Hoewel de feestdagen vol gejuich zouden moeten zijn, kan het voor velen een moeilijke tijd zijn. Uit nieuwe bevindingen van de liefdadigheidsinstelling Mind voor geestelijke gezondheid blijkt zelfs dat meer dan de helft van de mensen negatief wordt beïnvloed door de druk van Kerstmis.
Gelukkig staan onze huisdieren klaar om te helpen. Uit een recent onderzoek van de Mental Health Foundation bleek dat 76% van de eigenaren van gezelschapsdieren vond dat ze dankzij hun hond veel beter met stressvolle situaties om konden gaan, en 87% van de respondenten zei dat hun huisdier een positief effect had op hun algehele welzijn.
Dit geldt met name voor Megan Taylor, die in 2011 een levensveranderende blessure opliep. 'Mijn familie kreeg Ruby, een kruising van een Australische Kelpie Border Collie, als puppy en we vonden het leuk om alle dingen te doen die u gewoonlijk met uw huisdier doet - gaan voor lange wandelingen en het leren van nieuwe trucs. Ruby was gewoon de hond van het gezin, maar toen ze een jaar oud was, viel ik flauw tijdens een herdenkingsdienst en stootte ik mijn hoofd tegen de stoeprand, waardoor mijn schedel brak. Toen veranderde alles.'
'Door mijn verwondingen kreeg ik bijwerkingen, zoals ernstig gehoorverlies en flauwvallen - soms wel 50 keer per dag. Routinetaken die ik ooit als vanzelfsprekend beschouwde, zoals bukken om iets op te rapen, maakten me erg duizelig en ik voelde me angstig om nooit te weten wanneer ik plotseling zonder waarschuwing zou flauwvallen. Dit was niet alleen beangstigend, het was ook een enorme klap voor mijn zelfvertrouwen, omdat ik nu voortdurend op anderen moest vertrouwen voor hulp.
'Vooral de feestdagen vond ik moeilijk om onder ogen te zien, omdat normale activiteiten zoals winkelen ineens veel moeilijker werden. De extra grote menigten waren erg desoriënterend. Mensen liepen tegen me aan en omdat ik niet zo goed in balans ben, belandde ik soms op de grond. En ik kon op geen enkele manier naar cadeautjes zoeken, want bukken om iets van een plank te pakken, leidde onvermijdelijk tot duizeligheid. Simpele dingen, zoals het oversteken van de weg, waren niet langer gemakkelijk en mijn grootste angst was dat ik flauw zou vallen voor een auto terwijl ik probeerde over te steken.'
Hoewel ik een toekomst tegemoet ging met levenslange handicaps, wilde ik mijn medische toestand niet in de weg laten staan van succes. Dus na school en universiteit ging ik naar de universiteit om een wetenschappelijke graad in diergedrag en dierenwelzijn te studeren. Maar ondanks mijn positieve instelling worstelde ik nog steeds met alledaagse taken en vroeg ik me af hoe ik ooit zelfstandig zou kunnen leven.
Toen ontdekte ik Dog A.I.D, een liefdadigheidsinstelling die mensen met een handicap helpt hun huisdieren op te leiden tot hulphond. Ruby was toen vijf en wist al veel van basisgehoorzaamheid, en haar kalme karakter was een voordeel. Met de hulp van getrainde professionals, die als vrijwilligers voor het goede doel werken, hebben Ruby en ik de training in een jaar afgerond.
Nu, hoewel ik nog thuis woon, ben ik niet afhankelijk van mijn ouders voor hulp. Ruby kan mijn schoenveters losmaken, mijn sokken en broek uittrekken, alles oppakken wat ik laat vallen en mijn kleren uit de wasmachine trekken. Wat nog belangrijker is, ze houdt me veilig:als ik flauwval, kan ze op een knop drukken om mijn noodcontacten te waarschuwen, en ze is getraind om de deur voor paramedici te openen als dat ooit nodig is.
Ruby heeft me ook meer zelfvertrouwen gegeven om alleen uit te gaan en zelfs kerstinkopen is minder stressvol, omdat mensen ons meer ruimte geven en ze items uit de lagere schappen van een winkel kan halen. Bovendien zijn mensen veel vriendelijker als ze Ruby in haar rood met gele jasje zien. Ze is een geweldige ijsbreker!
Ruby heeft in maart haar opleiding afgerond, dus dit wordt haar eerste kerst als mijn officiële hulphond. Dus als we dit jaar een toost uitbrengen, is dat op mijn geweldige hond. Ze heeft niet alleen de stress van Kerstmis weggenomen, ze heeft me ook een prachtig cadeau gegeven:een toekomst waar ik naar uit kan kijken.'
