De eigenaar van de Duitse herder jammerde:"Maar hij doet het thuis!" gisteravond in mijn trainingsles toen haar hond voor haar zat, blijkbaar haar sein om te gaan liggen negeren. Hondentrainers in het hele land horen deze klacht vaak van hun menselijke klanten tijdens de eerste paar weken van een nieuwe trainingsles. "Natuurlijk doet hij dat", stellen we hen troostend gerust en starten een discussie over hoe u betrouwbaarheid kunt bereiken - uw hond overal, altijd en onder alle omstandigheden laten doen wat u van hem vraagt.
Gedragsprofessionals definiëren 'betrouwbaar' vaak als het adequaat reageren op de cue, ten minste 80 procent van de tijd. Dat betekent dat uw hond minstens 8 van de 10 keer zit wanneer u hem dat vraagt. Het is onredelijk om 100 procent betrouwbaarheid van uw hond te verwachten. Wij mensen zijn tenslotte degenen met de grotere hersenen, en we zijn niet 100 procent van de tijd perfect betrouwbaar - dus waarom zouden onze honden dat zijn? Het is heel goed mogelijk dat uw hond betrouwbaar thuis zit, in de omgeving waar u de meeste tijd doorbrengt met trainen. Op de cue zitten in het trainingscentrum, op de boerenmarkt, bij de voetbalwedstrijd van je dochter, als het gras nat is, of in een oneindig aantal andere mogelijke omgevingen, kan een heel andere zaak zijn.
Het vereist toewijding aan uw trainingsprogramma om betrouwbaarheid te bereiken onder een groot aantal verschillende omstandigheden. Laten we eens kijken naar enkele van de elementen die zorgen voor echte betrouwbaarheid.
Generalisatie
Dit is het concept dat zoveel beginnende hondenbezitters/trainers doet struikelen. Je werkt de hele week thuis hard om je hond tot in de perfectie te trainen, maar wanneer je terugkeert naar de klas, ben je ontzet en teleurgesteld als je probeert te pronken met de prestaties van je hond en hij niet zal presteren. Het is genoeg om je te laten stoppen met trainen. NIET DOEN!
Misschien heb je het deel gemist waarin je trainer je vertelde dat zodra je hond een gedrag kan vertonen in de privacy van je eigen huis, je de show op de weg moet nemen en op veel andere plaatsen moet oefenen. Als je alleen "zit" oefent in de keuken voor de koelkast, dan denkt je hond "Zit!" betekent "Zit in de keuken voor de koelkast." Als je hem vraagt om in het trainingscentrum te gaan zitten en hij reageert niet, dan denk je:"Domme hond, hij weet wat 'zitten' betekent," en hij denkt:"Maar ik kan hier niet zitten, er is geen koelkast !”
Zodra uw hond in een kamer van uw huis voor u gaat zitten, oefen dan in alle andere kamers. Neem hem mee naar de achtertuin en oefen daar. Dan in de voortuin, op je wandelingen rond het blok en in het hondenpark. Oefen bij de dierenarts, bij de trimmer, bij je favoriete dierenwinkel en als je hem meeneemt naar vrienden en familie. Oefen overal!
Je moet ook oefenen als je in verschillende posities zit. Als je gewoonlijk staand traint, vraag hem dan om te gaan zitten terwijl je op de bank zit (tv-reclames zijn een perfecte gelegenheid om te trainen). Probeer het als je op de grond ligt. Draai je van hem af en vraag hem te gaan zitten. Je zou het zelfs kunnen proberen terwijl je verschillende yogahoudingen beoefent!
In het begin lijkt het misschien veel werk, maar het goede nieuws is dat generalisatie, nou ja, generaliseert! Hoe meer nieuw gedrag u probeert te generaliseren, hoe gemakkelijker het wordt voor elk nieuw gedrag tijdens uw trainingsreis. Als je eenmaal "zit" hebt gegeneraliseerd, zal het een beetje gemakkelijker zijn voor "naar beneden", "wacht", "laat het", "kom" en alle andere goede manieren die je je hond probeert aan te leren.
'Proofing' voor afleiding
Proofing is eigenlijk gewoon degelijke training. Het betekent gewoon dat je je hond leert te reageren op je signalen wanneer er andere interessante, opwindende, leuke, soms enge dingen om hem heen gebeuren - dingen die we 'afleiding' noemen. Het geheim van proofing is om uw hond ervan te overtuigen dat u steeds interessanter, leuker, opwindender en versterkender bent dan de afleidingen. Toen ik les gaf in Santa Cruz, Californië, vertelde ik mijn studenten dat ze interessanter moesten zijn dan een dode zeehond. Hier in Maryland zijn het eerder dode eekhoorns dan dode zeehonden, maar het concept is hetzelfde:als je geweldig bent en het trainingsspel geweldig is, heeft je hond geen reden om je te negeren ten gunste van dode stinkende dingen - hij heeft al zoveel plezier zoals hij zich zou kunnen voorstellen.
Patty Ruzzo, al lang een gerenommeerde positieve trainer die helaas afgelopen zomer is overleden, moedigde mensen aan om "variabel en onvoorspelbaar" te zijn als een manier om onweerstaanbaar interessant te zijn voor hun honden. Als je hond nooit weet wat voor leuke dingen je op welk moment dan ook gaat aanbieden, blijft hij vol spanning aan je gekluisterd. Het trekspeeltje of de pluche die je zomaar uit je zak zou kunnen halen, is net zo meeslepend als de eekhoorn die zijn pad zou kunnen kruisen.
Om proofing te bereiken, moet je in een nieuwe omgeving beginnen met een hoge mate van bekrachtiging (veel beloningen) en een breed scala aan hoogwaardige bekrachtigers (veel verschillende soorten "goede dingen"). Begin uw trainingsroutine met gedrag dat gemakkelijk is voor uw hond, zodat hij kan slagen. Wanneer er zich afleiding voordoet, versterk dan onmiddellijk voordat hij de kans krijgt zijn focus op jou te verliezen. Als er geen afleiding opdoemt, verras je hond dan willekeurig met een opwindende versterker, zoals hij is gaan anticiperen. Na een kort hakpatroon, draai en ren de andere kant op (achtervolging =bekrachtiger), of haal een verborgen touwspeelgoed tevoorschijn voor een snel spelletje slepen. Wanneer je hem van een verblijf bevrijdt, strooi dan een handvol lekkernijen op de grond voor een "vind het" orgie, of gooi een bal in de lucht zodat hij hem kan vangen - veel plezier met je hond!
Houd de trainingssessies in het begin kort, zodat u met succes kunt eindigen. Plezier hebben kan erg vermoeiend zijn; je wilt de sessie beëindigen voordat je energie afneemt of het enthousiasme van je hond wankelt. Terwijl jullie allebei uithoudingsvermogen opbouwen, kun je de duur van je sessies en de duur van de focus van je hond verlengen.
Wanneer uw hond heeft geleerd om zeer gefocust op u te blijven, kunt u nog meer intense afleiding toevoegen. Eigenaren die hun honden showen in gehoorzaamheids- en rallywedstrijden, willen dat hun honden zo dicht mogelijk bij 100 procent betrouwbaar zijn als honden kunnen bereiken. Ze bewijzen hun honden vaak met afleiding, zoals omvallende metalen stoelen, voorbij rennende katten, loslopende honden, knallende ballonnen, rinkelende autosleutels, vallende hotdogs, rennende en schreeuwende kinderen - alles wat op een show kan gebeuren om de optredens van hun honden te verstoren .
Desensibilisatie
Beelden en geluiden die uw hond zorgelijk, verontrustend of ronduit eng vindt, verminderen gegarandeerd zijn betrouwbaarheid. Lucy, onze driejarige Cardigan Corgi, is erg gevoelig voor geluiden. Toen ze een jaar oud was, nam ik haar mee naar een clickerklas bij "A Click Above" in Leesburg, Virginia. De les werd gegeven in een groot pakhuis. Terwijl haar klas bezig was, vond er ook een behendigheidsles plaats aan de andere kant van het trainingscentrum, met luide knallen, knallen en gejuich en applaus terwijl honden over de uitrusting onderhandelden en hun baasjes hen aanspoorden.
Lucy's betrouwbaarheid, die thuis vrij hoog was, verslechterde aanzienlijk de eerste twee of drie weken van de les totdat ze ongevoelig werd voor de geluiden. In het begin moest ik haar gewoon een pauze laten nemen wanneer er geluid uit de andere kant van de kamer kwam - ze zou zich afsluiten van stress en volledig stoppen met optreden. Toen begon ze geluiden van een vrij lage intensiteit te accepteren - een gedempte knal van de wip aan de andere kant van het gebouw, een persoon die haar hond aanmoedigde met een laag tot matig volume.
Ik hielp het proces samen met tegenconditionering - niet alleen wachten tot Lucy gewend was aan de commotie, maar actief een positieve associatie met de geluiden aanmoedigen door haar hoogwaardige lekkernijen te voeren wanneer er een hard geluid optrad. Tegen week vijf presteerde ze consequent haar gedrag met een betrouwbaarheid van 80 procent of beter.
Vervagende lokken en prompts
Een keu is het eerste signaal dat u uw hond geeft om om een bepaald gedrag te vragen. Een kunstaas is een voedseltraktatie die u gebruikt om uw hond te laten zien hoe hij het gedrag moet uitvoeren (zoals een snoepje op het puntje van zijn neus leggen en het naar de grond bewegen om hem te laten gaan liggen). Een prompt is een signaal, zoals een beweging van uw hand, die u na uw keu gebruikt om uw hond te helpen het gevraagde gedrag uit te voeren. (Een lokaas is een vorm van prompt; niet alle prompts zijn kunstaas.) Om echt betrouwbaar te zijn, moet uw hond ten minste 80 procent van de tijd op uw keu reageren zonder extra kunstaas of prompts.
Als u uw hond vraagt om te gaan liggen met het verbale signaal "liggen", is uw trainingsdoel om hem te laten reageren zonder dat u naar de grond hoeft te wijzen, voorover hoeft te buigen of iets lekkers naar de grond hoeft te verplaatsen. Als je die dingen nog steeds doet om hem "down" te krijgen, dan is hij nog niet betrouwbaar en heb je meer training te doen.
Het is het beste om kunstaas en prompts vroeg te vervagen bij elk nieuw gedrag. Hoe langer je ze gebruikt, hoe meer jij en je hond er afhankelijk van worden. Dit betekent dat je altijd iets lekkers in je hand moet hebben. De meeste hondenbezitters willen dat niet. Zodra u uw hond gemakkelijk in positie kunt lokken, begint u het kunstaas als volgt te vervagen:
• Geef de cue "Omlaag".
• Pauzeer 2 tot 4 seconden om hem de cue te laten horen en erover na te denken.
• Lok hem naar beneden.
• Herhaal.
• Als uw hond het niet begrijpt en na 3 tot 4 herhalingen gaat liggen voor de verbale cue, varieer dan de lengte van de pauze na de cue. Soms snel lokken, soms enkele seconden wachten.
• Gebruik bij volgende herhalingen het kunstaas steeds minder, totdat je nauwelijks een beweging suggereert met je kunstaas. Je probeert zijn brein een vliegende start te geven - hem aan het denken zetten in plaats van te wachten tot jij hem helpt.
Sommige trainers vervagen het kunstaas door de traktatie te vervangen door een "omlaag" -signaal met een lege hand (een prompt) en vervolgens te behandelen met de andere hand. U kunt dit doen - en dan moet u nog steeds hetzelfde proces doorlopen om de prompt te vervagen. Natuurlijk, als je gedrag vormgeeft in plaats van ze te lokken, kun je vervagen helemaal overslaan - er valt niets te vervagen! (Zie "Leuke trainingstechnieken voor u en uw hond!", maart 2006.)
De versterkingssnelheid verlagen
Wanneer u uw hond voor het eerst nieuw gedrag aanleert, gebruikt u een continu schema van versterking. Elke keer dat uw hond op uw verzoek zit, krijgt hij een klik en traktatie. Als hij betrouwbaar zit (8 van de 10 keer) ben je klaar om een variabel, intermitterend versterkingsschema te gaan gebruiken. Je zult nog steeds elke keer dat je klikt behandelen, maar af en toe zeg je gewoon "braaf hondje!" en sla de klik en behandel over.
Zorg ervoor dat u uw bekrachtiging echt varieert; honden onderscheiden snel een patroon - "Oh, ze klikt maar om de vierde keer!" – en zal niet zo goed presteren voor de drie keer tussen klikken. Emuleer een gokautomaat; hij weet nooit wanneer hij de volgende uitbetaling kan verwachten, dus hij zal blijven spelen, in de hoop dat de volgende "sit" de jackpot zal winnen.
Onthoud dat als u klikt, u uw hond iets lekkers moet geven. Recent onderzoek uitgevoerd door Dr. Jesus Rosales-Ruiz aan de Universiteit van Noord-Texas toont onomstotelijk aan dat de kwaliteit van de prestaties snel verslechtert als je klikt zonder te behandelen. U kunt uw versterkingssnelheid echter geleidelijk dunner en dunner uitrekken. In het begin sla je slechts af en toe een klik over, maar na verloop van tijd kun je meer overslaan.
Een intermitterend schema van versterking maakt een gedrag zeer duurzaam - wat betekent dat het moeilijk te blussen is (laat het verdwijnen). Het leert uw hond dat als hij blijft werken, er uiteindelijk een beloning zal komen. Hierdoor kunt u uw hond verschillende gedragingen achter elkaar laten uitvoeren zonder dat u elke keer hoeft te stoppen en te behandelen - een belangrijke vaardigheid als u echt indruk wilt maken op vrienden en familie met uw trucroutine - of mee wilt doen aan hondenwedstrijden.
Stimuluscontrole
In het oktobernummer uitvoerig besproken, is stimuluscontrole de kers op de betrouwbaarheidstaart. Door de bovenstaande concepten op te nemen, kunt u dit waardevolle doel bereiken. Wanneer uw hond echt onder controle is, zal hij:
• Voer het gedrag altijd uit als je hem dat vraagt (zitten als je zegt dat je zit).
• Voer het gedrag nooit uit tijdens een trainingssessie als je hem niet hebt gevraagd (ga nooit zitten als je hem niet hebt gevraagd om te gaan zitten).
• Voer het gedrag nooit uit als je hem vraagt om ander gedrag te vertonen (ga nooit zitten als je hem vraagt te gaan zitten).
• Voer nooit ander gedrag uit wanneer u hem om het gedrag vraagt (nooit neerslachtig als u hem vraagt te gaan zitten).
Als je er nog niet helemaal bent, begin dan te werken aan generalisatie, proofing, desensibilisatie, vervagende lokken en prompts en het verlagen van je bekrachtigingssnelheid. Jij en je hond hebben werk te doen!
Pat Miller, CPDT, is de trainingsredacteur van Whole Dog Journal. Miller woont in Hagerstown, Maryland, de locatie van haar Peaceable Paws-trainingscentrum, met haar man Paul. Pat is ook de auteur van The Power of Positive Dog Training en Positive Perspectives:Love Your Dog, Train Your Dog. Met dank aan trainer Sarah Richardson uit Chico, Californië, voor het demonstreren van de technieken in dit artikel.
