Gisteren waren Emmett en ik bij de dierenarts. We liepen de lobby in, checkten in, wogen hem en wachtten op onze beurt. Hoeveel traktaties heb ik hem door dat alles heen gegeven? Een. Om hem te laten stoppen met kwispelen op de weegschaal, stak ik een snoepje tegen zijn snuit. Hoeveel traktaties zou ik zijn broers op dat moment hebben gegeven? Zoals, een jillion.
De dierenarts werd weggeroepen voor een spoedconsult. Wat deed Emmett? "Nou, het is net zo'n goede tijd en plaats voor een dutje!"
Emmett is een toffe klant. Niet alleen bij de dierenarts:hij gaat naar coffeeshops, parades, parken, festivals en, in zijn werkdagen, ziekenhuizen, bibliotheken, basisscholen en de kermis. Hij vindt het allemaal geweldig en blijft verzameld, wat hij ook tegenkomt.
Daarom is hij vreselijk getraind!
Het is natuurlijk onze schuld, maar we hebben hem door zijn persoonlijkheid laten leiden, in plaats van aan te dringen op 'gehoorzaamheid'. Bijna zijn hele leven bij ons hebben we te maken gehad met de gedragsproblemen van Lucas. Natuurlijk, Emmett ging mee met de meeste trainingslessen die we met Lucas hebben gedaan, en hij heeft onderweg een paar commando's opgepikt (met een paar trucjes), maar als het gaat om het reageren op onze signalen ... Emmett kiest een beetje wanneer hij luistert en wanneer niet. En we hebben nooit anders beweerd, omdat we hebben geleerd erop te vertrouwen dat hij in zijn eentje goede beslissingen neemt.
Vorige week stelde Abby de vraag:Hoe sage is jouw hond?
Ik hou van die vraag. We hebben altijd gezegd dat Emmett 'street smarts' heeft, maar Cooper en Lucas hebben 'book smarts'. Emmett is lief en heeft een overvloed aan zelfvertrouwen, maar hij is een erg langzame leerling. Wat zijn broer een paar dagen nodig heeft om te leren, zal Emmett weken kosten. (Op commando blaffen duurde jaren – letterlijk, jaren - om hem te leren.) Maar omdat zijn gedrag van nature goed is, hebben we zijn persoonlijkheid laten leiden en hebben we er niet op aangedrongen dat hij het repertoire van aanwijzingen leert dat zijn broers moeten hebben.
Ik beschouw Emmett als salie. Hij is wijs genoeg om te weten dat de wereld er niet op uit is om hem te pakken te krijgen; in feite is het een leuke plek vol met mensen die je willen aaien en je iets lekkers willen geven! Hij weet welke bedreigingen zijn diepe, resonerende "WOOF" vereisen, maar blijft kalm door anderen die zijn broers wegsturen (de deurbel, de blaffende hond een mijl verderop, eekhoorns).
Hij neemt in zijn eentje slimme beslissingen, en hoewel hij af en toe iets doet dat me eraan herinnert dat hij niet zo sterk is in zijn verbale signalen (zoals... het koekje uit de hand rukken van een peuter die in een kinderwagen wordt geduwd toen ik hem vroeg om "laat het maar" maar hij deed het toch en liet het kind zijn kop eraf schreeuwen), zijn gelukkige vertrouwen helpt hem er altijd doorheen.
Beschouwt u uw hond als meer "street smart" of meer "book smart"? Denk je dat er een verschil is tussen wijsheid en intelligentie bij je pups? Voor degenen onder jullie met veelvouden, zie je deze verschillen in hun persoonlijkheden?
Tussen haakjes, terwijl we aan het wachten waren, hief hij even zijn hoofd op toen het arme hondje in de kamer aan de overkant van de gang begon te gillen!
Maar toen hij zich realiseerde dat het hem op geen enkele manier beïnvloedde, viel hij weer in slaap.
