Kortom, stress is niet zomaar een woord. Het is een fenomeen dat wordt geassocieerd met een veelheid aan lagen, processen en interacties tussen het lichaam, de geest, de omgeving en andere mensen. Het begrijpen ervan kan complex zijn, maar de oplossingen kunnen eenvoudig zijn. Het volgende deel van dit artikel gaat in op verschillende modaliteiten om uw hond en uzelf te ontstressen!
