De ziekte die pancreatitis wordt genoemd, treft de alvleesklier van mensen, katten en zelfs honden. Deze ziekte is niet alleen pijnlijk, maar kan ook levensbedreigend zijn. Ondanks de ernst van pancreatitis, is het nog steeds een beetje een mysterie voor veterinaire professionals. Maar door de jaren heen is er meer informatie verzameld en daardoor zijn er meer gedachten ontstaan over ziektepreventie en -behandeling.
Pancreatitis is een ontsteking van de alvleesklier. De alvleesklier zit in de buikholte van het lichaam van een hond naast zijn maag. Het is een dun, lang orgaan dat roze van kleur is. Normaal gesproken helpt het bij het spijsverteringsproces door verschillende enzymen te produceren, evenals hormonen die helpen bij het reguleren van insuline. Als een hond pancreatitis heeft, kunnen deze normale functies worden aangetast en kunnen secundaire problemen in andere delen van de buik optreden. Veelvoorkomende secundaire problemen zijn problemen met de galblaas, lever en darmen, omdat deze organen dicht bij de pancreas liggen.
Doorgaans wordt pancreatitis ofwel acuut of chronisch genoemd, wat betekent dat het ofwel snel optrad en dan dagen aanhoudt, of dat het maanden of soms jaren heeft geduurd. Honden kunnen beide soorten pancreatitis ervaren en sommige rassen hebben meer kans om het te ontwikkelen dan andere.
Bij honden kan pancreatitis verschillende symptomen veroorzaken, waaronder:
Als uw hond buikpijn of buikpijn heeft, kan hij janken, huilen, proberen weg te rennen of agressief gedrag vertonen als u hem probeert op te pakken, of moeite lijken te hebben om zich op zijn gemak te voelen als hij ligt. Het kan ook lijken alsof hij een gebogen rug heeft of een "biddende houding" aanneemt met zijn achterste in de lucht. Uw dierenarts kan uw hond ook gespannen voelen tijdens een lichamelijk onderzoek als er een gevoelige of pijnlijke plek is bij het voelen van de buik van uw hond.
Een hond kan om verschillende redenen overgeven en pancreatitis is geen uitzondering. Braken kan optreden als gevolg van buikpijn of spijsverteringsproblemen secundair aan de pancreatitis.
Net zoals wanneer we ons niet lekker voelen en niet erg actief zijn, zal een hond met pancreatitis vaak lusteloos zijn en niet veel willen bewegen.
Als uw hond een pijnlijke buik heeft als gevolg van pancreatitis, kan hij agressiever zijn dan normaal omdat hij zich niet goed voelt.
Aangezien pancreatitis de alvleesklier aantast en de alvleesklier een belangrijke rol speelt bij de spijsvertering, ontwikkelen honden met acute pancreatitis vaak diarree of hebben ze intermitterende aanvallen als ze chronische pancreatitis hebben.
Als een hond met pancreatitis misselijkheid ervaart en daardoor moet braken of diarree heeft, wil hij misschien niet veel water drinken. Het kan ook diarree krijgen als gevolg van problemen met het spijsverteringskanaal. De combinatie van deze twee dingen kan al snel leiden tot uitdroging. Uitdroging op zich is ernstig en honden met pancreatitis krijgen om deze reden vaak IV-vloeistoffen.
Als er een ontsteking in de alvleesklier is, heeft een hond vaak een verhoogde lichaamstemperatuur, koorts genoemd. U kunt de lichaamstemperatuur van uw hond gemakkelijk thuis controleren.
Een hond die misselijk is, buikpijn heeft en overgeeft, wil meestal niet veel eten.
Dit is natuurlijk een extreme reactie op pancreatitis, maar als een acute pancreatitis-aanval ernstig genoeg is, of als symptomen van pancreatitis lang genoeg worden genegeerd, kan dit fataal zijn voor een hond.
Bij mensen treedt pancreatitis op wanneer de spijsverteringsenzymen (amylase, lipase, protease, enz.) die de pancreas produceert, worden geactiveerd voordat ze zouden moeten zijn. Deze enzymen worden meestal geactiveerd in de dunne darm nadat ze via de ductus pancreaticus uit de pancreas zijn gereisd. Maar bij pancreatitis worden deze krachtige spijsverteringsenzymen geactiveerd in de alvleesklier. Dit leidt ertoe dat de alvleesklier zelf wordt verteerd in plaats van het voedsel in de dunne darm. Pancreatitis kan optreden bij lichamelijke verandering in het lichaam van de hond, zoals een nieuw dieet, maar soms is er geen bekende oorzaak voor pancreatitis.
Pancreatitis bij honden wordt gediagnosticeerd door een dierenarts door fysieke symptomen te observeren, een lichamelijk onderzoek uit te voeren en enkele laboratoriumtests uit te voeren. Tests kunnen het controleren van het aantal witte bloedcellen en rode bloedcellen van uw hond omvatten, evenals het uitvoeren van enkele orgaanfunctietests en een specifieke test die een canine pancreatic lipase immunoreactivity test (cPLI) wordt genoemd. Röntgenfoto's en een echografie kunnen ook worden aanbevolen door uw dierenarts.
Als u een hondenras heeft dat vatbaar is voor het ontwikkelen van pancreatitis, kan uw dierenarts die ziekte hoger op de lijst met mogelijke aandoeningen plaatsen en enkele tests overslaan. Dwergschnauzers zijn helaas erg vatbaar voor het ontwikkelen van pancreatitis, evenals sommige terriërs, poedels en cocker-spaniëls.
Een diergeneeskundige behandeling is nodig als een hond acute pancreatitis heeft. Om de alvleesklier te laten rusten en genezen, moet IV-vloeistoftherapie worden gestart. De meeste honden zullen enkele dagen in het ziekenhuis worden opgenomen terwijl deze behandelingen worden toegediend. Over het algemeen zal uw dierenarts zich concentreren op het corrigeren van uitdroging en verstoring van de elektrolytenbalans, misselijkheid en pijn aanpakken en voedingsinname stimuleren.
Als uw hond chronische pancreatitis heeft, zoals veel dwergschnauzers ervaren, kan hij opflakkeringen van symptomen van pancreatitis krijgen die zo erg kunnen zijn dat veterinaire interventie nodig is. Deze opflakkeringen kunnen ook thuis, symptomatische zorg nodig hebben, zoals het beheersen van braken, het inspuiten van vloeistoffen en het toedienen van orale medicatie. Men denkt dat chronische pancreatitis veel vaker voorkomt dan wordt gediagnosticeerd.
Hoewel niemand precies weet waarom pancreatitis optreedt, weten we wel dat pancreatitis geen besmettelijke ziekte is. Dit is niet iets waar u zich zorgen over hoeft te maken dat een ander huisdier of uzelf een contract krijgt.
Pancreatitis is een pijnlijke en schadelijke ziekte, dus als er dingen zijn die de kans dat het bij uw hond voorkomt, kunnen verkleinen, is het een goed idee om deze instructies op te volgen. Aangezien niemand weet wat de exacte oorzaak van pancreatitis bij uw hond is, is uw dierenarts de beste persoon om suggesties te doen over wat uw specifieke hond nodig heeft om de kans op pancreatitis te verkleinen. Enkele veelvoorkomende preventieve maatregelen zijn:
Vetrijke diëten, vooral een plotselinge maaltijd van vet voedsel, kunnen pancreatitis bij honden veroorzaken, dus vetarme voeding wordt meestal aanbevolen door dierenartsen nadat uw hond is gediagnosticeerd met pancreatitis of een ras is dat vatbaar is voor pancreatitis.
Hoe contra-intuïtief het geven van vetten ook mag klinken, dit specifieke type vet, dat voorkomt in visolie, helpt in feite om de bloedlipidenniveaus te normaliseren, die vaak hoog zijn bij honden met pancreatitis.
Door meerdere keren per dag kleine maaltijden te voeren, vermindert u de stress op de alvleesklier.
Obesitas kan bijdragen aan pancreatitis en het is aangetoond dat magere honden over het algemeen veel gezonder zijn in vergelijking met honden met overgewicht.
Als uw hond chronische pancreatitis heeft, kunnen opflakkeringen meestal thuis worden behandeld. Let op uw hond voor eventuele veranderingen in de hoeveelheid voedsel die hij eet, zijn activiteitsniveau en zijn stoelgang. Als uw hond met chronische pancreatitis begint te braken of met zijn rug kromtrekt alsof zijn buik pijn doet, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts om ernstigere problemen te voorkomen.
