Wendbaarheid. Vliegenbal. Vrije stijl. Schijf. Dok duiken. Rodelen. Op coursing lokken. Water redding. Hoeden. Skijöring. Ophalen. Volgen. Gewicht trekken. Schutzhund. En meer!
De huidige explosie van hondensporten heeft van sportgeneeskunde een veterinaire specialiteit gemaakt. Maar, zegt Carol Helfer, DVM, van het Canine Peak Performance Sports Medicine &Physical Rehabilitation Center in Portland, Oregon, concurrerende honden zijn gevoelig voor blessures, niet omdat hun sporten inherent gevaarlijk zijn, maar omdat hondenatleten zelden de conditioneringstraining krijgen die hen sterk houdt, evenwichtig en gecoördineerd.
"Het hele idee van blessurepreventie door goede conditionering is er een die net de aandacht begint te trekken", legt Dr. Helfer uit. “En dat geldt zowel voor de veterinaire gemeenschap als voor hondengeleiders en trainers. Wat ik zo leuk vind aan dit werk, is dat een paar eenvoudige oefeningen de kwaliteit van leven van een hond drastisch kunnen veranderen. Bij atletische honden ligt het bewijs in hun aanhoudende goede gezondheid, verbeterde prestaties en afwezigheid van verwondingen. Ook oudere en zittende honden hebben er baat bij, en ze vertonen al snel een groter bewegingsbereik en een hernieuwd enthousiasme voor activiteiten.”
Toen Dr. Helfer conditioneringsoefeningen begon te onderzoeken, was haar aandacht gericht op hondenatleten.
"Ik werk veel met behendigheidshonden," zegt ze, "en ik doe zelf ook een beetje mee aan behendigheid. Alleen al kijkend naar hoe honden hun lichaam gebruiken op de behendigheidsapparatuur en denkend aan de soorten verwondingen die ik in de kliniek zie, raakte ik geïnteresseerd in het uitzoeken hoe dingen kunnen worden veranderd zodat blessures minder vaak voorkomen. Als je eenmaal voorbij een aantal voor de hand liggende problemen bent, zoals een slecht ontwerp van de baan of slechte rijvaardigheid, heeft het meeste te maken met het vermogen van de honden om hun gewicht snel en nauwkeurig te verplaatsen.'
Omdat niet iedereen een geleider van wereldklasse is, zegt ze, komen mensen die met hun honden bewegen vaak waar ze niet van plan waren te zijn, of hun commando's zijn te laat, waardoor honden achterblijven, rennen, inhalen of bewegen in een nieuwe richting. "In die situaties", zegt ze, "neemt de kans op blessures exponentieel toe."
Dr. Helfer realiseerde zich dat honden met een goede balans en een goede kernkracht snel herstellen van niet zo geweldige landingen en snelle richtingsveranderingen. Haar bevindingen komen overeen met theorieën die 80 jaar geleden zijn ontwikkeld door fitnessgoeroe Joseph Pilates (spreek uit als Pih-LAH-tees), die zich concentreerde op wat hij 'kernspieren' noemde:buikspieren en spieren rond de onderrug, het bekken, de heupen en de billen, die allemaal de romp van het lichaam ondersteunen.
Bij mensen maken Pilates-oefeningen de maag plat, verbeteren ze de houding, verlichten ze rugpijn, verbeteren ze de atletische prestaties, verbeteren ze de balans en coördinatie, vergroten ze de flexibiliteit, verbeteren ze het bewegingsbereik, verdiepen ze de ademhaling, verlichten ze stress en fysieke spanning, verminderen ze blessures en vergroten ze het lichaamsbewustzijn. Zoals Dr. Helfer suggereert, is er geen reden waarom honden niet kunnen genieten van vergelijkbare voordelen van vergelijkbare conditionering.
Om de honden van haar cliënten actief en behendig te houden, ontwierp Dr. Helfer een reeks oefeningen die ze 'tructraining' noemt. De meeste bewegingen zijn bekende trucjes, zoals omrollen, buigen of achter de staart aan jagen. "Wat ervoor zorgt dat ze werken als kernconditioneringsoefeningen", zegt ze, "is hun dagelijkse toepassing. En wanneer een beweging in één richting kan worden gedaan, zoals omrollen of achter de staart aan jagen, is het belangrijk om het ook in de tegenovergestelde richting te doen.”
Volgens Dr. Helfer hebben de meeste honden een voorkeurskant - ze zijn rechtshandig of linkshandig, net als mensen - dus het is gemakkelijk om standaard aan de kant te gaan die de hond het liefste heeft. "Maar als je serieus bezig bent met het versterken van het kernlichaam, moet je aan beide kanten werken en in veel gevallen meer doen aan de minder gebruikte kant om dingen in balans te brengen." Wat de sport van uw hond ook is, zegt Dr. Helfer, zijn trainingsplan moet uit drie basisonderdelen bestaan:uithoudingsvermogen, kracht en vaardigheden.
"Uithoudingsvermogen is de basis van de goed geconditioneerde hond. Voor mij betekent dit 20 minuten of meer matige intensiteitsoefeningen zoals draven of zwemmen.
“Krachttraining is een intensieve, korte sprintoefening, zoals het ongeveer een halve minuut aanzetten van de naverbranders om een bal of bumper te halen, of gewoon heel snel rennen, een frisbee achtervolgen of naar een flyball racen. Als je een veilige plek hebt om te fietsen terwijl je hond meeloopt, werkt dat ook goed. U kunt afwisselen tussen langzaam en snel rijden terwijl uw hond naast u loopt en rent. Veel honden doen het goed met het dagelijkse sprintwerk, maar misschien wil je een rustdag tussen de trainingen door.”
Het vaardighedengedeelte van de training is duidelijk. Het gaat om bekendheid met de sport en zijn uitrusting, evenals regelmatige beoefening.
Alle drie de componenten moeten aanwezig zijn zodat honden kunnen uitblinken als atleten. "Te veel mensen denken bij hondensporten dat één keer per week naar de les gaan en drie of vier keer per week 10 minuten per keer oefenen in de achtertuin voldoende is voor competitie", zegt Dr. Helfer. . "Als je kijkt naar wat we onze honden vragen te doen met hun lichaam, kun je zien dat dat totaal ontoereikend is."
Wanneer u behendigheid of een andere sport beoefent of meedoet, neem dan de tijd om uw hond op te warmen en, na inspanning, uw hond af te koelen. "Geef uw hond een kans om te bewegen", zegt Dr. Helfer. “Al te vaak zie je in behendigheids-, gehoorzaamheids- en andere klassen honden en geleiders staan totdat het hun beurt is, dan rent of springt de hond of wat dan ook, en dan stoppen de hond en geleider en wachten nog wat. Dit is een ernstige fout als het gaat om atletische training. Gebruik die rusttijd om uw hond op te warmen, en wanneer uw beurt voorbij is, stop dan niet alleen, blijf in beweging en vertraag uw hond geleidelijk. Opwarmen en afkoelen zijn twee van de meest verwaarloosde onderdelen van de training.”
Om de juiste warming-upoefeningen voor hondenatleten te bepalen, moet u nadenken over het werk dat ze zullen doen. "Om het lichaam op te warmen voor competitie of oefening", zegt Dr. Helfer, "gebruik de spieren die je tijdens het evenement zult gebruiken. Het heeft niet veel zin om handstands te doen als je een honderd meter lange sprint gaat rennen. Het is bij honden moeilijk om die specifieke spieren te isoleren, maar als het om gewichttrekken of sleeën gaat, zijn de spieren die je wilt opwarmen heel anders dan de spieren die bij behendigheid of freestyle worden gebruikt.'
Voor elke patiënt stelt Dr. Helfer een schriftelijk oefenprogramma voor thuis op met suggesties voor geschikte warming-ups voorafgaand aan de training of wedstrijd. Lopen, zegt ze, is een uitstekende warming-up voor alle doeleinden die de spieren in beweging brengt. Overweeg dan de sport en of het uithoudingsvermogen, kracht of flexibiliteit vereist.
Skijoring, sleeën trekken en volgen zijn bijvoorbeeld voornamelijk duursporten, dus honden hebben meer uithoudingswerk nodig dan sprint- of krachtwerk als onderdeel van hun basisconditionering. Gewichtstrekken is een krachtsport en vereist daarom meer intensieve/korte duurconditionering. Behendigheid en het vangen van schijven vereisen snelheid en flexibiliteit.
"Wat betreft specifieke warming-ups voor alle verschillende sporten", zegt ze, "denk ik dat het het beste is om het niet te ingewikkeld te maken. Haal uw hond ruim op tijd uit haar bench om een goede warming-up te doen voor uw evenement. Ik begin meestal met een stap, die 5 tot 10 minuten in draf gaat. Als er gesprongen wordt, is er vaak een oefensprong buiten het wedstrijdterrein. Als je eenmaal je eerste warming-up hebt gedaan, kun je je hond een paar keer over de oefensprong nemen om die springspieren op te warmen."
Als de warming-up eenmaal achter de rug is, duurt het meestal even voordat je de ring betreedt en begint te concurreren. "Terwijl ik in de rij sta", zegt ze, "probeer ik mijn hond in beweging te houden met draaien, smeken, high-fives, enz. Door dit te doen, kunnen u en uw hond zich ook op elkaar concentreren voordat ze de ring in gaan .
“Er is een dunne lijn tussen een goede warming-up en te veel. Het doel is om uw hond klaar te stomen om naar binnen te gaan en haar best mogelijke prestaties te leveren. Dit zal waarschijnlijk wat experimenteren en observeren vergen voordat je erachter komt wat het beste werkt voor je hond.”
Dr. Helfer beveelt aan dat jonge, atletische honden die in goede gezondheid verkeren elk van de volgende oefeningen een of twee keer per dag doen. Oudere honden en honden die niet gewend zijn aan lichaamsbeweging, moeten geleidelijker beginnen, zoals twee of drie oefeningen om de dag, zodat er voldoende tijd is voor herstel, en vervolgens het regime geleidelijk verhogen naarmate de conditie van de hond verbetert.
"Als er één ding is dat ik alle geleiders zou willen leren," zegt ze, "is dat het feit dat de hond een oefening doet niet betekent dat hij of zij het moet doen. Mensen komen vaak in de problemen omdat ze niet beseffen dat hun honden het overdrijven. Een reden waarom ze het niet opmerken, is omdat ze verstrikt raken in de sport, meer aandacht besteden aan de tijdklok of aandringen op nog een oefenrun zonder zich te concentreren op de hond, die misschien moe, verward of gestrest is. Een andere is omdat veel honden blijven zeggen:"Laten we wat meer doen!" De Border Collie is het affichekind van dit probleem, maar Labrador Retrievers zijn net zo slecht, en echt, alle gedreven honden die houden van wat ze doen, kunnen dat niet erop worden gerekend om u te vertellen wanneer ze genoeg hebben gehad.
“Wij zijn degenen met de grote hersenen en de opponeerbare duimen; het is aan ons om erachter te komen wanneer het tijd is om te vertragen, af te koelen en te rusten - en om dat te doen lang voordat onze honden zichzelf bezeren. Wees bij twijfel voorzichtig.” De volgende oefeningen kunnen de hele dag in willekeurige volgorde en wanneer het u uitkomt worden gedaan.
"Een foto zegt meer dan duizend woorden", zegt Dr. Helfer, "dus naast het bestuderen van deze instructies en het controleren van de illustraties, raad ik de uitstekende nieuwe dvd aan van dierenartsen Christine Zink en Laurie McCauley, Building the Canine Athlete:Strength, Stretch , uithoudingsvermogen en lichaamsbewustzijnsoefeningen. Het demonstreert de meeste oefeningen die ik gebruik, en voor iemand die serieus bezig is met het volgen van een conditioneringsprogramma voor honden die betrokken zijn bij welke sport dan ook, denk ik dat dit een essentiële dvd is.”
Hier is de eeuwige favoriet. Als uw hond weet hoe hij aan beide kanten moet omrollen, laat hem dan gewoon een of twee rollen in elke richting doen. Als hij, zoals de meeste honden, meer in de ene richting rolt dan in de andere, begin dan de andere kant te versterken door hem twee of drie keer te laten rollen vanaf de minder gebruikte kant voor elke keer dat hij vanaf zijn gebruikelijke kant rolt.
Als uw hond niet weet hoe hij zich moet omrollen, begin dan met de hond in een ligplaats en houd een snoepje of speeltje bij zijn neus, beweeg het naar de zijkant van een schouder, waarbij u de kop lokt. Na het herhalen en belonen van die beweging, trek je het kunstaas omhoog naar de ruggengraat. Wanneer de hond zijn evenwicht begint te verliezen, beloon en prijs hem dan. Uiteindelijk, met de tijd en oefening, zal hij op zijn rug rollen en dan helemaal over.
Sommige honden liggen graag op hun rug, en als je over hun buik wrijft, kronkelen ze heen en weer. Veel honden doen dit terwijl ze door het gras of in de sneeuw rollen. "Dit is een geweldige oefening voor het versterken van de kern", zegt Dr. Helfer. "Doe dit een paar keer een paar seconden en probeer elke keer een langere kras te maken."
Alle honden buigen. De gemakkelijkste manier om deze truc te leren, is door te wachten tot je hond uit haar bench komt of staat na het slapen. Wanneer ze zich helemaal uitstrekt van volledig uitgestrekte voorpoten tot staart in de lucht, geef dan een klik of prijs en beloon. In yoga is dit de "down dog"-houding.
0)]
De meeste honden volgen of gaan de boog vooraf met een tweede stuk door hun lichaam naar voren te trekken en de achterpoten te slepen. In yoga is dit de "up dog" -houding.
"Ik ben dol op deze functies vanwege hun flexibiliteit", zegt Dr. Helfer. "Er zijn gewoon niet veel dingen die je een hond kunt overtuigen om te doen die de ruggengraat op deze manier verlengen. Buigen en strekken zijn gemakkelijke manieren om die broodnodige extensie van de wervelkolom te krijgen.”
Terwijl uw hond staat, gebruikt u een traktatie om het hoofd zo ver mogelijk omhoog en naar achteren te lokken, vervolgens naar links en naar rechts, en naar de grond tussen de poten, en trekt u het lekkers terug naar de achterpoten. Beweeg langzaam zodat de nekspieren echt strekken. Pauzeer en herhaal, probeer een iets langere verlenging en duur.
Een makkelijke manier om deze truc aan te leren is door je staande hond naar links of rechts te lokken met een snoepje of speeltje. Canine-freestylers gebruiken deze manoeuvre in dansroutines en het is een leuke aanvulling op loslopend lopen. Laat uw hond drie of vier keer in elke richting draaien. Wissel af tussen het hebben van uw hond aan uw linker- en aan uw rechterkant terwijl hij de spins doet. Of leer gewoon het commando en moedig uw hond aan om zoveel mogelijk bochten te maken.
1)]
"Dit is een geweldige oefening voor het conditioneren van de kern", zegt dr. Helfer, "hoewel ik het met de nodige voorzichtigheid benader als een hond in het verleden rugproblemen heeft, en dit is geen oefening voor teckels. Honden met aanzienlijk overgewicht moeten het ook niet proberen, totdat ze afslanken en in vorm komen. De meeste core-conditioning-oefeningen zijn erg veilig en eenvoudig, maar ik raad iedereen aan wiens hond rugproblemen heeft, contact op te nemen met hun dierenarts voordat ze het proberen.
"Anders dan dat", zegt ze, "is dit mijn favoriete oefening om de kracht van het kernlichaam op te bouwen. Het is meestal heel gemakkelijk voor kleine honden, maar ik heb het aan grote honden en oudere honden geleerd, en het heeft wonderen gedaan voor hun coördinatie.
“Begin langzaam en bouw de duur van uw hond geleidelijk op. Uw uitgangspunt is afhankelijk van de conditie van de hond; voor veel honden begint het als een eenvoudige rekoefening waarbij alle vier de poten op de grond blijven. Gebruik een koekje of ander lekkers om het hoofd van de hond zo ver mogelijk omhoog te lokken en houd die positie een paar seconden vast. Alleen al het lichaam omhoog houden, de nek strekken en omhoog reiken met het hoofd, houdt in dat de belangrijkste spieren worden aangespannen en geconditioneerd.
"Er zijn veel variaties die je kunt doen als de hond eenmaal comfortabel is om de positie 10 tot 20 seconden vast te houden. Een variatie is om een traktatie als kunstaas vast te houden, zodat de hond omhoog, omlaag, naar links en naar rechts kijkt, terwijl ze haar evenwicht in de bedelende positie behoudt. “Als je het nog uitdagender wilt maken, zet de hond dan op een lichte helling, zoals aan het einde van een hondenuitlaat of wip, of buiten op een heuvel, eerst naar beneden gericht, dan naar boven, en dan naar elke kant op de helling.”
Reiken met één poot oefent schouders, voorpoten en ellebogen. Doe er twee of drie aan elke kant, strevend naar een iets hogere extensie en elke keer iets langere duur. Als uw hond de voorkeur geeft aan één kant, laat haar dan de andere poot een paar keer extra optillen.
Dit is geen lichaamsversterkende oefening, zegt dr. Helfer, maar het helpt blessures te voorkomen door de hond meer bewust te maken van waar zijn achterpoten zijn. Loop gewoon tegen je hond aan totdat hij achteruit begint te lopen. Werken in een smal gebied, zoals een gang of tussen twee rijen stoelen, helpt de hond in een rechte lijn te bewegen. Naarmate uw hond vaardiger wordt, moet u hem grotere afstanden achteruit laten lopen, dan sneller en, waar mogelijk, bergopwaarts.
"Als ik met mijn honden trek, " zegt Dr. Helfer, "laat ik ze de beweging controleren. Ik denk dat het beter is om de hond een trekspeeltje recht naar achteren te laten trekken dan de hond heen en weer te zwaaien, wat ik veel mensen zie doen. Ik weet niet zeker of een zwaaiende beweging schadelijk is, maar voor kernconditionering denk ik dat een rechte rug trekkende beweging het beste werkt.
“Je kunt het spel interessant maken door stil te staan en weerstand te bieden terwijl de hond zich terugtrekt, laat dan de druk een beetje los en trek het speeltje terug naar je toe. Als de hond van links naar rechts wil gaan, heeft hij volledige controle over de beweging, en dat is prima. Het andere potentiële probleem dat ik zie met trekspeelgoed is wanneer een hond op topsnelheid naar je toe komt scheuren en het touwspeelgoed grijpt. Als je je stevig vasthoudt, wat veel mensen doen, wordt de nek van je hond hard om zich heen geslagen. Dat doet me altijd huiveren.”
Afhankelijk van hoe je de ruk vasthoudt, zullen de trekbewegingen van je hond zijn voor- of rugspieren versterken. "Houd de sleepboot dicht bij de vloer en hij zal zijn voorkant gebruiken", zegt ze, "terwijl als je hem iets boven zijn hoofd houdt, hij zijn achterkant meer zal gebruiken. Sommige honden hebben dat regelboek echter niet gelezen en doen het tegenovergestelde. Speel gewoon met je hond en streef naar een training voor het hele lichaam.”
Sommige mensen leren hun honden kruipen door de signalen voor "neer" en "kom" te combineren. Anderen roepen hun honden onder eettafels, salontafels en ander meubilair of zelfgemaakte obstakels, waarbij ze hun lengte verlagen totdat de hond naar voren beweegt terwijl hij plat op de vloer ligt.
Terwijl uw hond op haar zij ligt, plaatst u een hand op de heup van de hond en houdt u met de andere een snoepje bij haar neus. "Je wilt de hond lokken om haar hoofd een paar centimeter op te tillen zonder een elleboog omhoog te duwen," zegt Dr. Helfer, "zodat de spieren in de nek en romp het tillen doen." Begin met twee of drie herhalingen van zachte bewegingen aan elke kant en verhoog geleidelijk de lift naarmate de spieren van de hond sterker worden.
Als je een schommelstoel hebt en als je hond klein genoeg is om erin te zitten, wieg je de stoel gewoon heen en weer. Uw hond zal automatisch haar gewicht verplaatsen om haar evenwicht te corrigeren bij elke verandering van beweging.
"Met een kleine hond", zegt Dr. Helfer, "kun je iets soortgelijks doen met een bureaustoel die draaibaar is. Draai de stoel voorzichtig de ene kant op en dan de andere.'
Honden kunnen ook producten gebruiken die worden verkocht voor menselijke conditionering, zoals BOSU "Balance Trainer" -ballen. Een BOSU Balance Trainer ziet eruit als een therapiebal die in tweeën is gesneden zodat de persoon (of hond) kan balanceren op de ronde kant, wat meestal gemakkelijk is, of de platte kant, wat uitdagender is. "Als je je hond zachtjes heen en weer duwt, met je handen op zijn heupen of schouders", zegt Dr.
Helfer, "zal hij als reactie daarop zijn balans moeten aanpassen. Als de hond te groot is om met alle vier de poten op de bal te staan, probeer het dan met de voorpoten en daarna de achterpoten.
“Ik doe hetzelfde met bankkussens. Haal kussens van je bank, leg ze op de grond en laat je hond erop gaan staan terwijl je zachtjes van de ene kant en dan van de andere kant duwt. Of doe dit op een luchtbed of een ander oppervlak dat enigszins onvoorspelbaar is.”
Er zijn ook rubberen balansschijven, wiebelborden en andere balanceerapparatuur gemaakt voor mensen die kunnen worden aangepast aan hondengebruik.
"Je versterkt niet alleen de kern van de hond door zijn evenwicht uit te dagen", zegt Dr. Helfer, "maar je verbetert ook zijn reacties en versnelt zijn reflexen."
Kerntraining komt ten goede aan alle honden, niet alleen aan degenen die deelnemen aan wedstrijden. "Mijn favoriete succesverhaal is Jill, een Husky-Labrador-mix die een typische, krakende 14-jarige grote hond was. Ik had al een tijdje hydrotherapie met haar gedaan om haar mobiel te houden, en toen begon haar eigenaar haar naar mijn Old Dog-oefenklas te brengen. Jills doorbraak kwam toen ze leerde rechtop zitten en smeken. Dat was behoorlijk indrukwekkend!
“Ik hoor mensen zeggen dat hun honden te oud zijn om veel te doen, maar ze vergissen zich. Ouderdom is geen ziekte. Hoe langer je honden actief kunt houden, hoe gezonder ze zullen zijn en hoe langer je van hun gezelschap zult genieten. Soms moet je de intensiteit van de activiteit of de duur ervan verlagen, maar je moet ze wel in beweging houden.”
Sommige van je beste trainingstips voor kernconditionering, zegt Dr. Helfer, kunnen rechtstreeks van je hond komen. Kijk gewoon om te zien wat hij van nature doet en waar hij het meest van geniet.
"Sporten zoals honden freestyle hebben allerlei uitstekende core-conditioning bewegingen ingebouwd, maar dat geldt ook voor de dagelijkse activiteiten van alle honden", zegt ze. “Als je je hond iets ziet doen dat zijn kern versterkt, beloon hem dan en moedig hem aan om het vaker te doen. En stel een eenvoudige warming-uproutine samen die je kunt gebruiken voor je behendigheidsloop of ander evenement."
De resultaten, zegt dr. Helfer, zijn de moeite meer dan waard. "Niet alleen zal dagelijkse core conditioning de spieren van uw hond versterken en het risico op blessures verminderen, het zal ook de band versterken die u verbindt en u zult allebei plezier hebben."
Dr. Helfer schat dat 80 procent van haar hondenpatiënten overgewicht heeft. "Ik geloof echt dat de meeste mensen niet weten hoe een fitte hond eruitziet", zegt ze. "Als je haar ribben niet kunt voelen en als ze geen goed gedefinieerde taille heeft, is ze zoals de meeste Amerikaanse honden:overgewicht en te weinig lichaamsbeweging."
Om die situatie te verhelpen, moet u minder calorieën verbruiken en begint u met uw hond langere wandelingen te maken, vooral heuvels op en af en op verschillende oppervlakken, zoals gras, kale aarde, rotsen, zand, enz. Als u lange wandelingen kunt combineren met korte hellingen hardlopen en af en toe zwemmen, je zorgt voor de cross-training die je hond een voorsprong geeft op het gebied van kernconditionering.
CJ Puotinen, een frequente medewerker van Whole Dog Journal, is de auteur van The Encyclopedia of Natural Pet Care en Natuurlijke remedies voor honden en katten.
