Keep Pet >> Huisdier >  >> honden >> honden

rabiësmiasma bij honden

Om het verband tussen individuele chronische ziekten en het rabiësvaccin te begrijpen, is wat homeopathisch arts Samuel Hahnemann een 'miasme' noemde.

Het miasma is een onderliggende ziekte, zoals het deel van de ijsberg dat onder het wateroppervlak op de loer ligt. Je kunt het topje van de ijsberg zien en ermee omgaan - in dit geval individuele ziektesymptomen - maar de essentie van de ijsberg (het miasma) is ondergedompeld, onbereikbaar en dodelijk.

"Klinisch", zegt Dr. Richard Pitcairn, "zie je bepaalde symptomen. Een miasma is een chronische stoornis die niet wordt herkend, behalve als deze zich manifesteert door acute opflakkeringen van wat lijkt op individuele ziekten."

"Wat ik heb zien gebeuren, is dat honden na vaccinatie het 'rabiës-miasma' ontwikkelen, waarbij ze agressiever worden, meer kans hebben om te bijten, nerveuzer en wantrouwiger worden", merkt Dr. Pitcairn op. "Ze kunnen ook de neiging hebben om weg te rennen, te dwalen en soms ook overmatig speeksel te hebben en dingen te verscheuren. Het is niet zo dat ze hondsdolheid hebben, maar ze lijken enkele symptomen van de ziekte te vertonen door blootstelling aan het vaccin.”

De symptomen van rabiësmiasme suggereren dat het veel vaker voorkomt dan je zou vermoeden.

Rabiës Miasm Symptomen

  • Overgevoeligheid van alle zintuigen
  • Woede, agitatie, geweld, wreedheid, plotselinge aanvallen, niet-uitgelokte aanvallen
  • Irrationele angsten, verlegenheid, vermoedens
  • Ongepaste reacties op water - extreme angst of groot verlangen
  • Obsessief/compulsief gedrag - staartjagen, vliegenbijten, ballen achtervolgen
  • Overmatig focaal likken
  • Overmatige seksuele driften
  • Gevoeligheid om plekken te sluiten of strakke kleding/kragen
  • Gevoeligheid en overreactie op ruis
  • Vaak of krampachtig niezen
  • Kramp in de kaken
  • Verstikking, kokhalzen of hoesten bij het inslikken van vloeistoffen
  • Omgekeerd niezen, larynxkrampen
  • Onvrijwillig urineren
  • Constante of ongerechtvaardigde erecties, zelfs bij gecastreerde reuen
  • Overmatig likken van geslachtsdelen
  • Gevoel van vlooienbeten, hevige jeuk zonder duidelijke oorzaak
  • Convulsies, vooral bij het zien van stromend water of glanzende voorwerpen
  • Doelloos dwalen en vocaliseren

Het halve miasma

Het opmerkelijke aan het rabiës-miasme is dat het een zogenaamd ‘half-miasme’ is. Dit betekent dat het een chronische ziekte is die zich in de loop van de tijd langzaam ontwikkelt, maar de manifestatie van symptomen is subtiel. Dit is belangrijk om op te merken, omdat het betekent dat het maanden of zelfs jaren kan duren voordat de symptomen van hondsdolheid zich ontwikkelen. De symptomen kunnen variëren van een hond die aan de tuinslang blaft tot een hond die last heeft van epileptische aanvallen.

"Het is niet noodzakelijk dat de ziekten worden veroorzaakt door het vaccin", merkt Dr. Dee Blanco op. “Er zijn zwakke punten die inherent zijn aan ons allemaal, hetzij door onze omgeving, hetzij door verworven of geërfde neigingen. Als u een familielijn heeft van diabetes of heupdysplasie of wat uw zwakke plek ook is, dan zal het vaccin de zwakte in wezen verergeren en het dier krijgt symptomen. Ik denk dat het immuunsysteem eindig is, en het overbelasten [met te veel vaccinaties] is erg zwaar voor het systeem. Het immuunsysteem zegt tegen zichzelf:'Deze hondsdolheid of andere virussen in mijn lichaam zijn een levensbedreigende ziekte - ik moet hiermee omgaan', maar er is niet genoeg energie om ook alles in balans te houden. Daarom worden de zwakke punten geuit.”

Rabiës Miasm Remedies

Veel hondenbezitters en dierenartsen maken snel gebruik van Thuja om het rabiësmiasme te behandelen (of om het per ongeluk te voorkomen), maar er zijn veel verschillende remedies die het rabiësmiasme behandelen. De belangrijkste remedies voor hondsdolheid en hun indicaties omvatten:

BELLADONNA

  • Grote intensiteit van symptomen;
  • Koorts, delirium, ontsteking van de hersenen (encefalitis);
  • Convulsies en schokken;
  • Angst voor denkbeeldige dingen, wil ervan weglopen. Verlangen om te ontsnappen of zichzelf te verbergen;
  • Aversie tegen lawaai. Begint angstig bij nadering van anderen;
  • Verlangt naar onverteerbare dingen;
  • Verstopt gezicht, wilde starende blik, verwijde pupillen; gevoeligheid
    voor zonlicht of schijnende dingen; keelpijn;
  • Keelkrampen; hese, blaffende stem; onvermogen om te slikken;
    onderdrukking; spanning; hallucinaties;
  • Bijten en happen.

CANTHARIS

  • Angst voor water en glanzende voorwerpen;
  • Hydrofobie;
  • Woede met huilen, huilen, blaffen. Waanzin, geweld;
  • Plotselinge verdoving;
  • Brandende pijnen, hevige ontsteking;
  • Overgevoelig van alle onderdelen;
  • Ontsteking met overmatige verbranding in de keel. Kan geen
    vloeistoffen doorslikken;
  • Gewelddadige spasmen bij aanraking van het strottenhoofd;
  • Overmatig seksueel verlangen;
  • Tetanische spasmen.

HYOSCYAMUS

  • Verdacht, schaamteloos, wulps gedrag, hoge zin in seks;
  • Convulsies, spiertrekkingen;
  • Angst, afkeer van water, manie, delirium;
  • Moeite met slikken;
  • Encefalitis;
  • Grimassen;
  • Gebaren, plukken bij beddengoed.

LACHESIS

  • Intens, agressief, spraakzaam, wanen, angst;
  • Moeite met slikken;
  • Gevoelig voor aanraking, druk, verdraagt ​​geen strakke kleding;
  • Verkleuring blauw/paars;
  • Slaap tot ergernis;
  • In de ergste staat van de ontwikkelde ziekte is het misschien beter
    dan enig ander middel (Hering).

LYSSIN (Hydrophobinum)

  • Dwangmatig, gewelddadig, woedend, agressief, bijtend, destructief;
  • Waanzin;
  • Angst voor stromend water, glimmende voorwerpen;
  • Overgevoelige zintuigen;
  • Manie, erotische waanzin;
  • Inclinatie om te slikken, wat moeilijk is;
  • Verhoogde speekselvloed;
  • Twitching;
  • Blauwachtige verkleuring van wonden;
  • Het zicht of geluid van stromend water of stromend water verergert alle klachten.

STRAMONIUM

  • Groot geweld, woede, angst, delirium;
  • Krijsen, vernietiging, krampen en stuiptrekkingen;
  • Epilepsie verergerd door licht of andere glanzende voorwerpen;
  • Spasme bij het slikken, vernauwing van de keel;
  • Angst voor denkbeeldige objecten;
  • Grote rusteloosheid met geschreeuw;
  • Waanideeën, psychose;
  • Aversie tegen water.

Interessant is dat bijna al deze remedies ook effectief zijn voor de behandeling van aanvallen. Het kenmerk van de meeste symptomen van rabiësmiasme is gedragsmatig.

Hoewel er een duidelijk verband bestaat tussen rabiësmiasme en rabiësvaccinatie, hoeft het virus zelf niet per se de schuld te zijn. "Vaccinproducten kunnen naast het virale antigeen kunstmatige kleurstoffen, antibiotica, aluminium, formaldehyde, BHA en BHT bevatten", merkt dr. Donna Starita Mehan op. "Syncytiële virussen die per ongeluk op dezelfde media zijn gekweekt, kunnen ook als verontreinigingen worden opgenomen."

"Degenen onder ons in alternatieve therapie zijn sterk van mening dat er dergelijke problemen zijn, maar dat is gebaseerd op observatie in het veld", merkt Carolyn Blakey DVM op. "De medicijnfabrikanten en de meeste niet-alternatieve dierenartsen ontkennen dat, omdat de reacties vertraagd zijn - nogal vertraagd, vaak. Dus ze zeggen:'Waar is het bewijs dat het vaccin het heeft gedaan?' En ze hebben natuurlijk een geldig punt. Maar af en toe, vaak genoeg om de vinger erop te leggen, binnen een paar dagen of een maand [na vaccinatie], kun je een verslechtering van de gezondheid van het dier in verband brengen."

"Je neemt gezonde dieren en vaak zie je heel snel na het vaccineren simpele dingen zoals jeuk aan de huid of overmatig likken aan de poten, soms zelfs zonder uitbarstingen en likken van de lucht." zegt dokter Blanco. “We zien veel epilepsie, vaak na een rabiësvaccinatie. Of honden of katten kunnen enkele dagen agressief worden. Vaak ziet u urineweginfecties bij katten, vaak binnen drie maanden na hun vaccinatie. Als je een stap achteruit doet, je geest en hart opent, zul je ziektepatronen na vaccinatie gaan zien.”

"Toen de hondenbezitters die deelnamen aan de CHC-enquête meldden dat hun honden een korte aandachtsspanne ontwikkelden, deed 73,1% van de honden dit binnen drie maanden na een vaccingebeurtenis." zegt Catherine O'Driscoll. “Bij hetzelfde percentage honden werd binnen drie maanden na een injectie (maar meestal binnen enkele dagen) de diagnose epilepsie gesteld. We ontdekten ook dat 72,5% van de honden die door hun baasjes als nerveus en zorgwekkend werden beschouwd, deze eigenschappen voor het eerst vertoonden binnen de periode van drie maanden na vaccinatie.”

Vaccinaties zijn ook slechts één in een constellatie van factoren die de gezondheid van een dier kunnen beïnvloeden, benadrukken holistische beoefenaars. "Ik wil niet impliceren dat [vaccinatie] de hele oorzaak is", waarschuwde Dr Pitcairn. "Meer, het verergert of maakt [een bestaande aandoening] erger. Misschien is er een erfelijke neiging tot allergieën, en dan komt het vaccin, of meerdere samen. En het is te veel.”

Het is belangrijk om op uw huisdier te letten en te letten op tekenen van hondsdolheid. Of ze nu subtiel of meer voor de hand liggend zijn, het aanpakken van deze problemen met homeopathie zal niet alleen helpen om de voor de hand liggende symptomen te behandelen, maar kan ook voorkomen dat er in de toekomst meer sinistere symptomen optreden.

Als uw hond epileptische aanvallen heeft, is het vooral belangrijk om het rabiësmiasme als oorzaak te beschouwen en een gekwalificeerde homeopaat of homeopathische dierenarts te raadplegen. Homeopathie kan een aanzienlijke invloed hebben op de mentale en fysieke gezondheid van uw hond.