Als je erover nadenkt, is opwinding een vreemde emotie. Het houdt in dat je enig bewustzijn of perceptie hebt van de toekomst en wat er gaat gebeuren. Natuurlijk kun je opgewonden zijn terwijl er iets gebeurt, maar vaak gaat het om anticipatie.
Denk aan het volgende:Kerst als kind, wachten op de levering van een nieuwe auto, of de komst van een baby. Dit zijn allemaal dingen waar wij als mensen enthousiast van worden.
Maar hoe zit het met honden?
Natuurlijk raken honden opgewonden. Je hoeft alleen maar aan de hond te denken die in cirkels ronddraait en blaft om te weten dat hun hartslag sneller gaat. Maar is dit een emotie die ze kunnen faken?
Het antwoord is een combinatie van ja en nee.
Het mooie van honden is dat ze zo spontaan zijn en in het moment leven. Als een hond opgewonden is wanneer ze een kauwspeeltje in je hand zien, zullen ze je dat laten weten. Inderdaad, iedereen die thuis is verwelkomd door hun geliefde hondengenoot, is bekend met hoe hondenopwinding eruitziet.
Typisch heeft een opgewonden hond moeite met zelfbeheersing. Ze zullen springen, in cirkels ronddraaien of als een gek rondzoomen (tenzij ze wonderbaarlijk gehoorzaam zijn getraind en zullen "zitten" wanneer dit wordt verteld). De andere grote weggeefactie waar een hond opgewonden van is, is die kwispelende staart. Of het nu de zijwaartse veegstaart is of de cirkelvormige beweging van de staart van de helikopter, een blije, opgewonden staart is er een die in beweging is. Inderdaad, zelfs de onberispelijk opgevoede hond zal zijn opwinding weggeven met een kwispelende staart.
Bovendien kan de hond hijgen van opwinding, terwijl de tong uit zijn mond hangt. Elke hond is anders, maar sommige honden worden vocaal als ze opgewonden zijn en kunnen luid keffen of blaffen.
Aan de andere kant van de schaal kunnen sommige honden een kleine straal urine afgeven als ze opgewonden zijn. Al dat wiebelen en kwispelen kan te veel zijn voor de blaaskleppen, waardoor er wat urine vrijkomt uit een volle blaas.
Er is iets aan de opwinding van honden dat zichzelf overbrengt op de waarnemer. In theorie kan hijgen te wijten zijn aan oververhitting, stress of opwinding, en toch herkennen we op de een of andere manier wanneer die hijgende hond gelukkig is in plaats van gestrest.
Of een hond nu opgewonden is of opwinding veinst, hopelijk erkennen we dat de hond niet agressief is. De menselijke interpretatie van de lichaamstaal en het gedrag van honden is echter niet altijd duidelijk geweest (en inderdaad, er zijn nog steeds mensen die ten onrechte geloven in verouderde concepten zoals dominantie).
Deze fout is te wijten aan gebrekkige studies met wolven. De veronderstelling dat honden wolven in onze woonkamer zijn, is inderdaad onjuist en helpt niet om het gedrag van honden te begrijpen. Honden zijn vele millennia geleden afgeweken van hun voorouders van de wolf, en het is net zo ongepast om een hond te zien als een vorm van de wolf, als een persoon als een vorm van een aap.
Het is pas in de tweede helft van de 20e eeuw dat moderne gedragsdeskundigen van dieren observeerden hoe wilde honden en zwerfhonden reageren om te beseffen dat ze zich ofwel als individuen ofwel als familie-eenheden gedragen. Er is geen strijd om opperste controle in de manier waarop de wolventheorie postuleert.
Zelfs de manier waarop we dachten dat wolven zich gedroegen, staat nu bekend als onjuist. Want die wrede wolven die vochten om de eerste plaats, deden dat omdat ze gestrest waren. Dit waren niet-verwante wolven die waren gevangen en bij elkaar waren gegooid in een kleine ruimte in een dierentuin. Omdat ze zich gedesoriënteerd en onzeker voelden, gingen ze natuurlijk met elkaar vechten voor wat zij als schaarse middelen beschouwden!
In feite blijven zwervende wolven bij elkaar als familie-eenheden en ondersteunen ze elkaar.
Gedurende vele eeuwen heeft de mens veel hondengedrag geïnterpreteerd als een poging om hun eigenaar te domineren. Dit heeft de manier waarop we op onze honden reageren veranderd. Ouderwetse trainingsconcepten werden bijvoorbeeld afgeraden om met een hond te trekken. Hun redenering was dat als de hond het spel zou winnen, hun respect voor de persoon zou afnemen. Maar wat echt het geval is, is dat de hond van het spel geniet en je des te leuker zal vinden om met hem te spelen.
Het begrijpen van hondengedrag en de aanwijzingen van hun lichaamstaal is de sleutel tot het uitzoeken van onze honden metgezellen. Het is wanneer mensen de signalen missen die een hond afgeeft over hun gevoelens dat er problemen kunnen ontstaan.
Het klassieke voorbeeld is de hond die gaapt en zijn lippen likt wanneer hij wordt geconfronteerd met een vreemde. Verre van verveeld of moe te zijn, signaleert de hond angst. De wijze vreemdeling herkent dit en trekt zich terug. Als u dit niet doet, zal de hond nog meer stress krijgen en kan de hond aanvallen uit pure angst.
Het is makkelijker dan je zou denken om een hond te leren opgewonden te handelen. Sterker nog, je hebt dit misschien al onbewust gedaan.
Denk aan de hond die superenthousiast wordt als je de lijn uithaalt. Wat hier gebeurt, is dat toen ze een pup waren, ze rondrenden toen de riem uitkwam, denkend dat het een spel was. Je knipt de lijn vast en doet dan iets leuks, namelijk de hond uitlaten.
Wat hier gebeurde is dat het opgewonden rondrennen van de hond werd beloond met een prettige ervaring (het uitlaten). In de geest van de hond worden de twee acties met elkaar verbonden. Ze beginnen te denken dat rondjes draaien en blaffen (uiterlijke tekenen van opwinding) nodig zijn om de riem om te doen en met ze te gaan wandelen.
Om een hond te trainen om opwinding te faken, hoeft u alleen acties te belonen die 'opgewonden' in de lichaamstaal van de hond zeggen. Dit kan zijn springen, blaffen of rondrennen. Het enige wat u hoeft te doen is het gedrag uit te lokken (het zien van een traktatie doet dit meestal), de hond overvloedig prijzen en dan een beloning geven. Herhaal dit bij talloze gelegenheden en begin dan een cue-woord toe te voegen, zoals "Go bonkers".
De hond leert de cue-woorden te associëren met een bepaalde manier van handelen en het krijgen van een beloning. En vooruit! De hond is getraind om opgewonden te handelen en de emotie te faken.
