Keep Pet >> Huisdier >  >> honden >> In-Fur-Mation

Wat kunnen drugshonden ruiken?

Wat kunnen drugshonden ruiken?

De gevoelige neuzen van honden maken ze ideaal voor het opsnuiven van verschillende soorten drugs. Hoewel cocaïne en marihuana de meest voorkomende stoffen zijn die drugssnuivende honden kunnen ruiken, kan elke drug die voor een hond de kleinste geur heeft, worden gesnoven.

Bewonder de hondenneus

De neus van een hond is zo gevoelig dat het moeilijk te vergelijken is met menselijke termen. Maar denk eens na over hoe een kopje koffie zou kunnen smaken - of zelfs ruiken - een beetje anders zou zijn als je een theelepel suiker toevoegt. Volgens professor Alexandra Horowitz van Barnard College zou je hond diezelfde theelepel suiker kunnen ruiken in de hoeveelheid water die nodig is om twee zwembaden van olympische afmetingen te vullen.

Dat komt omdat supergevoelige geurreceptoren in de neusrug honden helpen bij het detecteren van geuren die we niet kunnen bevatten, inclusief kleine hoeveelheden medicijnen. Mensen hebben ongeveer 5 miljoen geurreceptoren in hun neusholtes, volgens Medical Detection Dogs. Honden daarentegen hebben er tot 300 miljoen, afhankelijk van hun ras.

Dit verbazingwekkende aantal geurreceptoren verspreidt zich door een benig labyrint dat bekend staat als de Lamina Transversa bovenaan de neus van de hond. Elke keer dat de hond inademt, gaat de lucht rechtstreeks in dit netwerk van dunne botten die bedekt zijn met reukreceptoren.

Haarachtige uitsteeksels, bekend als trilhaartjes, vangen de geurmoleculen op. De trilhaartjes zorgen ervoor dat de hond de geur in de benige holte kan vasthouden, zelfs als hij uitademt. Hierdoor kan hij zijn normale ademhaling voortzetten terwijl hij deze geur herkent en analyseert.

In tegenstelling tot mensen, die slechts één doorgang hebben die wordt gebruikt voor ademhaling en geur, hebben honden een apart deel van de neus en een groot deel van de hersenen dat volledig aan geur is gewijd. Als lucht eenmaal door de neusgaten is ingeademd, splitst deze zich in twee afzonderlijke luchtwegen:de ene leidt naar de benige Lamina Transversa en de andere voert lucht naar de longen.

Bloedhonden en bassethonden hebben de meest geurgevoelige neuzen, volgens de American Kennel Club (AKC). Andere rassen zoals Duitse herders, Belgische Mechelaar en Labrador retrievers zijn ook populaire geurhonden.

Ontdek de standaarden

Detectiehonden voor verdovende middelen worden gecertificeerd door de National Narcotic Detector Dog Association (NNDDA) om ten minste twee essentiële stoffen te vinden:marihuana en cocaïne. Ze moeten een voorraad van minimaal 10 gram kunnen detecteren, verborgen in een gebied van 1.000 vierkante meter, ongeveer de grootte van een appartement met twee slaapkamers.

Eén gram marihuana staat volgens Leafly gelijk aan ongeveer drie toppen van gemiddelde grootte. Een gram cocaïne is hetzelfde als de hoeveelheid kunstmatige zoetstof in een pakje voor één portie.

Honden en hun geleiders kunnen bijscholing volgen en hun vaardigheden certificeren in het opsporen van heroïne, methamfetamine, opium of andere verdovende middelen. Handlers moeten de certificering van hun hond elk jaar vernieuwen.

Als uw hond graag dingen opsnuift, is het nooit te vroeg om zijn natuurlijke talent uit te leven. AKC-geurwerklessen leren honden geuren te volgen en te volgen om specifieke essentiële oliën te vinden, waaronder berk, cipres, anijs en kruidnagel op een wattenstaafje. Honden leren aan te geven dat ze de swabs hebben ontdekt die verborgen zijn in het zoekgebied.

Lokale proeven laten honden hun vaardigheden op de proef stellen. De wedstrijd omvat het vinden van de gespecificeerde geuren verborgen in containers, in een gebouw, buitenshuis en begraven. De sport is geschikt voor alle ervaringsniveaus met zijn vier categorieën:beginner, gevorderd, excellent en meester.

Elke hond begint met neuswerk op beginnersniveau en doorloopt de categorieën voor elk van de vier scenario's. Uw hond kan een beginneling zijn in containers en een meester in het vinden van geuren buitenshuis. De toenemende moeilijkheidsgraad op elk niveau bevat meer uitdagende elementen voor zowel honden als geleiders. Factoren die veranderen zijn onder meer het aantal verborgen swabs, of het aantal swabs bekend is bij de handler en de hoogte van de verborgen objecten.