Alle honden hebben longen en deze belangrijke delen van de onderste luchtwegen kunnen verschillende problemen krijgen, waaronder longontsteking. Net als mensen kan longontsteking het voor een hond moeilijk maken om te ademen en kan het zelfs levensbedreigend zijn. Door dit probleem beter te begrijpen en enkele tekenen en symptomen van deze ziekte te herkennen, kunnen eigenaren van gezelschapsdieren beter voorbereid zijn om voor een huisdier met longontsteking te zorgen.
Longontsteking is een ziekte die de longen aantast. Ontsteking in de microscopisch kleine delen van de longen, luchtzakjes genaamd, veroorzaakt zwelling, pus en vocht waardoor het voor een hond moeilijk is om te ademen. Longen zijn normaal gesproken niet gevuld met vloeistof of pus, dus als dat wel het geval is, is er minder ruimte voor lucht om deze ballonachtige structuren in de borst te vullen.
De tekenen van longontsteking bij honden zijn vaak dezelfde als bij mensen. Elke keer dat de onderste luchtwegen worden aangetast, kan er ademhalingsmoeilijkheden zijn. Dit is het gemakkelijkst te herkennen aan korte en oppervlakkige ademhalingen die kunnen overgaan in hyperventilatie en hoesten die slijm kunnen produceren. Deze slijmerige afscheiding is meestal groen, geel of zelfs bloederig (wanneer er een infectie is). Infecties komen vrij vaak voor bij longontsteking. Gekleurd slijm kan zowel uit de neus komen als na een productieve hoest. Een rectale lichaamstemperatuur boven de normale 101-102,5 graden wijst op koorts, die ook meestal wordt gezien bij een hond met longontsteking, als gevolg van de secundaire infectie in de longen.
Omdat de longen niet efficiënt kunnen werken bij een hond met longontsteking, wordt zuurstof niet goed door het lichaam verplaatst. Naast de andere symptomen voelt een hond met een longontsteking zich gewoon niet lekker, dus eet hij vaak niet of niet veel.
Longontsteking kan worden veroorzaakt door een irritatie, verwonding of vaker een infectie van de longen. Enkele voorbeelden van deze oorzaken zijn:
Een dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek van een hond uitvoeren nadat een eigenaar symptomen heeft opgemerkt die kenmerkend zijn voor longontsteking. De dierenarts zoekt naar loopneus, hoest, neemt de temperatuur van de hond op en luistert met een stethoscoop naar de longen. Als longontsteking wordt vermoed, moeten röntgenfoto's van de longen worden gemaakt om te zoeken naar vocht en ontstekingen. Soms wordt ook een bronchiale spoeling uitgevoerd om te controleren of er bacteriën in de longen aanwezig zijn. Een monster van de neusafscheiding of longvloeistof uit de lavage kan worden verzonden voor een microbiële cultuur of cytologie om te zien welk type bacterie de longontsteking veroorzaakt. Ten slotte wordt bloedonderzoek vaak gecontroleerd om te zien of een infectie systemisch is door te kijken naar een verhoging van het aantal witte bloedcellen.
Longontsteking wordt meestal behandeld in een veterinair ziekenhuis om de ademhaling van een hond te controleren en medicijnen toe te dienen. Longontsteking kan levensbedreigend zijn, dus dit is een ernstige aandoening. Medicijnen zoals antibiotica, ontstekingsremmers, antitussiva, slijmoplossers, luchtwegverwijders en soms zelfs steroïden kunnen worden gebruikt om de symptomen van longontsteking te beheersen. Coupage kan worden uitgevoerd om slijm in de longen af te breken, luchtbevochtigers of vernevelaars kunnen worden gebruikt om het slijm los te maken, en er kunnen korte oefensessies nodig zijn om een hond aan te moedigen het slijm op te hoesten.
Honden met een longontsteking willen vaak niet eten, maar goede voeding is belangrijk om ze te helpen herstellen. Technieken zoals het opwarmen van het voedsel en het aanbieden van extra stinkende blik- of babyvoeding kunnen worden gebruikt om een huisdier te verleiden om te eten. Er zijn ook medicijnen om hun eetlust te stimuleren. In ernstige gevallen kan het nodig zijn om een voedingssonde te plaatsen. IV-vloeistoffen zijn ook vaak nodig om uitdroging te voorkomen en om medicijnen toe te dienen. Ten slotte, als het zuurstofgehalte laag is, kan extra zuurstof ook nodig zijn om een hond met longontsteking te helpen voldoende zuurstof in zijn lichaam te laten circuleren.
De beste manier om te voorkomen dat een hond bacteriële of virale longontsteking ontwikkelt, is door hem voor deze ziekten te vaccineren. Voor de meest voorkomende oorzaken van longontsteking zijn er vaccins beschikbaar, maar het wordt ook aanbevolen om een hond uit een bekend besmet gebied te houden. Plaatsen waar honden vaak komen, waaronder hondenparken, hondenopvang en pensions, kunnen allemaal bacteriën en virussen herbergen die longontsteking kunnen veroorzaken. Als een hond hoest of tekenen van longontsteking of een andere luchtwegaandoening vertoont, moeten andere honden er ook uit de buurt worden gehouden.
Als ingeademde irriterende stoffen de zorg zijn, kan het schoonhouden van de lucht waar een hond leeft, de kans verkleinen dat hij longontsteking veroorzaakt. Luchtreinigers kunnen helpen de lucht in huis schoon te houden, eigenaren van gezelschapsdieren mogen nooit roken in huis of bij hun huisdieren, en spuitbussen moeten worden vermeden.
Als de longontsteking die een hond heeft, wordt veroorzaakt door een virus of bacterie, dan kan het besmettelijk zijn. Als longontsteking wordt veroorzaakt door aspiratie, een irriterend middel of trauma en er is een ontsteking aanwezig zonder een infectie, dan is het niet besmettelijk, maar er is altijd bezorgdheid over het ontwikkelen van een infectie. Om veilig te zijn, als een hond de diagnose longontsteking heeft, is het het beste om hem geïsoleerd en uit de buurt van andere huisdieren te houden.
