Ben je jaloers op je hond?
Honden hebben de gave om in het moment te leven. Een van de vele leuke dingen aan honden is hoe ze gelukkig lijken te zijn, zelfs als er alledaagse dingen gebeuren. Neem als voorbeeld wanneer u thuiskomt van uw werk. De hond rent om je te begroeten, zijn staart kwispelt zo hard dat het een waas is. Als kwispelen een maatstaf is om in een goed humeur te zijn, dan lijken honden het geheim van eeuwig geluk te hebben gevonden. Of hebben ze?
Mensen zijn relatief slecht in het interpreteren van de manier waarop honden met ons communiceren. Wanneer de staart van een hond kwispelt, komt de eigenaar tot de conclusie dat de hond gelukkig is. Dit is echter niet altijd het geval, omdat kwispelen met de staart een teken van verzoening of een 'vredesoffer' kan zijn, afhankelijk van hoe hoog of laag de staart wordt gehouden en de snelheid van het kwispelen
Honden communiceren met ons door middel van lichaamstaal. Het probleem is dat we vaak slecht zijn in het lezen van subtiele tekens. Neem het kwispelen van de staart als voorbeeld. De gemiddelde eigenaar ziet een kwispelende staart en vertaalt dit als de hond die gelukkig is. Maar dit is niet per se waar en het kan gevaarlijk zijn om het kwispelen van de staart op deze manier te interpreteren.
Een hond die bijvoorbeeld zijn staart laag houdt en stijf kwispelt in een langzaam ritme, kan agressie signaleren en de intentie om te bijten als hij wordt ingedrukt. Aan de andere kant is een staart die tussen de achterpoten is geklemd en de punt heen en weer zwaait vaak een teken van onderwerping, wat aangeeft dat de hond geen bedreiging vormt.
Dus hoe weet je of de hond blij is of 'doet alsof'?
Het antwoord is om hun gedrag te interpreteren in het licht van het grotere geheel. Focus niet alleen op de staart, maar kijk naar de stand van de oren, of het hoofd hoog of laag wordt gehouden, de lichaamsvorm, de hoek van de staart en de snelheid van kwispelen.
Uw hond kan bijvoorbeeld blij zijn als hij, naast kwispelen, over de vloer naar u toe sluipt, het hoofd laag gehouden, met een lage staartkoets die langzaam kwispelt. Ze bieden de kwispelende staart aan als een teken van verzoening, in plaats van omdat ze blij zijn... en dat is hoe we de neiging hebben om dingen te lezen. In dit scenario heeft de hond misschien op je favoriete schoenen gekauwd en probeert hij een verassing te vermijden.
De geschiedenis van honden die geluk faken, is het tegenovergestelde van ons begrip van de lichaamstaal van honden. Eeuwenlang zijn honden veel verkeerd begrepen. Het bewijs hiervan is de overweldigende populariteit van op dominantie gebaseerde gehoorzaamheidstraining, die tot doel heeft de hond te onderwerpen en te leren wie de baas is.
De dominantietheorie was zeer gebrekkig omdat deze gebaseerd was op verkeerde interpretaties van sociale activiteit van wolvenroedels. De waarnemingen dat wolven tegenover de alfawolf staan en agressie gebruiken om dit te bevestigen, waren gebaseerd op wolven die in gevangenschap werden gehouden. Die wolven waren niet verwant en werden in beperkte omstandigheden gehouden, waardoor ze onmiddellijk onder enorme stress kwamen te staan. Deze wolven kenden elkaar niet en zagen de noodzaak om te vechten voor de beschikbare middelen... waaruit de dominantietheorie werd geboren.
In feite hebben wilde wolven een familiestructuur in hun samenleving, waarbij volwassen wolven optreden als 'ouders' om de volgende generatie groot te brengen en samenwerking tussen opeenvolgende generaties wolvenwelpen.
Parallel aan deze kwantumverandering in het denken over hondenpsychologie, besteedden gedragswetenschappers meer aandacht aan de lichaamstaal van honden en wat subtiele gebaren betekenen. Een goed voorbeeld hiervan is het belang van de staart in de communicatie van honden. Honden reageren anders op hondenmodellen met hun staarten in verschillende posities. De menselijke interpretatie is echter meestal een vereenvoudigde, van een kwispelende staart is een gelukkige staart. In hondentermen is dat gekwispel misschien helemaal geen geluk en kan het iets zijn dat lijkt op angst, angst of agressie, afhankelijk van de omstandigheden.
Geluk is een kwispelende staart... alleen is dit niet altijd het geval. De staart is een communicatiemiddel en dat wordt nog niet zo goed begrepen. Pas de laatste jaren beginnen gedragswetenschappers in te zien hoe belangrijk de hoek en snelheid van het kwispelen zijn bij het lezen van de stemming van de hond.
Om het nog erger te maken, zullen sommige honden andere tekenen van verzoening vertonen, zoals het terugtrekken van de lippen in een grijns. Echter, verre van een teken te zijn dat de hond gelukkig is (dingen interpreteren door de lens van menselijke lichaamstaal), teruggetrokken lippen kunnen een vorm van hondenverontschuldiging zijn of, als de hoektanden volledig versperd zijn, een teken van agressie voorafgaand aan een beet .
Kortom, een kwispelende, grijnzende hond kan blij zijn of ze 'doen alsof' omdat wij mensen een draai aan hun lichaamstaal geven die niet gepast is.
Dit is een gemakkelijke truc om te leren. Het enige dat u nodig hebt, is inzicht in op beloning gebaseerde trainingsmethoden, een traktatie waar de hond van houdt en een goed gevoel voor timing. Het idee is simpel:laat de hond iets lekkers zien of prijs hem zodat zijn staart kwispelt. Markeer de kwispelen met een enthousiaste "Ja" of de klik van een clicker en beloon ze vervolgens met de traktatie. Het doel is om de hond te belonen voor het kwispelen van zijn staart en hem op commando te zetten zodat ze op commando kwispelen.
Als je de dingen een beetje afbreekt, vind je een traktatie waar je hond van houdt en waar hij om zal smeken. Concentreer je alleen op hun staart, dus laat je niet afleiden als de hond gaat zitten, ronddraait of opspringt. Je wilt alleen een kwispelende staart prijzen. Zodra je de staart in actie ziet komen, zeg je opgewonden "Ja" en geef je de traktatie.
Blijf dit herhalen. Vrij snel leert de hond dat kwispelen de goocheltruc is waarmee ze het lekkers krijgen. Je weet wanneer dit gebeurt, want de hond begint verwoed te kwispelen zodra ze het lekkers zien. Zodra dit gebeurt, gebruik je een cue-woord zoals "Wag" of "Happy", prijs ze en geef de traktatie.
Blijf oefenen. Het duurde niet lang of de hond zal hectisch kwispelen in afwachting van een heerlijke traktatie.
